5,121 matches
-
asupra acelor opere pe care le-ai citit de-a dreptul la sursă, nu prin intermediari și nici prin comentatori de propagandă. Contează întîlnirea personală cu un autor, nu șabloanele exegetice care se vehiculează pe seama lui. Din acest motiv, un gînditor nu e un colportor de clișee în vogă, ci pronunțatorul unor intuiții la care a ajuns de unul singur. De aceea, cel mai greu în filozofie e să nu fii mimetic. Rîndurile lui Nae Ionescu au curgerea seacă și lapidară
Spiritul vernacular by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6046_a_7371]
-
Cristian Teodorescu Primarii Bucureștiului se jeluiesc că n-au bani să repare străzile dintre blocuri. În schimb au găsit fonduri să schimbe bordurile trotuarelor. Cel mai abitir s-a apucat de treaba asta primarul sectorului 6, Poteraș. Iar cine știe ce alt gînditor din primăria acestui sector s-a pus pe sistematizarea intersecțiilor. N-ajunge că sînt ele oricum înguste. Autorul acestei idei inepte le-a strîmtat și mai tare. Iar traficul oricum gîtuit al Bucureștiului dă să se sufoce în urma acestor îmbunătățiri
Bucureștiul luat în arendă by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/11509_a_12834]
-
Heidegger, scrisorile pe care filozoful german le-a schimbat cu Elisabeth Blochmann au o dublă calitate. Prima este că te ajută să-l vezi pe autorul lucrării Ființă și timp într-o triplă ipostază: ca om, ca pedagog și ca gînditor. Iar dintre cele trei fețe din a căror îmbinare poți căpăta chipul biografic al lui Heidegger, cea a gînditorului are o vădită întîietate. Ea este cea care, dominîndu-i viața de la un cap la altul, i-a împrumutat toate acele trăsături
Epistolarul din Pădurea Neagră by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/9497_a_10822]
-
te ajută să-l vezi pe autorul lucrării Ființă și timp într-o triplă ipostază: ca om, ca pedagog și ca gînditor. Iar dintre cele trei fețe din a căror îmbinare poți căpăta chipul biografic al lui Heidegger, cea a gînditorului are o vădită întîietate. Ea este cea care, dominîndu-i viața de la un cap la altul, i-a împrumutat toate acele trăsături pe care ochii contemporanilor le-au reținut în forma lor vie. Numai că omul Heidegger, la fel ca profesorul
Epistolarul din Pădurea Neagră by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/9497_a_10822]
-
sau, cum preferă Cătălin Cioabă, lectorul de specialitate al acestui volum, "lăsarea-de-a-fi"), făcîndu-i pe traducători să dispere din neputința de a găsi un corespondent adecvat, dispoziția aceasta a fost condiția prealabilă a gîndirii sale. Pînă la urmă, ceea ce definește un gînditor nu este jargonul pe care și-l construiește și nici viziunea la care ajunge - ambele fiind elemente exterioare și ulterioare de care gîndirea lui se poate oricînd dispensa, înlocuindu-le, ca pe niște haine, cu un alt jargon și cu
Epistolarul din Pădurea Neagră by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/9497_a_10822]
-
se hrănea viața ar fi fost cel din Schöpferische Landschaft. În atașamentul filozofului față de munții Germaniei și față de limba ei nu trebuie văzut semnul unui patriotism tîmp născut în mintea unui fanatic retardat, ci condiția firească a supraviețuirii sale ca gînditor. Heidegger nu se putea păstra în formă decît acolo, printre brazii și cătunurile din Herzogenhorn și Hebelhof, și printre etimologiile și sunetele cuvintelor nemțești. Un "țărănoi" în sensul nobil al cuvîntului, adică un om legat prin fire vitale și nesubstituibile
Epistolarul din Pădurea Neagră by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/9497_a_10822]
-
Todtnauberg și inspirația pe care o simțea atunci cînd se afla între pereții ei, toate îi țineau loc de ambianța menită oficierii unei gîndiri speculative. Fără aceste detalii esențiale, opera lui Heidegger ne-a părea astăzi ca cea a unui gînditor rătăcit a cărui viziune ar fi uzată moral. Căci, judecat cu ochii placizi ai cetățeanului căruia i s-a amputat nervul limbii și simțul naturii, jargonul lui Heidegger aduce cu o păsărească sibilinică, insuportabil de prețioasă, născocită de un profet
