3,459 matches
-
Fig. 1. Ponderea victimelor delictelor cu violență În totalul victimelor delictelor săvârșite În perioada 2002-2004 (Institutul pentru Cercetarea și Prevenirea Criminalității - ICPC). Numărul victimelor delictelor cu violență (omor, tentativă de omor, lovituri cauzatoare de moarte, loviri și violențe, vătămări corporale, viol, tâlhării etc.) a cunoscut o creștere continuă În perioada analizată, pe fondul creșterii anuale a numărului de victime În general, astfel Încât ponderea acestora În ansamblul victimelor Înregistrate să ajungă la aproximativ 13 procente. Din punctul de vedere al vulnerabilității victimale
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
cu violență În funcție de mediul de rezidență, În perioada 2002-2004 (Institutul pentru Cercetarea și Prevenirea Criminalității). Dacă avem În vedere tipul sau natura delictelor comise cu violență, Într-o proporție covârșitoare de 70,0% victimele au fost consecința delictelor de omor, viol, vătămări corporale simple și grave, tâlhării (figura 4). Fig. 4. Dinamica victimelor delictelor cu violență În funcție de tipul (natura) delictului, În perioada 2002-2004 (Institutul pentru Cercetarea și Prevenirea Criminalității). Ca pondere, pe primul loc se situează victimele care au avut de
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
2002-2004 (Institutul pentru Cercetarea și Prevenirea Criminalității). Ca pondere, pe primul loc se situează victimele care au avut de suferit vătămări corporale simple și grave (35,6%), urmate de cele care au fost ținta unor acte de tâlhărie (20,7), viol (9,7%) și omor (4,6%). Mult mai semnificativă este analiza dinamicii victimelor diverselor delicte cu violență În funcție de natura acestora și sexul victimei, care relevă că bărbații sunt ținta cu predilecție a delictelor de omor, loviri cauzatoare de moarte, vătămări
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
cu violență În funcție de natura acestora și sexul victimei, care relevă că bărbații sunt ținta cu predilecție a delictelor de omor, loviri cauzatoare de moarte, vătămări corporale simple și grave și tâlhării, În timp ce femeile victime dețin ponderea covârșitoare În delictele de viol (figura 5). Fig. 5. Dinamica victimelor delictelor cu violență În funcție de natura delictului și sexul victimei, În perioada 2002-2004 (Institutul pentru Cercetarea și Prevenirea Criminalității). Astfel, În cazul delictelor de omor, bărbații sunt victime Într-o proporție de 62,8%, iar
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
De asemenea, bărbații dețin ponderea covârșitoare În totalul victimelor cu vătămări corporale simple și grave (83,2%), având ponderi superioare și În delictele de tâlhărie (58,9%); În schimb, femeile sunt Într-o proporție de 90,0% victimele delictelor de viol. În mod surprinzător, dinamica victimelor delictelor cu violență În funcție de natura delictului și mediul de locuire al victimei relevă că o mare parte dintre victime Își aveau rezidența În mediul rural, mediu considerat, de regulă, ca fiind mai puțin ,,criminogen” și
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
Fig. 6. Ponderea victimelor delictelor cu violență În funcție de natura delictului și mediul de rezidență, În perioada 2002-2004 (Institutul pentru Cercetarea și Prevenirea Criminalității). Mediul rural deține ponderi superioare celui urban În privința victimelor delictelor de omor (65,7% față de 34,3%), viol (61,1% față de 38,9%) și vătămări corporale (58,2% față de 41,8%), În timp ce mediul urban deține ponderea covârșitoare În privința numărului de victime ale unor acte de tâlhărie (74,0% victime În urban față de numai 26,0% victime În rural
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
intrafamilial În funcție de natura sau tipul delictului, care relevă că, Într-o proporție covârșitoare de 92,0%, marea majoritate a victimelor au fost consecința unor omoruri, tentative de omor sau loviri cauzatoare de moarte, vătămări corporale și mai puțin a unor violuri, tâlhării etc. (figura 11). Fig. 11. Dinamica victimelor delictelor cu violență În mediul intrafamilial În funcție de tipul delictului, În perioada 2002-2004 (Institutul pentru Cercetarea și Prevenirea Criminalității) Pe tipuri de delicte, ponderea cea mai ridicată o dețin victimele violenței intrafamiliale concretizată
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
2002-2004 (Institutul pentru Cercetarea și Prevenirea Criminalității - ICPC). Mai relevantă este analiza dinamicii minorilor victime ale delictelor cu violență În funcție de natura delictului comis, care atestă faptul că minorii victime au fost ținta, În primul rând, a unor delicte de tâlhărie, viol, vătămări corporale simple și grave, loviri și violențe și mai puțin a unor omoruri și tentative de omor sau loviri cauzatoare de moarte (figura 17). Fig. 17. Ponderea minorilor victime ale delictelor cu violență În funcție de natura delictului comis, În perioada
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
