3,748 matches
-
mănăstirii, a existat o școală de sericicultură, înființată în 1865 de Mihail Vitlimescu, dar care a funcționat doar un an de zile. Abia în 1895 se va reînființa, tot în curtea Galatei din Deal, această școală. Timp de 5 ani, elevele (la început doar în număr de 14) învățau: creșterea viermilor de mătase, cultura agudului, inului, cânepii, torsul mătăsii cu mâna sau cu mașina, torsul lânii, inului și cânepii, țesutul diferitelor stofe fine și duble, de mătase, lână, in, cânepă și
Ce nu ştim despre Iaşi by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/549_a_868]
-
Daniela Andreea Guțan Elevă în clasa a -VIII -a la Liceul Teoretic ”Neagoe Basarab” din Oltenița. Publică poezie încă din clasa a -III- a , când învățătoarea sa a remarcat-o și i-a publicat versuri în revista școlii. A debutat la Cenaclul radiofonic Tv
Ramuri, muguri si mugurasi de creatie olteniteana Antologie de poezie și proză oltenițeană by Nicolae Mavrodin si Silviu Cristache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91640_a_93444]
-
foile zburătoare și se-ntoarse spre fată. Surpriza-l făcu să nu spună nimic, în prima clipă. Doar când fata-i zâmbi și-i mulțumi, se- nclină și se prezentă. - Mulțumesc din nou! Eu mă numesc Iustinica H. și sunt elevă în anul III la “Liceul Oltea Doamna“. Fiind ieșeancă, locuiesc cu părinții. Era fiica directorului! - Nu știam cum de ai ajuns tocmai în biblioteca noastră. Acum, că m-am lămurit, trebuie să-ți spun ceva, eu vin de departe, tocmai
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
tragi, unde te-ai născut? Evident, voia să afle dacă era basarabean, postura delicată, având în vedere retragerea românilor, sau nu. - Vin dinspre Nistru, sunt învățător. Evitase menționarea locului nașterii. Spre ghinionul lui, se- ntâmplă să treacă pe acolo o elevă de la Liceul Eparhial din Chișinău, la braț cu mama ei, cunoștințe mai vechi. “Cum de-au ajuns și ele în Hâncești tocmai acum? Eram prieten cu fata, mamei nu prea-i convenea...” se’ntrebă necăjit. - Dumnealui este basarabean, ca și
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
zilele, dă-ne-o nouă astăzi, murmur fără să-mi pot controla echilibrul. Patinez și ajung pe jos, cu pachetele de cărți răspîndite în jur. Rugăciunea n-a fost auzită. Dețin al optulea roman publicat pînă-n obșpe ani de o elevă, pe bani de tătîne; îl am pe prozatorul cu fraza cea mai lungă, numa' bun să intre-n Cartea recordurilor. Posed doi eseiști, la alegere: unul deconstruiește, altul iluminează, turnînd în discurs și-o țîșnitură de sifon patriotic. Al meu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
am îndrăgit acest sport, căci este unul de suflet și, asta, pentru că, la competiții, echipa este o familie care uită de casă și se simte bine în acest cerc de oameni. Când am fost aleasă să fiu și eu o elevă care să învețe tehnica acestui gen de sport, deja erau corturi noi, funii și multe altele la care, primii turiști nu s-ar fi gândit să le aibă vreodată. Și acum, primii care au făcut parte din echipă ne susțin
Şoapte by Svetlanu Iurcu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/101016_a_102308]
-
imposibil este posibil să fie schimbat în prezent. Tot ce trebuie e să fii un bun cunoscător, un profesionist. Am aflat că voi fi îndrumată de un profesor care-și cunoaște menirea, fiind un lider bun. Eu o să fiu o elevă bună și străduitoare, pentru a-mi realiza scopurile propuse. În viață, ca să poți trăi bine, ai nevoie de trei lucruri: scopuri, muncă și încredere. Eu le am pe toate trei și, atât timp cât sunt înconjurată de oameni buni, știu că o să
Şoapte by Svetlanu Iurcu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/101016_a_102308]
-
distinsă... un murmur de voci în așteptarea momentului. Din capul locului am rezervat 10 exemplare cu autograf pentru priponeștenii mei, apoi după cuvântul doamnei Elena Monu, președinta Academiei Bârlădene, au vorbit doamnele profesoare Mihaela Tudor și Elena Popoiu, ambele foste eleve ale subsemnatului, subliniind anumite calități ale scrisului meu. A vorbit apoi convingător Serghei Coloșenco, ca unul care cunoaște amănunțit geneza actualului volum, fiind și redactorul autorizat. M-am bucurat de prezența d lui prof. Gruia Novac, special venit pentru mine
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
