4,702 matches
-
irezistibilă atracție asupra milosteniei divine". Există totuși o diferență. Dacă la Steinhardt credința e complementară libertății ("opusă robiei"), în cel mai pur spirit ortodox, la Frossard ea e complementară iubirii ("a crede în iubire") ca o caracteristică a spațiului creștin apusean. Din acest punct de vedere Frossard e mai aproape de Wurmbrand. Nu întâmplător volumul Dumnezeu există, eu L-am întâlnit se încheie astfel: "Iubire, ca să te povestesc, eternitatea însăși ar fi prea scurtă". Așa cum am arătat câteva rânduri mai sus și
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
Dumnezeu există, eu L-am întâlnit se încheie astfel: "Iubire, ca să te povestesc, eternitatea însăși ar fi prea scurtă". Așa cum am arătat câteva rânduri mai sus și în cazul Pastorului Richard Wurmbrand, credința e asumată tot din perspectiva paradigmei creștinismului apusean. Credința e astfel un reflex al dragostei. Imediat după eliberarea sa din prima detenție acesta îl va mărturisi pe Dumnezeu în fața copiilor săi, va mărturisi că Iisus Cristos este Mântuitorul nostru, își va exprima convingerea că "există o viață veșnică
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
sau nu o are, de a acționa fără să fie predeterminat să facă ceea ce face". Al doilea aspect important ce reiese din acest răspuns confirmă ceea ce am scris mai sus, când am vorbit de importanța acordată iubirii în spațiul religios apusean: "această libertate există. Ea nu constă în a face ceea ce voim, ci și ceea ce nu voim, din înțelepciune, din respect pentru alții și adesea, din iubire, primul principiu a tot ceea ce este, a fost și va fi"4. Wurmbrand, asemeni
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
48, se apropie și mai mult de creștinism. Vizitează împreună cu o prietenă (n.r. Viorica Constantinide) majoritatea bisericilor și mănăstirilor din București și din apropiere. Împrumută cărți, de la V. Cândea în mod special, de spiritualitate ortodoxă, răsăriteană, dar și de spiritualitatea apuseană. Deci, în drumul său spre convertire, Steinhardt adună o bibliografie creștină foarte complexă, care vine din toate ramurile creștinismului. Mai mult decât atât, chiar primul său volum despre iudaism O concepție catolică a iudaismului e cel care propune un fel
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
București, 1966; C. A. Rosetti, București, 1970; August Treboniu Laurian (în colaborare cu Ilie Popescu-Teiușan), București, 1970; Nicolae Iorga. 1871-1940, București, 1971; Take Ionescu, pref. Mircea Malița, București, 1971; Interviuri literare, București, 1972; Pe drumul unității naționale, Cluj-Napoca, 1975; Munții Apuseni, muzeu istoric și pantheon al poporului român, București, 1977; Liga Culturală și unirea Transilvaniei cu România, Iași, 1978; Spre unitatea statală a poporului român. Legături politice și culturale între anii 1859-1918, București, 1979; Folclorul și folcloriștii mureșeni, Târgu Mureș, 1983
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288427_a_289756]
-
o sentimentul de proprietate foarte dezvoltat la țărani; o număr relativ mic de muncitori. -a preluat o serie de idei, dintre care dreptul popoarelor la autodeterminare, mergând până la despărțirea de stat; considera România un “stat multinațional”, o creație a ”imperialismului apusean”, propunând dezmembrarea ei. -a fost scos în afara legii (1924), funcționând în ilegalitate până în 1944, perioadă în care: o a scăzut numărul membrilor, cei mai mulți fiind din rândul minorităților naționale; o au fost impuși liderii de către Comintern, din rândul persoanelor străine: Alexandru
Istoria românilor : sinteze de istorie pentru clasa a XII-a by Cristina Nicu, Simona Arhire () [Corola-publishinghouse/Science/1128_a_1947]
-
în zona Bărăganului; o peste 100.000 de persoane au „primit” domiciliul forțat. după 1964 s-a recurs la „internările” în spitale psihiatrice; -împotriva măsurilor luate de comuniști au fost organizate mișcări de rezistență: o rezistența anticomunistă armată din Munții Apuseni ( în perioada 1949 1956): grupurile erau organizate după legile conspirației, aveau 10-40 de persoane; erau formate din foști ofițeri de armată, fruntași ai PNL, PNȚ, intelectuali, țărani; au fost sprijinite de locuitorii din zonele respective, care le ofereau alimente, îmbrăcăminte
Istoria românilor : sinteze de istorie pentru clasa a XII-a by Cristina Nicu, Simona Arhire () [Corola-publishinghouse/Science/1128_a_1947]
-
sunt Limba românească în Serbia din volumul lui Ioan S. Nenițescu, De la românii din Turcia europeană și Orașul Bursa, Valahia moravă (sau Mezericul valah) de T.T. Burada, Țara țopilor, o analiză interesantă a unei comunități din ținutul Câmpenilor, în Munții Apuseni, în care se aduc argumente scoase din Magnum Etimologicum Romaniae al lui B.P. Hasdeu și din istoricul bizantin Constantin Porfirogentul, îi aparține lui Rubin Patița. Alte note și însemnări de voiaj, toate scrise cu spirit de observație, conținând aplicate comentarii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290733_a_292062]
