3,842 matches
-
modela instituțiile și grupurile. Am menționat până acum un singur principiu normativ, acela care distinge democrațiile de oligarhii și monarhii. Trebuie să examinăm dacă este nevoie să luăm în considerare și alte norme. Norma liberalismului este o altă normă larg răspândită, tipic legată de democrație în expresia democrație liberală. Se pare așadar că și această normă trebuie cel puțin luată în considerare împreună cu cea a democrației. * În prima secțiune a acestui capitol vom explora această problemă; vom trage concluzia că sunt
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
zonă la alta și de la un moment la altul. În general, sistemul este relativ bine pus la punct, în principal datorită faptului că toți "actorii" acceptă "regulile jocului" (caracteristicile prevederilor constituționale). În cazul în care această acceptare este mai puțin răspândită, probabilitatea răsturnării regimului liberal-democratic este ridicată, deoarece în lipsa acestei acceptări există relativ puține mijloace de apărare a arenelor și a actorilor. Instituții și grupuri în sistemele politice comuniste În mod caracteristic, în sistemele politice egalitare autoritare precum statele comuniste determinarea
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
se bucură un sistem politic. Un regim care nu are (suficient) sprijin trebuie să se bazeze pe coerciție sau impunere un astfel de regim este o dictatură. Istoria lumii, inclusiv a lumii contemporane, sugerează că dictaturile sunt o trăsătură larg răspândită și prin urmare coerciția poate fi un substitut al sprijinului în multe situații în ciuda pretenției sau speranței că dictaturile nu sunt viabile. Altfel spus, în ciuda aparentei nemulțumiri în rândurile populației din multe țări, rebeliunile (și revoluțiile) sunt rare, iar cele
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
partidelor "verzi" sau ecologiste (Lipset și Rokkan, 1967: 1-64; Inglehart, 1990: 66-103). Premisele sociale ale democrației liberale În timp ce sociologii politici s-au străduit să privească în ansamblu relația dintre împrejurările socio-economice largi și viața politică, pornind de la această bază universal răspândită au fost întreprinse analize mai precise pentru a vedea în ce măsură aceste condiții socio-economice explicau distribuția tipurilor de sistem politic și mai ales apariția democrațiilor liberale. Cel mult jumătate din cele peste 180 de țări ale lumii (erau mult mai puține
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
că împrejurările economice nu erau nici pe departe singurul factor care trebuia luat în considerare în analiza conflictelor politice. Totuși, evenimentele de la începutul anilor '90 din Europa de Est constituie doar o parte limitată din ceea ce este în realitate un fenomen universal răspândit. Într-adevăr, în vestul Europei, exemplele Irlandei de Nord și Țării Bascilor s-au profilat puternic ca zone de conflicte violente majore. Diviziunile care au avut loc în Belgia și Canada sunt profunde, deși nu au condus la violență și
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
mișcare de separare. Altfel spus, conform analizei din capitolul 5, nivelurile de integrare pot fi uneori suficient de ridicate pentru a limita conflictele rezultând din diversitatea etnică sau lingvistică. Diversitatea etnică și lingvistică Diversitatea etnică și cea lingvistică sunt larg răspândite, deși nu corespund diviziunilor la care ne-am aștepta. Indicele diversității etnice și lingvistice calculat de Vanhanen pe baza lui Kurian arată că în timp ce puțin peste o treime din țări pot fi considerate omogene (52 din 147), un număr comparabil
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
politice (Almond și Verba, 1963; Almond și Verba, 1980; Pye și Verba, 1963). Un studiu de importanță majoră al lui G. Hofstede, Culture's Consequences (1980), a constituit apoi prima încercare sistematică de măsurare, pe o bază cu adevărat universal răspândită, a caracteristicilor culturii. Deși încă nu este posibilă o evaluare exactă a gradului în care factorii culturali afectează, independent, comportamentul politic, putem cel puțin începe să descriem proporțiile în care componentele culturii sunt distribuite între națiuni și grupuri de națiuni
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
încă de la început la formarea unor organizații structurate, sindicatele; dar sentimentele comunitare au continuat să joace un rol. S-a vorbit adesea de aspectele fraterne și aproape religioase ale vechilor sindicate; venerația și loialitatea față de organizație au fost trăsături larg răspândite ale acestor entități. Într-adevăr, potențiala sferă de cuprindere a scopurilor sindicatelor este vastă. Pe de o parte, acestea au fost create pentru a exercita presiune în sprijinul unor cereri concrete; dar aceste cereri au de asemenea rolul de a
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
