4,039 matches
-
redare a spațiului, realitatea figurativă; e un virtuos care a creat un stil al său, trecând prin și peste curente și modele, e un nobil copil al artei" Sander Kleter, critic de artă, Olanda "Iurie Matei este un pictor foarte cult și evident a făcut o serioasă școală, înainte de însușirea unor stiluri mai moderne. Dau această apreciere, poate nu cea mai înaltă, dar destul de importantă în opinia mea, pentru că în artă primordialul constă într-o bună pregătire profesională. Iurie Matei are
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
inițiat și coordonează colecția "Dictatură și scriitură", proiect amplu, pe termen lung. Prezența lui Cristian Simionescu, în acest context, nu surprinde. Poetul botoșănean, stabilit în Bîrlad, este un nume bine așezat în tabelul valoric al poeziei românești contemporane. Discret, retras, cult, Cristian Simionescu este, prin excelență, inconfundabilul "maratonist", fără de care "sportul" național, POEZIA, ar fi mai puțin reflexiv, grav, substanțial." Nu cred că și-a pus vreodată întrebări despre limita posibilului. Dar unde suntem, unde am ajuns cred că s-a
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
Victor era capabil să analizeze critic un film, să-și argumenteze punctul de vedere, să-i contrazică pe adulți fără să-i irite, să fie senin chiar și cînd pronunța enormități... Iar în fața adulților care erau în mod evident mai culți și mai pregătiți decît el, Victor se remarca prin punerea unor întrebări extrem de inteligente. De altfel Victor a fost întotdeauna lăudat și pentru uriașa lui capacitate de a fi participativ și sclipitor cînd asculta ceea ce spuneau alții. Cînd mi-am
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
cu mine un eseu al lui Răgis Debray intitulat Contre Venise. Un excelent eseu în care domnul Debray schițează profilul unui sublim personaj, „idiotul venețian”. Pentru că toți suntem niște idioți cînd mergem la Veneția, spune el pe scurt. Oricît de culți am fi, oricît de subtili, de talentați, de mari artiști, la Veneția devenim niște figuranți, niște umbre halucinate care se plimbă de colo-colo fără țintă... Debray este foarte supărat în special pe faptul că Veneția a devenit un oraș fără
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
a vrut să-mi mărturisească, cum scriseseră el și Borges „la patru mâini“ (unul, Borges - tema și celălalt, Bioy - variațiunile, acompaniamentul) o serie de narațiuni memorabile, aproape intraductibile. Dar mi se pare că-i văd aievea, În sufrageria din Pujato, culți și spirituali, veseli și fără griji, În Argentina Încă nemaculată de Perón, pe Bioy splendid ca jucătorii de tenis și pe Borges subtil ca zeii, chinuind fără milă Remingtonul. Beau ciocolată după ciocolată, poate chiar din cănuțe azurii precum cea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
de scriitori, amănunte din biografia lor, chiar idei despre opere și cărți. Am întîlnit și mai târziu acest fenomen, care e caracteristic pentru unii cititori, acela de a lua ficțiunea drept fapt real, cum o lua Codrin, și la persoane culte și mature, care nu rețineau de pildă adevărata dramă să zicem a lui Ivan Ilici, ci faptul că nu se știa de ce murise, ce avusese el adică, de fapt, acolo în dreapta, lucrul acela pe care nici doctorii nu-l știau
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
fiindcă înregistrează surround, dându-ți senzația că ești în mijlocul orchestrei); Midnight Oil - Capricornia; Exploited & Ministry (când simt că nu mai suport lumea și-s gata să explodez); Genesis, Gentle Giant, Caravan, Gong, Hawkwind, Camel, U2 (când vreau să mă dau cult & elitist); Motley Crue, Kiss, Van Halen, Iron Maiden, Judas Priest (la un fel de bar cu fete); Blackmore’s Night (să vă spun de ce?); iar când mi-e jale ascult Janis... Și blues, blues, blues... Că nimic nu-i mai
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
se răspândise părerea că prea multă intimitate cu Victor aducea nenoroc. Poate că era, însă, singurul înțelept dintre noi, cine știe? Domnul Andrei mi-a șoptit că nu trebuia să-l judec după halatul mâncat de molii; fusese un om cult, un filosof, devenise ciudat din prea multă învățătură. Și, ce-i drept, ochii miopi și trupul încovoiat ca o paranteză (poate din pricină că stătuse ani în șir aplecat deasupra cărților) se potriveau cu aceasta bănuială. Cea mai mare ciudățenie a lui
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
