4,159 matches
-
în privirea Orientului. În fine nici statul slavo-romîn nu putu scăpa de soarta tuturor statelor acelora cari se razimă numai pe temelia puterii brute, iar nu pe aceea a unei idei mai înalte de cultură. Îmbrâncit mai întîi de greci, inundat în treacăt de tătari, atacat de mai multe ori și împresurat cu. război de cătră unguri, regatul Asanizilor, ținut la un loc numai prin puterea brută, se desfăcu tot atât de neoprit, dar mai curând și mai repede decât împărăția romeică, care
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
esaltare a mulțimelor impresionate de el. Avizat la victoria momentană asupra maselor, trebuie el să se aducă prin el la deplina satisfacere a sa din mișcarea lor, care îi reflectă fiece stare reprizintată de el. Din aceste talazuri ce-l inundă a unei simțiri foarte agitate (gesteigert) el soarbe energia pentru artea sa și puterea espansivă pentru activitatea sa. Asemenea campo-ducelui sau oratorului, cari amândoi grămădesc întreg greumîntul (Schwerkraft) spiritului lor (în) pe scurta durată a actului creațiunei lor și cari
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
mai puțin, în Carpații Orientali (Lala și Buhăescu, în Munții Rodnei). lacurile de baraj natural au, de asemenea, o valoare peisagistică deosebită. Cel mai cunoscut este Lacul Roșu o adevărată „perlă” a Carpaților Orientali, unde surprinde prezența trunchiurilor de molizi, inundați în anul 1837, în urma barării naturale a râului Bicaz. lacurile carstice, dezvoltate în doline, au uneori o existență efemeră, cum sunt lacurile din zona Padeș (M-ții Bihor) iar alteori pot deveni obiective turistice importante, ex. Vărășoaia (Munții Bihor), Zăton
România : patrimoniu turistic by Viorel Rîmboi () [Corola-publishinghouse/Administrative/91702_a_93090]
-
LOEW STAU PE O PLITĂ ÎNCINSĂ GUVERNATORUL KNIGHT: NITE OWL ESTE „UN BUTOI CU PULBERE“ L.A. Mirror-News, 20 martie RĂSPLATA MORȚII - FOTOGRAFII ÎN EXCLUSIVITATE DE LA CUIBUȘORUL IUBIRII DINTRE EXLEY ȘI SOTO L.A. Examiner, 20 martie CENTRALELE TELEFONICE ALE POLIȚIEI SÎNT INUNDATE: CETĂȚENII DAU GLAS OPINIILOR LOR LEGATE DE NITE OWL L.A. Times, 20 martie PARKER ÎL SUSȚINE PE EXLEY ȘI DECLARĂ FERM: „NITE OWL NU SE VA REDESCHIDE“ L.A. Daily News, 20 martie DREPTATE ÎNAINTE DE ORICE! CEREȚI SOCOTEALĂ POLIȚIEI! REDESCHIDEȚI ACUM
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
nu pare să fi avut nici un motiv logic pentru a-și pune capăt zilelor. Persoanele cele mai apropiate de Preston Exley - Arthur De Spain și fiul său, Edmund - au refuzat să facă orice comentarii. Scrisori de compasiune și omagii florale inundă Dream-a-Dreamland și casa din Hancock Park a lui Preston Exley. În tot statul California drapelele vor fi arborate În bernă. Hollywoodul deplînge pierderea unuia dintre coloșii artei cinematografice. Pe milioane de buze se citește Întrebarea „De ce?“ Preston Exley și Ray
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
porții nemișcată, cu apa șiroindu-i pe obraji, părând că îl așteaptă de o veșnicie și că l-ar fi putut aștepta așa oricât. Prima noapte când au dormit împreună. Și când, în mijlocul nopții, ea a aprins lumina, cu fața inundată de fericire, și i-a spus că nu poate dormi, că trebuie să-l vadă pentru că nu crede că e adevărat și că trebuie să se bucure de el. Prima ceartă. În mijlocul străzii. El întorsese spatele și plecase. Apoi i-
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
realitate, nu acum cînd suia cu mare atenție În Cadillacul său ca un avion pe drumul Încă neterminat care ducea la casa de cristal. „Am făcut-o de oaie“, se gîndi bietul Lastarria ajungînd În dreptul locului de parcare, În fața casei inundată de lumini: nu mai era nici o mașină, venise cel dintîi: „Juan Lastarria e grăsanul ăla fandosit care vine Întotdeauna primul și pleacă ultimul la toate cocteilurile din Lima“, spuseseră odată și el aflase. Întoarse volanul și era cît pe-aci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
pesemne așa erau toți cei care veneau la cocteil și că o să rămînă cu pantalonii ei murdari și minunați. Toate camerele dădeau spre enormul patio cu o mică lagună În mijloc și nimeni nu știa de unde vine lumina care o inundă atît de minunat. Casa de cristal avea formă de U și Închidea acest patio din trei părți; rămînea o latură deschisă, care, ceva mai Încolo, se transforma Într-o grădină unde se Întrezărea o piscină luminată la fel de misterios și mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
