36,856 matches
-
surprinzător, în descrierea posturilor și, respectiv, în fișele posturilor din instituțiile de educație a adulților nu se menționează care sunt competențele profesionale și motivele ce prezintă interes pentru instituția însăși și în ce măsură cei care aplică pentru posturile respective se pot regăsi, din punct de vedere uman, în descrierea respectivă (Nuissl, 2002). Odată realizate aceste activități prealabile, se poate trece la etapa următoare, și anume recrutarea resurselor umane pentru postul descris, etapă ce începe cu postarea anunțului de angajare sau informarea publicului
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
perioadă a prestației lor didactice. 5.2.3. Dezvoltarea resurselor umanetc "5.2.3. Dezvoltarea resurselor umane" După ce angajatul trece prin perioada de acomodare și devine parte integrantă și mai ales activă a instituției de educație a adulților, adică se regăsește ca rol și importanță în structura ei formală, dar și informală, intră într-o altă perioadă, foarte importantă, și anume cea de dezvoltare ca resursă umană a instituției respective. Dezvoltarea de personal - staff development, cum mai este întâlnită în literatura
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
face apel laanchetele pe bază de interviu (în echipă, informal, telefonic) și de chestionare (expediate prin poșta clasică sau electronică), focus-grup, grup nominal, persoane în poziții-cheie la nivel de comunitate, observații, analize de conținut, brainstorming etc. Unele dintre acestea se regăsesc la identificarea nevoilor la nivel de organizație. 5.3.4. Evaluarea nevoilor la nivel de organizațietc "5.3.4. Evaluarea nevoilor la nivel de organizație" Dezvoltarea resurselor umane a devenit o preocupare din ce în ce mai importantă pentru organizație, care investește în formarea
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
termen al comparației este folosit ca standard pentru raportare. Nevoile trăite, resimțite, sunt cele pe care persoana le conștientizează, dar nu vorbește despre ele. În momentul în care le verbalizează, devin nevoi exprimate (Queeney, 1994). Potențialele arii unde pot fi regăsite aceste nevoi sunt reprezentate de cunoștințe, deprinderi, atitudini și abilitatea de a reuși. Un nivel de bază al cunoștințelor este absolut necesar într-o profesie pentru a reuși, iar evaluarea acestora este una dintre cele mai accesibile activități, putându-se
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
urmărim, plecând de la ideea că spunem despre cineva că demonstrează o anumită atitudine dacă observăm la acea persoană mai multe „secvențe” comportamentale ce corespund abordării cerute într-o sarcină sau activitate. Abilitatea de a reuși, în a cărei structură se regăsesc elemente din toate cele trei arii, face referire la aplicarea unor serii de cunoștințe și deprinderi la situații specifice, reclamând gândire conceptuală și critică. În acest caz, accentul se pune pe definirea și rezolvarea de probleme, iar evaluarea unei astfel
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
un instrument esențial, dacă se dorește proiectarea și furnizarea unor programe de instruire adresate problemelor reale ale angajaților și companiilor, prin care să se evite irosirea resurselor în forme de pregătire fărărelevanță pentru aceștia. În proiectarea demersului de instruire, se regăsesc următoarele etape (Spector, 1996): 1. identificarea nevoilor de formare, pe baza cărora vor fi concepute, în cadrul trainingurilor, activitățile educaționale care să conducă la satisfacerea acestora; 2. stabilirea obiectivelor, în urma identificării nevoilor, prin care se acordă atenție alegerii conținuturilor, definirii criteriilor
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
management al informațiilor din cadrul organizațiilor sunt considerate „sisteme informaționale computerizate, ce integrează date din sursevariate (interne sau externe), pentru a oferi informația necesară procesului decizional la nivel de management” (Hicks, apud Bee și Bee, 1994, p. 46). Prin urmare, putem regăsi aici date despre indici de productivitate, nivel de performanțe, nivel salarial, angajări și disponibilizări, accidente, fluctuație, absenteism, despre mediul deafaceri și oportunități sau tendințe de dezvoltare, adică despre organizație ca întreg și despre mediul în care operează. Datorită volumului considerabil
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
care pot fi extrase informații privind nevoile de instruire, cu toate că ele n-au fost colectate și structurate în acest sens. Multe dintre informațiile cuprinse în aceste documente vorbesc despre diverse evenimente sau parametri ai performanțelor, dar de puține ori se regăsesc aici și cauzele care au condus la apariția respectivelor probleme (accidente,incidente critice, fluctuație etc.). 3. Interviurile realizate la plecarea personalului din firmă (exit interviews) oferă o serie de indicatori în special legați de nevoile de formare ale supervizorilor, dar