Epistolarul din Pădurea Neagră by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/9497_a_10822]
-
rele; tocmai de aceea nu vreau să public nimic pe tema asta."- p. 145) Cu trei ani mai tînără decît Heidegger, Elisabeth Blochmann, căreia filozoful îi mărturisește o constantă prietenie, este interlocutorul feminin ideal. Cultă, rafinată și cunoscînd îndeaproape familia gînditorului, Elisabeth devine încarnarea epistolară a unui duhovnic spiritual. Amatorii de picanterii erotice vor fi dezamăgiți: nici urmă de efuziune intimă între cei doi. De o parte, admirația unei tinere față de celebritatea lui Heidegger, de cealaltă parte, tonul sfătos și adesea
Epistolarul din Pădurea Neagră by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/9497_a_10822]
-
nou sens al sacrului, dincolo de orice onto-teologie și de orice teologie metafizic-conceptuală. Este vorba de o căutare poetico-meditativă a divinului, ce pornește de la diagnosticul absenței lui și caută o pregătire reflexivă a posibilei sale (re)veniri. Poetul este recunoscut de către gânditor în dimensiunea sa profund reflexivă și ca atare el îi este partener pe această cale a pregătirii unei reaproprieri a esenței umanului. Noica și ilustrările literare ale modelului ontologic Să trecem acum la Noica, la care vom găsi similitudini mai
Cum se împacă literatura cu filosofia by Cristian Ciocan () [Corola-journal/Journalistic/11283_a_12608]
-
și social, care nu înseamnă un glotosocietarism, își va desemna predictibilitatea, și în consecință echilibrul între Ťa fiť și Ťa aveať". O splendidă mostră de raționalism(?) care nu poate fi întrecută decât de micul fragment de antropologie metafizică datorat aceluiași gânditor (?): "Conștiința ne este de fiecare dată rodul posteriorului, iar în fond profunzimea personalității fiecăruia, la un moment dat, se desprinde exogen-selectiv de bunul personal, devenind un fel de stare a ansamblului socio-patrimonial". Adânci vorbe, strașnic filosof. Mai teluric de felul
Clasicii decerebrării by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/10067_a_11392]
-
Rodin, considerat "tatăl sculpturii moderne", este omagiat de Google printr-un Doodle, în ziua în care ar fi împlinit 172 de ani. În Google, Doodle-ul pregătit în cinstea lui Auguste Rodin, al doilea "o" din cuvântul Google este reprezentat de "Gânditorul", una dintre cele mai cunoscute sculpturi ale lui Rodin. Auguste Rodin, faimos pentru sculpturi ca "Gânditorul", "Adam", "Eva", dar și pentru faptul că a ilustrat volumul de poezii "Florile răului" de Charles Baudelaire, este protagonistul unui filmuleț rar, postat pe
Auguste Rodin, omagiat de Google printr-un Doodle () [Corola-journal/Journalistic/65551_a_66876]
-
ar fi împlinit 172 de ani. În Google, Doodle-ul pregătit în cinstea lui Auguste Rodin, al doilea "o" din cuvântul Google este reprezentat de "Gânditorul", una dintre cele mai cunoscute sculpturi ale lui Rodin. Auguste Rodin, faimos pentru sculpturi ca "Gânditorul", "Adam", "Eva", dar și pentru faptul că a ilustrat volumul de poezii "Florile răului" de Charles Baudelaire, este protagonistul unui filmuleț rar, postat pe internet. În clipul intitulat "Auguste Rodin, tatăl sculpturii moderne", Auguste Rodin se plimbă pe scările unei
Auguste Rodin, omagiat de Google printr-un Doodle () [Corola-journal/Journalistic/65551_a_66876]
-
tot ce scrie George Ardeleanu -, această incizie în nexus-ul gândirii lui Steinhardt, rezultatul fiind o corecție serioasă a profilului literar canonic al scriitorului. Care nu este un teolog absolut, nici un cenzor al moralei comune din perspectiva celei creștine, ci un gânditor care rămâne, și după ce îmbracă rasa monahală, fidel unor idei și concepte de sorginte liberală, conciliind (în asta constă, cred, geniul său) relativismul filosofic cu bunătatea și smerenia ortodoxă. A-l reduce, așadar, la înfățișarea spirituală, oricât de substanțială, a