privind aprovizionarea noastră, eu pregătesc autografe pentru 20 de volume care vor merge la Paris la prietenii de suflet ce-i am acolo. în orele de după-amiază primesc cu îndreptățită bucurie vizita ce mi-o face una dintre eminentele mele eleve, Doinița TrocinescuPintilie. Vine de la București însoțită de sora sa. Și-a păstrat figura și mai ales timbrul vocii, încât nu-mi vine să cred că au trecut 36 de ani de când nu ne-am văzut. Printre altele mi-a dăruit
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
C. Mitulescu întâlnirea de rămas bun care trebuia să aibă loc duminica trecută s-a amânat pentru duminică 5 septembrie 2010. Pe lângă grupul vechi, obișnuit întâlnirilor de acest fel se adaugă colegele profesoare Elena Popoiu și Mihaela Tudor, foste cândva eleve, la care se adaugă dl. Ioan Enache, profesor bârlădean stabilit în Elveția, cu ani în urmă. Vremea ține cu noi. De dimineață e soare, promițător de timp favorabil, rămânem la aer curat - așa cum doreau musafirii, sătui de căldura din apartamentele
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
profesori. Ca și ea mă rugasem la vremea mea, dar aveam înrădăcinat și bunul obicei de a mă pregăti serios pentru fiecare lecție. În felul acesta, cu ajutorul divin și pregătirea responsabilă, eram recunoscut ca un bun și sârguincios școlar. După ce eleva s-a ridicat luându-și ghiozdanul, a pornit domol spre școală. Intru în vorbă cu ea, bănuiam că avea în acea zi o teză dificilă și nu m-am înșelat. - Da, mi-a zis eleva, astăzi am o teză foarte
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
bun și sârguincios școlar. După ce eleva s-a ridicat luându-și ghiozdanul, a pornit domol spre școală. Intru în vorbă cu ea, bănuiam că avea în acea zi o teză dificilă și nu m-am înșelat. - Da, mi-a zis eleva, astăzi am o teză foarte grea! - Și ai învățat mult pentru teză, sau te-ai lăsat în voia lui Dumnezeu, o întreb eu... - Da, am învățat mereu și chiar în această dimineață am căutat să înțeleg și mai bine unele
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
impun în folos propriu. Totuși, se întrevăd unele speranțe în ridicarea unor valori morale, pe ici-colo, semn că și la noi lucrurile au început să se miște în direcția bună. Am primit telefon de suflet de la Doinița Trocinescu, fosta mea elevă și de la Serghei Coloșenco, semn că nu sunt singur. Serghei Coloșenco mă roagă să-i indic paginile din volumul III închinate prof. Paul Constantinescu, în vederea tipăririi în viitor a unui volum omagial pentru un om de excepție care a acționat
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
scriitor implicat activ în viața societății noastre. Aceleași urări mi-au fost transmise de către prestigiosul meu interlocutor. În noaptea ce-a trecut am visat că aveam brațele pline cu buchete de lăcrămioare pe care le-am împărțit unui grup de eleve conduse de diriginta lor, dar am avut grijă să păstrez asemenea buchete și pentru prietenii mei apropiați. La T.V.R. se transmite că la Ocna-Mureș a apărut o uriașă gaură prin scufundarea terenului, datorită exploatării sării încă din vremea romanilor. Pe
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
la liceu, a trebuit să duc o adevărată luptă cu activistul care venise cu o listă de un cot solicitând să intre anumite nulități protejate în locul celor admiși pe merit și că, în ultimă instanță, mi se impune să sacrific eleva notată de mine și de întreaga comisie cu zece, pentru a admite și ultima nulitate protejată. Am protestat energic, am dat să plec de la comisie, dar același activist m a rechemat sămi iau locul în comisie, sfătuindu-mă să nu
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
Am protestat energic, am dat să plec de la comisie, dar același activist m a rechemat sămi iau locul în comisie, sfătuindu-mă să nu mai examinez în viitor „cu sufletul”, că nu-mi va fi bine. M-am bucurat că eleva eminentă și-a păstrat locul dobândit prin reale cunoștințe și, la rândul meu, am rugat pe șeful secției de învățământ să nu mă mai numească în viitoarele comisii de admitere. Mai vrea colegul meu mai tânăr și alte dovezi ale
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
să topească rapid stratul de zăpadă și să trecem cu încredere la primăvara naturii și a fiecăruia dintre noi. Pe lângă telefoanele primite se adaugă musafirii dragi - colegele fiicei mele prezente și la aniversările anterioare, precum și prezența a două foste eminente eleve ale mele, în persoana profesoarelor Elena Popoiu și Mihaela Tudor. Mă bucur de o infuzie de tinerețe în casa mea, ceea ce mă face să mă simt cum nu se poate mai bine din punct de vedere moralsentimental, la care se