și Prevenirea Criminalității - ICPC). Peste o treime dintre minori au fost victimele unor delicte de tâlhărie, În urma unor acte de violență și jaf comise asupra lor de către diverși agresori, În timp ce aproximativ o pătrime au fost victime ale unor acte de viol. De asemenea, aproximativ o treime dintre minori au devenit victime În urma unor loviri și vătămări corporale simple și grave (12,0% În acte de lovire și 19,0% În vătămări corporale), fiind mai puțin implicați ca victime În delictele de
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
sub 14 ani au fost victime Într-o proporție de 55,4% În urma delictelor de omor, reprezentând totalul victimelor (63 de minori) În delictele de pruncucidere, În timp ce minorii Între 14 și 17 ani constituie majoritatea victimelor În cazul delictelor de viol (72,0%), tâlhărie (81,8%), loviri (79,5%), tentative de omor și loviri cauzatoare de moarte (74,0%) (figura 18). Fig. 18. Ponderea minorilor victime ale delictelor cu violență În funcție de natura delictului comis și vârsta minorilor, În perioada 2002-2004 (Institutul
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
ponderea de 42,6% deținută de minorii aflați Între 14 și 17 ani. Analiza dinamicii minorilor victime ale delictelor cu violență În mediul familial În funcție de natura delictului relevă faptul că această categorie de victime este ,,ținta” principală a delictelor de viol, loviri și alte violențe, omor și vătămări corporale simple și grave (figura 21). Fig. 21. Dinamica minorilor victime ale delictelor violente comise În mediul familial În funcție de natura delictului comis, În perioada 2002-2004 (Institutul pentru Cercetarea și Prevenirea Criminalității - ICPC). Cea
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
ale delictelor violente comise În mediul familial În funcție de natura delictului comis, În perioada 2002-2004 (Institutul pentru Cercetarea și Prevenirea Criminalității - ICPC). Cea mai mare parte a minorilor victime ale delictelor cu violență comise În mediul familial sunt consecința delictelor de viol (37,4%), urmată de cea a minorilor care au suferit diverse loviri și violențe (25,9%). Atrag atenția și ponderile destul de ridicate ale minorilor victime ale unor delicte deosebit de grave, cum sunt cele de vătămări corporale (15,7% dintre victimele
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
care sunt implicați, În primul rând, părinții acestora (sau unul din părinți), precum și alte rude apropiate. Aceeași categorie de minori devine principala victimă, Într-o proporție de 55,0%, În delictele de lovire și alte violențe, precum și În cele de viol (46,0% dintre victime), ceea ce atestă, Încă o dată, vulnerabilitatea lor victimală ridicată, În comparație cu categoria minorilor cu vârste Între 14 și 17 ani, care sunt cu predilecție victime ale violențelor din afara familiei. Toate aceste date statistice relevă că mult mai grave
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
menționăm faptul că natura tuturor acestor tipuri de violență poate fi socială, fizică, psihologică, de neglijare sau deprivare. E.I. Megargee (1982, apud Patrick și Zempolich, 2003, 305) definește violența ca fiind ,,forme extreme de comportamente agresive condamnate de lege (omorul, violul, jaful ș.a.m.d)”. Plecând de la această definiție, E.I. Megargee (1982) supune atenției ,,modelul algebric al agresiunii”. Acesta se prezintă ,,sub forma unui ghid privind problematica teoretică despre violența criminală. Din această perspectivă, variabilele persoană și situație, prin combinare, produc
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
nu trebuie neglijat în cadrul terapiei. In timpul anchetei efectuate în 2003 de către MȘdiagora-Paris asupra unui număr de 80 dintre membrii săi, o întrebare privind evenimentele de viață a obținut răspunsurile următoare: - 12,3% dintre persoanele interogate au fost victimele unui viol; - 30% au fost victimele unui accident; - 20% au practicat un avort; - 30% au avut cel puțin o tentativă de suicid. Multe dintre rezistențele la terapie, dintre recăderi se datorează faptului că nu s-a lucrat după scheme. Este important să
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
sa revizuită, DSM-IV TR, fac din stresul post-traumatic un sindrom care regrupează consecințele emoționale ale interpretării personale a unei situații amenințătoare din punct de vedere obiectiv. Poate fi vorba, în special, despre catastrofe naturale, violențe urbane sau familiale, accidente grave, violuri, luare de ostatici, război, torturi sau observarea morții celuilalt. Aceste evenimente sunt cu atât mai traumatice cu cât apar brusc și în mod neașteptat. Ele au drept consecință o avalanșă de mecanisme de adaptare psihologice și biologice. Stresul post-traumatic corespunde
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
populația generală ar suferi de stres post-traumatic. Stresul post-traumatic afectează un procent de două treimi femei pentru o treime bărbați. 15% dintre militarii expuși operațiunilor, cât și 50% dintre prizonierii de război și mai mult de 75% dintre victimele unui viol suferă de această tulburare. S-a constatat o comorbiditate frecventă cu tulburările anxioase, schizofrenia și depresia. Etiologie Principalii factori de risc, înainte de producerea traumei, sunt traumele sexuale precoce, existența unei prime traume care a pus în pericol viața subiectului sau
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
