4,378 matches
-
mult capul, Încurajările foștilor colegi de muncă, mai auzi unele femei plângând din care Însă nu recunoscu pe nici una...! „Ești nevinovat...!” - se auzi o voce din sală. „Te iubim și te vom apăra...!!” - dar vocea fu redusă la tăcere de ciocanul judecătorului care ceru să fie liniște, În caz contrar suspendă audierile. Tony Pavone mai făcu o discretă tentativă s’o descopere pe Atena, fără rezultat. Gardienii urmăreau orice mișcare a arestaților din boxă: astfel fu nevoit să fie cât mai
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
din inculpat acuzator...!! Judecătoarea instanței de recurs, privi insistent la Tony Pavone silabisind cu voce sonoră: „Ne vom pronunța asupra recursului declarat de procuratură și inculpat peste două zile adică, 23 Aprilie 1981 În ședință publică”. Dădu o lovitură cu ciocanul În masă În semn de terminarea audierilor, se ridică să plece nu Înainte Însă de-a preciza. „Restul recursanților, după cum vede-ți, timpul avut la dispoziție s-a terminat, de aceia, penetenciarul va fi Încunoștiințat când veți avea un nou
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
cât de Înzestrat erai de natură ori, dacă eri mai tânăr or matur, dacă nu aveai un substanțial capital să demarezi, să poți pătrunde forțat În cercurile de afaceri americane, rămâneai toată viața cu oftatul...! Asigurându-ți existența bătând cu ciocanul este adevărat, puteai avea strictul necesar pentru o viață fără grija zilei de mâine dar, numai atât. Tony Pavone, era sceptic, nu Își putea imagina viitorul după care jinduise din anii copilăriei...! Poate dacă rămânea În Grecia, să agonisească ceva
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
roaba Ta Maria...Intru fericita adormire, Veșnică odihnă fă Doamne, roabei Tale Maria !” În timp ce preoții și dascălii înălțau Slava, cu toată puterea, Iorgu asculta ca incremenit cuvintele...”adormita roaba Ta, Maria”, cuvinte care îl loveau repetat în creier ca niște ciocane. -Deșertăciunile lumii...! murmură el. -...Nu se poate viață fără moarte. Continuă Părintele Boboc, predica. Atât viața cât și moartea tot de le Dumnezeu vin...Omul, numai prin pocăință și suferință se poate mântui. Ea și-a dus povara care o
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
fericit și a mușcat din mărul blestemat...!”. O clipă simți din nou cum spaima i se strecură în vine. Din ce în ce simțea o neliniște... o încordare neînțeleasă, în jurul său. Pulsul începu să-i bată în tâmple, ca niște ciocane. Cu dinții încleștați să nu urle, își alungă frica înapoi în piept. Legătura cu coșmarul îl umplu de un sentiment cumplit, de un fel de spimă fără nume... De la o vreme, puteri străine încolțiră în sufletul lui. - Nu poți să
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
Nu mai aveam nici un ban, fond zero, de aceea mi-am căutat ceva de lucru. Știi cârciuma Fire din Lipscani? Pe acolo e un zid din cărămidă roșie care avea înainte o tencuială veche, foarte dură, și am bătut cu ciocanul toată ziua să sparg chestia aia. În fiecare noapte îmi scoteam din nas două bucăți de beton și câștigam vreo sută de mii de lei pe zi. N-am vrut să împrumut de la prieteni. Apoi m-am lăsat de asta
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2170_a_3495]
-
-i prietenă Îl va aștepta chiar 15 ani Îl face să zburde, fiind În stare nu două săptămâni, ci un an să stea În carcera de izolare. Va suporta cu stoicism ca mucenicii creștini, toate torturile, inclusiv bătaia cumplită cu ciocanul la tălpi. Și nu se va prăbuși la Împingerea vreunei roabe cu pământ, măcar că nu cântărea mai mult de 48 de kg. Neputând să-și exprime sentimentul de dragoste nepieritoare prin scrisori ca În anii de studenție, este fericit că
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
spunea că trebuie să plec, ceva mă oprea s-o fac, anulându-mi cumva voința. Ne-am așezat pe bancă și bătrâna a scos din traistă un crucifix. N-am văzut un altul mai frumos. Era din aramă bătură cu ciocanul, o tehnică veche, folosită de țiganii aurari. Răstignitul avea o expresivitate remarcabilă. Țiganca mi-a spus că-mi va dezvălui viitorul de pe crucifix, dar că trebuie să plătesc că altfel ele pierd darul ghicitului. De fapt, numai cea vârstnică vorbea
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
a lipit de corp și mă-nveninează. Scriu mai departe, cu pixul, în fața ferestrei prin care se zăresc munți vârstați de zăpadă. Din când în când se aud, îndepărtate, vocile tâmplarilor care repară o vilă de lângă cantină, sunetele limpezi ale ciocanelor lovind în cuie. în curând va fi ora prânzului. De zile întregi îmi măsor timpul după orele de cantină, asemenea pensionarilor din aziluri. Dimineața scriu, după-amiezele urc puțin prin pădurea tăcută, serile răsfoiesc cîte-o carte în singurătatea țiuitoare. Nu știu ce poate
