5,057 matches
-
50 privind lumea rurală și să explice, cu mijloacele psihologiei, reacția violentă a comunității țărănești la această politică. „Astăzi: Nucșoara”, primul capitol, este o anchetă sociologică a Nucșoarei contemporane, realizată prin intermediul interviurilor de istorie orală atât cu foștii susținători ai partizanilor, cât și cu cei care au preluat puterea în sat după 1946-1947. Autoarea descoperă o comunitate care nu reușește, încă, după cincizeci de ani, să-și găsească echilibrul. Memoria își cere drepturile: Nucșoara este marcată de dispute care au ca
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
formulele și cifrele folosite fiind greu de contestat. Tema aleasă este de actualitate, iar concluziile pot fi utilizate în cadrul unui eventual proces de ajustare a sistemului electoral românesc. Ea are, de altfel, un vag caracter normativ, autorul declarându-se un partizan al proporționalismului în cadrul sistemul reprezentativ mai degrabă decât al majoritarismului. Raționamentele sunt construite cu grijă, firul lor putând fi relativ ușor urmărit până la concluzii, în ciuda abundenței de cifre și formule statistice. Lucrarea umple un gol în analiza politică românească, axată
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
3, pp. 95-101. Ibidem, p. 101. Gabriel Catalan, „Institutul de Istorie și Filozofie al Academiei RPR (1947-1951)”, Xenopoliana, 1998, nr. 3-4, pp. 141-152. De exemplu: Statutul Academiei RPR; Planul de Stat al RPR pe anul 1949; Manifestul Congresului Mondial al Partizanilor Păcii și altele. Studii, 1948, nr. 4, și Buletinul științific, 1949. De exemplu, M. Roller, „Sarcini noi `n studiul istoriei României”, Studii, 1948, nr. 1, pp. 128-133; P. Constantinescu-Iași, Despre activitatea din domeniul istoriei și literaturii, comunicare prezentată `n ședința
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
Morminte vii, ediție `ngrijită și prefațată de Marius Cristian, note: Marius Cristian, Editura Institutul European, Iași, 1992, p. 138. Nicolae Petrașcu se dovedise după 1938 un fidel al lui Horia Sima. `n actele poliției dinainte de război era caracterizat astfel: „conspirator, partizan al acțiunilor violente. Fanatic” (ASRI, fond „D”, dos. 154, f. 68). ASRI, fond „D”, dos. 909, ff. 120, 696; „Notă informativă asupra organizației «Mișcarea de rezistență» din România”, `n Florin Constantiniu, loc.cit., pp. 73-74. Vezi Dorin Dobrincu, „Legionarii și
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
3186, f. 96; ANIC, fond „Ministerul de Interne-Diverse”, dos. 24/1944, ff. 56-57). Unul dintre parașutiști, etnic german, avea să organizeze un grup de rezistență format din conaționali, arestați abia `n mai 1945 (ASRI, fond „D”, dos. 144, f. 40). Partizanii germani și legionari erau semnalați `n actele Jandarmeriei din Banat la `nceputul anului 1945, exist`nd teama declanșării unor „agresiuni” (DJAN Timiș, fond „Legiunea de Jandarmi Severin”, dos. 25/1944-1945, f. 46). Echipa condusă de Filon Verca, programată pentru lansare
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
primăvara-vara anului 1944 participase la acțiuni antisovietice de gherilă, `n fruntea unui grup de 18 localnici, `n spatele frontului sovietic din Bucovina, fiind decorat de armata germană și de cea română. Scopul legionarilor era recrutarea pentru cauza lor a experimentatului partizan. P`nă la `ncheierea războiului n-au existat legături `ntre centrul legionar de la Argestru-Tisa și grupul lui Macoveiciuc, `nsă tratativele intermediate de comandamentul legionar din capitală aveau să ducă la unificarea pentru scurt timp a celor două facțiuni, `n iulie
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