să vă dau exemplul a doi buni prieteni: Sven (un german) și Chikako (o japoneză), pe care i-am cunoscut, succesiv, în periplul intercontinental. Din cele mai multe puncte de vedere, ei se aseamănă: amândoi sunt tineri, amândoi sunt doctoranzi, amândoi sunt culți și sensibili, volubili și cosmopoliți. Diferența specifică rezidă doar în raportul pe care îl au cu istoria. Dacă Sven, imbujorat de rușine, ezită să recite vechiul imn al Germaniei (conținând celebrul refren preluat de naziști, Deutschland, Deutschland über alles), prefăcându
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
reușesc să le văd, în vis, deformate, înfrumusețate, agrementate din belșug, cu un soi de... sirop, mai degrabă propagandistic și "pe linie" decât rezultat din realitatea nemijlocită. Stuparu? În somn mi-a părut ca un tip manierat, binevoitor, bonom; chiar cult, atât cât poate fi de cult un secretar județean UTC. Secretar cu propaganda. În vis, însă, multe lucruri par altfel decât în realitate. De ce, oare? Poate pentru că subconștientul reține una sau câteva laturi din faptul de viață petrecut și, după
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
mai înalt, mai rotofei, mai blond și mai tăcut. Eu sunt slăbuț, palid și am vorbit pri mul. Îmi place să povestesc, să folosesc cuvântul porto cală și să i-o iau înainte la toate. Otto mă privește, mă as cultă și mă înțe lege. Ne-am născut la douăzeci și cinci de minute distan ță. Te las pe tine să ghicești care din noi a venit primul. Sătui de dat explicații unui învățăcel slab în ca mera din față, Otto și cu
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
să se „umanizeze”, să devină, să evolueze, să acționeze, să ia decizii, să se transforme, să-și schimbe el însuși condiția, să soluționeze problemele comune printr-un act creativ. Persoanele cu deficiențe de auz formează o comunitate specială, cu o cult ură aparte, numită generic „cultura surzilor”. Aici sunt încadrate comportamente specifice unui grup de oameni care au propriul limbaj, tradiții, interese comune, reguli, experiențe și tehnici de supraviețuire. Ceea ce îi unește pe surzii din întreaga lume este că pot comunica
Didactica limbii ?i literaturii rom?ne ?n ?coala cu deficien?e de auz by C?t?lina Costandache () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84365_a_85690]
-
O ce, dragă? — O Bohunk de ruine! Un mare căcat! Scheiss! Scheiss! În germană pentru mutti! Celeste ridică o mână, se opri, apoi își lovi genunchii. — În engleză pentru tine - ingrat mic, o rușine pentru tatăl tău bun, un om cult, un doctor, nu un prieten al curvelor și golanilor... Stefan răsturnă măsuța de lângă el și fugi din cameră, oprindu-se exact în brațele lui Mal, care bloca holul. Puștiul micuț și gras aproape că ricoșă din înaltul său tată vitreg
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
-mi ușurează situația. Dă-i drumul, fir-ar să fie! Celeste strânse la piept poșeta ei de operă, brodată cu perle, o relicvă preferată rămasă din Praga anului 1935. — O să divorțez de tine. Am întâlnit un bărbat drăguț, un bărbat cult, care îmi va asigura mie și lui Stefan un cămin mai bun. Mal se gândi: absolut calmă. Știe ce efect are. Spuse: — N-o să te las. Nu-i face rău băiatului meu sau o să-ți fac eu ție rău. — Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
baladă Negru Vodă și Manoli sau Monastirea Argeșului, publicată în 1853 de Vasile Alecsandri, să încercăm o retrospecție, o trecere în revistă a atestărilor anterioare. Cu câțiva ani mai înainte (1847), Cezar Bolliac publicase deja poezia Meșterul Manole - o prelucrare cultă a unei balade populare. 1842 este anul primei publicări a unei legende tip Meșterul Manole, în care apar toate principalele motive cunoscute. Legenda a fost publicată fără semnătură, în Almanah de învățătură și petrecere, la Iași, dar conform unor argumente
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
unele texte de pe la jumătatea secolului al XIX-lea. Le semnalez aici, chiar dacă nu este vorba anume de paltin, ci de alte soiuri de copaci (castan, păr). Și chiar dacă textele respective nu fac parte propriu-zis din literatura folclorică, ci din cea cultă. Este vorba de texte semnate de Alecu Russo și Vasile Alecsandri, ambii foarte buni cunoscători ai folclorului românesc. În amintirile sale din anii copilăriei (Amintiri, 1855), deci dintr-o epocă ante- rioară plecării lui în Elveția (1829), Alecu Russo ne
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
cuvântului : „Șolomonariu sau Solomonariu...”, precum și cuvântul solomonie, din aceeași familie lexicală. În al doilea rând, pentru că termenul este prezentat ca fiind un regionalism („să chiamă în Ardeal”) și ca fiind un termen popular („bazne țărănești”), și nu ca un termen cult. Faptul că este vorba de un cuvânt popular rezultă și din expresia „iarăși un cuvânt...”, prin care autorul trimite la o vocabulă explicată la nota precedentă, și anume la o particularitate a ei : „după obiciaiul norodului de-a vorbi”. De
