4,595 matches
-
o explozie accidentală? Ce fel de pagube s-au înregistrat? Totul era învăluit în ceață. Habar nu aveam care era situația acolo. Sigur am auzit ceva de genul: «Câteva persoane au leșinat.» În metrou nu există nimic care ar putea exploda și m-am gândit că bomba a fost pusă. Da, mă gândeam la teroriști. ăsta e un lucru destul de delicat. După ce am făcut anunțul și călătorii au coborât, observatorii din stație au început să percheziționeze metroul. M-am uitat și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
în mintea noastră, ca două borne mari ce nu pot fi trecute cu vederea. Faptul că cele două evenimente catastrofale au avut loc unul după altul într-un interval de timp scurt a fost o coincidență. Este incredibil! Boomul economic explodase și se întrevedea o îmbunătățire a situației. Pe plan mondial, axa valorilor a fost zdruncinată de încheierea Războiului Rece. În aceleași timp, a venit și rândul Japoniei să fie dur interogată în privința metodelor sale naționaliste. Parcă toate au așteptat să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
se destrame dinăuntru. Murakami: Bineînțeles. Același principiu a funcționat și la naziști: trebuiau să provoace războiul. Cu cât se extindeau mai mult, cu atât presiunea interioară se intensifica. Dacă această presiune nu ar fi fost îndreptată spre experior, ar fi explodat. Kawai: Da, așa au ajuns să atace partea din afară. Asahara spunea mereu că este atacat. Mereu arunca răul în afară. Murakami: În conspirațiile din America sau în francmasonerie apar astfel de cauze. Kawai: Nu este bine dacă o anumită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
mare. Iar, când vă puneți mâncarea în farfurie, învățați să “traduceți” ceea ce conține, nu doar să vă bucurați de savoare. Uneori, veți constata că ceea ce credeați că vă face bine, sunt de fapt adevărate bombe pentru organism, care, dacă nu explodează pe moment, o vor face în timp. Să dormiți atâta timp încât să vă simțiți organismul revigorat, și apoi să luați decizii în scopul rezolvării problemei. Surpriză! Care problemă? De fapt, este posibil să constatați că ceea ce vă necăjea, este
Fii înţeleaptă! by Liliana Rotaru () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1159_a_1886]
-
-Mi se pare rațional să începem cu banca. Am visat cu toții așa ceva: să pătrunzi în seiful unei bănci și să umpli cu bani un rucsac. A fost un moment frumos al vieții mele. Când sacul fu pe punctul de a exploda, Sigrid m-a somat să mă opresc. -Vă reamintesc că nu suntem decât doi. Cealaltă ușă dădea între un chioșc și o pubelă pentru sticle. Discret, demn de marele Olaf. Amețit de greutatea bancnotelor din spinare, o ghidai pe Sigrid
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1943_a_3268]
-
se rostogoli pe pământ. Mă trezii în țipete. Încă nu se făcuse ziuă. Inima îmi bătea foarte tare. Aveam senzația că tavanul îmi apăsa pe cap și că pereții deveniseră peste măsură de groși, că pieptul era gata să-mi explodeze. Vedeam încețoșat. Multă vreme, am fixat cu o privire năucă grinzile camerei; le număram, apoi o luam de la capăt. Nici n-apucasem bine să închid ochii, că auzii un zgomot. Doica mătura încăperea. Îmi adusese prânzul sus; puteam să-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
care îl arde la degete. — înseamnă că sînteți de partea Nebunului pînă la moarte, asta am vrut să aud, se agită Regizorul. Cu toate astea o s-o scot eu la capăt cumva, ajung eu la liman, amenință. — De partea cui? explodează Comandantul aproape înghițindu-și chiștocul. Asta pune capac la tot. Bagă-ți bine în cap că între pereții ăștia eu sînt Dumnezeu, eu tai și spînzur, nici musca nu mișcă fără ordinul meu! Păi eu nu tocmai asta încerc să
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
pentru România al celebrei firme americane! Mi se Întâmplase să descopăr, stupefiat, asemenea spontane izbucniri ale unui mai adânc fond rudimentar și mediocru la unele Înalte fețe ale intelectualității. Un rafinat și greu de citit amestec de fudulie și frustrare exploda, când nu te așteptai, pelicula cosmetică. Mi se mai Întâmplase și eram, totuși, de fiecare dată derutat de gafele țopești-„elitare” ale unor oameni pe care Îi prețuiam și care se arătau sincer jigniți când, după ce se culcaseră seara siguri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
la acel congres nu ne-a apropiat. Vara fierbinte a anului 1989, când Europa de Est scrâșnea din toate Încheieturile, adusese România pe prima pagină a presei internaționale. Ajuns la limită, năduful românesc primise un brusc stimulent dinspre țările din jur și explodase prin vocea câtorva scriitori și ziariști. Eram autorul, la acel congres, al unei moțiuni de solidaritate, propusă de delegația americană, cu intelectualii români arestați sau tracasați de Securitate. Ca trimis „oficial” al României, Sorescu se afla Într-o poziție dificilă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
