3,626 matches
-
puțin valoros decît oricare excelent conducător de armate. Cu toate acestea, cruzimea lui nestăpînită și lipsa lui de omenie, împreună cu crimele lui nenumărate, nu ne îngăduie să-l preamărim între oamenii desăvîrșiți 24. Nu putem, așadar, să atribuim nici sorții norocoase, nici însușirilor lui ceea ce el a dobîndit atît fără una, cît și fără cealaltă. În vremurile noastre, sub domnia lui Alexandru VI, Oliverotto da Fermo, rămas orfan de mic copil, a fost crescut de un unchi al lui din partea mamei
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
act de neîngăduită violență, ci prin favoarea de care se bucură din partea cetățenilor săi, iar stăpînirea lui poate fi numită principat civil (pe acesta putînd să-l dobîndești fără să ai nevoie de însușiri desăvîrșite, nici de o soartă deosebit de norocoasă, ci mai curînd de o viclenie în stare să reușească), voi arăta că un principat de felul acesta se cucerește fie prin favoarea poporului, fie prin a celor mari. În adevăr, se întîlnesc în orice cetate aceste două tendințe politice
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
apărare CAPITOLUL XI Despre principatele ecleziastice Ne mai rămîne să discutăm acum numai despre principatele ecleziastice; aici greutățile există înainte de a intra în stăpînirea lor, și dacă izbutești să le obții fie prin însușirile tale proprii, fie printr-o împrejurare norocoasă, le păstrezi și fără unele și fără cealaltă; aceasta, pentru că principatele de acest fel se susțin pe baza orînduirilor foarte vechi care, întemeiate fiind pe religie, sînt atît de puternice și de așa natură, încît principii lor își păstrează puterea
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
arma în mînă și gata de luptă, chiar sub ochii papii, această nobilime menținea statul bisericesc într-o stare permanentă de slăbiciune și neputință. Și cu toate că uneori se ivea cîte un papă curajos, cum a fost Sixt IV, nici soarta norocoasă și nici priceperea nu au putut să salveze vreodată statul de aceste rele. Iar viața scurtă a acestor papi a fost cauza neputinței lor; căci în cei zece ani cît guverna, în medie, un papă, cu greu izbutea să micșoreze
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
cu cuțitul lui. În sfîrșit, cît privește armele altuia, sau le pierzi pentru că sînt prea ușoare, sau te apasă ca o greutate, sau în sfirșit te strîng din toate părțile. Carol VII, tatăl regelui Ludovic XI, după ce prin soarta lui norocoasă și prin meritele lui a eliberat Franța de englezi, și-a dat seama că este necesar să-ți alcătuiești propriile tale armate și a organizat în regatul lui armata cavaleriei și aceea a infanteriei. Pe urmă, fiul său Ludovic, a
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
conducătorilor; căci aceia care sînt pricepuți, nu sînt ascultați și fiecăruia i se pare că este priceput, deoarece nu a existat pînă astăzi nimeni care să fi reușit să se impună într-atîta prin capacitatea lui proprie și prin soarta lui norocoasă, încît ceilalți să se plece în fața lui. Iată de ce într-un timp atît de lung și în cursul atîtor războaie care s-au purtat în ultimii douăzeci de ani, chiar atunci cînd a existat o armată în întregime italiană, ea
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
să Îndoaie genunchiul și să-l facă să se miște ca și cum aș fi mers pe bicicletă. Dar nu reușea, mai degrabă se clătina el, aparatul, când ajungea la partea cu Îndoitul. — Faza asta o să treacă, spunea doctorul. Ești un tânăr norocos. O să joci din nou fotbal, ca un campion. La celălalt aparat era un maior care avea o mână mică de tot, ca de copil. Îmi făcu cu ochiul când doctorul se apucă să-i examineze mâna prinsă Între două benzi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
o Întâlnească el. [Îi face cu ochiul cârciumarului]. Primul soldat: O mai vedeam prin oraș. Al doilea soldat: Avea o grămadă de lucruri. Da’ știu că ei nu i-a purtat deloc noroc. Primul soldat: Păi, nu-i un tip norocos. Da’ azi mi s-a părut că e destul de bun. Al doilea soldat: Da’ cu gașca lui ce s-a Întâmplat? Primul soldat: A, s-au făcut nevăzuți. Doar femeile au rămas lângă el. Al doilea soldat: Niște băieți cam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
