4,141 matches
-
Aia care spală e soră-sa, Lilly. Tot artistă, fac un număr de step împreună...“. „O știu“, a bâiguit Constantin. „Tot ce se poate“, a admis Poenaru. „Lilly e și ea fată bună. Atâta doar că e cam rea de muscă... Deocamdată stă cu noi, până și-o găsi casă...“ După un timp, Constantin a scos pachetul cu alimente. I se făcuse foame. Fetele și-au întrerupt brusc activitatea. Mia a oprit patefonul, Lilly și-a părăsit ligheanul. S-au repezit
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
de sos, rănirea mai multor persoane și blocarea circulației pe timp de câteva ore. 4. Am lăsat-o așa, un timp. Aveam impresia că mă îngroapă în nisip. „Tanti“, am spus apoi, fiindcă nu-i cunoșteam numele mic, „aveți o muscă pe ciorap“. Mă miram singur cum de ajunsese musca aceea până sus, la noi. Ea a gonit musca, apoi s-a uitat la mine. Era din nou încruntată. Își regreta momentul de slăbiciune. Se regrupa la adăpostul unei demnități didactice
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
pe timp de câteva ore. 4. Am lăsat-o așa, un timp. Aveam impresia că mă îngroapă în nisip. „Tanti“, am spus apoi, fiindcă nu-i cunoșteam numele mic, „aveți o muscă pe ciorap“. Mă miram singur cum de ajunsese musca aceea până sus, la noi. Ea a gonit musca, apoi s-a uitat la mine. Era din nou încruntată. Își regreta momentul de slăbiciune. Se regrupa la adăpostul unei demnități didactice. Poate o bântuia rutina catedrei. Oricum, a reînceput să
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
așa, un timp. Aveam impresia că mă îngroapă în nisip. „Tanti“, am spus apoi, fiindcă nu-i cunoșteam numele mic, „aveți o muscă pe ciorap“. Mă miram singur cum de ajunsese musca aceea până sus, la noi. Ea a gonit musca, apoi s-a uitat la mine. Era din nou încruntată. Își regreta momentul de slăbiciune. Se regrupa la adăpostul unei demnități didactice. Poate o bântuia rutina catedrei. Oricum, a reînceput să vorbească. Rostea numai fraze severe, îmi turtea creierul. Așteptam
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
rusaliilor de pe sînii tăi ridică-te, femeie!, a sosit vremea... A sosit timpul ca omul să-și găsească În om sfînta hrană și cuminecătura, a sosit ora, cînd de partea nerăbdătoare capătul lumii să se oprească-n rărunchii mei, iar muștele să atace cerul, iar lemnul să se răzvrătească pe cruce. E tăcere... Nu se aude decît rumegatul marilor ierbivore din staulul icoanelor, vine doar o boare de vînt dinspre lepădarea omului de către om, dinspre vînzarea fără factură a lui Dumnezeu
UN CARNAVAL ÎN INFERN (scene din viaţa și moartea poetului necunoscut) by Marian Constandache [Corola-publishinghouse/Imaginative/91597_a_107358]
-
carnavalul, acolo unde glasul tău Înalță o punte spre infern... Cum să te mai pot Îmbrățișa, femeie, și totuși să nu ies din primăvară!?... A sosit ora, femeie!, ca tăiosul capăt al lumii să mi se oprească-n rărunchi, iar muștele să atace cerul, lemnul cărnii să se răzvrătească pe cruce, să se rupă sigiliile, să mi se aducă trandafirul mistic, să fiu Înecat deodată În sudoarea divină a poetului necunoscut. Au adus ananghia și au prăvălit-o În grădină fără
UN CARNAVAL ÎN INFERN (scene din viaţa și moartea poetului necunoscut) by Marian Constandache [Corola-publishinghouse/Imaginative/91597_a_107358]
-
puștiule. Nu există limbi moarte, ci numai creiere În letargie. Parafrazînd, Înseamnă că nu există duros de patru pesete, dar că mi-ai plăcut și am să-ți fac o favoare. Bărbatul acela distila o oratorie În măsură să anihileze muștele În zbor, Însă am bănuit că, dacă voiam să aflu ceva despre Julián Carax, mai convenabil ar fi fost să rămîn În termeni buni cu el. I-am zîmbit cu beatitudine, arătîndu-mi plăcerea produsă de latinăraia și vorbăria lui. — Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
și cînd n-ar fi deja Îndeajuns de complicată. Știți dacă mai trăiește? — Sper că da. Era mai tînăr decît mine, numai că eu ies puțin și de cîțiva ani nu mai citesc anunțurile mortuare, fiindcă toți cunoscuții cad ca muștele și adevărul e că, de fiecare dată, rămîn paf. Cu siguranță, Carax era numele de familie al mamei. Tatăl se numea Fortuny. Avea un magazin de pălării În Ronda de San Antonio și, după cîte știu, nu se Înțelegea prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
