3,603 matches
-
frecvență procedeele de expresivitate artistică (comparația, metafora, hiperbola etc.); - prezența (!! uneori aglomerarea) imaginilor adresate simțurilor (auditiv, vizual, olfactiv, gustativ, tactil); - personajele și dialogul de regulă lipsesc; uneori natura apare ca personaj literar; - ipostaza preferată a scriitorului este aceea de a contempla, de martor (subiectiv sau obiectiv, voluntar sau involuntar), liric - meditativ etc. Prezentarea imaginilor se poate face: a. panoramic, privire de ansamblu, atotcuprinzătoare; b. cinematografic, privire secvențială, direcție, sens; c. alternativ. Feluri: a. poetică; b. retorică; c. științifică. Altă clasificare: A. C
Noțiuni de teorie literară pentru gimnaziu by Doina Munteanu () [Corola-publishinghouse/Science/91833_a_93194]
-
sânge mi-o abrogă, / cum și de postulatul lansat de Euclid / pe-un crug lucid” - stare tradusă în seducția baladescului (pândit însă de diluție). Ultimele volume (Poeme noi, 1984, Versuri, 1987) sunt vizitate de sentimentul elegiac al celui ce-și contemplă trecerea („Și uite, astfel ni se face iarnă, / și iar ne ninge timpul pe meninge”). O elegie totuși boem-voioasă, (auto)ironică, haz de necaz. Limbajul pierde din prețiozitatea lexicală și prozodică, devine simplu, confesiv, se eliberează de convenții. Poetul atenuează
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285359_a_286688]
-
Virginia și-a pierdut puritatea numai pentru că a atras plăcerea unui bărbat, prin simpla ei prezență. Privirea, dorința pot macula o tânără: o fecioară văzută nu mai este o fecioară 849, așadar o tânără nu trebuie să fie zărită sau contemplată de un bărbat. Statutul femei era mai mult decât ingrat, pentru că se făcea vinovată și de impactul pe care l-ar fi putut avea asupra celorlalți și de care era cu totul străină. De aici s-a ajuns ușor la
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3093]
-
a recitat poezii de-ale ei și de-ale lui Eminescu. Pe la miezul nopții invitații s-au retras, iar Veronica a spus că-i obosită și că vrea să se odihnească...” Aici pare a se fi aflat cerdacul unde Eminescu contempla lumina lunii - iar Veronica își căuta liniștea. Pe de altă parte, cercetări oarecum recente atestă că Eminescu însuși a avut o casă închiriată la Mănăstirea Văratec, între 1874 1889, pentru renovarea căreia a încercat Maica Benedicta (Zoe Dumitrescu-Bușulenga) să sensibilizeze
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
este de crezut că poate fi aceasta „lumina lumânării”, care este doar o flăcăruie ce dă întunericul la o parte pe o rază mică. Aici lumina inundă părul ce se desprinde „în val de aur”, lasă minunea să poată fi contemplată pe geam, din cerdac. Înăuntru este o sursă de lumină mai vie, mai puternică decât cea a unei lumânări - capabilă chiar să învingă lumina lunii, vezi finalul: Iar luna bate trist în lucii geamuri: când sursa dinăuntru se oprește, lumina
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
sau zborul extatic al șamanului. În mitologia occidentală, ca și în India, păsările se așează ierarhic pe crengile Arborelui Lumii: de exemplu, în Upanișade apar două tipuri de păsări, una care mănâncă fructul pomului, fiind simbolul sufletului individual (jīvătmă), cealaltă contemplă, ca simbol al spiritului universal (Atmă). "Limbajul păsărilor", despre care vorbește Coranul, este un limbaj al îngerilor, al cunoașterii spirituale, pasărea însemnând "destin". În China, Haosul este simbolizat printr-o pasăre galbenă și roșie, ca o minge de foc fără
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
Calais", care au rolul de a accentua caracterul dramatic al personajelor; • gesturi curbilinii, în ,,La porte de l'Enfer", unde formele umane sunt curbate, deformate, contribuind la crearea efectului de uniune în suferință a personajelor (sculpturile menționate merită a fi contemplate în muzeul dedicat sculptorului François Auguste René Rodin din Paris). În multe opere, Auguste Rodin a subliniat contribuția mușchilor și articulațiilor în exprimarea simțămintelor și a stărilor psihice, fără de care nu ar exista mișcare, iar corpul omenesc ar rămâne aproape
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
Cel mai frumos sentiment intelectual pe care-l poate trăi un om este cel al satisfacțiilor rezultate din „explicație” și din „reprezentare”. Un astfel de sentiment a fost crezul de-o viață al lui Albert Einstein: „Mi-e suficient să contemplu misterul vieții conștiente care se perpetuează la nesfârșit, să meditez asupra structurii minunate, a universului, pe care abia dacă o putem percepe, și să Încerc umil să Înțeleg măcar o parte infinitesimală a inteligenței care se manifestă În Natură”. Logică
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
