5,449 matches
-
centru-dreapta. Guvernele de centru-dreapta au câștigat puterea în 3 din 4 alegeri în această perioadă (1981, 1985, 1989), în timp ce guvernele Partidului Muncitoresc au fost răsturnate de două ori între alegeri (1986, 1990) și au rămas la putere după un singur scrutin (1993). Alegerile au loc în septembrie și schimbarea guvernelor în luna octombrie a anilor electorali. Liderul conservator Kåre Willoch a format un guvern minoritar după alegerile din 1981. În 1983, la jumătatea distanței dintre alegeri, acest guvern a fost extins
Politica Norvegiei () [Corola-website/Science/303266_a_304595]
-
Stortingul („Marele Consiliu”), cu membri aleși prin votul poporului pentru 4 ani (perioadă în care nu poate fi dizolvat) cu reprezentare proporțională. Drept de vot au persoanele care au împlinit sau împlinesc 18 ani în anul în care are loc scrutinul. Stortingul are în 2010 160 de membri și are ca singur scop adoptarea legilor. Membrii sunt aleși din 19 "fylker" pentru 4 ani potrivit unui sistem de reprezentare proporțională. Până în 2009, Stortingul era un parlament bicameral, cele două camere fiind
Politica Norvegiei () [Corola-website/Science/303266_a_304595]
-
și 10 noiembrie 1996. Prima rundă de aceste a alegeri parlamentare, a avut loc concomitent cu un referendum care să modifice articolele 55, 57 și 131 din Constituție, precum și un referendum privind utilizarea veniturilor din privatizare. Al doilea tur de scrutin a avut loc concomitent cu un referendum pentru modificarea articolului 47 din Constituție. 72 de parlamentari au fost aleși pe liste de partid și 69 de parlamentari în circumscripții de câte un singur membru; în circumscripțiile respective în cazul în
Alegeri legislative în Lituania, 1996 () [Corola-website/Science/319771_a_321100]
-
Găgăuziei, demisionând din funcție la presiunea administrației republicane comuniste. s-a născut la data de 2 octombrie 1959. A candidat la alegerile pentru funcția de Guvernator al Găgăuziei din 25 mai 1995, dar nu a trecut în turul doi de scrutin. La alegerile parlamentare din 20 martie 1998, este ales ca deputat în Parlamentul Republicii Moldova pe listele Mișcării social-politice " Pentru o Moldovă Democratică și Prosperă" (BPMDP), condusă de către Dumitru Diacov. La 25 iunie 1998, Parlamentul Republicii Moldova a acceptat demisia deputatului Dmitrii
Dumitru Croitor () [Corola-website/Science/305379_a_306708]
-
a fost desemnat în funcția de viceministru al afacerilor externe. Dumitru Croitor participă cu o platformă reformistă la data de 22 august 1999 la alegerile ordinare pentru funcția de Guvernator al UTA Găgăuzia. În cel de-al doilea tur de scrutin, desfășurat la 5 septembrie 1999, Dumitre Croitor, viceministru al afacerilor externe, este ales cu 61,54% din voturi, câștigând confruntarea cu bașcanul în funcție Gheorghe Tabunșcic. A fost învestit în funcția de Bașcan la 24 septembrie 1999. La data de
Dumitru Croitor () [Corola-website/Science/305379_a_306708]
-
PRM și fostul partid comunist PSM, a fost format un guvern în noiembrie 1992, sub prim-ministrul Nicolae Văcăroiu. Emil Constantinescu din coaliția electorală Convenția Democrată Română (CDR) l-a învins în 1996 pe președintele Iliescu, după un al doilea scrutin și l-a înlocuit la șefia statului. Victor Ciorbea a fost numit prim-ministru. Ciorbea a rămas în această funcție până în martie 1998, când a fost înlocuit de Radu Vasile și mai târziu de Mugur Isărescu. Alegerile din 2000 au
România () [Corola-website/Science/296520_a_297849]
-