dar agreabilă descriere a caracterului victimei, altminteri bine cunoscută de toată lumea. — Nu este necesar să vă mai aduc aminte că domnul Flaviá i Pujades a fost binecuvîntat cu o personalitate fragilă și delicată, numai bunătate și pietate creștinească. Dacă o muscă se strecoară În ceasornicărie, În loc s-o omoare cu lovituri de papuc, deschide larg ușa și ferestrele pentru ca gîngania, făptură a Domnului, să fie purtată de curent Înapoi În ecosistem. Don Federico, după cîte știu, e un om credincios, foarte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
vecinilor lor. Ai dreptate, fiule. Și nu este nici pentru ultima oară. Uite cum peste același loc al lui Iane Hadâmbul, aflat acum în stăpânirea vel logofătului Ilie Catargiul, iazoviții se întind ca și cum locul i-ar atrage ca mierea pe muște. Drept urmare, la 26 octombrie 1721 (7230), Mihai Racoviță voievod judecă pricina lui Ilie Catargiul vel logofăt cu „iazovitul leșescu, pentru un loc de casă cu pivniță de piatră, care loc iaste pe Ulița Mare, lîngă Mitropolia Vechie, ce au fostu
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
cu năpaste, care cum vine, unul după altul, să ia locul dumisale, i-am dat domnie mea și pe acesta Martin și pe alții, care ar mai veni, rămași din toată legea țărăi”. Și cum mierea atrage tot mai multe muște, tot așa și acest loc și case au atras alți doritori de avere nemuncită...Pentru aceea, Mihai Racoviță voievod ține o nouă judecată la 26 iulie 1725 (7233). De această dată, însă, s-a ivit un pretendent la care nu
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
au atras alți doritori de avere nemuncită...Pentru aceea, Mihai Racoviță voievod ține o nouă judecată la 26 iulie 1725 (7233). De această dată, însă, s-a ivit un pretendent la care nu te-ai fi așteptat... Care-i noua muscă atrasă de buduroi, fiule? De rândul acesta, pretendentul este Paisie egumenul mănăstirii Galata. Și spune vodă: „Io Mihai Racoviță voievod...Adecă s-au pîrît de față înaintea domniei mele...boiarul nostru cinstit și credincios dumnealui Ilie Catargiu vel logofăt cu
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
și cu pivnițe de piiatră le-au vândut Paraschiva cu ficiorii săi lui Mihălachii Rusul blănariul. Și de la domniia mea încă dăm și întărim pe acele casă...lui Mihalachii Rusul blănariul ca să-i fie direaptă cumpărătură”. Spuneam eu că multe muște trag la miere pe această uliță. Așa s-a întâmplat și cu Gligorașco, care a spus că este rudă cu Paraschiva și i se cuvenea lui să cumpere casa. La 5 mai 1702 (7210) însă, Constantin Duca voievod, luând în
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
poveste. Închid ochii și mă gândesc la ele: Zinzin stă cocoțată în vârful unui copac în parcul din centrul orașului. Este îmbrăcată într-o rochie de seară, ruptă în fâșii înguste, de parcă cineva ar fi pus-o acolo să prindă muște. Printre zdrențele de pe ea se zărește un trup împlinit, încă pietros. Stă cu o vioară în poală și se uită absentă în zare. Din când în când o droaie de copii ai străzii se urcă alături de ea și încep să
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
îi plac, dacă orgoliul acestora este îndreptățit. Aerul lui de lider a dat-o gata. După ce ajuns în patul lui a aflat că nu are slujbă, că a fost exmatriculat în anul trei de la Politehnică. Se simțea prinsă ca o muscă în pânza unui păianjen. Deși îi ajunge că este deștept. "Doar imbecilii lucrează, se înmulțesc și se însoară la biserică", spunea el cu o mină de copil alintat. Toate bune și frumoase, numai că nu se puteau hrăni cu frunze
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
asemenea înțepătură. Trebuie să vă spun că ai mei colegi se premiau când împușcau un aborigen. Aceștia erau vânați și împușcați ca animalele. Erau împușcați și împinși spre deșertul foarte fierbinte, unde nu mai găseau hrană și unde mureau ca muștele din cauza bolilor aduse din Europa și pentru care ei nu aveau imunitate. Statul australian nu vrea să vorbească despre acest lucru. Păstrează tăcerea fiindcă pământul este al lor, dacă ar fi considerați oameni, ar trebui să li se restituie pământul
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
