4,042 matches
-
puteri, de-a merge pe drumul ales chiar dacă e prevăzut cu obstacole, fără a se lăsa proptit de cei pe care îi consideră mai "puternici" ori mai utili în "carieră". De-a nu se lăsa nici flatat de laude nici doborât de neînțelegerea ori reaua voință care nu absentează în cazul unei înzestrări autentice. Capcanele în care ar putea să cadă? Sunt destule. Una ar fi moda, atracția către acea uniformă sufletească ce nu se potrivește tuturor, acel machiaj ce riscă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
bucatele se pune sare. * Puterea nu stă în mușchi, ci în creier. * O mână întinsă poate fi ruptă. * Democrația americană este o dictatură a banului. * America nu are capacitatea de a înțelege că cei ce o susțin vor să o doboare. * Statuia Libertății a început să prindă igrasie. * Venețienii își usucă rufele în apă. * Bush și Iliescu au dus tratative în fâlfâirea steagului rusesc. * Când stăpânul nu-i acasă, vine președintele Ungariei în Harghita și Covasna. * Udemeriștii vor autonomie culturală cu
Comprimate pentru sănătatea minţii recuperate, recondiţionate, refolosite by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Memoirs/714_a_1242]
-
Cu tâmple albe și... nepoți, Ne-am adunat iarăși la scoala, Câți am ramas dintre noi toți, Căci timpul trece și doboară... Prin ani, am-dus cu noi-n lume, Păstrând în minte că un dar, Al școlii noastre vechi renume, De unde am luat carte și hâr. Pe cerul slovelor, un clopot Răsună pân-la astrul clar. Tot mai incet e-a vieții ropot
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Șorea Niculai () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93287]
-
supărările provocate de atacurile nedrepte din partea presei vremii, căci activitatea politică a mitropolitului i-a atras astfel de neplăceri, la care se adaugă și o boală gravă la stomac. Toate acestea „au săpat la rădăcina trupului său până l-au doborât”. Boala de care suferea ierarhul era una incurabilă, cu dese recidive. „Cuvântul preoțesc”, un ziar ce apărea lunar începând cu anul 1934, în Bucovina, spunea în unul din numerele sale dedicat împlinirii a zece ani de păstorire ai mitropolitului Nectarie
Nectarie Cotlarciuc, Arhiepiscop al Cernăuţilor şi Mitropolit al Bucovinei by Marius Vasile Ţibulcă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91906_a_107347]
-
în Anglia, unde, în 1857, Thomas de Quincey, autorul celebrelor Confesiuni ale unui opioman, publică un eseu strălucit, Judas Iscariot. Pentru De Quincey, Iuda nu poate fi în nici un caz socotit un trădător, dat fiind că el moare prin sinucidere, doborât de remușcări. Dar nu aici rezidă partea de inedit a interpretării sale. Iuda ar fi păcătuit prin siguranța de sine. El pretindea că-l cunoaște pe Isus și intențiile sale chiar mai bine decât Isus însuși. Problema lui Isus era
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
seama că era adevărat tot ceea ce știam eu. Din mișcările și felul în care se lupta adversarul meu, simțeam că în curând îl voi trânti la pământ. Am văzut însă deodată, chiar în momentul îii care mă pregăteam să-l dobor, că mișcările lui nu mai erau ale unui om care luptă. De pildă, nu mă mai ținea decât cu o mână, ca să arate celorlalți, ce? Că dacă-l dobor să poată spune că n-a luptat decât cu o mînă
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
însă deodată, chiar în momentul îii care mă pregăteam să-l dobor, că mișcările lui nu mai erau ale unui om care luptă. De pildă, nu mă mai ținea decât cu o mână, ca să arate celorlalți, ce? Că dacă-l dobor să poată spune că n-a luptat decât cu o mînă! Iar chipul său căpătase o expresie de paiață. Ce vroia să spună? Vroia să-i facă pe ceilalți să râdă în toiul luptei. Iar dacă l-aș fi pus
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
să prelungim această secundă prin urlete de sirene care să se audă pe o mare parte a pământului sau daca ne ridicăm statui curând după aceea ciocanele cu aer comprimat încep să pârâie la baza acestor statui și le vor doborî fiindcă au fost ridicate datorită științei noastre de a specula ceea ce au în ei imbecil, oamenii, dar care își revin totuși repede îndată ce murim." "Și pe urmă? Cum te-ai trezit?" l-am întrebat. S-a trezit inundat de o
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
