3,626 matches
-
undeva. După care mi-a zis un lucru care m-a pus pe gânduri: - Tu ești mai norocos decât oricare alt om. Chiar și decât noi, care l-am văzut pe Dogon. Tu și toți cei din jurul tău sunteți tare norocoși... Până și vrăjmașii tăi, despre care Logon mi-a spus că te urmăresc Încă de la plecare, până și ei sunt tare norocoși. - Vrei să spui că am avut noroc că am scăpat cu viață când am trecut prin inima deșertului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
Chiar și decât noi, care l-am văzut pe Dogon. Tu și toți cei din jurul tău sunteți tare norocoși... Până și vrăjmașii tăi, despre care Logon mi-a spus că te urmăresc Încă de la plecare, până și ei sunt tare norocoși. - Vrei să spui că am avut noroc că am scăpat cu viață când am trecut prin inima deșertului? - Nu. E vorba de alt fel de noroc. Logon nu a trebuit să treacă prin deșert ca să aibă norocul ăsta, iar mulți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
-s chiar așa de departe. Noi am făcut doar de patru ori câte cinci zile până aici. - Tot atât vor face și ei, Îmi zise el, fără să clipească. Nu ți-a spus nimeni până acum că ești un om norocos?... Hei... Dar nu mi-ai spus cum rămâne cu mine. Eu ce să fac când o să-i văd că Îmi intră În sat? - Vorbești În dodii, N’jamo. - Spune-mi ce să fac și o să-ți vorbesc pe Înțeles. Ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
oameni pe care, până la urmă, le vor vedea cu toții. Tu vrei să faci Vindecător dintr-un om care doar o să aibă mai mult noroc decât ceilalți. - Și ce? E puțin lucru să ai noroc? Păi, eu tocmai de un vindecător norocos am nevoie. Oricum, m-am pregătit eu să Închei, nu v-am chemat aici ca să vă cer sfatul. Voiam doar să vă spun ce a hotărât Krog, toiagul Tatălui, frate al lui Moru și stăpân al vorbei... Tăcură cu toții, ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
de pe marginea drumului. Am înțeles, din autobuz, că peste două zile urma să vină Michael Jackson. Cum se închiseseră fabricile și minele, iar băncile falimentaseră, oamenii nu aveau unde să se ducă. Oricum se plictiseau acasă. Noi doi eram niște norocoși - aveam unde să ne ducem. O țineam pe Sabina de mână, peste linia roșie care separa sexele în autobuz. Mi-o imaginam cu mine în pat, sub pătură, șoptind: noi doi, Piti, numai noi doi, nu-i așa?. Am coborât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
sandvișurile făcute de gazda din Sibiu pe marginea drumului, printre plopi. În spatele nostru, un lan de floarea-soarelui se întinde până la munții din zare. O Alfa-Romeo neagră ne face semn cu farurile și oprește zece metri mai încolo. Alergăm. Suntem niște norocoși. Sabina urcă lângă șoferul blondin, la vreo patruzeci de ani. În mașină se aude un jazz stilat, cu mult saxofon și puțină trompetă. Șoferul îi spune Sabinei că face afaceri în Italia, că e după un divorț care îi luase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
îngemănării eu-sine care deși la fel în aparență, în esență este o luptă a contrariilor, o căutare fără sfârșit. Talismanul este un mic obiect despre care se crede că aduce noroc, o amuletă, o forță magică supranaturală cu rol protector, norocos. Dacă am lua definiția ad literam observăm că femeia se simte protejată de îmbrățișarea bărbatului iubit, căci ea consideră atingerea lui asemeni unui talisman. Fericirea o face vulnerabilă, dar impulsul îmbrățișării o întărește, căci ea simte în corpul ei o
Femeia în faţa oglinzii by Corina Alexa-Angheluş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1162_a_1871]
-
televizor cum trecuse cu mașina pe străzile mărginite de mulțimile care veniseră să-l întâmpine. Auzisem de apariția lui la expoziția din Earl’s Court și am murit de invidie când am aflat că dăduse mâna cu sute de copii norocoși. Dar nu-mi trecuse prin cap să-i rog pe părinții mei să mă ducă acolo. O călătorie la Londra ar fi fost pentru familia mea o propunere la fel de excentrică și de îndrăzneață ca o călătorie spre lună. Totuși, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
mlaștinile din nordul York-ului. Soarele încă strălucea și Phoebe descoperi că mlaștinile în sine, pe care le văzuse de mai multe ori și i se păruseră întotdeauna îngrozitor de sinistre, i se păreau în ziua aceea vesele și primitoare. — Ești norocos, spuse ea, că ai aici casa. Îmi închipui că a fost un loc minunat pentru a-ți petrece copilăria. — A, nu stăteam mult aici când eram copil. Slavă Domnului. E cel mai plicticos loc de pe pământ, dacă mă-ntrebi pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
