3,853 matches
-
din bătrâni, că pisica este animalul Mariei. și nu vorbesc prostii, ci vorbesc despre animale sacre. În tradiția și în poveștile fiecărui popor sunt lucruri, obiceiuri, animale, plante benefice oamenilor și invers. Trebuie doar să putem ști a interpreta corect zestrea ancestrală. Discutam azi cu doamna Florentina U. și am avut amândouă același gând : să încercăm să-i facem pe oameni să realizeze că nu trebuie să le fie frică, că sunt puternici și au șansa Invingătorului în lupta cu puterile
Întâlniri cu Maica Domnului by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1227_a_2213]
-
hotărască, fiecare va primi prenumele care-i este destinat, chiar dacă fiecare crede că el este cel care a găsit prenumele copilului său, după cum fiecare va avea de împlinit soarta pe care o are, indiferent de strădania sau nepăsarea părinților, în funcție de zestrea genetică, spun unii, de cea spirituală spun alții. Este adevărat, însă, că la îmbunătățirea acestei zestre, o contribuție esențială o are educația din familie, școală, societate. și la fel de adevărat este faptul că părinții pot să-și ajute foarte mult copiii
Întâlniri cu Maica Domnului by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1227_a_2213]
-
care a găsit prenumele copilului său, după cum fiecare va avea de împlinit soarta pe care o are, indiferent de strădania sau nepăsarea părinților, în funcție de zestrea genetică, spun unii, de cea spirituală spun alții. Este adevărat, însă, că la îmbunătățirea acestei zestre, o contribuție esențială o are educația din familie, școală, societate. și la fel de adevărat este faptul că părinții pot să-și ajute foarte mult copiii să depășească momentele dificile din viață. Dar pentru asta este nevoie ca toți părinții să conștientizeze
Întâlniri cu Maica Domnului by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1227_a_2213]
-
vechi care ne-au deschis drumul în lume? Apoi boala veche nu se mântuie cu una cu două, părinte. Dacă-i așa, atunci am să te rog ca, înainte de culcare, să-mi aduci aminte să caut în „lada mea de zestre” și apoi om mai vedea... Ne-am așezat pe două buturugi în chip e scaune. Am vorbit apoi multe de toate și bătrânul mi-a dovedit - dacă mai era nevoie - că știe multe despre astrele cerești. La un timp, îl
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
semn că a obosit și ar fi vremea să mergem la culcare. Sfințite, nu-i cumva timpul să ne retragem? Tot vorbind, timpul a trecut și... Și ...Hai la culcare, moșnege! Nu înainte, însă, de a umbla în „lada de zestre” de colo din cerdac. Uite că eu am uitat de asta, părinte. Să te uite necazurile, fiule. Și acum, la treabă!... Cu aceste vorbe, bătrânul a pornit spre chilie. S a oprit în cerdac, a ridicat capacul unei lăzi și
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
pentru nomenclatura din București) începu să povestească, minunându-se zgomotos, de învâlvoratul bairam al unei nunți întâlnite pe traseu: Mirele era călare pe un cal alb, vorniceii, încălărați și ei, alergau în trap săltat, pe de laturi... Trei faetoane cu zestre, clădită de un stat de om, pe care o sprijineau niște bujori de druște, domnișoarele de onoare, cu ochi negri, înaintau în fața unei fanfare de alămuri, care luceau ca luna și cântau de fierbea sângele în tine... Numai la cinematograf
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
de la Crăciun și până în primăvară, domnea aroma gutuilor și a perelor pietroase, care se fac, în cele din urmă, așa de moi, de poți să le mănânci numai cu buzele. Oaspeții făcură ochii mari, rămânând cu gura căscată de atâta zestre: clituri întregi de scoarțe, țesute în alesături de lână și împodobite numai cu trandafiri îmbujorați ca focul, perne albe în puf de gâscă și, pe laturi, cu horbotă de mătase, clădite până în podele, cămeși de borangic, cu flori pe la poale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
VASILE ILUCĂ VOLUMUL I Întregul care nu se poate separa în bucăți Pasiunea lui Vasile Ilucă pentru valorile istorice ale neamului românesc - aflate în lada de zestre a Iașului, în mod deosebit - este deja cunoscută celor care mai citesc cărți în zilele noastre. Ea s-a dezvăluit cu generozitate în mai multe rânduri, prin volumele publicate până acum. Acum iată, autorul de picturi și de cărți întărește
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI by VASILE ILUCĂ () [Corola-publishinghouse/Imaginative/546_a_699]
-