Auzi, da’ Jack Johnson l-a făcut totuși knockout, nu? — A fost o șmecherie. Cioara l-a luat prin surprindere. Tocmai Îl pusese la podea pe Jack Johnson, negru’ ăla mare și jegos. Cioara l-a bătut c-o lovitură norocoasă. Fereastra de la ghișeu se deschise și cei trei indieni se-ndreptară spre ea. — Întâi l-a pus Steve la podea, spuse blonda oxigenată. În momentu’ ăla s-a-ntors spre mine și mi-a zâmbit. — Păi, parcă ziceai că nu erai În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
rău În asta. — Ba e rău. E un păcat Împotriva purității. Un păcat În fața Domnului și Mântuitorului nostru. — Nu, Îi spuse Doc Fischer. E un lucru natural. Așa trebuie să fii, și mai târziu o să zici c-ai fost foarte norocos. — Of, nu-nțelegeți. — Ascultă-mă, i-a zis Doc Fischer, și pe urmă i-a spus băiatului mai multe lucruri. — Nu, nu vreau să v-ascult. Nu mă puteți obliga să v-ascult. — Te rog să m-asculți. — Ești un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
de cele de pe câmpul de luptă. Călătoria plăcută, deși cam prăfoasă, prin frumoasa Lombardie a constituit și ea o compensație pentru neplăcuta misiune și, pe drumul de Întoarcere, schimbând impresii, am căzut cu toții de acord că am fost Într-adevăr norocoși că focul izbucnit chiar Înainte de sosirea noastră fusese adus atât de repede sub control, Înainte să ajungă la ceea ce păreau a fi niște impresionante magazii pline cu muniție neexplodată. De asemenea, am mai fost de acord că adunarea bucăților constituise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
ați mai vorbi așa. — Mulțumesc mult, Îi răspunse doctorul, fluturând un forceps. Mersi mult. Da’ de ochii ăștia ce zici? Îl Întrebă arătându-și ochii cu forcepsul. Ți-ar plăcea să-i ai și tu așa? — Gaz lacrimogen. Ne considerăm norocoși când ne luăm doar gaz lacrimogen În ochi. — Asta pentru că după aia vă trimit de pe font. Pentru că veniți repede la mine să vă scap de gaz. Vă dați și cu ceapă-n ochi ca să scăpați. — Nu-ți dai seama ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
să tragă? Nu. Primul glonț se duce aiurea, În aer. Al doilea e interceptat de un biet rus. Asta ar putea trece drept noroc. Dar ce se Întâmplă după aia? Mă-mpușcă-n burtă de două ori. E un tip norocos. Eu n-am noroc. N-ar nimeri un cal nici dacă l-ar ține de căpăstru. E vorba doar de noroc. — Păi, credeam că Întâi te-a Îmușcat pe tine și pe urmă pe rus. — Nu, Întâi rusul și abia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
lumina zăpezilor sticlinde și nimeni nu va veni - cine știe? Poate voi mai veni, dar nimic esențial nu se va Întîmpla căci ce este esențial se Întîmplă numai o dată În viață; va crește lîngă tine destinul fiicei tale, dar mai norocos decît al tău, mult departe de tine, de cîmpia aceasta fericită-nefericită. Eu, la numai cîțiva zeci de kilometri de tine, voi ființa mai departe În cea mai iluzorie profesiune, căutînd să mă conving mereu că Împart dreptate, că mai e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
mult zece... Glasurile înfierbântate ajungeau până la Valerius, care stătea pe marginea fântânii, uitându-se la apa ce reflecta seninul cerului. Un milion de sesterți pentru o cină cu pește și carne de pasăre! Toți erau însă de părere că fuseseră norocoși să-l aibă oaspete în orașul lor pe Vitellius, cu luxul lui exagerat, și nu pe legații lui, Valens și Caecina, cu jafurile și masacrele lor. Din partea lor, Vitellius putea rămâne pe veci acolo, la Augusta, și nu doar câteva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
gândesc, reluă Ieronim, împăturind rochia și așezînd-o peste cearceaf. Trebuia să-mi închipui că Generăleasa o va păstra cu sfințenie, căci asta era tot ce-i rămăsese de la Caty, de la fata ei cea mai mică, și, până atunci, cea mai norocoasă, căci avea patru copii și fusese singura fericită în căsătorie. (Atunci, în ziua bombardamentului, nu știa că soțul ei, Vanghele, căpitanul Vanghele, trăgea să moară într-un spital din Iași.) Celelalte două fete nu avuseseră noroc în căsnicie. Una divorțase
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
domnilor, să dați la undiță și să vă distrați? N-ați venit pîn-aicea ca să intrați În belea. Ați venit să vă odihniți. Spuneți că nu mîncați pește-cu-velă, da’ n-o să prindeți așa ceva În canalu’ Ăsta. Dacă prindeți vreun crap sînteți norocoși. — Ce zici? Întrebă doctorul. — Mai bine-l lăsĂm În pace, spuse secretarul, cu ochii pe țeavă. — Și ați mai greșit cu ceva. Peștele-cu-velă e la fel de bun ca un corb de mare. CÎnd Îi vindeam la Rios pentru piața din Havana
