4,904 matches
-
pace! Fie și numai pentru câte o jumătate de ceas! Nu ne mai hakuiți să fim cuminți! Nu ne mai hakuiți să fim drăguți! Mai lăsați-ne în pace, să ne tragem în tihnă de puțulică și să ne croim micuțele noastre gânduri egoiste - să terminăm odată cu această respectabilitate impusă forțat mânuțelor, poponețelor și gurițelor noastre! Ducă-se dracului vitaminele și untura de pește! Asigurați-ne doar cărnița cea de toate zilele! și iertați-ne abaterile - care, de fapt și de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
și nu-i deloc, dar deloc greu - mă și imaginez împărțind o casă de pe Ocean Beach cu un tip fardat, pe nume Sheldon. — Of, futu-i, Shelly, sunt prietenii tăi, n-ai decât să facu tu lipia cu usturoi. Mamă, micuții tăi gentlemeni au crescut de-acum mari și stau întinși pe prosoape de plajă albăstrii, etalându-și narcisismul furios. Și, oi Got, mă pomenesc strigat de unul dintr-ăștia: — Alex? Alexandru cel Mare? Ia zi, dragule, n-ai văzut unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
cucoane cu zâmbete pline de amabilitate și cu maniere minunate, care zic chestii cum ar fi „Cred c-am vândut treizeci și cinci de torturi, Mary, de Ziua Cofeturilor“. „Vezi să nu întârzii prea mult, draga mea“, le intonează ele cu drăgălășenie micuțelor odrasle care pleacă gângurind în rochițele lor înfoiate de tafta la balul bobocilor, cu băieți ale căror nume sunt scoase parcă din cărțile de citire, nu tu Aaron și Arnold și Marvin, ci Johnny, Billy, Jimmy și Tod. Nu tu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
Castane coapte pe jeratic, Gerul pișcându-te de nas...“ Jeratic în casa mea? Nu, nu, ale lor sunt nasurile din cântec. Nu-i vorba nici de nasul lui negru, turtit, nici de nasul meu lung, borcănat, ci de niște minunății micuțe, cârne, ale căror nări se îndreaptă automat spre nord încă de la naștere. Și așa râmân pentru tot restul vieții. Ei sunt întruchiparea copiilor din cărțile de colorat, copiii la care se referă indicatoarele rutiere pe lângă care trecem la Union, New
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
și eu (dacă mă-ncumet!). Soarele a coborât mult de tot, totul e purpuriu (inclusiv proza mea), iar eu le urmăresc de la o distanță suficient de mare și, la un moment dat, le văd traversând piața și intrând vesele în micuța cofetărie de lângă parc. Până-mi adun și eu curajul să intru pe ușă - toate privirile vor fi, desigur, ațintite asupra mea! -, fetele și-au dezlegat deja fularele, și-au descheiat fermoarele de la geci și le găsesc cu ceștile de ciocolată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
fiu lăsat la vatră, vreau s-o aduc acasă, mami, să vă întâlniți. — Păi, zice mama, adu-o acasă, bine-nțeles. Ah, minunat, mami, zice Milty, minunat, dar mă-ntrebam unde o să dorm eu cu Ming Toy în apartamentul tău micuț? — Unde? face mama. Păi, în pat. Unde altundeva ai vrea să dormi cu mireasa ta? — Da, dar unde o să dormi tu dacă noi o să dormim în pat? Mami, ești sigură că avem loc? — Milty, iubitule, te rog, zice mama, totu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
croșetată dintr-un fel de fibră aurie metalizată și pe dedesubt n-are decât un body de culoarea pielii! Și, ca să pună capac acestei ținute modeste, pe cap și-a trântit, peste părul ei adevărat, o perucă inspirată parcă de micuța orfană Annie, o aureolă supradimensionată de cârlionți ca niște tirbușoane negre, din mijlocul cărora se ițește moaca ei tâmpă. Îi scoate în relief gurița mică, meschină, de femeie rea. Chiar că e din Virginia de Vest. Fiica minerului ajunsă în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
m-oi fi însurat cu ea? Ea bine, mă deranja, de pildă, argoul ei dăștept, de fostă studentă căministă. Nu-l suportam. „A borî“ în loc de a vomita, „cu capsa pusă“ în loc de furios, „mortal“ în loc de nostim, „ușchit“ în loc de trăsnit, „țâști-bâști“ în loc de micuț. Ah, și divin. (Chestie căreia Mary Jane Reed îi zice „mișto“ - mereu le învăț pe fetele astea să vorbească corect, eu, cu vocabularul meu de New Jersey, compus din cinci sute de cuvinte.) Pe urmă, mai erau și poreclele prietenelor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