-
În fond Planeta Moft oferă o altă cheie de lectură a operei lui Caragiale, dar și o grilă originală de interpretare a societății românești din perioada 185 - 1900: "tranziția de la despotismul balcanic de sorginte orientală la monarhia parlamentară de inspirație apuseană". Caragiale însuși a definit moftul ca pe o "meteahnă specifică" românilor, așa cum englezii se află sub pecetea spleenului, iar rușii sub cea a nihilismului. Moftul este întrupat de moftangiu, devenit în galeria marelui dramaturg un fel de mască fixă din
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
sentimentul de taină atotprezentă, dar luminoasă, bună conducătoare de comuniune. Autorul opune acest spirit de comuniune interpersonală al culturii românești, străin individualismului și orgoliului accentuat dovedit de filosofii, literații și artiștii Occidentului, începând din Renaștere și până-n zilele noastre, culturii apusene, panteiste sau individualiste. Este judecata de valoare a unui lider al bisericii ortodoxe, părtinitoare, în ciuda faptului că își ia drept aliați scriitorii bizantini, cum ar fi Dionisie Areopagitul (secolul al VI-lea) descriptor al spiralei suitoare (reperabilă, de pildă, în
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
Introducerea scrisă de dr. Jürgen Moltman la traducerea în limba germană a lucrării lui Dumitru Stăniloae "Orthodoxe Dogmatik". Ambii autori ajung la concluzii similare: datorită limbii și culturii române, opera teologului român este o punte între teologia răsăriteană și cea apuseană. Văzut din Occident, Dumitru Stăniloae este un teolog ecumenic, o personalitate care înseamnă pentru biserica ortodoxă română ceea ce este Karl Barth pentru protestantism, și Karl Rahner pentru catolicismul contemporan. O pagină este dedicată reproducerii, fără omisiuni și inexactități, a ultimelor
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
cîteva excepții. Dintre triburile barbare care amenințau avanposturile romane, cei care prezentau un pericol deosebit erau dacii. Regele acestora, Burebista (cca 70-44 î.e.n.), a reușit să unească o serie de triburi și a înălțat o fortăreață la Sarmisegetuza, în Carpații Apuseni. Expediții împotriva dacilor încununate de succes fuseseră trimise și mai înainte, dar în 101 e.n., Traian (98-117) s-a decis să zdrobească acest regat independent. În 106 e.n., dacii conduși de regele Decebal (87-106) au fost învinși, iar ținuturile lor
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
linie, care avea să aibă mai tîrziu o enormă importanță istorică, pornea de la țărmul Adriaticei, urma cursul rîului Drin și apoi pe cele ale Savei și Dunării. Ulterior, granița dintre bisericile catolică și ortodoxă și dintre zonele culturale răsăriteană și apuseană avea să fie constituită în general tocmai de linia aceasta. Exista și o delimitare lingvistică. Cu toate că reprezentau forța cuceritoare, romanii aveau un profund respect față de civilizația Greciei; ei cultivau și păstrau arta și cultura grecească. Oficial, Imperiul Roman era bilingv
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
datorită reformelor sale administrative și a codurilor de legi. El a inițiat și un ambițios program edilitar la Constantinopol, a cărui mare izbîndă a fost construirea Hagiei Sophia, biserica Sfintei Înțelepciuni (numită Sancta Sofia sau Sfînta Sofia în majoritatea scrierilor apusene), care avea să devină însuși simbolul creștinătății ortodoxe. Iustinian nu a fost însă în stare să găsească soluții pentru marile probleme care asaltaseră anterior Imperiul Roman. Bizanțul avea mari dificultăți în apărarea și administrarea vastului său teritoriu, care se confrunta
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
o mare importanță ca sursă de forță de muncă, hrană și impozite. Cucerirea Pămîntului Sfînt de către un stat musulman a dus în Occident la organizarea cruciadelor. În ciuda faptului că erau finanțate de papalitate, aceste campanii militare erau dirijate de cavaleri apuseni care nu respectau nici o regulă, erau nestăpîniți și însetați de putere, dovedindu-se curînd mai puțin interesați de religie, cît de întemeierea în Orient a unor regate proprii. Ei nu erau în nici un caz preocupați de recucerirea teritoriilor pierdute de
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
bizantini, doar statul Epir rămăsese sub control ortodox. Cavalerii Apusului și venețienii dețineau acum ținuturi grecești ca limbă și ortodoxe ca religie. Politica ulterioară a noilor conducători a dus la declanșarea urii populației autohtone față de "franci", cum erau numiți europenii apuseni. În ciuda imenselor ei eforturi, biserica catolică nu a putut converti populația din aceste regiuni. În 1261, Imperiul Bizantin a fost restaurat sub forma Imperiului de la Niceea, un stat grec întemeiat în Anatolia după căderea Constantinopolului. Mihail al VIII-lea Paleologul
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