168-172 (document de la ASRI, fond „D”, dos. 9046, vol. 1, ff. 88-95). Vezi și amintirile lui Vasile Lazăr - care a intermediat `nt`lnirile lui Vladimir Macoveiciuc cu liderul legionar Filon Lauric, `nsoțit de Nistor Chioreanu, precum și schimbul de mesageri `ntre partizanii bucovineni și legionarii din București -, Șase ani `n infern, Editura Marineasa, Timișoara, 2000, pp. 11-17. Vladimir Macoveiciuc avea să fie ucis pe 8 iulie 1946 la Vicovu de Jos - ASRI, fond „D”, dos. 144, f. 435; Adrian Brișcă, Radu Ciuceanu
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
lupta cu echipe din afară și a fost față de echipa Unirea Urziceni, convingător, autoritar, tolerant, cu un caracter puternic). Practic, în cadrul sportiv mai larg, există și o categorie de spectatori, suporteri fideli, angajați și neangajați, o solidaritate de tip organic, partizani în funcție de circumstanțe, care pot participa la antrenamente, la meciuri, pot purta însemnele echipei, se pot manifesta spontan sau organizat și pot participa la jocuri de tip/pronosticuri sportive, intrând în grupuri mari, mijlocii, mici, cu grad de devianță, extrem sau
DIALOG ÎNTRE SPORT ŞI SOCIETATE by Mihai Radu IACOB, Ioan IACOB () [Corola-publishinghouse/Science/100989_a_102281]
-
C.A. Rosetti, care semnează în numărul din 1853 o Înștiințare. Articolele politice scrise de I.C. Brătianu analizează învățămintele rezultând din desfășurarea evenimentelor de la 1848 și caută un drum politic și social nou pentru cei din emigrația revoluționară și pentru partizanii din țară. Versuri de inspirație națională și patriotică, unele nesemnate, altele aparținând lui G. Crețeanu (care iscălea L. Fabian), ar fi trebuit să învioreze publicația, dar paginile încărcate cu argumentația susținută de fapte politice, istorice și statistice dau nota caracteristică
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289175_a_290504]
-
asupra naturii și genezei bolii neoplazice (1840-1900) În arena ideilor privitoare la carcinogeneză, s-au înfruntat inițial două opinii ce păreau diametral opuse, ireductibile: umoralismul și celularismul. 1.1.1. Teoria umorală a cancerului, ca variantă modernizată a hipocratismului milenar Partizanul înflăcărat al acestei viziuni a fost medicul vienez baronul Carl von Rokitansky, care își sprijinea viziunea asupra neoplaziilor pe teoria blastemei elaborată de Theodor Schwann (1810-1882). Baron Carl von Rokitansky (1804-1878), medic, anatomopatolog la Universitatea din Viena. A studiat medicina
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
și în numeroase alte discipline biomedicale (oriunde este nevoie de o amplificare a secvențelor de ADN) aparține biochimistului american Kary mullis (n. 28 dec. 1944) de la compania Xytronix - San Diego, California (1986-1988). Kary Mullis este unul dintre cei mai înverșunați partizani ai curentului care neagă etiologia HIV în SIDA. El a afirmat că reacția PCR, pe care a inventat-o, a fost aplicată abuziv în diagnosticul SIDA. În diagnosticul hepatitei B, testul PCR (ADN-VHB QS) cantitativ este performat utilizând standardul de
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
Warren susțin că nu poate fi despărțită critica de istoria literară, ca și îndemnul de a se studia mai amplu literatura "contemporană" (p. 73), ar putea închide inutilele discuții purtate în veacul nostru între "eseiști" și 20 "universitari", falși lansonieni, partizani absurzi ai uneia sau alteia dintre cele două ipostaze ale cercetătorului literar. În România, aproape toți marii critici au fost și sunt și istorici literari, Ibrăileanu, Lovinescu, Cioculescu, Perpessicius și mai ales Călinescu au demonstrat "definitiv" necesitatea sintezei. Cartea lui
[Corola-publishinghouse/Science/85132_a_85919]
-