sânt foarte bine măritate, una cu un director, iar cealaltă la fel de bine, și nu le-a mai văzut la față de când au plecat. Furtuna care s-a abătut peste capul lui de invalid din primul război mondial nu l-a doborât însă până într-atît încît să-mi spună mie întreg adevărul. Stă și se tânguie înspăimîntat de violența neînfrînată cu care e judecat nefericitul lui gest de a fi luat-o de la capăt la bătrânețe și de a fi căutat, ca
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
adâncul sufletului. Era ca și când până în acest moment mai nutrise o speranță, iar acum nu mai avea nici una. Simți o descurajare, un fel de apatie a resemnării, o convingere indiferentă că se îndeplinise tot ce putea fi mai rău. Tristețea îl doborî. Privi spre locul unde își amintea că o văzuse în prima noapte pe Riva, cu corpul ei gol, bronzat, acoperit pe jumătate cu cearșaful. Apoi își imagină același corp în clipa exploziei, carbonizat și fumegând, transformat rapid într-o cenușă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
în buzunar. Îl prinse pe ofițer cu un braț și trase pe deasupra lui într-una din santinele. Din spate, oamenii săi își descărcau deja armele. Surpriza fu atât de mare, încât practic nu avu loc nici o luptă. Atacul neprevăzut îi doborî imediat pe cei șase Prippi. Marin nu așteptă să vadă dacă întâmplarea avea vreo urmare. Intră în sala de conferință fără să arunce în urmă o singură privire. Observă că ceasul de pe perete arăta unsprezece fără un minut. Ceea ce însemna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
mare. Nu era un bărbat masiv, poate cu un cap mai scund ca mine și mai slab cu vreo 15 kilograme. Îmi imaginam picioarele lui sub birou, atârnând la câțiva centimetri de podea, sprintene și neajutorate totodată. Puteam să îl dobor cu ușurință. Se întinse după un carnețel galben și alese un creion din cele câteva înghesuite într-o vază etruscă. Biroul era la fel de aglomerat ca o casă de amanet. Se găseau acolo instrumentele meseriei lui: hârtia și creionul după care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
într-o zi, s-ar putea s-ajungi să depinzi. Sunt obosită, a spus ea. Elanul a pufnit pe nas. Respirația animalului se transforma în aburi deasupra capului Jinei. Femeia era în agonie din cauza durerii, dar, până la urmă, epuizarea a doborât-o. Mult mai târziu, când s-a trezit, elanul era tot lângă ea. Blana neagră și țepoasă îi stătea ridicată din cauza frigului, ochii i se închiseseră pe jumătate, iar unul dintre picioarele din spate îi tremura din cauza oboselii. Se apropia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
și-i mai plăcea și de Arnold, căruia îi era întotdeauna frică. Informațiile științifice îi erau necunoscute lui Andy, dar Pearl insista să citească fiecare cuvințel în parte. Unii dintre oamenii care locuiau în canion înnebuneau din cauza singurătății; ceea ce o dobora pe ea era lipsa poveștilor. Lui Pearl nu-i era atât de dor de sucurile efervescente, de foen sau de serialele dulcege de la televizor, în schimb îi era dor să aibă unde să se ducă. Când Ellis i-a descoperit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
a imprimat pe înregistrare. Adu-ți aminte ce spunea Gourlay. Monstrul ăsta pare capabil să recepționeze și să emită vibrații pe orice lungime de undă. Acum, după cele ce s-au întâmplat, e clar că nici o energie nu-l poate doborî - amintiți-vă ce-a făcut cu arma lui Kent, parc-ar fi fost o jucărie! - Ce fel de monstru avem la bord? exclamă cineva. Păi, dacă-i în stare să capteze energia și s-o transmită pe orice lungime de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
un aer absent și nu se dădu la o parte din calea lor. Celălalt scoase un țipăt, își apucă arma și trase. Raza ucigașă pulsă, lovindu-se de perete, chiar lângă Grosvenor. Acesta reuși totuși să-l dezarmeze pe agresor, doborându-l cu un pumn. Omul - un partizan al lui Kent - îi aruncă o privire rea, mârâind: - Spion afurisit! O să-ți arătăm noi ție! Deși intrigat de purtarea bizară a individului, Grosvenor merse mai departe, dar pe măsură ce se apropia de secția
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
Dar nu-i momentul să vorbim despre asta. - Ba e un moment la fel de bun ca oricare altul. McCann nu păru să-l audă. - Nu văd cum ai putea să-i oprești, spuse el îngrijorat. Au arme destul de puternice ca să-ți doboare pereții. Cum Grosvenor tăcea, geologul adăugă, privindu-l drept în ochi: - O să fiu sincer cu dumneata. Sunt convins că ai dreptate, dar metodele dumitale mi se par cam imorale. - Alternativa este să candidez în alegeri împotriva lui Kent. Deoarece e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