celui care o declanșează, ci, mai curând, Împlinirea unei așteptări și presimțiri confuze, aparținând celui ce va trebui s-o suporte, ca pe un fel de involuntară „provocare” a primordialului, viața izbucnind din statica minerală, desprinzându-se din adâncurile tenebroase, explodând despotic la „chemarea” nerostită, Încifrată a predestinatului captiv. Asumarea existenței Înseamnă asumarea unui sens: risipit, de obicei, absent, obturat; căutat, totuși; ignorat, adesea; apăsător și poate strivitor, până la urmă. Dragostea Însăși Încearcă să descopere și să introducă În pâcla browniană
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
dată, În siguranță, chiar dacă purtam În mine sinuoasele ziduri ale Îngrădirii de o viață. Dărâmarea, În 1989, a Zidului de la Berlin Împlinea acolada unei istorii În care, din 1914, timp de 75 de ani, Europa și-a tot dospit și explodat modernitatea. „Un grand navire qui sombre” - aceasta era imaginea pe care o proiecta Îngrijorarea lui Valéry, când se referea la civilizația europeană În care crezuse, pe care o Întruchipa și la a cărei prăbușire se referise În 1919, 1935, 1939
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
apărător al „pozițiilor pierdute ale poeziei”, acest „artist al improvizației” și „prestidigitator metafizic”, tatăl-copil este o sinteză Între Atena și Ierusalim. Un cavaler neobosit al improvizației, un glorios bufon al ezotericului, spion neobosit al enigmelor, pionier pregătit a detecta și exploda minele ascunse În tranșeele războiului burlesc Împotriva plictiselii, el păstrează, totuși, amprenta premisei contra căreia se revoltă. Un profet, totuși... chiar când eșuează În clovn, chiar când Îmbracă mantia alchimistului experimentator? Perpetuu neînțeles de prozeliții eșuați În simpli spectatori blazați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
neliniștită regăsea mai curând compensații existențiale, decât stimulent creator. Puseurile agresive de Însingurare, egocentrism și frustrare nu erau decât cealaltă față a capacității sale de dăruire și generozitate. Părea mereu „Încărcat” de prea-multul din sine și din lume, gata să explodeze. Conflictele cu prietenii nu erau mai rare decât cu adversarii. N-am vorbit, de data asta, despre grozăviile momentului, nici despre naivele compensații ale literaturii. M-a rugat doar să-l ajut În „chestiunea țiganilor”... căreia i se dedicase, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
de fiecare zi, solidificată printr-o coerență etanșă, dureroasă, Înspăimântătoare. Kertész o și justifică, de altfel, epic, Într-un mod la fel de tulburător și memorabil. Asistând la una dintre acele conversații amicale care rulează monden temele trecutului, prezentului și viitorului, naratorul explodează auzind vehiculata banalitate: „Auschwitzul nu se poate explica”. Reacția violentă, de bun-simț și sfidând bunul-simț, este revelatoare: „Orice este are o explicație... Auschwitz a existat sau, mai curând, există și poate, prin urmare, fi explicat”. Ceea ce nu s-ar putea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
o promptă mușcătură lexicală la apropierea necunoscutului, dar și, nu o dată, a familiarului. Hirsut și hâtru, sceptic și, nu o dată, cinic, atât cât să intrige interlocutorii, Își proteja cu grijă solitudinea și vulnerabilitatea, evita confesiunea, ca și lamentarea. Rana ascunsă exploda, Însă, la orice atingere imprudentă, ca o floare a răului, hrănită, ca și la poet, din mucegaiuri, bube și noroi, Îmblânzită și fermecată doar prin pretextul jocului care Își transcende obiectul. Lui Arghezi i-ar fi plăcut, probabil, seria „crocodililor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
sa, tovarășul președinte trebuie să pornească la drum! În cele din urmă, amanții se ridică din pat. Mao își aprinde o țigară și trage adânc din ea. Afară, Micul Dragon îi zorește. Să... ? Înainte ca Lan Ping să termine propoziția, explodează o altă bombă. Jumătate din tavan se prăbușește. Lan Ping țipă. Cu toate astea, Mao fumează mai departe, netulburat ca un munte. Micule Dragon! îl cheamă el într-un final. Gărzile de corp se năpustesc înăuntru. Adună hărțile și păturile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