au întemeiat un veritabil stat independent (vezi harta 7). Primul conducător cu titlu de rege a fost Tomislav (910-928). Centrul era la Biograd, pe coasta Dalmației. Harta 7. Croația în 1070 Situată în apropiere de granița dintre imperiile răsăritean și apusean și supusă atît influenței Romei, cît și celei a Constantinopolului, Croația a fost firește scena unor controverse religioase. Existau două partide, unul care era în favoarea unirii cu Roma și a acceptării liturghiei în limba latină, celălalt preferînd ritualul slavon utilizat
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
periferice ale Imperiului Otoman. Buda, capitala Ungariei otomane, a căzut în 1686, iar Belgradul a fost cucerit în 1688. Veneția a repurtat victorii asemănătoare; a fost întreprinsă o campanie în Pelopones, iar Atena a fost ocupată în 1687. Înaintarea aliaților apuseni a fost însă curînd oprită. Un nou vizir din familia Köprülü, Mustafa, a intrat în funcție în 1689 sub sultanul Soliman al III-lea (1687-1691). Războiul Ligii de la Augsburg cu Franța a forțat Austria să-și retragă trupele de pe front
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
în privința succesiunii, el a fost urmat de fiul său, Kara Mahmud. Ulterior, Poarta s-a străduit în zadar să organizeze o coalițe formată din familiile rivale. Cariera lui Kara Mahmud, care avea să exercite o influență majoră asupra întregii regiuni apusene a Balcanilor, s-a desfășurat paralel cu evoluția evenimentelor care au avut loc în același timp în Muntenegrul vecin. Muntenegrenii În 1499, după cucerirea Muntenegrului, ocîrmuirea otomană a depus puține eforturi pentru controlarea acestui ținut muntos îndepărtat. Sistemul timarelor nu
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
pe cele care ar fi adus cel mai mare folos imperiului. Domnia lui Ahmed a coincis cu Perioada Lalelelor din cultura otomană, caracterizată nu numai de pasiunea de a cumpăra și a crește aceste flori, ci și de adoptarea stilurilor apusene, mai ales a celor franceze. Erau copiate ornamentele, mobilierul și grădinile franceze. Trăind într-o epocă de extravaganță și lux, cei bogați acordau o mare atenție arhitecturii; rezultatul acestui entuziasm s-a concretizat sub forma unor palate noi, a pavilioanelor
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
îl dețineau și pe cel de Sfinți Împărați Romani. Să nu uităm că această titulatură, care își avea originea în încoronarea de către papă a lui Carol cel Mare din 800, însemna că deținătorul ei era principalul conducător laic al creștinătății apusene. Prin secolul al optsprezecelea, aceasta avea o semnificație doar ceva mai mare decît faptul că împăratul era primul prinț german. Oricît de ambiguă era poziția aceasta, interesele habsburgice, cel puțin pînă la 1871, au avut drept obiective în primul rînd
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
grecești de peste mări care au sosit în perioada aceasta, viața politică grecească urma să-i implice și pe liderii locali, a căror influență era bazată fie pe loialitățile locale, fie pe conflictele de clasă. Diviziunile geografice erau Rumelia răsăriteană și apuseană, Peloponesul și insulele. Conflictul social major era pe de o parte cel dintre militari și partizanii lor din mediul rural, iar pe de alta cel dintre primii și primați, care se puteau alia cu proprietarii de corăbii și cu locuitorii
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
aprilie 1828, cînd trupele rusești au intrat în Principate. Pe durata acestui nou război ruso-turc, vreme de o scurtă perioadă, problemele grecilor nu au mai ocupat centrul scenei politice. Totuși, armata otomană fiind angajată total în preîntîmpinarea invaziei rușilor, puterile apusene au avut răgazul de a le rezolva. În august 1828, Muhammad Ali a fost de acord să retragă trupele egiptene din Pelopones. Locul acestora a fost luat de o forță expediționară franceză, iar o serie de ofițeri și soldați britanici
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
activă de expansiune, nu era ușor de realizat. Cu toate faptele muntenegrenilor din timpul războaielor napoleoniene, ieșirea lor la mare prin intermediul portului Kotor nu fusese obținută. De fapt, exista pericolul ca liderii militari vecini să pericliteze însăși existența statului. Regiunea apuseană a Balcanilor era pe vremea aceea într-o stare de continuu zbucium și de permanente conflicte războinice datorită faptului că Poarta nu-i putea aduce la ascultare pe notabilii locali. Pe lîngă Ali Pașa din Janina, beii bosniaci și unii
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
poată astfel oprima și mai mult. 10 Boierii români au mai avut o realizare deosebită în perioada aceasta. Desființarea drepturilor otomane de preempțiune a deschis calea comerțului Principatelor cu Occidentul într-un moment cînd cererea de cereale necesare populației industriale apusene tot mai numeroase era din ce în ce mai mare. Piața produselor agricole românești a crescut deci pe parcursul secolului. Era în interesul moșierilor români să aibă în stăpînire o suprafață de pămînt cît mai mare posibil și să asigure forța de muncă corespunzătoare. Regulamentele
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]