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
de civilizație și progres de teroristul nr. 1 al Planetei, George W. Bush!“, a titrat cu litere mari publicația lui Corneliu Vadim Tudor, într-un chenar cu cele patru puncte susținute de două zvastici prelucrate și două ansambluri „secera și ciocanul“. Dincolo de inepția unui asemenea montaj ce aduce aminte de gazetele de perete din anii ’50, merită analizat puțin „patriotismul“ de pe platforma căruia scrie, publică, glăsuiește și prosperă de vreo treizeci de ani fostul pupil al lui Eugen Barbu. Ca și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2206_a_3531]
-
să fie - trebuia neapărat să fie - ceva distractiv, indiferent cum îl judecai. Eva Wilt primi toate aceste informații ca pe un șoc. în cercul ei „fut“ era un cuvânt pe care îl foloseau de obicei soții atunci când se loveau cu ciocanul peste deget. Atunci când îl folosea ea, Eva o făcea de obicei în intimitatea băii și cu un alean care îl despuia de toată grosolănia și îl dăruia cu o virilitate splendidă, astfel încât un futai ca lumea devenea cea mai îndepărtată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
ținuse de cuvînt: împrumutase vesta portocalie a vărului ei (ăsta era unul dintre acei inși cu genunchieră de cauciuc care scot căpăcelele de fier de pe străzi și miros acolo, apoi le pun la loc și le trag o lovitură de ciocan) și era tare mândră de felul cum arăta în ea. Ea a propus să facem jocul de data asta noaptea, ca să fie mai interesant. Fix la ora zece trebuia să ne întîlnim în dreptul casei gemenelor, care era chiar pe colțul
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
plăcute. În acea zi, Emil Popescu nu mai dădu la serviciu randamentul obișnuit, în fața planșetei, privind paharul de plastic plin cu creioane de toate țăriile, jucîndu-se cu compasurile Richter și trusa de rotringuri, urmărind absent miile de linii, pe hârtie "ciocan", ale proiectului la care lucra, arhitectul se simți obosit. Mintea sa rămăsese la scena de dimineață, îl obseda sunetul puternic și uniform al claxonului, începu să se gândească la tot soiul de claxoane, de la cele cu arc ale bicicletelor, scoțând
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
din Iași. Evenimentul a avut loc pentru prima dată în toamna anului trecut, la Lvov (Ucraina). Înainte de România și Republica Moldova, festivalul a „mai trecut“ prin Germania, la Leipzig. Autorii participanți - Mircea Dinescu (România), Nichita Danilov (România), Filip Florian (România), Iulian Ciocan (Republica Moldova), Dumitru Crudu (Republica Moldova), Nicoleta Esinencu (Republica Moldova), Vasile Gârneț (Republica Moldova), Ilma Rakusa (Elveția), Attila Bartis (Ungaria), György Dra-gomán (Ungaria), Alek Popov (Bulgaria), Tanya Malyarchuk (Ucraina), Julia Schoch (Germania) și Monika Rinck (Germania) - au susținut sâmbătă și duminică lecturi publice în
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2168_a_3493]
-
despre ce înseamnă granițele pentru scriitori. Adevărata graniță despre care s-a discutat a fost aceea dintre România și Republica Moldova - una pe care Nicoleta Esinencu a trecut-o ușor pentru că „a avut pile“, una la care Dumitru Crudu și Iulian Ciocan au fost controlați de vameși la sânge și li s-au reținut sandvișurile. Pe scurt - Republica Moldova a devenit cu adevărat „dincolo“ pentru români, cel puțin din punct de vedere administrativ. Mircea Dinescu a făcut apel la uitarea podului de flori
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2168_a_3493]
-
În liniștea umedă, se auzea un pian, dar, cum se întâmplă adesea, până la noi în stradă răzbăteau numai sunetele cele mai puternice, care se loveau de pietre atât de strident, încât părea că acolo, în camera unde se cânta, un ciocan lovea o sonerie. Doar când am ajuns sub ferestre, am putut auzi și sunetele care lipseau: se cânta un tango. - Vă place acest gen de cântec spaniol? mă întrebă Sonia. Am răspuns la întâmplare că nu, că prefer cântecul rusesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
făcea atâtea griji, încât își petrecea nopțile trează, așezată la gura fântânii, ascultând atentă tot ce se petrecea înăuntru. Înaintau foarte, foarte încet. Una câte una, verificară bucățile de piatră de pe pereții puțului, le proptiră mai bine cu lovituri de ciocan, însă amintirea accidentului ce costase deja o viață îi obligă să lucreze cu aceeași grijă ca și cum ar fi construit un castel din cărți de joc, ce amenința să se dărâme în orice moment. Ajunseră la adâncimea de treizeci de metri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