pentru funcția de Guvernator al Găgăuziei, concomitent cu alegerile în Adunarea Populară a autonomiei. Nici unul din cei 4 candidați (, Mihail Kendighelean, Dumitru Croitor, Stepan Topal) nu a întrunit numărul necesar de voturi. La 11 iunie 1995, în turul doi de scrutin au participat Gh. Tabunșcic și Mihail Kendighelean, iar cu 64% de voturi în funcția de Guvernator al Găgăuziei a fost ales Gheorghe Tabunșcic. Prin Decretul Președintelui Republicii Moldova din 19 iunie 1995 este confirmat în funcția de membru al Guvernului Republicii Moldova
Gheorghe Tabunșcic () [Corola-website/Science/305362_a_306691]
-
aderarea la Uniunea Europeană. Și-au putut depune candidatura pentru funcția de președinte cetățenii români în vârstă de cel puțin 35 de ani, care au strâns cel puțin 200.000 de semnături ale cetățenilor cu drept de vot. Primul tur de scrutin a avut loc pe data de 22 noiembrie, iar turul doi, pe 6 decembrie. S-au înscris 12 candidați dintre care 3 independenți. Radu, Principe al României, soțul Prințesei Margareta a României și-a anunțat candidatura la alegerile prezidențiale la
Alegeri prezidențiale în România, 2009 () [Corola-website/Science/307649_a_308978]
-
punerii în circulație, falsificare de valori străine și înșelăciune. Două zile mai târziu și-a anunțat retragerea din cursa prezidențială. Organizarea alegerilor și a referendumului au costat statul român aproximativ 40 de milioane de euro. În al doilea tur de scrutin s-au calificat candidatul PSD Mircea Geoană și președintele în exercițiu Traian Băsescu, ultimul câștigând un nou mandat cu 50,33% din voturi. Partidul Social Democrat a contestat rezultatul alegerilor, reclamând fraude electorale, dar Curtea Constituțională, după ce a cerut renumărarea
Alegeri prezidențiale în România, 2009 () [Corola-website/Science/307649_a_308978]
-
Prezidențialele din România, umbrite de criza politică“. "Financial Times" comentează „viitorul președinte al țării va avea o influență redusă asupra politicilor financiare atât de necesare țării." Jurnaliștii de la publicația austriacă "Wiener Zeitung" notează că "După săptămâni întregi de paralizie politică, scrutinul aduce o clarificare a raporturilor de forțe și un impuls decisiv pentru formarea noului guvern." Conform exit-poll-urilor de la ora 19 (publicate la ora 21:00) și care nu includeau estimările voturilor la secțiile din străinătate, Mircea Geoană era dat câștigător
Alegeri prezidențiale în România, 2009 () [Corola-website/Science/307649_a_308978]
-
depus o cerere de anulare și repetare a turului II al alegerilor prezidențiale la Curtea Constituțională, declarând că alegerile au fost fraudate masiv. Pe data de 11 decembrie, Curtea Constituțională a decis renumărarea voturilor nule din al doilea tur de scrutin al alegerilor prezidențiale. Este vorba de de voturi, de două ori mai multe decât numărul voturilor care îl despart pe Traian Băsescu de contracandidatul său, Mircea Geoană. Băsescu, aflat în vizită la Bruxelles, a catalogat decizia Curții drept normală, legală
Alegeri prezidențiale în România, 2009 () [Corola-website/Science/307649_a_308978]
-
a fost între 1992-1997, după care a părăsit partidul și s-a înscris în PRM. În primul tur al alegerilor locale din 1992 s-a clasat pe locul al doilea, după ofițerul Petre Lițiu (CDR). În al doilea tur de scrutin l-a învins la limită pe Lițiu. La alegerile din 1996 principalul său contracandidat a fost tot Lițiu, care ulterior a fost numit atașat militar la Tirana. La alegerile din 2000 principalul său contracanditat a fost Șerban Rădulescu (CDR), ulterior
Gheorghe Funar () [Corola-website/Science/297126_a_298455]
-