republică scrieri semnate de Șt. Pascu, Ana Blandiana, Vasile Netea. O parte dintre colaboratori nu-și dezvăluie numele. Fiind o revistă eminamente polemică, D. a avut un larg ecou în presa exilului, dându-i-se mereu replica sau fiind recenzată partizan. În literatură, ea contează ca promotoare a marilor valori clasice naționale și ca un for de impunere a unor talente. I.O.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286869_a_288198]
-
implicațiile tematizării blagiene a antinomicului. Spuneam la început că aceasta poate fi racordată la anumite contexte de gândire, din perspectiva cărora dobândește semnificație și valoare. În contextul istoriei filosofiei de până în secolul al XX-lea, Blaga ne apare drept un partizan al gândirii favorabile antinomicului destul de firavă în raport cu direcția dominantă , punând în evidență o metodă originală de cunoaștere. În contextul filosofiei românești, tematizarea sa ne prilejuiește descoperirea unei anumite predilecții pentru antinomic, prezentă la mai mulți gânditori importanți, fapt ce ar
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
aceea a citatului manipulat, idiosincrazia autorului (și respectiv a revistei, câtă vreme articolul face deschiderea, pe prima pagină, a numărului și a seriei) față de scrierile „umanitariste”, „proletare”, dând seamă în primul rând de o propensiune către elitism literar, în termeni partizani însă, ținând de tematică, nu de calitatea artistică a textului comentat, iar în al doilea rând făcându-se ecoul spiritului unei epoci în care obsesia „bolșevismului” (sau a orice altceva care-i seamănă) sperie o societate aflată încă într-o
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286619_a_287948]
-
de la 1918, Henrik Werth, înscăunându-l șef al Statului Major al Honvéd și dându-i sarcină să pregătească o ofensivă în Transilvania. Militarii maghiari din armata română erau pregătiți special pentru provocare de diversiuni, la care se adăugau rețele de partizani. În 1939, Siguranța a identificat grupuri operative în unsprezece orașe transilvănene, oblăduite de unitatea paramilitară Rongyos Gárda (Garda Furioasă), alcătuită din veterani de o rară cruzime. Una dintre diversiuni a fost arderea unor sate șvabe și săsești spre a fi
[Corola-publishinghouse/Science/1562_a_2860]
-
clară a apofatismului patristic timpuriu. În legătură cu aceasta, Lot-Borodin exclamă: „(Clement) a instituit principiul apofatismului însuși”<footnote M. Lot-Borodine, La deification de l’homme selon la doctrine des Peres grecs, Paris Cerf, 1970, p. 26. footnote>. Origen este, de asemenea, un partizan al apofatismului: „Dumnezeu este de neconceput Și neperceput”; „nici un cuvânt sau desemnare nu poate reprezenta atributele lui Dumnezeu”; Și Dumnezeu este în mod complet „mai presus de spirit Și Ființă”<footnote A se vedea De principiis I, I, 5; Contra
Adversus haereses by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/153_a_172]
-
și le dădu drumul în aplauzele malului drept, în timp ce aceștia coborau Prutul. Această indulgență a fost oare rezultatul unui calcul sau al unui act gratuit? Oricum ar fi, e un lucru foarte ingenios, și influența rusească a câștigat aici câțiva partizani. E o atitudine adoptată ferm de-a lungul întregii frontiere; autoritățile rusești procedează mai puțin riguros decât moldovenii. Nu asta numim noi oare a da parola? Capitolul 5 De la Iași la București prin Valea Siretului Șosele din Moldova • Neglijență, pietricele
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]
-
acestor obstacole, au fost atinse rezultate satisfăcătoare, ba chiar într-un timp atât de scurt, încât n-am putea lăuda prea tare capacitatea de asimilare ce reprezintă privilegiul poporului român. Să mai adăugăm că opoziția arătată de birouri și de partizanii vechiului regim nu era deloc împărtășită de tinerii ofițeri, nu doar cei crescuți la Paris sau în școlile militare, dar și cei ieșiți din burghezia în devenire și ajunși ofițeri prin înrolare voluntară. În lipsa unor subofițeri contabili, s-au pus