a lui Ernesto Pedro de Altamira. Suedeza, goală În camera ei, dăduse la o parte un colț al draperiei uriașe și privea automobilul care se pierdea În noapte printr-o placă de sticlă care era unul din pereții casei minunate, inundată de lumină. În patio, vreo treizeci și cinci de persoane albastre continuau să converseze cu Însuflețire, fără a reuși să descopere de unde provenea misterioasa lumină care făcea ca acest patio foarte modern să pară fermecat, o acceptau pur și simplu, la fel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
Academia de muzică. De trei săptămîni de cînd el pătrunsese În acest imens auditorium cu cele patru bănci Întotdeauna lipite de peretele din fund, totul cufundat În Întuneric și În partea cealaltă estrada la fel de Întunecoasă, numai cele două piane erau inundate de lumină și la cel din stînga Frau Proserpina Îl aștepta de trei ori pe săptămînă și pe scaunul desfundat Își pusese toate șalurile, bună ziua, Frau Proserpina. „Trei minute de Întârziere, trei minute de lecție mai puțin“, așa Îl primi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
că i-a fost tare dor. Atunci se apropie din nou de el și-l sărută simțind că se topește de dragul lui și-i spuse Încă o dată mi-a fost tare dor de tine, darling și acum Își simți sufletul inundat de dragoste și putu În sfîrșit să se liniștească. Juan Lucas, glumind, Îl Întrebă dacă avea vreo plîngere cu privire la purtarea fratelui său Bobby. Julius Îi spuse că nici una și jucătorul de golf se bucură și-l felicită fiindcă numai pîrÎcioșii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
canalizau hobby-ul pentru olărit într-o firmă înfloritoare, angajând cel puțin șapte sau opt oameni. Părea atât de ușor. Băncile le ofereau bani, cumnatele aveau grijă de copii, vecinii transformau garajele în sedii, toată lumea se mobiliza. Când cafeneaua se inunda, toată lumea se aduna pentru a ajuta la curățenie: clienți, poștași, trecători nevinovați și cineva cu care eroina se certase. (Acesta era de obicei momentul în care neînțelegerea lua sfârșit.) În general, femeile care făceau să funcționeze asemenea întreprinderi reușeau să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
făcute cu ultrasunete de către R.A. Ape Moldova-Nouă rezultă o adâncime medie de 19 m în dreptul localității Belobreșca, iar la "Cazane" de 72 m. Cota de inundabilitate a Dunării în dreptul localității Pojejena este de 690 cm, la cota de 900 cm inundându-se Pojejena de Sus-Sârbească. Râul Pojejena - are o lungime totală de 9 km și un bazin hidrografic de 26 kmp, având izvorul la Cracul Înalt și doi afluienți: Valea Mare cu o lungime de 3 km și un bazin de
Moldova Nouă şi împrejurimi : monografie by Apostu Albu Liliana () [Corola-publishinghouse/Administrative/91821_a_93184]
-
luasem concret cunoștință și de realitățile circului. Într-adevăr, nu-l costa nimic să adauge un mic paragraf În acest sens, cu un elogiu adus machiajului care, rămînÎnd la suprafața pielii, nu putea desigur să rivalizeze cu lava care-i inunda sîngele atunci cînd certitudinea prezenței lui Dumnezeu Îl covîrșea. De aceste scurgeri de bazalt topit care Îl pătrundeau și-l ardeau aveam și eu parte. Trăiam pe panta unui vulcan. După căsătorie, dacă aș fi avut curajul să-i mărturisesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
Întîlneau pe coridoare, se priveau de la capetele opuse ale mesei, se atingeau În tăcere, se simțeau În absență. Primele cuvinte le-au schimbat În biblioteca din casa de pe bulevardul Tibidabo, Într-o seară cu furtună În care „Vila Penélope“ era inundată de strălucirea lumînărilor, doar cîteva secunde furate În semiîntuneric, cînd Julián crezu că vede În ochii fetei certitudinea că amîndoi simțeau același lucru, că Îi devora aceeași taină. Nimeni nu părea să bage de seamă. Nimeni, cu excepția Jacintei, care vedea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
mesaj pentru Julián. A șovăit o bucată de vreme, iar apoi mi-a spus că nu. Prima oară l-am văzut pe Julián În carne și oase În gara Austerlitz. Toamna ajunsese la Paris pe nepusă masă și gara era inundată de ceață. Am rămas pe peron, În așteptare, În timp ce pasagerii plecau spre ieșire. În curînd am rămas singură și am văzut un bărbat Îmbrăcat Într-un pardesiu negru postat la capătul peronului, observîndu-mă prin fumul unei țigări. Pe drum, mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
Înaintînd pe lîngă trotuar. Durerea din cap lăsase loc unei senzații de amețeală care mă făcea să mă clatin și să umblu sprijinindu-mă de ziduri. Mașina a oprit și din ea au coborît doi bărbați. Un șuierat strident Îmi inundase urechile și n-am putut auzi motorul ori chemările acelor două siluete În negru care mă apucau de cîte un braț și mă tîrau grăbit spre mașină. M-am prăvălit pe bancheta din spate, amețit. Lumina venea și se Îndepărta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