sarcini nedorite, maltratare din partea partenerilor săi. Factori declanșatori inițiali invocați - Copii distanți, fiica sa mai mare refuză orice contact. - Sora sa mai mare nu acceptă să i-o încredințeze pe fiica sa cea mai mică. Eveniment care precipită apariția tulburării - Viol recent. Alte probleme - Datorii importante. - Procedură judiciară pentru a o constrânge pe sora sa să-i reîncredințeze fiica care nu este în custodia sa în mod oficial. Tratamente anterioare - Spitalizări la cererea unei terțe persoane. - Două cure legate de problema
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
și să ies din acest impas. Sedința 3: analiza funcțională a lui Carolyn La rândul său, Carolyn vine singură. Antecedente istorice Terapeutul - Au existat în trecut momente neplăcute de stres familial, de dificultăți greu de suportat legate de sexualitate (incest, viol, „jocuri de-a doctorul”, lipsă de informații sau idei eronate în ceea ce privește sexualitatea masculină sau feminină)? Carolyn este categorică: sexualitatea era un subiect tabu și ea n-a avut multe informații în legătură cu aceasta. Carolyn - Prietenele serveau drept suport de transmitere a
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
flagrant normele stabilite de legislația penală sau violează codurile normative privind ordinea socială și bunele moravuri, fiind considerată o abatere semnificativă de la modelul juridico-penal al unei societăți” (Banciu, 2004, 3). Fapte precum omuciderea, loviturile cauzatoare de moarte, vătămarea corporală gravă, violul, furturile, tâlhăriile, ultrajul, prostituția, proxenetismul, înșelăciunea, corupția, terorismul produc disfuncționalități sociale ce se includ în categoria „problemelor sociale”. Ca problemă socială, criminalitatea este generatoare de opinie publică. În acest sens se pronunță și Mark Warr (1995, 296) când afirmă: „Ca
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
Kevin Howells (1987) sugerează că publicul încearcă mai degrabă să explice cazurile de delincvență particulare (offense-specific) decât fenomenul criminalității în globalitatea lui. În studiile lor, au constatat că furtul și jafurile tind să fie explicate prin deficitul de educație, în timp ce violul este motivat cel mai adesea prin dezechilibru mintal. Mai recent, studiile privind modul în care își explică oamenii criminalitatea relevă legătura pe care aceștia o fac între comiterea delictelor și consumul de droguri. Evaluarea periculozității diferitelor tipuri de delicte Cercetările
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
SUA, Marea Britanie, Finlanda, Suedia, Norvegia, Danemarca, Olanda și Kuwait) a urmărit să stabilească dacă publicul din diferite țări și culturi ierarhizează în același fel diferitele infracțiuni. S-a cerut să se asocieze pedepse mai aspre sau mai blânde infracțiunilor (omucidere, viol, furt, tâlhărie, furt de automobile). Cu excepția Kuwaitului, în care populația s-a pronunțat pentru pedepse mai severe, în celelalte șapte țări a existat o concordanță în ceea ce privește periculozitatea diferitelor crime (Scott și Al-Thakeb, 1977). Același model al aprecierii periculozității delictelor s-
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
funcțiile sancțiunilor prevăzute de lege. Aproximativ 85% dintre americani apreciază că scopul pedepsei pentru distrugerea de bunuri (incendierea intenționată a unor imobile, de exemplu) îl constituie reabilitarea, în timp ce mult mai puțini (50%) văd reabilitarea ca rațiune a pedepsirii infracțiunilor de viol (Jacoby și Dunn, 1987). Într-un sondaj de opinie desfășurat în București, la 2004, pe un număr de 299 de tineri cu vârsta cuprinsă între 18 și 35 de ani (eșantion ad libitum) s-a cerut să se asocieze corupției
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
hărțuirii sexuale Hărțuirea sexuală cuprinde o serie de comportamente care pot crește în gravitate. Formele sub care se manifestă se înscriu de la cele care nu cuprind agresiuni fizice directe, până la cele foarte grave, care pot ajunge inclusiv la tentativă de viol sau viol. Forme fizice în care poate să apară hărțuirea sexuală: * săruturi; * mângâieri, îmbrățișări, atingeri ale corpului/hainelor atingeri într-o manieră sexuală, ciupituri; * atingerea/frecarea aparent accidentală a unor părți ale corpului altei persoane; * blocarea trecerii, agresiune fizică; * tentative
Comunicarea interculturală. Paradigmă pentru managementul diversităţii by Silvia Popescu [Corola-publishinghouse/Science/923_a_2431]
-
Hărțuirea sexuală cuprinde o serie de comportamente care pot crește în gravitate. Formele sub care se manifestă se înscriu de la cele care nu cuprind agresiuni fizice directe, până la cele foarte grave, care pot ajunge inclusiv la tentativă de viol sau viol. Forme fizice în care poate să apară hărțuirea sexuală: * săruturi; * mângâieri, îmbrățișări, atingeri ale corpului/hainelor atingeri într-o manieră sexuală, ciupituri; * atingerea/frecarea aparent accidentală a unor părți ale corpului altei persoane; * blocarea trecerii, agresiune fizică; * tentative de viol
Comunicarea interculturală. Paradigmă pentru managementul diversităţii by Silvia Popescu [Corola-publishinghouse/Science/923_a_2431]