neagră și, aproape în aceeași clipă, se lăsă să cadă în spatele unei mici dune cu sfârșeala moleșitoare a celui ce și-a încheiat o lungă zi de trudă în care, timp de douăsprezece ceasuri, a izbit o nicovală cu un ciocan de fier înroșit. Pentru o clipă, peisajul se coloră într-un roșu palid, ca de sânge amestecat cu apă, și s-ar fi putut crede că roșul acela estompa fără stridențe restul culorilor, deoarece în trecere le transforma una după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
Ilie îcare are patru copii, Verginia, Constantin, Gheorghe și Virgil) și Vladimir îcu patru fii, Ion, Gheorghe, Constantin și Filaret) și o fiică, Ghenuța. -MARIOARA îcăsătorită Dașchevici ) nu a avut copii. GAROFA îcăsătorită Lupașcu) a avut două fete, Maria îmăritată Ciocan, având cinci fete : Victoria, Fița, Cheța, Ileana și Ruxandra) și Rahila îcăsătorită Lucan), și Nicolae care are opt copii : Constanța, Constantin îare un fiu Nicușor), Aristia, Gheorghe, Ileana, Iridenta, Georgeta și Dragoș îare trei copii: Ovidiu, Raluca și Ștefan). Despre
MEANDRELE DESTINULUI by SORIN-CONSTANTIN COTLARCIUC () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1596_a_2962]
-
zgomote infernale, în special în timpul nopții de Înviere, anunțând Nașterea Domnului Iisus Hristos. De la zece până la 14 ani, am fost direct angrenat în desfășurarea serviciilor religioase, de bunicul Ioan, pălimarul, pe care-l ajutam la trasul clopotelor și la bătutul ciocanelor de lemn pe o scândură care avea rezonanță, denumită toacă. După vacanța de Paște, toți elevii participam la acțiunea școlii, coordonată de Primărie și de Ocolul Silvic Vama, de curățire a dealurilor, câmpurilor și islazurilor de mărăcini, putregaiuri, gunoaie și
MEANDRELE DESTINULUI by SORIN-CONSTANTIN COTLARCIUC () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1596_a_2962]
-
erau într-o ordine aleatorie: neamțul Pascal, proprietarul cauciei „La Horei” și al unui atelier de croitorie, un jucător deosebit de generos cu noi, Nicolae Ciosnar zis Bancuță, Liviu Mihalache poreclit Paconul, Ștefan Mihăilă ironizat Șmaga, Mircea Frunză, Ilie Gatej, Uțu Ciocan, Vasile Bulancea, unchiul Vasile Sasu, tatăl meu, înainte de arestarea politică, mai tinerii Ghiță Flutur și Benone Ghibes, giurgiuvenii refugiați și pripășiți prin sat. Mai veneau și musafiri din împrejurimi, care aveau bani de aruncat, căci nimeni nu avea vreo șansă
MEANDRELE DESTINULUI by SORIN-CONSTANTIN COTLARCIUC () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1596_a_2962]
-
și atunci când, în gândirea modernă, se pleacă de la conștiință și acte de conștiință (cogitationes), luate ca de la sine înțelese. Viața însăși poate fi privită astfel. Sau o unealtă oarecare atunci când, privită ca simplu obiect, se enunță despre ea ceva neutru („ciocanul este greu“)<ref id="113">Ibidem, pp. 216-217.</ref>. În acest caz, ea este ceea ce este „prin simplaprivire și pentru ea“. Am putea spune așadar că ființării simplu prezente îi corespunde simplaprivire. Semnul distinctiv pare să fie o anume indeterminare
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1017]
-
săli obscure. Atâta vreme cât politica la noi va fi personalizată, atâta vreme cât providențialismul va fi prezent în mentalul popular, atâta vreme cât România are nevoie să lupte cu clientelismul, cu mafiile din justiție, cu economia de privilegiu (o altă formulare asemenea unei izbiri de ciocan!), atâta vreme cât toate lucrurile astea vor fi pe agenda publică și în conștiința oamenilor, viitorul cetățean Băsescu va fi greu de înfrânt. Ah, era să uit! Adăugați la toate astea imaginea unei Românii în care primul om din stat va fi
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
spre fereastra de la stradă să ascult de-acolo - să ascult în timp ce priveam prin geamurile pline de praf ramurile unui copac fără păsări și fără frunze. Desenate cu degetul pe praful de pe trei dintre ochiurile geamului erau o svastică, secera și ciocanul și steagul Statelor Unite. Desenasem cele trei simboluri cu săptămâni în urmă, la sfârșitul unei dispute despre patriotism avută cu Kraft. Ovaționasem entuziast pentru fiecare simbol, demonstrându-i lui Kraft ce înseamnă patriotism pentru un nazist, un comunist și un american
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
Da, aprobă ea. Ajunsese în dreptul ferestrei de la stradă și se uita acum la imaginile patriotice pe care le desenasem cu degetul pe ochiurile de geam prăfuite. — Care din ele te reprezintă acum, Howard? întrebă ea. — Poftim? am întrebat. — Secera și ciocanul, svastica sau steagul american..., mă lămuri ea. Care îți place cel mai mult? — Întreabă-mă mai bine de muzică, am zis eu. — Cum adică? se miră ea — Întreabă-mă ce melodie îmi place la ora actuală, am explicat eu. Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]