3,693 matches
-
Era zvelt la trup, cu părul negru ca pana corbului și cu ochii Întunecați, ușor alungiți, precum orientalii. Privirea Îi era vie, inteligentă, cu ceva felin În mobilitatea sa. Pupilele Îi emanau o ușoară fosforescență, În lumina felinarului așezat pe banc. — Cu ce ți-aș putea fi de folos, messere? Întrebă, după ce Își plecase capul În semn de salut. Din mișcarea ei, lumina dezvăluise o țesătură deasă de brazde pe fruntea lui. În loc să Îi răspundă, Dante se uită În jur. Exista
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
Alighieri, prior al cetății, răspunse poetul dintr-o dată și simți cum se prăpădește la un nou val de durere. Și sunt meșter spițer și expert În artele medicale. Știu bine că aconitul poate produce moartea... În timp ce vorbea, se apropiase de banc și apucase unul din pistilele din bronz. Nu am de gând să mă omor, ci numai să Înlesnesc, prin luarea acestui leac, ieșirea bilei din vârful vaselor sale, ca să se ducă, odată cu afecțiunile ei, pe căile naturale. Așadar, dă-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
metal. — Iată leacul despre care ți-am vorbit. Un remediu Împotriva oricărei dureri a fragilului trup omenesc. Chiar și suferința sufletului e Învinsă de acest elixir liniștitor, explică Teofilo În timp ce Închidea lădoiul. Depuse cu cea mai mare grijă flaconul pe banc. Dante credea că știe despre ce era vorba. Și la Florența se auzise despre o iarbă adusă În Europa de niște cruciați Întorși de peste mare. Era iarba zisă a Asasinilor, adepții scelerați ai cumplitului Bătrân de pe Munte; avea puterea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
a șterge chipul ce ne face asemănători lui Dumnezeu. Materialul moale se scursese peste chipul torturat Într-un strat subțire, ce lăsa să i se Întrezărească trăsăturile ca printr-un geam mat. Ajutându-se cu vârful unei dălți luate de pe banc, poetul Îndepărtă o fâșie de ceară Închegată. Era vorba, Într-adevăr, de spițer. Îi deschise haina În dreptul pieptului, scoțând la iveală cinci tăieturi care Îl Însemnau cu un pentagon, ca acela al mozaicarului. Rănile păreau prea superficiale ca să fi fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
dușuri, prevăzută fiind și cu un mic șanț de scurgere săpat în pământ. În mijlocul hangarului, pe locurile unde lucrau, se vedeau mai multe balerci gata terminate dar cu doagele strânse numai pe jumătate, așteptând să fie trecute prin foc, niște bancuri solide, scobite adânc în lungime (în șanțul acesta alunecaseră funduri rotunde de lemn, din cele ce urmau să fie subțiate la rindea), precum și câteva focuri stinse. De-a lungul zidului, la stânga intrării, se înșiruiau mesele de lucru. În fața lor se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85083_a_85870]
-
dar iarna înghețau de frig. Astăzi însă, spațiul prea mare, lucrul părăsit, butoaiele uitate prin colțuri, cu doagele prinse la bază într-un singur cerc și desfăcute la celălalt capăt ca tot atâtea flori mari de lemn, rumegușul ce acoperea bancurile, lăzile cu scule și ferăstraiele mecanice - totul te ducea cu gândul la un loc lăsat de mult în paragină. Priveau în jurul lor, după ce-și îmbrăcaseră flanelele vechi și pantalonii decolorați și cârpiți, și șovăiau. Ballester nu-și lua ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85083_a_85870]
-
el, fără a se opri din lucru, și Valéry își băgă din nou nasul în balercă, nerăspunzându-i nimic patronului. Lassalle, puțin surprins, rămase o clipă în fața tânărului, apoi ridică din umeri și se întoarse către Marcou. Acesta, călare pe banc, tocmai terminase de subțiat, cu mișcări încete și precise, marginea unui fund de butoi. - Bună ziua, Marcou, spuse Lassalle, pe un ton ceva mai sec. Marcou nu răspunse, străduindu-se să scoată cu rindeaua așchii cât mai subțiri. - Ce v-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85083_a_85870]
-
a apucat, spuse Lassalle cu o voce puternică, întorcându-se de data asta către ceilalți muncitori. Bun, nu ne-am putut înțelege. Totuși, vrem, nu vrem, trebuie să lucrăm împreună. Atunci la ce vă slujesc toate astea? Marcou coborî de pe banc, ridică fundul de butoi, îi pipăi marginea rotundă cu podul palmei, își micșoră, cu vădită mulțumire, ochii languroși, și, fără o vorbă, se îndreptă către un alt muncitor, ce potrivea doagele unei balerci. În tot atelierul nu se auzea decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85083_a_85870]
-