unul dintre prapagandiștii care or fi fiind pregătiți și instruiți, la nivelul unui prim-secretar. Vaca aceea, spuse Vartolomei, rânjind de plăcere, era grasă și frumoasă, ca nevastă-mea. Trandafira se aținea în urma musafirilor, frecându-și mâinile, cum își freacă musca labele din față și măcar că, în carnația sa abundentă, n-ai fi depistat-o pe emotiva, care se adeverea astfel, protestă moale, jenată de exagerarea prețuirii, făcută de față cu atâția oameni străini: Da' nu ți-e oarecum, să te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
mai deschisă, primea mai mult la vizită pentru că înainte, văzând că le lua ăla cu japca, scria acasă să nu le mai aducă nimic. Erau niște lucruri. Niște conflicte. Dar nu m-am băgat. Nu vroiam să mă amestec ca musca-n lapte. Dacă mă leza pe mine cu ceva, discutam altfel. Eu singur, neavând nici un prieten, tovarăș, nimic, eram practic pe sabia mea. „Omul, pliculeț de ceai, scoate culoare. Dă-i răbdare“ - Dumitru Marcel A plâns tot timpul, vorbind de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
dat înapoi în țară. În ’90, când am vrut la Campionatul de fotbal, am stat în Italia trei zile. Eram persona non grata, din ’79. „Asociere grupuri mafiote“, ceva de genul ăsta, ceva de filme. Eu am căzut exact ca musca-n lapte, fără să-mi dau seama. „Ați făcut, la Revoluție ați făcut ce-ați făcut, ați venit cu cine-ați venit, dar legea-i lege. Să ziceți mersi că nu vă condamnăm.“ În clipa când m-a dat în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
și am transpirat de frică. În sfârșit „durul“ a vorbit: „Ești singurul de aici care ai curaj. Îmi place de tine. Înțeleg ce vrei să spui. Cât mă privește pe mine, te poți uita la tot ce dorești“. 4 Gândacii, muștele și furnicile întreceau cu mult numărul deținuților. Odată am pus un pachet de dulciuri pe noptiera de lângă patul meu să mănânc din ele în timp ce priveam la televizor. Când am întins mâna să mă servesc, am simțit cum ceva mi se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
o agendă cu coperți de piele și gândacii i-au ros colțurile și i-au ciuruit paginile. Întrucât împărțeam aceeași celulă, mă distram la gândul că, cel puțin, aveam colegi gândaci spirituali. Față de celelalte insecte nu aveam aceeași simpatie. Omorârea muștelor era un joc. Mi-am propus să omor 100 pe zi și să țin evidența. Când eram în criză de timp, continuam vânătoarea și la masă. Un gardian care s-a uitat prin însemnările mele a dat peste cifre. muște
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
muștelor era un joc. Mi-am propus să omor 100 pe zi și să țin evidența. Când eram în criză de timp, continuam vânătoarea și la masă. Un gardian care s-a uitat prin însemnările mele a dat peste cifre. muște, 225 păianjeni, 15 și altele, 6. 5 Violența din penitenciarul Aiud este, în cea mai mare parte, provocată de droguri. Tipul care dormea în patul vecin cu al meu era bănuit că a denunțat o afacere cu droguri și astfel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
-mi sfaturi cum se face ca un izvod domnesc să fie gata...Între timp, vodă, împreună cu suita, a ieșit din sala tronului. Cu ei a ieșit și logofătul... Am rămas singur-singurel la măsuța mea de scris. Mă simțeam ca o muscă așezată într un colțișor din necuprinsa sală a tronului. Tocmai am început să cercetez cum sunt întocmite și alte izvoade, ca să deprind meșteșugul, când am simțit o mișcare a aerului din preajmă...Am privit cu grijă la ferestrele sălii. Toate
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI by VASILE ILUCĂ () [Corola-publishinghouse/Imaginative/546_a_699]
-
semn că murise în chinuri. Gaston s-a așezat pe vine. Și-a acoperit fața cu mâinile și nu s-a mișcat o vreme. Tomoe stătea în spatele lui, privindu-i umerii, complet neputincioasă. Nu mai era nimic de făcut. Câteva muște bâzâiau lângă blana sură a lui Napoleon. Ați ajuns prea târziu, spuse tânărul oftând. Dacă ați fi venit cu câteva ore mai devreme, poate l-ați fi salvat. Se pare că nu a suferit. Tomoe nu se aștepta să reușească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
explică tânărul. — Deci câinii nu suferă... Câinii din cușcă parcă au simțit că ceva nu era în regulă. Nu mai lătrau ca înainte. Și-au îndreptat doar privirile încețoșate spre cei trei. Gaston a rămas mult timp pe vine. O muscă a trecut de la Napoleon pe urechea lui Gaston, dar nu a făcut nici un gest să o alunge. — Ar fi mai bine să plecăm, spuse Tomoe în cele din urmă, punându-i mâna pe umăr. Gaston s-a ridicat, dar arăta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]