2014 și-a depus candidatura pentru alegerile prezidențiale din 2 noiembrie. Ocupă poziția a șasea pe buletinul de vot. Conform rezultatelor finale ale alegerilor pentru președenția României din noiembrie 2014, candidata Udrea, Elena Gabriela a obținut în primul tur de scrutin (organizat în ziua de duminică, 2 noiembrie 2014) un număr de 493.376 voturi din numărul total de 9.723.232, terminând pe locul 4 din 14, cumulând circa 5,20% din toate voturile exprimate și validate. În februarie 2015
Elena Udrea () [Corola-website/Science/306939_a_308268]
-
negocierile pentru integrarea în Uniunea Europeană a suferit din cauza numeroaselor scandaluri de corupție. Uniunea Europeană și-a declarat sprijinul pentru aderarea în 2007 a României la structurile sale, dar a și condiționat aderarea de numeroase reforme în economie și în justiție. La scrutinul din 28 noiembrie 2004, candidatul PSD la președinția României, Adrian Năstase, a obținut un număr de de voturi (40.94%) în timp ce principalul contracandidat, Traian Băsescu, susținut de Alianța D.A. a fost votat de 3.545.236 de alegători (33.92
România după 1989 () [Corola-website/Science/297114_a_298443]
-
PSD la președinția României, Adrian Năstase, a obținut un număr de de voturi (40.94%) în timp ce principalul contracandidat, Traian Băsescu, susținut de Alianța D.A. a fost votat de 3.545.236 de alegători (33.92%). La cel de-al doilea scrutin, din 12 decembrie 2004, locurile s-au inversat. Traian Băsescu a obținut 5.126.794 de voturi (51.23%) iar Adrian Năstase a fost votat de 4.881.520 de cetățeni români cu drept de vot. La 1 ianuarie 2007
România după 1989 () [Corola-website/Science/297114_a_298443]
-
și a demis guvernul PDL. Parlamentul a respins prin vot două guverne PDL, propuse de Traian Băsescu, și a insistat pentru crearea unui guvern PSD-PNL-UDMR, condus de Klaus Iohannis, membru FDGR, propunere refuzată de către Băsescu. În al doilea tur de scrutin al alegerilor prezidențiale s-au calificat candidatul PSD Mircea Geoană și președintele în exercițiu Traian Băsescu, ultimul câștigând un nou mandat cu 50,33% din voturi. Partidul Social Democrat a contestat rezultatul alegerilor, reclamând fraude electorale, dar Curtea Constituțională, după ce
România după 1989 () [Corola-website/Science/297114_a_298443]
-
deputat în cadrul Adunării Populare din UTA Găgăuzia, în circumscripția Comrat III, obținând 1.009 voturi în primul tur (adică 43.38%), față de principalul contracandidat, independentul Boris Novac, care a obținut 525 voturi (adică 22.57%). În al doilea tur de scrutin din 30 martie 2008, ea a strâns 1.423 voturi (62.22%), în timp ce pentru Boris Novac au votat doar 864 alegători (37.78%) . După patru alegeri ratate pentru postul de președinte al legislativului găgăuz , ca urmare a regrupării deputaților, la
Ana Harlamenco () [Corola-website/Science/313572_a_314901]
-
Primul tur al alegerilor prezidențiale din Franța a avut loc în 22 aprilie 2012 (21 aprilie pentru teritoriile și departamentele de peste mări), iar al doilea tur de scrutin va avea loc în 6 mai 2012 (sau 5 mai pentru locuitorii din teritoriile și departamentele de peste mări). Președintele în funcție, Nicolas Sarkozy, candidează pentru a doua oară consecutiv (conform constituției franceze, nu poate îndeplini mai mult de două mandate
Alegeri prezidențiale în Franța, 2012 () [Corola-website/Science/326264_a_327593]
-
mai pentru locuitorii din teritoriile și departamentele de peste mări). Președintele în funcție, Nicolas Sarkozy, candidează pentru a doua oară consecutiv (conform constituției franceze, nu poate îndeplini mai mult de două mandate, chiar și consecutive) în aceste alegeri. Primul tur de scrutin s-a finalizat cu victoria lui François Hollande, care a obținut cele mai multe voturi, urmat la mică distanță de Nicolas Sarkozy, niciunul dintre ei nu au obținut majoritatea voturilor. Hollande a câștigat și al doilea tur, iar Sarkozy s-a recunoscut