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
proiectarea/organizarea unui stagiu de pregătire intensivă într-un resort, unde cursanții vor locui și vor învăța împreună timp de un weekend, două-trei săptămâni etc. Analiza de nevoi poate evidenția interese diverse ale cursanților potențiali. De obicei, cursurile proiectate se regăsesc într-un catalog al ofertelor de formare. Desigur că nu se pot proiecta oferte de formare pentru toate nevoile identificate, resursele instituției fiind limitate. În deciziile cu privire la cursurile ce vor fi oferite, se au în vedere beneficiile instituției în urma derulării
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
teoretice în situațiile complexe întâlnite la locul de muncă și formarea deprinderilor de dezvoltare prin intermediul experiențelor practice (Smith, Payne și Thornton, 1999). Cele mai cunoscute astfel de programe, dependente de oferta și de parteneriatul angajatorilor din cadrul comunității locale, pot fi regăsite sub forma uceniciei,astagiilor de practică, a „spionării unui post”, a educației prin cooperare, a experiențelor antreprenoriale etc. (Smith, Payne și Thornton, 1999). 1. Ucenicia (apprenticeship) se desfășoară pe baza unui curriculum ce integrează experiențele academice cu cele ocupaționale, învățarea
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
necesare pe piața muncii. Cei care beneficiază de derularea unor astfel de programe nu sunt doar studenții, ci și angajatorii, instituțiile educaționale și, nu în ultimul rând, comunitatea. Astfel, printre beneficiile principalilor actori implicați în „învățarea pe bază de activitate”, regăsim (Smith, Payne și Thornton, 1999): - cursanții au șansa cunoașterii diverselor ocupații, prin contactul direct cu activitatea pe care o implică un post, prin îmbinarea teoriei cu practica, prin dezvoltarea simțului responsabilității, a unor atitudini pozitive față de muncă, a încrederii în
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
este o diferență generată de scop. Dacă organizațiile publice doresc în principal o schimbare durabilă și pe termen lung a unui status-quo social, organizațiile orientate către profit au clienți ce doresc beneficii pe termen scurt și mediu. Această realitate se regăsește și în modul de construcție a organizațiilor de educație a adulților. Dacă o organizație nonguvernamentală sau un institut public funcționează, în principal, pe bază de programe, firmele de educație a adulților funcționează, de regulă, de bază de proiecte. Pentru ca o
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
mărturie sinceră și implicare adâncă, îi recunoșteam înrudirea cu profesorul său, Radu Penciulescu. Lipsit de orice epigonism, Alexa Visarion își afirma o filiație și se impunea ca urmaș al acestuia; ani de zile mai târziu semnificativ hazard administrativ! îl voi regăsi director la Teatrul Mic, în fostul birou al lui Penciulescu. Rar am asistat cu evidența de atunci, memorabilă, la nașterea unui artist și totodată la identificarea sa. Dincolo de reușita reprezentației, Alexa Visarion își afirma datele talentului său de regizor ce
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
vorbea Roland Barthes, secvența detașată dintr-un ansamblu căci ea se prezintă ca rezultat al unei selecții inidividuale, a unei focalizări "semnate", identificate de spectatorul care sunt. Dacă iubesc spectacolul a cărei existență globală mă convinge, în punctumul izolat mă regăsesc. Fără o asemenea putere de impregnare, reprezentația se dematerializează și devine umbră, fantomă plutitoare, căci e lipsită de înrădăcinare afectivă a amprentei! Amprenta locală e o metonimie, acea figură poetică mobilizează un singur element pentru a evoca un ansamblu: la
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
mine furia construcției, retrăiesc agitația zidarilor, căci teatrul, în prezența mea, devenea metafora vie a sacrificiului pentru creație. A devoțiunii dincolo de viață și moarte. Nu auzeam un discurs, ci eram martorul unui act. De câte ori mă gândesc la el, mereu îl regăsesc. Și în alt teatru, plasat de undeva într-o lojă la balcon, nu pot să uit Procurorul lui Alexa, poate cel mai angajat spectacol al generației mele sfâșiată între decepție și speranță politică. Schimbări și deschideri care azi ne par
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
O însângerare... o răscumpărare. Pe de o parte mă tulbura cruzimea acestei istorii care răsuna în privitorul ce eram ca o reverberație de acolo, din lumea părăsită dar definitiv conservată a țării, iar pe de alta mă bucuram să-l regăsesc pe Ștefan Iordache al cărui admirator pasionat n-am încetat să fiu. După-amiază rămasă imobilă pe retina memoriei! Apoi, câtva timp, mai târziu, am petrecut ore întregi împreună la mai multe pahare de vin și... vorbe în Place des Vosges
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