de camaraderie pe care le încurajează idealul unui tip diferit de societate; ca rezultat par să se dezvolte noi forme de grupuri comunitare, mai curând decât noi asociații. În practică, totuși, dezvoltarea acestor grupuri nu pare să fie suficient de răspândită pentru a concluziona că asistăm la apariția unei noi forme de sentiment comunitar. Organizațiile care izvorăsc din aceste mișcări sau care le întruchipează sunt și ele constrânse să adopte anumite scopuri de politică publică pe care încearcă să le impună
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
din acest motiv. Mass-media este așadar forma de comunicare publică în care caracteristicile comunicării publice se extind la maxim, iar opțiunea pentru o asistență numeroasă este percepută ca factorul de echilibrare în ecuație. Tehnici, mijloace de comunicare și comunicarea universal răspândită Două aspecte generale apar din analiza comunicării private și publice. Ele sunt ambele structurate, iar structurile în cadrul cărora iau naștere variază conform diverselor tipuri de societate. Impactul tehnicilor este considerabil, lucru recunoscut de obicei în cazul comunicării publice, dar impactul
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
cât și uneori impunerea. Vom examina de asemenea scopurile partidelor. * În final, în a treia secțiune vom analiza structura partidelor. Vom vedea în special cum relaționează ele direct și indirect, prin grupuri, cu populația. Partidele politice astăzi în lume Prezența răspândită a partidelor Partidele politice sunt una din trăsăturile principale ale vieții politice contemporane. Diverse tipuri de facțiuni au existat și înainte, uneori bine organizate și durabile, spre exemplu în Roma Antică sau în orașele italiene ale Renașterii. Însă doar începând
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
sunt slabe. Această pondere variază în timp a crescut în ansamblu în Europa secolului al XIX-lea, iar acum este posibil să fie în scădere în multe țări. De ce sunt răspândite partidele De ce în lumea contemporană partidele sunt atât de răspândite, iar în trecut erau atât de rare? Explicația nu poate consta doar în răspândirea democrației liberale, din moment ce multe guvernări autoritare se bazează pe partide. Motivele constau în trei caracteristici ale lumii moderne, și anume perceperea existenței conflictelor în societate, nevoia
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
a conduce. Partidele pot oferi legături cu oamenii de exemplu prin dezvoltarea rețelelor de filiale regionale și locale. Faptul că guvernarea trebuie legată de popor este o caracteristică a lumii moderne. În al treilea rând, pentru ca partidele să existe trebuie răspândită credința că unirea înseamnă putere. Această credință este susținută frecvent în lumea contemporană, deși unii pot să nu o împărtășească, preferând mici conspirații. În linii generale este de așteptat ca odată cu construirea unei organizații mari să se obțină rezultate mai
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
cele semnificative pot fi așadar etichetate ca fiind "liberal-democratice". Excepțiile sunt (sau erau) constituite în principal din cele câteva partide de extremă dreapta care au existat începând cu al Doilea Război Mondial și de partidele comuniste, care au fost mai răspândite, dar care au decăzut în mod semnificativ. Țările comuniste și excomuniste estice Partidele liberal-democratice au apărut în Europa de Est în timp ce partidele comuniste, acolo unde au rămas relativ puternice, au considerat de obicei necesar să-și schimbe numele. Din construcțiile puternice și
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
o parte din puterea lor politică influenței tradiționale pe care o au de exemplu, statutului familiei lor în cadrul colegiului electoral respectiv. Chiar în prezent, influența liderilor aristocrați este substanțială în unele partide occidentale și din lumea a treia. Mult mai răspândită este totuși prezența unui grad relativ limitat de sprijin, întipărit în structura socială. Astfel, doctorii, avocații, fermierii mijlocii sau industriașii beneficiază de un avantaj în competiția pentru funcții politice în Vest, în special în zonele mai puțin industrializate sau unde
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
fost instaurate după rezistența încununată de succes împotriva unui dușman sau după victoria într-un război intern. Totuși, caracterul dictatorial al regimului a avut de asemenea un rol important. În lumea a treia, conducerea personalizată a fost și ea larg răspândită ca rezultat al războaielor sau al luptelor pentru independență. Așa se întâmplă în special în Africa (Jackson și Rosberg, 1982). Dezvoltarea conducerii carismatice a fost influențată și de răspândirea sistemelor prezidențiale, mai ales în America Latină. În plus, conducerea militară a
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
Zair, fiecare cetățean era obligat să devină membru al partidului. În al doilea rând, sistemele cu un singur partid au luat naștere ca rezultat al represiunii extraconstituționale a opoziției. Această formă de sistem cu un singur partid a fost larg răspândită și a constituit adesea preludiul instituirii unei interdicții legale, așa cum s-a întâmplat în Kenya, Zambia și Germania. Opoziția este reprimată și pot apărea fuziuni forțate între partide, precum în Germania de Est la sfârșitul anilor '40 între partidele socialist