Alegeri prezidențiale în Franța, 2012 () [Corola-website/Science/326264_a_327593]
-
ziua alegerilor, din 9 octombrie 2011, nici un candidat nu a obținut 50% din voturi, iar primii doi candidați cu cele mai multe voturi au intrat în turul doi al alegerilor primare din 16 octombrie 2011. În cel de-al doilea tur de scrutin, François Hollande a învins-o pe Martine Aubry. Europe Écologie-Verzii (EELV) au organizat alegeri pentru alegerea candidatului pe care îl vor susține. Votul a fost posibil pentru toți membrii partidului și a Mișcării Ecologice Independente. Au fost patru candidați. Primul
Alegeri prezidențiale în Franța, 2012 () [Corola-website/Science/326264_a_327593]
-
a învins-o pe Martine Aubry. Europe Écologie-Verzii (EELV) au organizat alegeri pentru alegerea candidatului pe care îl vor susține. Votul a fost posibil pentru toți membrii partidului și a Mișcării Ecologice Independente. Au fost patru candidați. Primul tur de scrutin a avut loc pe 29 iunie 2011. Eva Joly, o membră a EELV și fost magistrat a obținut 49,75% din voturi. Al doilea tur de scrutin a avut loc pe 12 iulie, când Eva Jloy a abținut 13 223
Alegeri prezidențiale în Franța, 2012 () [Corola-website/Science/326264_a_327593]
-
partidului și a Mișcării Ecologice Independente. Au fost patru candidați. Primul tur de scrutin a avut loc pe 29 iunie 2011. Eva Joly, o membră a EELV și fost magistrat a obținut 49,75% din voturi. Al doilea tur de scrutin a avut loc pe 12 iulie, când Eva Jloy a abținut 13 223 de voturi (58,16%) iar Nicolas Hulot a obținut 9339. Pentru a intra în primul tur de scrutin, un candidat trebuia să strângă cel puțin 500 de
Alegeri prezidențiale în Franța, 2012 () [Corola-website/Science/326264_a_327593]
-
obținut 49,75% din voturi. Al doilea tur de scrutin a avut loc pe 12 iulie, când Eva Jloy a abținut 13 223 de voturi (58,16%) iar Nicolas Hulot a obținut 9339. Pentru a intra în primul tur de scrutin, un candidat trebuia să strângă cel puțin 500 de semnături a unor reprezentanți aleși, dintr-un număr total de 47.000. Aceștia puteau fi primari, consilieri generali, consilieri regionali, deputați, senatori, membrii ai Parlamentului European aleși în Franța. Doar 10
Alegeri prezidențiale în Franța, 2012 () [Corola-website/Science/326264_a_327593]
-
început să piardă din susținere. În jurul lunii martie 2012, sondajele arătau că este la egalitate cu președintele în funcție, Nicolas Sarkozy, deși acesta din urmă a început să piardă susținerea în fața lui Hollande cu puțin timp înainte de primul tur de scrutin. Sondajele de opinie pentru turul al doilea de scrutin făcute imediat după primul tur de scrutin au arătat că Hollande îl va învinge pe Sarkozy cu o marjă între 6-10% din voturi. Sondajele efectuate la iesirea de la vot în timpul celui
Alegeri prezidențiale în Franța, 2012 () [Corola-website/Science/326264_a_327593]
-
sondajele arătau că este la egalitate cu președintele în funcție, Nicolas Sarkozy, deși acesta din urmă a început să piardă susținerea în fața lui Hollande cu puțin timp înainte de primul tur de scrutin. Sondajele de opinie pentru turul al doilea de scrutin făcute imediat după primul tur de scrutin au arătat că Hollande îl va învinge pe Sarkozy cu o marjă între 6-10% din voturi. Sondajele efectuate la iesirea de la vot în timpul celui de-al doilea tur de scrutin au arătat că
Alegeri prezidențiale în Franța, 2012 () [Corola-website/Science/326264_a_327593]