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
Cam în aceeași perioadă (1843), poetul moldovean Costache Stamati (circa 1786-1869) publica Povestea povestelor, în care includea legenda versificată a lui Ciubăr-Vodă, domnitor de două luni al Moldovei, la jumătatea secolului al XV-lea (133, p. 142). În acest poem cult - având însă la bază „o poveste veche românească” (132) - sunt din nou referiri la „solomonii” (vrăji) și la un talisman de tipul celui al lui Solomon : Fata judelui însă farmece știind Și, fiindcă și Ciubăr Credea în solomonii, Pe dânsa
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
miere amestecată cu opium (Virgiliu, Eneida), iar dragonul care păzea „lâna de aur” este învins după ce Iason „îl stropește cu iarbă cu soc adormitor” (Ovidiu, Metamorfoze, VII). Motivul este atât de puternic, încât a pătruns chiar și în unele basme culte. În Vrăjitorul din Oz, de pildă, la intrarea în „lumea de dincolo”, în ținutul vrăjitorului, eroii imaginați de Frank Baum cad într- un somn letargic în timp ce traversează un „câmp cu maci ucigători”. Ulise invocă sufletele morților făcând o libație de
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
Frunzetti (București, 1977); Independența României (Colab. cu studiul: Literatura Independenței: București, 1977); Istoria literaturii romane-studii. (Compendiu colectiv; 1978); Literatura română contemporană. Vol. I. Poezia (colectiv; 1980); Interpretări și repere. Studii și eseuri privind literatura populară și relațiile ei cu cea culta (1982). Scrieri și culegeri de folclor: Folclor din Suceava (1959); Apă trece, pietrele rămân. Antologie de proverbe românești, cu o introducere, note și indici(1967; ediția a Il-a, revăzuta și adăugita, 1968); Izvoare folclorice și creație originală (colectiv; 1970
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Șorea Niculai () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93311]
-
fost la noi întotdeauna certificatele neapărate cu care numai s-a putut impune un om nou. Dar se vede că și contactul cu moravurile, cu spiritul, cu felul de a se purta și de a gândi al oamenilor din apusul cult dă omului o înfățișare și o autoritate deosebită, calități care-l pun, de fapt, deasupra acelora cari - deși de multe ori cu mult mai inteligenți - numai din faptul că n-au ieșit din ascunzătoarea țării lor sunt lăsați pe planul
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
Bucureștii de altădată, foiletonul XXXII, AD., nr. 11 786, 27 august 1922, p. 1.). Pagina 35 * Cei doi delegați sunt Ion Brătianu și Mihail Kogălniceanu, ministrul de Externe, iar secretari sunt luați doi din parlamentari și dintre tinerii cei mai culți, aceștia sunt un moldovean, anume Iancu Sturdza și un muntean, d-l. Mihail Ferikydy. Nici unul nu erau roșii, ci aveau o poziție oarecum independentă. Cu această intenție chiar i-a ales Brătianu, pe lângă că erau și oameni din lumea zisă
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
Arion. Ion Brătianu a avut atunci ochiul sigur și a deschis porțile Parlamentului tineretului distins, fără a se preocupa prea mult dacă oamenii aceștia vor rămâne devotați partidului. El avea o idee mai înaltă: aceea de a da putință oamenilor culți și talentați ca să fie rezerva de mâine. Bătrânii aveau nevoie de urmași, așa gândea Ion Brătianu. Pleiada tinerilor de valoare era compusă din Tache Ionescu, Alexandru Marghiloman, Constantin Arion, Alexandru Djuvara, Vasile Lascăr etc. Vasile Lascăr era ceva mai vechi
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
a șoselelor și altor căi de comunicare este de domeniul public. Art. 20. Proprietatea dată țăranilor prin legea rurală și despăgubirea garantată proprietarilor prin acea lege nu vor putea fi niciodată atinse. Art. 21. Libertatea conștiinței este absolută. Libertatea tutulor cultelor este garantată întru cât însă celebrațiunea lor nu aduce o atingere ordinii publice sau bunelor moravuri. Religiunea ortodoxă a răsăritului este religiunea dominantă a Statului român. Biserica ortodoxă română este și rămâne neatârnată de orice chiriarhie streină, păstrându-și însă
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
un clișeu? Sau avem un sentiment special al morții, pe care o privim nu ca pe extincție/ sfârșit, ci ca pe o nuntă cosmică/ o contopire cu natura sub semnul sacralității? Și am știut să traducem aceste trăiri în opere culte sau am rămas, atipic, legați genuin de folclor? Mă mulțumesc să întreb, reluând unele idei ale lui Mircea Eliade, nu formulez și răspunsuri. Sigur, mi-aș dori să putem vorbi despre o pecete strict românească în poezia (sau în proza
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]