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
nivel, deoarece este capabil să susțină o largă rețea de asociații dependente care îl ajută la rândul lor să se mențină. Acesta a fost în special cazul rețelei de cooperative și alte asociații dependente ce susțineau Partidul Comunist Italian. Mai răspândite decât macro-diferențele ideologice sunt micro-diferențele. Acestea se pot referi uneori la anumite teme politice, deși sunt relativ mici în comparație cu diferențele ideologice între alte partide. Diferențele între socialiștii sau social-democrații de stânga și unele partide "de centru", spre exemplu cele creștin-democrate
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
Pe de altă parte, în sistemele majoritare, cu cât numărul locurilor pe fiecare district este mai mic, cu atât reprezentarea este mai corectă. Totuși, chiar în districtele uninominale, partidele mari sunt favorizate, în timp ce partidele al căror sprijin este slab și răspândit uniform pot fi extrem de slab reprezentate, o stare de fapt din cauza căreia Partidul Liberal britanic a avut mult de suferit, având în vedere că ceea ce contează este nivelul sprijinului în fiecare district. Pe de altă parte, din același motiv, un
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
prin discursuri și dezbateri și, în consecință, comisiile par să constituie o platformă mai eficientă. Activitățile în plen Există patru tipuri principale de activități în plenul camerei: legiferarea, discutarea prevederilor financiare, dezbateri generale și "întrebări". Această ultimă activitate este larg răspândită mai ales în Marea Britanie și într-o serie de țări ale Commonwealth-ului. Procedura se extinde într-un anumit grad și în Europa continentală, dar rămâne mai mult formală și are în mai mică măsură caracterul unui schimb combativ (Marsh, 1985
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
loc și în state puternic autoritare, la începutul secolului al XVII-lea în Franța, când Richelieu era prim-ministru, iar în secolul al XIX-lea în Austria și Germania, cu Metternich, respectiv Bismarck. Astfel, conducerea duală este un fenomen larg răspândit; nu se petrece doar în contextul unei tranziții de la o conducere "monarhică" la una "populară". Apare ca rezultat al dificultăților privind legitimitatea, ca atunci când regele are nevoie să asocieze la putere "un om de rând". Este și consecința necesităților administrative
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
un conducător care să îndeplinească o anumită misiune, în acest caz, unirea Italiei. Faptele multor lideri ai secolului XX, atât înainte, cât și după al Doilea Război Mondial, nu au contribuit la modificarea acestor perspective pesimiste. De aici credința larg răspândită că în esență conducerea era rea o credință larg împărtășită de mulți în rândul elitelor politice din țările democratice, în special din acele țări europene și latino-americane unde populația a avut de suferit din cauza exceselor conducătorilor. Astfel, francezii au avut
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
pe care sunt construite birocrațiile publice moderne, atât în Vest cât și în lumea a treia, cu dificultățile pe care coexistența acestor două principii le ridică în mod inevitabil. Această concepție managerială a activităților administrației publice a devenit astfel larg răspândită. A predominat în mod evident în întreprinderile industriale și comerciale din sectorul public, care au devenit numeroase, chiar dacă numărul lor s-a redus, în unele cazuri în mod drastic, ca rezultat al privatizărilor care au avut loc atât în Vest
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
țări. Acolo unde obiectivele guvernamentale sunt tradițional acceptate, ca în țările anglo-saxone, problemele ce țin de control nu sunt considerate a fi foarte serioase, controalele interne părând să fie suficiente. Unde acceptarea normelor democratice este mai recentă sau mai puțin răspândită, ca în multe țări continentale europene controlul tinde adesea să fie întreprins de organe atât din interior, cât și din afară, persoanele din afară fiind numite de miniștri din rândul prietenilor lor "loiali". Acestea fac parte din cabinetele ministeriale cu
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
politici pe care forțele armate nu le doreau, fie spre a-i determina pe decidenți să urmărească anumite politici mai energic decât și-ar fi dorit civilii. Astfel, în anumite privințe, rolul forțelor armate în politică pare să fie larg răspândit, în timp ce în altele el tinde să se limiteze la anumite țări. Valorile naționale și valorile forțelor armate Tabloul intervenției militarilor în politică este unul variat; la fel și cel al legăturilor între valorile naționale și valorile militare. În trecut, și
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]