spuse doar atât: - Vorbe goale, și se duse la locul lui. Esposito, care mușca din pâine, se opri și-i întrebă ce-i răspunseseră patronului. Yvars spuse că nu-i răspunseseră nimic. Apoi își aduse tașca și se așeză pe bancul la care lucra, începuse să mănânce, când îl zări în apropiere pe Saïd, culcat pe spate pe un morman de așchii, privind în gol către geamurile înalte albăstrite de cerul care începuse să-și piardă din strălucire. Îl întrebă dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85083_a_85870]
-
E toamnă, ne-am iubit destul. Rondelul ignoranței Sincer, nu știu ce-i umorul, Dar nu cred că-i de mâncare Chiar de-i scris doar cu piciorul Nici a fi pantof nu pare. Iar de râd, ca tot poporul, De vreun banc lipsit de sare, Sincer, nu știu ce-i umorul, Dar nu cred că-i de mâncare. Nesimțindu-i deci fiorul Sincer, în continuare, Mânui-voi brav „toporul” Doar în critici literare, Fiindcă nu-nțeleg umorul. Rondelul iubirii cu flori Ce flori frumoase
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
gît la amîndoi, prea v-ați făcut de cap, încearcă să-i sperie, fluturîndu-le cele două coli de hîrtie pe la nas. Delfina moare de nerăbdare să treacă ziua, nu mai are stare, se fîțîie pe taburet, lustruiește de cîteva ori bancul de lucru cu coatele pînă se hotărăște să apuce una din fîșiile de stofă care așteaptă alături gata croite, să o vîre sub brațul mașinii de cusut și să coboare talpa. Zbîîîrrrr, apasă mecanic pedala, urmărind linia tivului, ferindu-și
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
cozii, indiferent de ce o să se întîmple în noaptea asta, trebuie să le convingi că de mîine încolo va fi liniște, că totul va reintra în normal. Să știi că te-am urmărit întruna, recunoaște Angelina, gîndindu-se la mișcările Delfinei în fața bancului de lucru, o fi din cauza oboselii, fetița asta nu mai face față, prea stă să bibilească fiecare zdreanță de parcă ar fi fost începătoare, are nevoie de cîteva zile de vacanță, și ce dacă trebuiau onorate comenzi peste comenzi? Cu o
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
s-a dat de gol și n-a mai avut încotro decît să le mărturisească totul și celorlalte două cu care muncea la aceeași masă, spune Roja. — Brrrrrrr....brrrrr...brrrrr, acele mașinilor de cusut, se rățoiește Părințelul, uite-așa trepidau bancurile de lucru, își aduce aminte, munceau ca furnicile, sărăcuțele, se plînge. — E limpede că de la tine a învățat Angelina smiorcăiala, spune Roja, toate fițele și mofturile alea de fată mare. — Ba eu cred că Delfina le-a lămurit s-o
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
de băutură, cînd nu merge, nu merge, începuse să-i explice, se poate întîmpla oricui s-o țină dintr-un ghinion în altul pînă în zori. Începu să se simtă fraierit, indus în eroare de lingușelile, zîmbetele pe sub mustață și bancurile lui de doi bani, își dădu seama că celălalt încerca să-l ducă cu preșul, să se debaraseze de el ca de orice client nepoftit, să-i dea un picior în fund. Încotro s-o mai apuce? Pîlpîiturile beculețelor îl
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
infecți care se turnau unii pe alții, rămînea singura instituție care bizuindu-se pe curajul și entuziasmul unora dintre studenți putea să pună bazele unei mișcări de emancipare a orînduirii politice din țară. Era singurul loc în care glumele și bancurile pe seama Piticului, șușotelile de pe la colțuri împotriva comunismului, cluburile, cenaclurile și întrunirile ilegale din locuri secrete puteau printr-o organizare minuțioasă să fie transformate în tot atîtea amenințări serioase la adresa orînduirii tiranice. Deci în mod obișnuit nu ar fi trebuit să
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
binélea, e tisztességtelen sau nem kóser, pentru că trăit aproape la fel, in același loc, dat cádouri la nunți, dus córoane la inmormântări, strígat lózinci, cóndamnat impérialiști, hórtiști și révizioniști, cónstruit fabrici, úzine și iskolák, adunat pórumb chind țărani díspărut, spus bancuri, beut butoaie de bor și pálinka, și după toate asta se spună cineva la tine che senetos tun! Poți múri de rúșine! Oamenii nu sunt chiar atât de fragili, domnule Húsvágó, interveni doamna Ster, Încântată de verva amară a musafirului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