Palacios. Jarul unei țigări În Întuneric Îi trăda prezența la volan. M-am Întors tiptil pînă la scară și am coborît treaptă cu treaptă, pășind cu o precauție infinită. M-am oprit la jumătatea traseului și am scrutat bezna ce inunda parterul. CÎnd venise, Fumero lăsase ușa de la intrarea principală deschisă. VÎntul stinsese lumînările și spulbera Înăuntru volburi de zăpadă. Frunzele uscate și Înghețate dansau pe tavan, plutind Într-un tunel de luminozitate prăfoasă prin care se insinuau ruinele din casă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
Însă Fumero nu dădu drumul pistolului. Un al doilea foc detună În Întuneric și nimeri În zid, făcînd o gaură În panoul de lemn. Lacrimi de pulbere aprinsă și așchii de jăratic săriră pe fața inspectorului. Duhoarea de carne pîrlită inundă sala. Cu o zvîcnitură, Fumero Încercă să se descotorosească de mîinile acelea care Îi țineau gîtul imobilizat și mîna cu revolverul lipită de perete. Carax nu slăbea strînsoarea. Fumero mugi de mînie și Întoarse capul, mușcînd pumnul lui Carax. Era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
loc. Te căsătorești? Dacă mă căsătoresc?... Cum?... Care căsătorie?... bâigui, zguduit, Gavrila Ardalionovici. Era grozav de intimidat. Întreb dacă te însori; poate-ți place mai mult această expresie... — N-nu... eu... n-nu, minți Gavrila Ardalionovici și roșeața jenei îi inundă obrajii. Privi iute spre Aglaia, care ședea departe, și-și feri imediat ochii. Aglaia îl privea cu răceală, calm, insistent, nescăpându-l din ochi și urmărindu-i deruta. — Nu? Ai spus: nu? îl interogă cu insistență neîndurătoare Lizaveta Prokofievna. De-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
el... dar... oare chiar se știe că Rogojin va ucide?! tresări prințul deodată. „Oare nu-i o crimă, nu-i o josnicie din partea mea să fac această supoziție cu un cinism atât de fățiș?“ strigă el și culoarea rușinii îi inundă dintr-odată obrajii. Era stupefiat, stătea în mijlocul drumului de parcă ar fi prins rădăcini în pământ. Dintr-odată își aminti și Gara Pavlovsk unde fusese de curând, și Gara Nikolaevsk, unde coborâse dimineață din tren, și întrebarea despre ochi pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
-vă spovedania mea deplină, din toată inima, să contribui astfel la propria dezvoltare intelectuală; cu acest gând am adormit pe la ora patru, având ochii înlăcrimați. Acum să mai credeți ce spune persoana cea mai onestă: chiar în momentul când adormeam, inundat la modul sincer de lacrimi interioare și, ca să zic așa, exterioare (pentru că, în cele din urmă, ajunsesem să plâng, asta o țin minte!), mi-a venit o idee infernală: „Ce-ar fi, la o adică, după spovedanie, să-i cer
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
infinitul. Iată de ce au renunțat oamenii la ea. În îmbrățișări, senzația de fericire și de nefericire te chinuie într-o sfârșeală echivocă, în care ai vrea ca din senin să te spulbere un trăsnet. Din buze emană o dulceață mortală, inundând marginile firii și înecîndu-te într-o deznădejde de paradis. Niciodată moartea nu pare mai învăluitoare ca în preajma dezamăgirii erotice. Dragostea-i un înec, o scufundare în ființă și în neființă. Căci orice voluptate e o împlinire și o stingere. Doar
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
subită: a ști tot și fiorul care-i urmează: a nu mai ști încotro. Deodată, gândurile au despletit universul și ochii s-au oprit în zăcămintele firii. Timpul și-a pierdut respirația. Atunci, cum ai măsura vârtejul luminii ce te inundă? El pare a dura cam cât absența absolută a unei secunde. După astfel de străfulgerări cunoașterea e inutilă, spiritul se supraviețuiește, iar Dumnezeu devine vacant de divinitate. Când ai dilatat viața la infinit, voința de a te distruge emană dintr-
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
este etern. Neisprăvirea în suferință a lucrurilor atinge calitatea veșniciei. Când n-ai fost niciodată pe aceeași treaptă cu viața: când mai mult, năpădindu-i marginile, când mai puțin, tîrîndu-te sub ea. Asemenea acelor râuri care n-au albie: căci inundă sau seacă. Ancorat în plus sau în minus, ești predestinat nefericirii, ca orice ființă smulsă din linia viețuirii. A fi e o stavilă pentru infinitul inimii. Este atât de misterios fenomenul prin care un om crește peste el însuși! Trezindu
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]