Integrala N. Steinhardt, aproape de final by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/4455_a_5780]
-
domnește acel tipic raport reciproc de condiționare, în care fiecare dintre cele două momente care se influențează reciproc apar simultan ca determinante și determinate. Ceea ce este și semnifică Immanuel Kant - nu în întregul istoriei filosofiei, ci ca personalitate individuală a gânditorului - se manifestă doar în această dublă relație. Modul în care se relaționează cele două momente și modul în care unitatea astfel creată se prezintă ulterior în exterior tot mai clar și mai pur constituie tema spirituală fundamentală a vieții sale
Ernst Cassirer Kant – viața și opera by Adriana Cînța () [Corola-journal/Journalistic/3676_a_5001]
-
unitatea astfel creată se prezintă ulterior în exterior tot mai clar și mai pur constituie tema spirituală fundamentală a vieții sale și, odată cu aceasta, punctul central al biografiei sale. Asta pentru că sarcina esențială a fiecărei expuneri a vieții unui mare gânditor rămâne totuși aceasta: a urmări cum individualitatea se contopește tot mai strâns cu opera, pierzându-se aparent în ea, și cum, totuși, trăsăturile sale spirituale principale rămân păstrate în operă, doar prin intermediul acesteia ajungând la claritate și evidență. Apogeul filosofiei
Ernst Cassirer Kant – viața și opera by Adriana Cînța () [Corola-journal/Journalistic/3676_a_5001]
-
în care încearcă să-și definească oarecum poziția de pe care vrea să emită judecăți asupra obiectului. În acest caz, despre o temă ce aparține matematicii abstracte și mecanicii nu vorbește aici doar cercetătorul științific, ci și juvenilul amor propriu al gânditorului și scriitorului tinde să depășească limitele strânse ale temei specifice spre o cât mai mare vivacitate subiectivă a abordării și prezentării. Acest ton se mai aude și în lucrările de maturitate. În critica obiectivă făcută metafizicii în Visurile unui vizionar
Ernst Cassirer Kant – viața și opera by Adriana Cînța () [Corola-journal/Journalistic/3676_a_5001]
-
prodromes d’une schizophrénie, 1953; Problèmes de l’âme moderne, 1960; Un mythe moderne: des „signes du ciel”, 1961 ș.a.), un personaj al lui ErnestoSábato reflectă: „Geniul protoromantic al lui Vico a văzut limpede ceea ce mult timp după aceea alți gânditori nici n-au reușit măcar să înțeleagă. El e cel care începe ceea ce mai apoi va face Jung și, în mod paradoxal, pentru că sunt adepții științificizării, Lévy- Bruhl și Freud...” ș.a.m.d. (v. idem). Așadar, e limpede că nu-i
El Señor K și Monsieur K - filiații între Ernesto Sábato și Victor Brauner - by Emil Nicolae () [Corola-journal/Journalistic/5390_a_6715]
-
mai degrabă decît o proprietate independentă a unui obiect. Pe bună dreptate, căci, la urma urmelor, a stabili în ce măsură o idee este utopică presupune a ști deja ce este realitate. Conform definiției de dicționar (neinfirmată de o lungă tradiție de gînditori atrași de istoria conceptului de utopie, o tradiție concis, dar și nuanțat, rezumată în primul capitol din carte), utopia este o "construcție imaginară a unei societăți, care constituie, în raport cu cel care o realizează, un ideal total" (pag. 10). Mutabilitatea verdicului
" Cafeaua asta intelectuală..." by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/12641_a_13966]
-
cauză. Propunînd un criteriu etic de evaluare, Cornea mută discuția într-un plan uman (nu întîmplător unul dintre capitole conține o pledoarie pentru umanism într-o lume în care scientismul reprezintă din ce în ce mai mult paradigma învingătoare), alegîndu-și drept punct de referință gînditorul în locul conținutului de gîndire. Ceea ce el obține astfel prin raționament logic, psihologia modernă confirmă experimental (ah, spectrul scientismului!): persuasiunea depinde de cele mai multe ori de felul în care este perceput un interlocutor (drept autorizat, competent, bine-intenționat etc.), și nu de o