am petrecut ore întregi împreună la mai multe pahare de vin și... vorbe în Place des Vosges. Ce am putut vorbi atâtea ore: nu conținutul contează, îmi spun azi, ci experiența. Doar cu Radu Penciulescu am mai împărtășit-o. Îl regăseam periodic pe Alexa dar nu-i mai vedeam opera. Îi aflam însă opțiunile de repertoriu ce confirmau intuițiile originare Năpasta, Woyzeck dar spectacolele îmi rămâneau inaccesibile; îi urmăream circulația pe mapamond de la o universitate americană la o alta, dar nu
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
la o alta, dar nu puteam capta nici un ecou artistic. Timp lipsit de alte "amprente" decât cele amicale. Îmi lipseau cele teatrale, preț plătit condiției de emigrant care îmi impunea îndepărtarea de artiștii generației mele, cu excepția lui Andrei Șerban, constant regăsit pe scenele pariziene. Apoi, l-am invitat pe Alexa la Teatrul Odéon pentru a prezenta, imediat după 22 decembrie '89, monologurile shakespeariene puse în scenă cu același actor de neînlocuit, Ștefan Iordache, de care acum era nedisociat. Celălalt "dublu" al
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
că actorii nu reușesc să-mi împlinească viziunea primă, că nu ajung la ea și atunci, în loc să eșuez, prefer să mă opresc. Mărturie a unui Sisif nefericit! Dar, apoi, ne-am revăzut des, i-am citit eseurile estetice în care regăseam intensitatea debuturilor, l-am auzit vorbind cu o pasiune nedezmințită și regizorul elisabethan care, dintotdeauna mi s-a părut a fi. O descopeream cu bucurie: nici nu-și stinsese apetiturile, nici nu-și pierduse puterile. El nu se mai împlinea
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
contextul vieții artistice românești a ultimilor 50 de ani. Am primit spre documentare o parte din corespondența profesorului cu unii reprezentanți ai instituțiilor culturale americane și, astfel, am înțeles o parte din tensiunea acelor timpuri. În cadrul eforturilor diplomatice americane se regăsea în anii '80 și politica culturală, dezvoltată prin programe de tradiție, ce continuă să supraviețuiască și astăzi. Prin eforturile herculeene ale Ambasadei SUA la București, Fulbright l-a inclus pe regizorul Alexa Visarion într-un prim contact cu universitățile americane
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
tăcere și întuneric, de-aceea e o binecuvântare când din sală urcă timid și încărcat cu două valize, Sufleorul. Binecuvântare și bucurie, trăite cu forța omului care s-a crezut îngropat de viu. Cei doi colegi, nicicând prieteni poate, se regăsesc în rolurile oamenilor care au deschis timpul ei doi singuri pe pământ, ei doi gata și de început și de sfârșit. "Celălalt" crezut un iad în captivitățile lui Sartre, devine-n Noaptea Bufonilor rai și alinare, isbăvire și putere. Actorul
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
spectacol de tinerețe dar care purta întreaga magnificență a unui talent regizoral ce nu s-a dezmințit niciodată. Unul dintre acele spectacole care te marchează pentru totdeauna și care te fac să iubești teatrul, spațiul magic în care lumea se regăsește în esențialitatea ei, incluzându-ne în această aventură pentru a ne salva de mizeriile și spaimele noastre. Pentru el și pentru tot ce ai realizat de-a lungul anilor, rămânând mereu egal cu tine însuți, îți mulțumesc, prietene Alexa Visarion
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
vedere raportul dintre parte și întreg, partea dând seama de întreg și întregul de parte, după principiile "pars pro toto, toto pro pars". Densitatea de gând a imaginii și locul secund al cuvântului sesizabile în opera sa spectacologică pot fi regăsite și într-o formulare cu alură de cristal în discursul său ținut în sala "Ileana Berlogea" a UNATC-ului cu prilejul conferirii titlului bine meritat de Doctor Honoris Causa în anul 2014. Cei interesați află în această mărturie o doctrină
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
existențială,un moment important de reorientare. Adică, practic, o reluare a parcursului profesional, o reconsiderare a reperelor etice și estetice,și de aceea, această întâlnire mi se pare miraculoasă, pentru că puteam să abandonez o meserie în care nu mă mai regăseam și fără de care, acum, nu mai pot să-mi concep existența. Prilejul l-a constituit începutul lucrului la filmul care se numea, la vremea aceea, Ziditorul, adică, în fapt, întâlnirea cu regizorul Alexa Visarion. Astfel, odată zona miraculoasă definită, respectiv
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
ultimul rând, scenografice. La prima întâlnire mi-a descris modalitatea în care ar vrea să trateze legenda Meșterului Manole, mi-a vorbit despre caracterul ei universal și, mai ales, despre specificitatea balcanică a acestui mit primordial, felul în care se regăsește în tradiția orală a popoarelor vecine, în Bulgaria, Serbia, Grecia, Macedonia, etc.Se contura astfel o viziune complexă și amplă care,prezentată cu vitalitatea sa debordantă, m-a cucerit pentru totdeauna. Chiar și acum, în pofida anilor trecuți, după o discuție
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]