i-l bage pe gât pe fiu-său pe postul ăsta. Sincer să fiu, cred că nici unul din voi nu are pregătirea necesară. Eu, pe de altă parte... M-a luat cu furnicături, dar tot am reușit să fac un banc, să-i arăt lui Joslin că nu-mi pasă de textele lui. — Ai dinții prea mici ca să muști ca lumea într-un clinci. Iar la Arestări o să ai parte de o grămadă de clinciuri. • • • Dar îmi păsa. În seara aia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
Poate că ar trebui să lăsăm Biroul să bifeze el moarta în contul lui Laurie Blanchard. Lee își descleștă pumnii și se întoarse cu spatele. L-am urmărit cum se răsucește pe călcâie, sperând să sară la mine, să facă bancuri sau orice altceva, numai să nu fie supărat, și-apoi, într-un în sfârșit, i-am văzut fața. Mi-am încleștat eu pumnii și am strigat: — Vorbește-mi, fir-ai tu să fii! Suntem parteneri! Am omorât, în pizda mă-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
îmi treceau prin cap lucruri urâte despre ea. O uram, fiindcă tata o considera o prințesă, iar pe mine mă considera un derbedeu. Mi-am imaginat-o pe sora mea tăiată întocmai ca leșul ăla de azi-dimineață și am făcut bancuri pe tema asta cât am fost cu ștoarfa aia, cât i-am tras-o și am băut din whisky-ul lui taică-său. Lee trase adânc aer în piept și-mi arătă ceva jos, la câțiva metri mai încolo. Acolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
Te rog să-l scuzi pe detectivul Bleichert, Joe. E iute la mânie. — Ba are o pulică bleagă. Toți nemțălăii sunt așa. Eu sunt francez și știu cum stă treaba. Russ râse cu poftă, de parcă tocmai ar fi auzit un banc bun la Elks Club. — Joe, ești dat naibii! Dulange făcu un gest obscen cu limba. — Sunt francez. — Joe, ești temperamental, iar domnul maior Carroll mi-a spus că îți bați soția. E adevărat? — Calule, mănânci ovăz? — Fără îndoială. Îți place
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
păcate, râsul, zâmbetul în general fuseseră scoase de mult din cartelele de serie, de când se constatase că roboții programați în acest sens cum primeau o sarcină, cum se tăvăleau literalmente de râs, transmițându-și apoi unul altuia sarcinile respective ca bancuri. După ce, pentru a-i potoli, li se programaseră și bancuri, ca să aibă totuși de ce râde, se constatase alt fenomen îngrijorător, anume acela că ei își transmiteau bancurile drept sarcini, așa că ieșise o harababură generală, de nu se mai înțelegea om
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
cartelele de serie, de când se constatase că roboții programați în acest sens cum primeau o sarcină, cum se tăvăleau literalmente de râs, transmițându-și apoi unul altuia sarcinile respective ca bancuri. După ce, pentru a-i potoli, li se programaseră și bancuri, ca să aibă totuși de ce râde, se constatase alt fenomen îngrijorător, anume acela că ei își transmiteau bancurile drept sarcini, așa că ieșise o harababură generală, de nu se mai înțelegea om cu robot și râsul fusese scos definitiv din circuit. Singura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
se tăvăleau literalmente de râs, transmițându-și apoi unul altuia sarcinile respective ca bancuri. După ce, pentru a-i potoli, li se programaseră și bancuri, ca să aibă totuși de ce râde, se constatase alt fenomen îngrijorător, anume acela că ei își transmiteau bancurile drept sarcini, așa că ieșise o harababură generală, de nu se mai înțelegea om cu robot și râsul fusese scos definitiv din circuit. Singura cartelă ce încă rezistase și pe care o aveau majoritatea roboților era cartela cu amintiri; robotul o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
tăcere stânjenitoare. Pământenii se gândeau dacă făcuseră bine dând patru lăzi cu „Gerovital”, da’ mai ales nucu’... S-a lăsat o tăcere stânjenitoare, observă una din femeiuști. Hai, nu fiți scârțari! Am venit aici să ne distrăm! Care știe un banc? Pământenii se uitară unul la altul. — Cică - începu timid Dromiket 4 - la un ospiciu doi nebuni se plimbau. Și cum mergeau ei așa văd o pisică zburând... — Ce e aia o „pisică”? îl întrerupe a doua femeiușcă, pe care o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
nebuni se plimbau. Și cum mergeau ei așa văd o pisică zburând... — Ce e aia o „pisică”? îl întrerupe a doua femeiușcă, pe care o chema Tilde sau Larionovna. — O specie de pe Pământ, răspunse Dromiket 4. — Păi spuneți și voi bancuri din Cosmos, să le pricepem și noi, zise prima femeiușcă, pe care o chema Mary sau Juanita sau Vasilica. — Ăla cu X3 + Y - QV, când vine tarașotul acasă și-și găsește nevasta cu Y și strigă la ea „fire-ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]