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
jocu’ Ăla, dacă mă-mprumuți cu o mie de pesete. Tre’ să primesc mult mai mult de-atîta și-ți fac o trimitere direct din soldă. — Nu vreau nici o trimitere. Mi-i dai cînd poți. Nu cred c-o să trag număru’ norocos mîine. Chiar că vorbesc aiurea, nu? Și știu și că pariurile sînt pentru boemi. Dar doar cînd intru-ntr-un joc din Ăsta reușesc să nu mă gîndesc la ce va fi mîine. Ți-a plăcut fata aia, Manolita? Ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
-ți fie frică de gloanțe ca să le eviți cînd ești În rezervă, i-am spus. Nu-i o treabă prea inteligentă să fii rănit cînd așa ceva se poate evita. — Nu mi-e frică de nimic, răspunse extramadurianul. — Tovarășe, ești foarte norocos. — Așa este, spuse celălalt, cel cu cana de vin. Nu-i e frică de nimic, nici măcar de aviones. E nebun, interveni alt soldat. Toți se tem de avioane. Nu prea ucid ele mult, dar Îți provoacă frică. Nu mi-e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
orice nenorocită de pernă. „Încetează“, Își spuse. „Încetează imediat.“ — Uite, tu, spuse el. Acu’ o să coborîm să mîncăm de prînz la masa noastră veche de lîngă șemineu și eu o să-ți vorbesc despre ce pisicuță minunată ești și ce pisicuțe norocoase sîntem amîndoi. — Chiar sîntem. O s-o scoatem la capăt. Doar că nu vreau să fiu trimisă nicăieri. — Nu te trimite nimeni nicăieri. Dar În timp ce cobora scările, pipăind cu grijă fiecare treaptă și ținîndu-se de balustradă se gîndi: „Trebuie s-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
-și cufunde capul În pernă. Bine În pat, confortabil, fericit, mîine pescuit, se rugă așa cum se ruga Întotdeauna, atunci cînd nu uita, pentru familie, pentru el, să devină un mare scriitor, pentru Kate, pentru băieți, pentru Odgar, pentru un pescuit norocos, bietu’ Odgar, bietu’ Odgar, doarme acolo, În căsuță, poate nu pescuit, poate nu dormit toată noaptea. Și totuși, n-aveai ce-i face, nu era nimic de făcut. Publicată inițial În ciclul de povestiri ce-l au ca protagonist pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
căldurii, trecînd prin ceea ce fusese odată Everglades. Roger conducea mai repede acum, și asta făcea ca aerul ce intra printr-un căuș al bordului și prin ventilatoare să fie răcoros. — E o mașină minunată, spuse fata. Nu, c-am fost norocoși s-o găsim? — Da, foarte. — În general sîntem destul de norocoși, nu crezi? — Da, pînĂ acum. VĂd că ai Început să te cam Îngrijorezi. N-aș spune. — Da’ putem să ne distrăm mai departe, nu? SĂ fim veseli. Da-s vesel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
repede acum, și asta făcea ca aerul ce intra printr-un căuș al bordului și prin ventilatoare să fie răcoros. — E o mașină minunată, spuse fata. Nu, c-am fost norocoși s-o găsim? — Da, foarte. — În general sîntem destul de norocoși, nu crezi? — Da, pînĂ acum. VĂd că ai Început să te cam Îngrijorezi. N-aș spune. — Da’ putem să ne distrăm mai departe, nu? SĂ fim veseli. Da-s vesel. Nu pari foarte vesel. PĂi atunci poate că nu-s
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
meargă, să se amestece cu șofatul și cu gîndurile lui. „E tare bine să fii cu ea În mașină și să doarmă“, se gîndi. „E o companie plăcută chiar și atunci cînd doarme. Ești un tip foarte ciudat și foarte norocos. Ai mult mai mult noroc decît ai merita. Tocmai ajunseseși să crezi că ai Învățat cîte ceva despre cum e să fii singur și chiar te-ai străduit să fii și chiar ai Învățat ceva. Ajunseseși aproape, foarte aproape de o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
Îi pot vedea compasiunea din privire, compasiune pe care o detest mai mult ca orice. SÎnt dus cu ambu0000 Îmi fac griji pentru tinesalon doar cu niște tăieturi minore și pBruce. SÎnt nevoit; sîntem unul singur.spune că sîntem foarte norocoși că Supraviețuirea parazitului depindeca curu. Au făcut cevde existența neîntreruptă a gazdei.de-a face cu Dar ție nu-ți merge bine deloc prietene, În timp ce eu devin mai ambițios, căci mă bate gîndul să Mă multiplic și aduc În viața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]