am spus, suprins că sunt mândru să-i spun asta. A organizat o excursie de șaizeci de kilometri cu sponsorizare în urmă cu câteva luni. — Păi - îmi făcu cu ochiul ca între bărbați, confidențial, într-un fel - ești un tip norocos, e tot ce pot spune. Nu-i de mirare că n-o împarți cu nimeni într-o zi ca asta. E o minunăție. — Nu pentru asta am venit aici. — O... — Nu. Am venit... din motive de sănătate, le-am putea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
un vecin foarte bogat. Un vecin bogat și vulnerabil. — Kuweitul? Mark dădu din cap. — Crezi că l-ar invada? — N-ar ezita nici o clipă. Zâmbi în timp ce Henry digera informația. Dar mai e mult până atunci, spuse el. Care e băiatul norocos care va duce vestea bună la Bagdad? — Clark, probabil. Îl cunoști? — Vag. Pare un tip cumsecade. — E cam isteric, ca să fiu sincer, spuse Henry. Nu prea știm ce e-n mintea lui. Dar în treaba asta e alături de noi. Mototoli
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
a majordomului. — La ce anume te referi? întrebă el, ridicând el însuși valiza și continuându-și drumul pe coridor. Tot ce știu, spuse Pyles, șchiopătând după el, este că se vor întâmpla lucruri îngrozitoare astă-seară. Lucruri cumplite. Să ne socotim norocoși dacă ne vom trezi mâine-dimineață siguri în paturile noastre. Se opriră în fața unei uși. — Aceasta este camera dumneavoastră, spuse el deschizând-o. Mă tem că broasca e spartă de ceva timp. Pereții și tavanul dormitorului lui Michael erau îmbrăcați în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
etajul opt răsare sfidând geometria orașului de blocuri turn și lamă colțul argintiu al lunii noi. Iulia își aduce aminte că la musulmani oamenii ies în ulițe să zărească cornul lunii noi și cel care o dibuie primul se socotește norocos. Oare văzută în oglindă dintr-o cazemată unde ca să afli cerul liber ar trebui să te cocoți în vârf la C.E.T. Progresul, o fi având același efect? Unde? Unde vrei tu? În parc e prea frig, vrei să intrăm undeva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
femeile și femeile nu strâmbă din nas, cei întregi la trup nu-i nesocotesc pe betegi iar suferinzii nu-i privesc pe sănătoși cu răutate. Da, sunt rare aceste autobuze, e drept, dar ele există, întocmite pesemne în vreun ceas norocos, sub ocrotirea unei stele prielnice. În altele, conform logicii, domnesc gâlceava, scandalul, ura, mânia și răzbunarea. Necruțătoare e cauza împlinindu-și întotdeauna necruțătoare efectul. Astfel cel mai ades în călătoriile cu autobuzul, lumea e morocănoasă și scârbită, gata să scuipe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
acceptă că am dreptate și dispăru." Îi dăduse dreptate că dialectul florentin e mai apt pentru poezie decît toate dialectele italiene. Filologia modernă nu l-a contrazis. Biografia lui Niccolò Machiavelli (1469-l527), cel puțin în prima ei parte, în anii norocoși ai formației sale de școală și de autodidact umanist, însoțește una dintre cele mai strălucitoare perioade pentru cultura florentină, perioada lui Lorenzo Magnificul (1469-l492). Scriind Istoriile florentine, către sfîrșitul vieții, Niccolò evocă, cu reticență abilă, anii Magnificului, în care Florența
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
mai necesar însă, decît ultima dintre însușirile enumerate prin care poate cîștiga sufletul poporului. Mijloacele de coerciție să aibă și ele masca blîndeții ca să poată fi acceptate de popor. Nimic de durată însă, fără vocația de principe, între "împrejurări favorabile, norocoase" și "însușirile personale", Machiavelli pune mereu accentul pe acestea din urmă. Prevalenta lor în strălucirea princiară, ca necesitate absolută, i-a iritat, nu o dată, pe regalii cititori ai Principelui, complexați de absența unor astfel de însușiri și care nu aveau
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
care le dobîndește, cum este regatul Neapolelui pentru regele Spaniei. Pămînturile astfel obținute sau sînt stăpînite de un principe, sau se guvernează în mod liber; și ele se cuceresc fie cu armele altora, fie cu cele proprii, fie mulțumită sorții norocoase, fie prin propriile tale însușiri. CAPITOLUL II Despre principatele ereditare Voi lăsa deoparte expunerea privitoare la republici, deoarece am tratat în altă parte pe larg despre ele8. Mă voi referi numai la principate și, așa cum împletești firele unei urzeli, voi