" Cafeaua asta intelectuală..." by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/12641_a_13966]
-
bine de jumătate de veac?” Interogația simpaticului critic literar conține în ea însăși răspunsul: acolo unde a fost aruncată de curentul dominant, ale cărui tipare nu pot accepta un sinistrat filosofic de calibrul lui Spengler. Și nici toată pleiada de gînditori de la Fechner, Lotze, Dilthey sau Simmel pînă la Driesch sau Becher. Și cum Frobenius sau Klages sunt de mult sub lespedea uitării, nici cu Carl Schmitt lucrurile nu stau mai roz, de aceea mirarea lui Dan C. Mihăilescu nu are
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/5068_a_6393]
-
moment dat, că în România comunistă nu lipseau justificările gen: ŤNu poți face omletă fără să spargi ouăť (p.14). Cum combat însă autorii Raportului această justificare?". Ei se limitează, pur și simplu, să citeze un bon mot: Ťcum sesiza gînditorul liberal Isaiah Berlin, cu toate milioanele de ouă sparte, nimeni nu a văzut vreodată marea omletă comunistă împlinităť" (A.-P.I.). Urmează o intonație ce se dorește umoristică: "Iată de ce era nevoie de întrunirea unei comisii învestite cu mare autoritate
O carte bizară (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/7594_a_8919]
-
temperament absolut colosal, chiar negerman în colosalul său, și un intelect foarte puternic, foarte pătrunzător, absolut ieșit din comun." Conexiunea aceasta, extrem de rară în opinia lui Kassner, explică probabil și poziția net antiintelectualistă a filosofului Keyserling, adversitatea sa față de tipul gânditorului pur, pe care îl ridiculiza susținând că ar fi exact cel reprezentat de Rodin în statuia cu aceași nume: "Un tip mărginit care-și macină creierul." Indiferența față de problematica mai mult sau mai puțin fictivă a omului abstract, adică a
Carl J. Burckhardt: Contele Hermann Keyserling by Mihnea Moroianu () [Corola-journal/Journalistic/11615_a_12940]
-
scriitori. Substratul stă în aceeași afurisită de invidie culturală din cauza căreia, din cealaltă tabără, cea a filozofilor, despre Liiceanu sau Pleșu se spune că nu sînt filozofi pentru că sînt scriitori. Cu alte cuvinte, scriu prea frumos ca să mai fie și gînditori. Pentru Florin Iaru, e de-a-ndoaselea: Liiceanu și Pleșu nu sînt scriitori pentru că sînt filozofi. Iată cum poți să stai în altă tabără și să împărtășești aceeași ranchiună culturală ca cei din tabăra filozofilor neliterați.
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/10005_a_11330]
-
ființa divină erorile puteau fi mortale: căci nu mai era vorba de o scăpare logică, ci de un sacrilegiu. Greșind soluția, îl pîngăreai pe Dumnezeu și păcătuiai fără putință de răscumpărare. În felul acesta, nu mai erai doar un inabil gînditor logic, deveneai de-a dreptul un eretic, iar soarta ta trebuia să fie cea a unui eretic. Și astfel, întrucît implicațiile religioase ale certei universaliilor făcuseră ca dezbaterea logică să devină pînă la urmă o discordie teologică, consecințele ei omenești
Cearta universaliilor by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/10294_a_11619]
-
limpidă și captivantă, are darul de a ne convinge, dacă mai era cazul, că spiritul "Gândirii" nu poate fi redus la ortodoxismul etnic propus de Crainic, de vreme ce el a fecundat "ca atmosferă poetică stimulatoare" cărțile și destinele unor mari poeți, gânditori și artiști români. Ceea ce nu înseamnă că trebuie să uităm ultimii ani ai revistei în care, așa cum susține D. Micu în monografia sa, ea se fascizase, proslăvind nazismul și fascismul. Mircea A. Diaconu stăruie în a individualiza gândirismul, dincolo de niște
„Gândirea“, fără prejudecăți by Geo Vasile () [Corola-journal/Journalistic/7648_a_8973]