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
comportă mai lamentabil ca atunci când locuia în grote și caverne, în îndepărtata copilărie a omenirii. Revenind la ziua de 1 Mai, la orele prânzului mi s-au anunțat și au sosit musafiri de suflet. E vorba de Doinița Pintilie (fostă elevă) și soțul ei, care a ținut să mă cunoască personal. Cum Doinița dorea un buchet de lăcrămioare, deși erau doar îmbobocite, am cules un buchet substanțial ce va înflori dezinvolt câteva zile mai târziu. Din cauza iernii grele ce a persistat
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
el. De aceea nu vorbești cu el. Dacă reușești tu să Îl găsești, atunci tu să reușești să vorbești cu el. Un milion de răspunsuri cu ghimpi Îmi zburdau prin minte, dar nu reușeam decât să mă fâstâcesc ca o elevă de clasa Întâi făcută de ocară de Învățătoare pentru că fusese prinsă vorbind În timpul orei. — Păi, ăă, Miranda, am sunat la toate numerele pe care le avem și pare a nu se afla la nici unul dintre ele, am reușit să Îngaim
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
a-i păstra imaginea cât mai apropiată, știam că somnul ne Îndepărtează. A doua zi, la ora 7, o vedeam din nou la școală, dar nu era același lucru; acum nu venise special pentru mine, venise la școală ca orice elevă: numai ieri simțise nevoia să mă vadă, numai În clipa aceea a după-amiezii (n-avea cum să fie altfel!) plecase singură pe stradă să mă Întâlnească atrasă de dorința mea. (septembrie) Câteodată, uimit, simt cum respiră frenetic viața În lucruri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
ea cum s-ar fi comportat În act, ar fi fost la fel de feciorelnică, s-ar fi coborât atât de jos În carne sau ar fi fost mai reticentă? Încep s-o urmăresc În IMAGINAȚIE, mă concentrez și, deodată, o văd elevă În clasa a XI-a la Liceul din Slatina: calc În urma ei cu Irimescu urmărind-o când ieșim de la ore, are sandale cu curele largi; de câte ori ridică piciorul, i se descoperă talpa, mai precis, pielița străvezie din mijlocul tălpii, acolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
pentru că te plictisești. Atunci? Cum am putut oare să dau toată dragostea mea unui caracter pasiv, care nu se gândește nici de azi pe mâine? Și totuși, cât de mult Îl iubesc! Azi, la școală, am avut un eșec: o elevă a răspuns mai mult În timpul orei de rusă decât mine. De ce, de ce te-ai lăsat pe tânjală? Vrei să devii ca Petre? Tu trebuie să Înveți, trebuie să ajungi sus, viața ta să nu fie condusă de iubire, ci de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
adolescente Încă adormite sau pe acela iute, senzual, ce vine dinspre o doamnă trecută de treizeci, ce-și leagănă corpul copt În văzul lupilor tineri, ai căror ochi sclipesc de foame sexuală. Țigănci, țărani, florărese, borfași, vânzătoare de semințe, studente, eleve, doamne, curve cu respect, mă simt În elementul meu, fluturându-mi pulpanele mantalei Închipuite și amușinând aerul precum Faust pe urmele Margaretei. Deodată, clopotele de la Mitropolie explodează Într-o năvală de sunete, ce curg ca un fluviu sonor, se dilată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
instalat. Pe urmă l-a poftit să cineze în familia lui, să-l cunoască și nevastă-sa. În afară de soții Gavrilaș, din familie făcea parte și domnișoara Marioara Rădulescu, o fetiță de vreo optsprezece ani, drăgălașă și vioaie ca o veveriță, elevă la școala profesională. Din pricina ei n-a putut Gavrilaș să-i propuie lui Titu să locuiască chiar la dânșii. Doamna Gavrilaș, mărunțică, grasă și roșie, cu fața veșnic lucioasă, socotise totuși că ar fi putut lua în gazdă și pe
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
partidă de cărți cu prelungire. Era liniște desăvârșită; rareori pătrundea până la dânsul câte un țipăt sau vreo sudalmă din curtea cu mulți chiriași. Spre seară, tocmai când terminase de scris, auzi pași în antreu. Își închipui că trebuie să fie eleva lui, Marioara. Se bucură. După atâtea ore de muncă, era binevenită o ființă feminină, chiar și Marioara. Se repezi la ușă, să o primească. ― Măicuța nu e acasă? întrebă foarte natural Mimi. Tânărul răspunse surprins: ― Nu este, dar... poftim înăuntru
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]