meșterii voștri, ascultați-i ca pe Dumnezeu. De raportul lor la comandament depinde soarta voastră. Aveți datoria... Ați Înțeles? — Înțeles. — Are, a lófaszba, de pus careva vreo Întrebare? Nu. Săpau șanțuri, spărgeau piatră, o cărau de colo-colo, to peau smoală, doborau copaci, erau alergați și suduiți de meș terii mai ai dracului, mîngîiați cu o vorbă de cei mai omenoși, mîncați de purici, Într-un cuvînt, construiau În trecătorile munților cazemate care să oprească asaltul bolșevicilor. Căpeteniile erau Încrezătoare că rușii
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
miliție Aveam paisprezece ani cînd am părăsit definitiv Ră teș tii. Aici Îmi petrecusem vacanțele, În casa din incinta pri măriei. Acolo crescusem, de acolo contemplasem și memorasem În bună parte curgerea luminii. Pe prispa acelei case, erau să mă doboare lacrimile la dispariția bolții de viță ce mă ocrotea În umbra ei și mă apăra de toamna de dincolo. Căci Într-adevăr, Într-un octombrie, În lipsa frunzelor late și dese, culese În mare grabă odată cu strugurii, cerul dă duse pe
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
fata Înapoi. Numai că n-a biruit a răzbate peste Someș, apă lată căreia hrisoavele din secolul al XIII-lea ale regelui arpadian Andrei al II-lea Îi spun „fluvius“. Colonelul și-a oprit oamenii pe malul stîng, hotărît să doboare arbori, să făurească plute și să treacă rîul. Tocmai atunci, pe un dîmb de pe celălalt mal, s-a ivit Pintea cu pîlcurile sale. Oșteanul Împăratului a poruncit tunurilor să pornească a bate. Dar de cealaltă parte, pe creasta de pămînt
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
să râzi de măcar șapte ori (repet: într-o zi, nu într-o lunăă; și, obligatoriu, să-ți treacă prin minte și suflet șapte gânduri bune. Ați birui? Dacă nu v-am plictisit și dacă săptămâna viitoare n-o să mă doboare vreo viroză ca să-mi reteze din trufie, o să vă spun cum am înfrânt eu. Măcar un râset sper să vă smulg. rockin’ by myself Rush Dumitru UNGUREANU Un prieten plecat de câțiva ani în Anglia mi-a adus o casetă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2198_a_3523]
-
un limbaj bombastic, alte banalități: „Omul biologic este înlocuit cu cel trăitor al sentimentelor metafizice și morala lui ia calea spre bunătate, justețe și cunoaștere, spre înțelegerea lucrurilor în esențialitatea lor“ etc. Cu forțe unite, autorul și prefațatorul cărții îl doboară pe cititor, plictisindu-l până în esențialitatea lui. Sticla Si diamant Sub titlul Gânduri diamantine (PIM, Iași, 2008), Vasile Fetescu publică o culegere de aforisme de o desăvârșită banalitate. Nu este vorba despre diamante, cum sugerează autorul prin titlul cărții, ci
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
au ceva previzibil și bătrânicios, care le face și mai antipatice. În limba de lemn a propovăduitorilor moralei creștine, autoarea emite adevăruri banale și meschine: ‹ „Gonește de la tine plânsul suferinței și contemplează la eternitatea care te așteaptă. Dacă te lași doborât de tristețe și de lacrimi, vei rămâne singur și neajutorat. Oamenii sunt solidari la necazuri, dar pe timp scurt și, de cele mai multe ori, interesat.“ Asemenea afirmații sunt de o tristă justețe și de un dezolant prozaism. Daniela Gifu are aproape
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
lovi, Eisen. N-am zis nici o clipă asta. Ți-am zis nu!, spuse Sammler. Dar geanta cu greutăți deja pornise cu viteză din partea cealaltă, Într-un arc de cerc larg, dar precis. Lovi și mai tare decât Înainte și Îl doborî pe om la pământ. Acesta nu căzu ca un bolovan. Se lăsă ușor la pământ ca și cum se hotărâse să se Întindă pe stradă. Sângele Îi curgea În firișoare pe obraz. Oribilul metal Îl tăiase prin postav. Eisen Își săltă arma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
necunoscută (nu știu ce ne-ar face să credem că nu e așa). Adevărul însă, după spusele celor doi amintiți mai sus, e mult mai banal: Lockheed-ul (pe care scriitorului i s-a permis să-l piloteze datorită celebrității lui) a fost doborât de un avion german, mai exact de un Messerschmitt 109. Horst Rippert, fost pilot al Luftwaffe, a recunoscut recent că el se afla la bordul Messerschmitt-ului, pe 31 iulie 1944 - „Puteți să vă opriți din căutat. Eu am doborât avionul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2203_a_3528]