promisiunea dumitale. Aha, deci iată bomba. Sunetul exploziei. Fără să se uite la mine, Lao Lin îmi prezintă regulile. Impactul îmi zguduie miezul fiiței. Mă mușcă din plin. E mai mult decât mi-am închipuit. În mijlocul liniștii de pe malul râului, explodez: Cum adică să nu fac publicitate în jurul identității mele? Sunt vreun infractor? Partidul nu știe că tovarășul președinte și-a pierdut prima soție? Cum de știți că nu mă va pierde și pe mine în război? De câte ori a fost bombardată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
deplină, Fairlynn vede cum se fărâmă fața lui Lotus. Sângele împroșcat îi vopsește pe față o crizantemă înflorită. Experiment pentru cimpanzei! Fairlynn leșină. Deși Fairlynn supraviețuiește Revoluției Culturale, în clipa în care vede chipul lui Lotus devenind o crizantemă însângerată, explodează și un compartiment important din propria-i conștiință, așa cum sugerează memoriile ei (scrise în 1985 și publicate în 1997 de Editura Chinei de Sud-Est). E adevărat, președintele Mao își are și el slăbiciunile lui. Ele par cu atât mai pregnante
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
duce cu ea. Ea nu mai poate aștepta. Vrea să-l determine pe Mao să scrie un testament. E sigură că oricând el poate avea un atac sau poate intra în comă. Vizualizează apropierea acestora. Inundația care face creierul să explodeze. Mao nu vrea să o vadă. Dar ea vine întruna la el, găsind pretexte pentru a da buzna în dormitorul lui. El dă afară un paznic care nu reușește să o oprească la poartă. Jucând rolul de șef al statului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
nu-i nici un mușcă, nici un pregătit. E doar înec. Apare o piramidă de lumină, diamante incandescente, câmpuri de stele care se deformează. Corpul lui țese triunghiuri de neon, un tunel care se înalță. Apa deasupra lui, plămânii îi ard, apoi explodează în sus, spre văzduh. Acolo unde îi era gura, doar piele netedă. Materia înghite gaura aia. Casa remodelată; geamurile acoperite cu tapet. Ușă care nu mai e ușă. Mușchii trag buze, dar nu-i loc să le deschidă. Numai fire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
și divini, unica tentativă a naturii de a se autocunoaște și a se autoconserva. În loc de asta însă, singurul animal conștient al creației arsese totul din temelii. — Le înghesuim, făcând din ele unul dintre cele mai grandioase spectacole. De-aia a explodat numărul turiștilor veniți să vadă cocorii. Acum e o mare industrie, iar în fiecare primăvară consumăm tot mai multă apă. Așa că reprezentația va fi și mai spectaculoasă la anul. Daniel vorbea aproape compătimitor, străduindu-se să înțeleagă. Dar capacitatea sa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
lente, care se apropiau de linia de sosire. Una dintre mașini se desprinse de grup și lovi tribuna plină. Ecranul se transformă într-o pată luminoasă. Oamenii fugeau în toate direcțiile, ca niște termite dintr-un cuib în flăcări. Mașina explodă într-o flacără unsuroasă. Arcul unui țipăt se întinse și se prăbuși pe pământ sub formă de râs. Din flăcări ieși o siluetă îmbrăcată în costum de protecție, carbonizată de la cască până la bocanci, care dansa nebunește. —Băga-mi-aș, spuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
întrebă Karin. Sau ți-a zis el...? Barbara roși. Mă uit tot timpul pe programul de cablu. Un obicei vechi și prost. M-am limitat la doar câteva emisiuni la care mă pot uita în siguranță. Alea în care nu explodează nimic și în care nu mi se spune când să râd. Mark își aruncă paleta în aer și aproape că reuși s-o prindă. Incredibilul Pisihiatru, la teveu. Așa ceva nu se poate rata, nu? A doua zi, toți trei se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
country rock profund creștin. Grupuri de vecini, strânse în jurul propriilor grătare împrăștiate, își făceau urări de sărbători. Soarele apusese, apăruseră insectele și primele raze nesigure ale artificiilor încercau întunericul. Era prima Zi a Independenței de după atacuri, iar rachetele colorate care explodau indolent păreau în același timp neajutorate și sfidătoare. Tommy Rupp lansă douăsprezece „Capete de teroriști explozibile“ pe care le cumpărase de la o tarabă de lângă Plattsmouth: figurine colorate cu Hussein și Bin Laden, care șuierau spre cer și izbucneau în mănunchiuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
urmă la urgență, cu trei oase rupte la mână. Și mai fusese și ziua aceea când o Joan Schluter isterică încercase să-i reteze buclele fiului ei, după ce Mark și Cappy se certaseră din cauza bretonului lui. Băiatul de șaptesprezece ani explodase, dând cu piciorul în aragaz și amenințându-și ambii părinți că-i va da în judecată pentru că-l maltratau. De fapt, chiar și Capgrasul avea un oarecare precedent. Timp de trei ani, înainte de a ajunge la pubertate, Mark îl perfecționase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]