se va întâmpla în viitorul îndepărtat și mai erau multe de făcut până la realizarea acestui final fericit. În primul rând, o să-i ducă în oraș și o să le cumpere haine noi. Ca de obicei, orfelinatul fusese generos și le dăduse zestrea de haine aproape nou-nouțe, dar asta nici nu se compara cu plăcerea de-a avea propriile haine noi, cumpărate dintr-un magazin. Își închipuia că bieții copii nu se bucuraseră vreodată de așa un lux. Nu mai despachetaseră niciodată, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
Tot prin înfometare, dar pentru că ne aflăm într-un loc prosper, foamea trebuie să fie de altă natură. Foamea de informație: poți să-i vâri pe gât celui interesat orice. Ceea ce trebuie. Îndemnul la moderație. La supunere. Bărbații au în zestrea lor biologică tendința de a se instala în fruntea unui grup. Fiecare mascul e un potențial lider. Trebuie „eunucizat”. În plan mental. Să se simtă o cârpă. Boul din taur. Mulțumit de starea sa. Fericit; să-i placă. E mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
Între înger și demon, Dumnezeu nu a tras hotar, ci doar a lăsat o dâră de lumină să curgă. Lada căptușită cu fericiri. Aleluia! Ochi să ai pentru a le cuprinde pe toate, o ladă bine ascunsă sub mormanul de zestre... "Trei băieți are mama cine știe ce muieri rupte-n cur îmi vor fi nurori!" Neliniște, ispitire, nesomn. Visele încuiate se deosebeau între ele prin ordinea evadărilor: vise roșcate, vise blonde, vise brunete... Se trezea de câteva ori pe noapte: transpirat, epuizat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
una este atâta timp cât te lași locuit ca o burtă fertilă ce așteaptă să-i vină sorocul, așteaptă să i se rupă apa înainte de vreme și să plouă cu avortoni sub gardul cimitirelor. Deschizi fereastra să intre noaptea în lada de zestre, să păteze pânzele cu întuneric, să destrame cămășile, să putrezească nasturii ca o eliberare de aripi. Ți s-a făcut de doliu și-n cerul gurii... deschizi fereastra. Nu s-a cunoscut viață, cum nu s-a cunoscut moarte, fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
familii normale, de fapt, banale. Cui îi păsa de dansat, gătit și coeficient mare de inteligență? Tot ce își doreau era o fată sănătoasă la cap și echilibrată. Le șopteau celor care căutau că erau chiar dispuși să negocieze în privința zestrei. Atât erau de îngrijorați. Și-i trimiseră un mesaj domnului Chawla: „Vă rugăm să vă împiedicați fiica să ne mai deranjeze fiul.“ Domnul Chawla o interogă pe Pinky: — Despre ce e vorba? Mereu te plângi că te urmăresc oamenii și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2297_a_3622]
-
și am gândit niște Pastile contra morții. Sunt împăcat cu ce am pus deoparte, pentru viitorime. Să știe și urmașii noștri ce a fost și cum a fost și să se ferească „de cel rău!” - Și ceva despre adăugiri, la zestrea amintită? - Am copilărit într-un sat uitat de Dumnezeu, unde în aparență nu se întâmpla nimic, dar acolo viețuiau românii, moșii și strămoșii noștri până în 3000 de ani, încolo, după cum relevă cercetările arheologice. Acum satul s-a golit în mare
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93048]
-
nostru sfetnic limbut. LIMBUTUL: Se va face întocmai, Măria Ta, să nu porți nicio grijă. PRICINĂ: Așa! În carte să nu se scrie, dar la curtea lui Zarvă-Împărat să se arate că, pe lângă chip slăvit, fata noastră Ana va aduce zestre soțului său trei harabale cu felurite feluri de straie și de sulimanuri, de mare trebuință unei domnițe, precum și o jumătate din împărăția noastră. Așa poruncesc! ANA (îngenunchează, sărută mâna împăratului): Iubite tată, îți sărut mâna cu supunere și sunt gata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
îți sărut mâna cu supunere și sunt gata să-ți împlinesc vrerea. POSACUL: Cu adevărat, ascultătoare fiică se dovedește a fi domnița Ana... PRICINĂ: Păi altfel cum? Că-ndată-i tai... (gest de decapitare) POSACUL: Chââmmm! ... PRICINĂ: Îi tai din zestre, ce-ai crezut tu?! Așa. Acuma să pășească la vedere iubita noastră fată mijlocie, Dana, și să ne spună dacă i-a rămas cumva gândul și vrerea la vreunul din feciorii de os împărătesc întâlniți la sindrofii sau la iarbă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