Aș fi lipsit de gratitudine dacă nu aș exprima durerea ce mă cuprinde. Circumstanțele frumoase și minunate care au însoțit boala regelui au întărit acest sentiment, deși, din unele puncte de vedere l-au diminuat; și nu pot să le contemplu fără un soi de plăcere, văzând câte atribute adaugă gloriei sale. Nici nu le pot reprima fără să conștientizez dimensiunea pierderii suferite. De fapt, este imposibil să ne imaginăm o tărie sufletească mai mare într-o fragilitate trupească, decât cea
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
evităm, să ne certăm, tatonăm, distanțăm, disprețuim, urâm sau însingurăm. Este foarte importantă prezența deplină, de neîngrădită vitalitate, care se naște dintr-o întâlnire, cu noi și cu ceilalți. Nu există alt bun, o altă beție, o altă minune de contemplat și de cultivat decât întâlnirea care ne leagă de noi și de ceilalți. (D'Ansembourg, 2008, p. 92). Este extrem de util să conștientizăm temeiul emoțional-afectiv al întâlnirilor noastre. El afectează deciziile, alegerile și relațiile noastre interpersonale. În consens cu A
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
de vigoare a lui. Stările de bucurie precizează A. Damasio (2010) înseamnă coordonarea psihologică optimă și desfășurarea lină a acțiunilor vitale. Ele favorizează nu numai supraviețuirea, ci supraviețuirea în bunăstare" (p. 133). Bucuria ne pătrunde în suflet de la sine atunci când contemplăm liniștiți (alături de cel drag/cei dragi) un apus de soare, dar se naște și din efortul încununat de succes, de reîntâlnirea după o tristă și nedorită despărțire. Ea va apărea mult mai probabil și cu o intensitate și mai mare
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
și imposibilele care ne țin pe toți prizonieri, evidențele noastre moderne, răsar clar prin comparația cu lumile dispărute, îndepărtate, îngropate: lumea "primitivilor", a grecilor și, în special, a aztecilor. E o cale de cercetare care sparge oglinda în care se contemplă omul modern. III. NEBUNIE POETICĂ. Ce reprezintă această capacitate a oamenilor de a zămisli lumi, de a-și crea posibile și imposibile? Ce relație există între posibilele, imposibilele noastre și realitate? "Marjă de libertate", "cîmp de posibilități", "arie de posibilități
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
se prăbușise ceea ce se întămpla acum atingea culmile fantasticului. Din praf se ridicară trei contururi de persoane. Încet, începănd din vărful picioarelor aceste schițe se umplură cu materie. Erau niște manechine fără cusur a căror frumusețe ademică nu putu fi contemplată de căt căteva clipe de către Luca deoarece el nu trebuise să închidă ochii. Își arătase suficient de mult respectul prin simpla existență și ocupație. O voce puternică comandă: Mantiile, te rog. Ștefan simți cum Luca se ridică de lăngă el
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Ionela-Roxana Alexandrescu () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2296]
-
lipsă de compasiune. Să rezolvăm asta. În acel moment, Ștefan simți că corpul său reacționează la cuvintele maestrului. Asemeni unei camere video derulate înapoi, săngele său se întoarse prin zgărieturi. Zgărieturile se cicatrizară. Cicatricele dispărură. Durerea dispăru. În timp ce Ștefan își contempla vindecarea, Roșul se găndi să repare cea ce stricase prin apariția sa așa că în același timp cu săngele, cărămizile și stălpi de rezistența ai tavanului reconstituiră cadrul inițial inclusiv zgărăiturile parchetului se topiră. Acum să trecem la ale noastre. Luca
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Ionela-Roxana Alexandrescu () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2296]
-
cădea victima unor derapaje similare. Dacă permitem ca parlamentarismul să fie astăzi în pericol, deschidem calea oricăror astfel de abuzuri sau atacuri, permițând până la urmă ca însăși fibra fundamentală a democrației să fie sfâșiată, cu efecte și consecințe greu de contemplat sau de reparat. Pe acest fond, lucrarea lui Gabriel-Liviu Ispas vine să evidențieze importanța fundamentala a forurilor parlamentare atât la nivel național, cât și internațional. Subliniind rolul, funcțiile și valoarea incontestabilă a instituției parlamentului, autorul trage indirect un semnal de
by Gabriel-Liviu Ispas [Corola-publishinghouse/Science/1020_a_2528]
-
în fața Sfîntului Apostol Ioan și la întrebarea despre a treia virtute teologală - iubirea. După trecerea acestor examene urcă tras de privirea Beatricei în al nouălea Cer sau Primul Mobil - cerul cristalin sau diafan ce pune în mișcare toată lumea materială. Dante contemplă figura Divinității în Cerul Empireu cu cele nouă coruri îngerești în deplină concordanță cu sistemul ceresc după doctrina Sfîntului Dionisie Areopagitul. Aflat în Empireu, cu Beatrice alături, contemplă minunata priveliște a Rozei. Aici, în contemplarea Rozei fericiților, se desparte de
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