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
nou, că greutățile întîmpinate pentru păstrarea lor sînt mai mari sau mai mici, după cum sînt însușirile și priceperea celui care le cucerește. Și întrucît faptul de a reuși să devii principe, din simplu particular, presupune sau însușiri personale sau împrejurări norocoase, se pare că unul sau altul din aceste două lucruri micșorează în parte multe din aceste greutăți; cu toate acestea, cel care s-a sprijinit mai puțin pe împrejurările favorabile, este acela care a păstrat mai mult timp puterea. Se
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
state în stăpînirea lui, este nevoit să vină să locuiască el însuși în teritoriul pe care l-a cucerit. Dar pentru a trece mai departe, la aceia care au devenit principi prin propriile lor însușiri și nu printr-o împrejurare norocoasă, pot spune că cei mai străluciți sînt Moise, Cirus, Romulus, Teseu și alții asemănători. Și cu toate că n-ar trebui să vorbim despre Moise, întrucît el a fost doar înfăptuitorul celor ce i-au fost poruncite de Dumnezeu, el totuși merită
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
acțiunile și modurile lor particulare de a proceda, ele nu ne vor apărea cu totul diferite de acelea ale lui Moise, care totuși a avut un maestru mai mare decît toți20. Cercetînd faptele și viața lor, vom constata că soarta norocoasă nu le-a oferit decît prilejul favorabil care a fost pentru ei ca și materia în care ei trebuiau să introducă forma care li s-ar părea cea mai bună; iar dacă prilejul favorabil le-ar fi lipsit, însușirile spiritului
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
ca aceasta, să înalțe orice construcție; s-a ostenit mult ca să cucerească puterea și prea puțin ca s-o păstreze. CAPITOLUL VII Despre principatele noi care se cuceresc prin armele și prin favoarea altuia Acei care numai printr-o soartă norocoasă, din simpli particulari devin principi, reușesc să obțină aceasta cu puțină osteneală, dar le trebuie mult mai mult ca să păstreze ceea ce au dobîndit; greutățile, ei nu le întîmpină pe drum și par că zboară spre putere; ele se ivesc doar
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
principe pentru ca ei să păstreze acele teritorii spre siguranța și gloria lui; și tot așa au devenit împărați aceia care, cumpărîndu-i pe soldați, din simpli particulari, ajungeau să conducă imperiul. Asemenea principi se sprijină doar pe voința și pe soarta norocoasă a acelora care le-au dat puterea, dar atît una cît și cealaltă sînt foarte schimbătoare și nestatornice. De asemenea, ei nu știu și nu pot să-și păstreze locul care le-a fost dat; nu știu, deoarece, dacă nu
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
soarta le-a dăruit cu multă ușurință și să construiască acum temeliile solide pe care alții le înalță înainte de a deveni principi. Pentru ambele moduri în care cineva poate să devină principe, prin însușirile lui proprii sau printr-o soartă norocoasă, vreau să dau cîte un exemplu din vremile pe care noi înșine le-am cunoscut: este vorba de Francesco Sforza și de Cezar Borgia. Francesco, folosindu-se de mijloacele potrivite și de propriile lui însușiri care erau mari, a reușit
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
lui. CAPITOLUL VIII Despre aceia care au dobîndit principatul prin fapte nelegiuite Dar întrucît există și alte două moduri de a deveni principe din simplu particular, așa încît reușita în cazul acesta nu poate fi atribuită cu totul nici sorții norocoase, nici însușirilor personale, cred că nu putem trece mai departe fără a ne ocupa de ele, cu toate că despre unul s-ar putea vorbi mai pe larg într-o expunere care ar trata despre republici. Cele două moduri la care mă
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
să ajungă la o înțelegere cu el, mulțumindu-se cu stăpînirile lor din Africa și lăsîndu-i lui Agatocle Sicilia. Cel care ar analiza, așadar, faptele și însușirile acestuia, ar constata că nimic sau prea puțin poate fi atribuit unei sorți norocoase; într-adevăr, așa s-a spus mai sus, Agatocle a devenit principe, nu prin favoarea cuiva, ci prin gradele pe care le atinsese în cariera militară și pe care și le cîștigase cu mii de osteneli și de primejdii, păstrîndu-și
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]