care abia așteaptă să le fac semn: Dolofan-Voievod, al lui Hulpav-Împărat, ori Bramburel-Voievod, al lui Lehamite-Împărat, ori Mârlete-Voievod, al lui Bolovan-Împărat, ca să nu mai vorbim de alții, mai depărtați. Alege, și-ți făgăduiesc să-ți fac pe voie. Cât despre zestre, ea nu va fi mai mică decât a surorilor tale: vei primi trei harabale ca și ale lor și a treia jumătate din împărăția mea. POSACUL (aparte): Cam multe jumătăți are împărăția asta... PRICINĂ: Aud? Ai zis ceva? POSACUL: Mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
foc și să mi se facă deîndată la loc jâlțul cel alb! Bine-mi pare c-ai găsit adăpost și ocrotire la curtea cuscrilor noștri, și vă dau binecuvântarea mea ție și soțului tău. Osebit de aceasta, vei primi ca zestre, după cuviință și asemenea surorilor tale, trei harabale cu straie, dichisuri și sulimanuri, precum și a treia jumătate din împărăția mea. (rumoare, râsete) Degeaba râdeți domniile voastre, pentru că întocmai așa am să fac! Iară dacă mi-ți da și mie acuma un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
descrierea ucenicilor, câteva chipuri de părinți din secolul al XX-lea; într-un capitol am prezentat câteva obiecte de cult care au aparținut mănăstirii și despre care astăzi nu se știe dacă mai există; iar în alt capitol am prezentat zestrea de valori bisericești pe care o mai avem și o găsim expusă pentru vizitare în muzeu. În lucrare găsim explicații despre dezvoltarea artei picturale și a unor elemente de arhitectură, precum și câteva obiecte de cult din metale prețioase și broderii
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
lucrau la mănăstire, iar restul terenului să fie pentru cele necesare vieții zilnice a mănăstirii și pentru zilele de protocol. Este sigur că parte din viile cumpărate de Duca Vodă, situate în afara perimetrului construibil, au constituit, prin donație parte din zestrea mănăstirii. A doua etapă de cumpărare a terenului din restul dealului a durat tot două zile. S-a emis și actul de confirmare de către marii boieri din sfatul domnesc în frunte cu arhiepiscopul de Suceava Ghidion, și episcopul de Huși
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
el, Lars. Ar fi fost ceva neclar cu muții, dar acesta avea răspunsul pregătit. Două. Ei vorbesc În somn. Și: Vorbesc și treji, dar nu-i auzim noi, sîntem pe frecvențe diferite. Poate pentru a nu-și consuma fără rost zestrea de cuvinte, Lars era taciturn, cu greu scoteai o vorbă de la el. CÎnd se Îmbăta, des și tare, risipea tot ceea ce economisise pînă atunci, se Întorcea printre muritorii de rînd, indiferenți la suma de cuvinte lăsate de Dumnezeu, de vreme ce, se
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
i-a povestit totul soției sale, Emilia, și aceasta a exclamat: „Zău, Pepe, ești un dobitoc! De ce nu i-ai spus să se însoare cu Encarna - Encarnación era o slujnică, nici tânără, nici frumoasă, pe care Emilia o adusese ca zestre la căsătorie -, că ea, pentru cei treisprezece duros de văduvie, l-ar fi îngrijit la fel de bine ca și baba aia?“ Și umblă vorba că Encarna a adăugat: „Aveți dreptate, domnișoară, m-aș fi măritat și eu cu el, și pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
oferit. Ca atâția alți bărbați, ai hotărât să nu te oprești. La ce bun să-ți sfidezi soarta, la ce bun să-ți atragi mânia monarhului pentru o biată femeie, o văduvă care nu ți-ar aduce În chip de zestre decât o limbă ascuțită și un nume de rușine? Omar se simte Înlănțuit de o forță misterioasă, nu reușește nici să se miște, nici să-și descleșteze buzele. Nu spui nimic, rostește Djahane, ironică, dar și Înduioșată. Cu atât mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
altul, alb, dar plin de nisip, iar veșmintele Îi sunt din lână ordinară și uzată. — Îmi pari atât de sigur de tine! Nu văd Înaintea mea decât un bărbat surghiunit, hăituit, ascunzându-se din casă În casă, având drept unică zestre această boccea și acest turban, iar tu Încerci să te măsori cu un imperiu care se Întinde de la Damasc la Herat! — Tu vorbești despre ceea ce este, eu vorbesc despre ceea ce va fi. În fața Imperiului Selgiucizilor se va ridica În curând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
că, dacă Malik Șah trece fluviul, nu-l mai lasă În veci În patul ei și Îi preschimbă haremul În iad. Samarkandul, să nu uităm, este cetatea ei. Nasr Han Îi era frate. Ahmed Han Îi e nepot. Transoxiana este zestrea familiei ei. Dacă regatul ridicat de strămoșii ei ar ajunge să se năruie, și-ar pierde locul pe care Îl are Între femeile din palat și ar primejdui viitorul fiului ei ca moștenitor al lui Malik Șah. — Dar fiul ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]