Mobil - cerul cristalin sau diafan ce pune în mișcare toată lumea materială. Dante contemplă figura Divinității în Cerul Empireu cu cele nouă coruri îngerești în deplină concordanță cu sistemul ceresc după doctrina Sfîntului Dionisie Areopagitul. Aflat în Empireu, cu Beatrice alături, contemplă minunata priveliște a Rozei. Aici, în contemplarea Rozei fericiților, se desparte de Beatrice ce-și ia locul în scaunul ei din treapta a treia. Îi va fi în continuare călăuză Sfîntul Bernard din Clairvoux, cum aflăm din Cîntul XXXI - aici
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
acea Regină/ cui e domnia aceasta închinată". În ultimul cînt, al XXXIII-lea, la rugămintea Sfîntului Bernard, Sfînta Fecioară Maria obține de la Dumnezeu, pentru Dante, harul de a putea privi ultima mîntuire - putința de a ridica ochii spre lumina supremă. Contemplă misterul Sfintei Treimi și misterul celor două firi ale lui Iisus. După, cu o ultimă fulgurare mintea-i rămîne învinsă și se încheie marea viziune ce-a închegat Divina Comedie: "Ca geometrul care-i străduit/ la măsurat un cerc, și
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
cu Dumnezeu, e liantul, limbaj privilegiat prin care imanența și transcendența pot vorbi una cu alta. Virgil Nemoianu crede, și îndrăznim și noi asemenea, că, "tocmai în producțiile domeniului umanist își găsește frumosul exprimarea cea mai fericită, care poate fi contemplată sau analizată și care induce în sufletele publicului și creatorilor deopotrivă o stare unică de încîntare și înțelepțire. Mai mult, crearea frumuseții e cea mai fidelă imitare a lui Dumnezeu, e o datorie profund umană, o definiție a omului însuși
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
ea, este tocmai modul în care Dumnezeu poate fi urmat și "ajutat" (prin contribuție) de către om. Și dacă există măcar o urmă de adevăr în această afirmație, atunci analiza critică a esteticului se dezvăluie ca un fel de a-l contempla și lăuda pe Dumnezeu". Filosoful comparatist ne propune în aceste rînduri o laudatio înălțătoare și încurajatoare pentru condiția și natura umană. Canonul avea inițial ca arie de aplicare textele sacre sau legea bisericească și civilă; abia în secolul XVIII are
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
În acest ocean al dezolării, al lipsei de sens răsar, iluminează șansele stabilității și identității. Varianta postmodernă a globalizării conține spații și goluri, ne permite să menținem sau să construim identități și stabilități, să ne deplîngem înfrîngerile și să le contemplăm cu o tristă seninătate, să țesem continuități, să reînviem tradiții, să facem mișcări de eschivă" (V.N.). Marea problemă este dacă vom avea știința și înțelepciunea de a profita de aceste oportunități. Clasicismul simbolizează cel mai bine, ca dimensiune culturală, stabilitatea
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
se datorează, între altele, și acestui hățiș legislativ și procedural care favorizează și oferă protecție jivinelor amintite. Deci, o prioritate și pentru noi, cetățenii din provincii: asanarea urgentă a justiției. Apoi, urgentă ar mai fi și descentralizarea. Ca funcționar public, contemplu cu tristețe decăderea continuă a reprezentanțelor în teritoriu ale ministerelor. Gândite ințial drept "legatus augustus", delegații ale împăratului, care apără legea în fața abuzurilor naturale ale satrapilor locali, ele au tot fost mutilate succesiv, devenind azi un fel de apendice bizar
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
ei cer, drept despăgubire, libertatea cuvântului". Aș putea spune acum, judecând lucid, că mă înșelam; trăiam astfel doar în provizoratul unei ființări oarbe, în acea palidă, atonă și inconsistentă stare declanșată și alimentată doar de instinctul supraviețuirii. Trăiam starea când contemplam inert insuportabila inconsistență a ființei (dacă îmi permite Milan Kundera să mă folosesc de titlul ultimului său roman). Și cum aș fi putut altfel să întrezăresc orizontul complet al existenței? Tot acum însă se poate spune că densitatea și virulența
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
Ori poate că, odată ce lăsase În urmă cine știe ce punct ambiguu și fără Întoarcere, unde, deja fără patimă, lâncezeau etica și estetica, arta devenea - poate că vorbele adecvate erau „din nou” - o formulă rece și probabil eficace. O unealtă impasibilă de contemplat viața. Și-a dat seama târziu că celălalt Îi aștepta răspunsul. S-a străduit să-și aducă aminte. Legenda, asta era. Întrebase de legenda fotografiei. - Nu, a spus. Asta făceau revistele, jurnalele și agențiile pe cont propriu. Pe mine nu
[Corola-publishinghouse/Science/2117_a_3442]
-
mai puțin, Îl lăsase pentru un căpitan din marina comercială, cu nume și aer de tenor italian, pe numele lui Eugenio Agacino. Când l-a descoperit pe doctorul Atl, Faulques ignora toate acestea, dar a stat foarte liniștit În fața tabloului, contemplând cu sufletul la gură, Înspăimântat, trunchiul de piramidă al vulcanului, licărul roșiatic al lavei care curgea pe povârniș, pământul devastat de reflexele de foc și argint, care confereau adâncime scenei, efectul extraordinar al luminii pe copacii golași, vâlvătăile și panașul
[Corola-publishinghouse/Science/2117_a_3442]