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]
-
vărsat. Cauzele răzmeriței de la București ar fi evaluate greșit dacă le-am atribui unei simple ciocniri a negustorilor de fructe cu jandarmeria. Nu trebuie crezut, în baza ziarelor, într-o revoltă tocmită de către trimișii ruși, într-o răzmeriță provocată de partizanii prinților destituiți, încă și mai puțin într-o încercare a partidului democrat. Fără îndoială, ar profita cu toții de pe urma căderii hospodarului actual, dacă ar fi cazul. Dar nemulțumirea publică are alte cauze; discreditarea visteriei, împrumuturile prea oneroase, abandonarea lucrărilor publice și
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]
-
și fundament pentru alte explicații”. Singurul element important al teoriei expresioniste asupra căruia insistă este empatia (termenul însă a apărut în opera unor esteticieni - îndeosebi W. Worringer - care nu aveau în vedere neapărat expresionismul și de la care l-au preluat partizanii curentului). Concluzia lui C. răstoarnă, de fapt, raportul worringerian: nu arta imprimă mișcare vieții emoționale, ci activitatea estetică este aceea care exprimă „impresiile eterogene”, ce constituie „viața fenomenală”. În această ordine a ideilor, a raporturilor dintre viață și artă, se
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286341_a_287670]
-
obiectul unei preocupări constante a lui C. Printre hârtiile rămase de la el s-a găsit și o monografie care avea să apară în 1986 sub titlul O’Neill și renașterea tragediei, a cărei redactare pare a fi anterioară anului 1946. Partizan al noului deopotrivă în cultură și în viața socială, C. a fost un admirator entuziast al „modelului american” și al democrației rooseveltiene, admirație reflectată și în cărțile sale despre Statele Unite - Homo americanus (1933) și America văzută de un tânăr de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286341_a_287670]
-
construcțiile sale, predeceso‑ rii florentini dar în plus a introdus aceeași energie care‑i caracterizează sculp‑ tura și pictura. În loc să fie consecvent practicilor grecești și romane, Miche‑ langelo folosește motive (coloane, console etc.) într‑un mod personal și ex‑ presiv. Partizan al facțiunii republicane, Michelangelo a participat în perioada 1527‑1529, la războiul împotriva familiei Medici și a supervizat fortificațiile florentine. În timpul vieții sale, Michelangelo a fost un prieten intim al prinți‑ lor și al papei de la Lorenzo de Medici și
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_990]
-
această dispută e prea veche și prea lungă pentru a o mai invoca aici. Să observăm doar că atunci când omul face cercetare științifică (nu când vorbește despre ea!), apelul la modelele deterministe este mult mai frecvent decât vor să accepte partizanii tehnicilor pur și absolut interpretative. Concluzionând, vom spune așadar că experimentul constituie o metodă care estefolosită în științele socioumane, zona lui predilectă de aplicare constituind-o fenomenele care se petrec la nivelul individului uman, al colectivităților de dimensiuni reduse sau
[Corola-publishinghouse/Science/1855_a_3180]
-
începând cu Stanley Payne, reiese că opiniile sunt împărțite, unii, printre care se numără și Payne, fiind împotriva introducerii acestei variante mijlocii, pe motiv că astfel s-ar pierde o cantitate de informație, în vreme ce alții, ca Sudman și Bradburn, sunt partizanii utilizării ei. Autorul francez subliniază și aderă la opinia lui Hubert Jacquart, conform căreia includerea și, respectiv, nonincluderea răspunsului median înseamnă ajungerea la două întrebări diferite, a căror folosire depinde de o serie de circumstanțe sau de obiectivele cercetării. De
[Corola-publishinghouse/Science/1855_a_3180]