dispoziție la sfârșitul zilei de lucru - înainte să dau fuga la cursurile serale despre Nedreptățile Vieții cu iubita mea de-la-școala-ciocanelor, cursuri ținute cu aceeași dezinvoltură în pat ca și în barul din cartier sau la masa din bucătărie - stăteam în micuțul meu apartament, în fața unei mașini de scris Olivetti portabile, și mă străduiam să aștern pe hârtie povestiri năucitoare. Câteva îmi apăruseră deja în gazete literare trimestriale, iar una dintre ele se bucurase chiar de oarece succes la scară națională, însă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
nimic nu mă va opri să îți fiu alături și împreună vom găsi puterea de a îndepărta răul zilelor nefericite trăite acolo, putând astfel să-ți regăsești sufletul. Mulțumesc, șoptește el și cu o însuflețire tandră duce la buze mâna micuță ce temură înfiorată. Ne vedem mâine, da? La zece. Bine? Abia aștept. Noapte bună. Ușa automobilului pocnește sec în urma lui. Vehiculul demarează și Marius petrece din priviri silueta întunecată până dispare după primul colț. Se întoarce și pornește către intrarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
ce strânge la piept un bebeluș, se prăbușește ca lovită cu un baros uriaș. Văpăi șerpuitoare de flăcări ling lacome ușile și ferestrele. Izbită în plin de suflul puternic, femeia cade rostogolindu-se pe caldarâm, protejând cu trupul ei făptura micuță. Amețită de durere, încearcă să se ridice, dar nu reușește. Cu fața schimonosită de durerea efortului se târâie pe coate și genunchi către gangul din apropiere. Oprit din fugă, Marius ridică în brațe femeia aproape leșinată. Aplecat de spate, începe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
în evidență drăgălășenia trăsăturilor arse de soare, pune jos coșul de nuiele plin cu legume apoi primește copilul cu grijă ocrotitoare în brațele sale. Își desface ia, apucă sfârcul sânului între degetul mare și arătător și ghidează atent și delicat micuța gură către el. Liniștit, pruncul începe să sugă cu poftă. De afară, prin zid, pătrund detunăturile seci ale bombelor ce se întretaie cu bubuiturile surde ale tunurilor. Undeva, în apropiere, lovește un trăsnet asurzitor. Toate privirile fixează tavanul din care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
tălpile bocancilor. La capătul culoarului, câteva trepte duc către subsol. Le coboară grăbit. Se succed câteva săli, bucătăria, magazia de alimente, spălătoria, sala de mese. Ajunge în fața unei uși, păzită de un soldat. Stinge lanterna și intră într-o cameră micuță și rece, slab luminată de flacăra tremurătoare a unei lumânări înfiptă în gâtul unei sticle așezate pe masa simplă din lemn. Pe lângă pereți, trei saltele. De pe una dintre ele se ridică un bărbat îmbrăcat într-un pulover negru pe gât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
haidem să ieșim în grădină. Acolo am pregătit tot. În timp ce toate trei ies din casa albă, desprinsă parcă dintr-un basm, ținându-se de mână, Adela ridică privirea spre bunica ei: Dar unde au crescut ei? În timp ce pășesc agale prin micuța grădină plină de flori și miresme deosebite, înconjurată de copaci bătrâni, doamna Hagiaturian începe să vorbească domol, acompaniată de ciripitul vesel al unor păsărele: Oh, cum să vă spun? A fost odată ca niciodată, o țară frumoasă, România... Cuprins Partea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
sacrificiu, dar nu așa se punea problema... Astfel că nu-i rămânea decât să creadă că toate necazurile acestea aveau să ia sfârșit prin vindecarea micii suferinde. Dar dacă, păzească sfântul, Mădă nu avea să se mai vindece niciodată? Dacă micuței Mădă îi era hărăzit de soarta mașteră și vitregă să rămână, în urma acestei afurisite de boli, cu sechele grave pentru toată viața, cu urmări așa de rele, încât întreaga ei viață nu ar mai fi fost decât o suferință și
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
zi , iar Mădă zâmbea înveselită și îi răspundea pe măsură, arătând că, în ciuda suferințelor, nu uitase de zâmbet și de voie bună. Era o mare încântare pentru Arm s-o vadă din nou pe pupila ei așa cum fusese întotdeauna..., o micuță isteață și plină de veselie. Doamne, ce fericire! Era, însă, în fetița aceasta și ceva grav, matur, căci suferința este o experiență prin care nimeni nu poate trece fără urmări..., dar asta era. Stând în preajma ei zi și noapte, Arm
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
mântuire, cu reprezentanții ei pe pământ, cu preoții unii dintre ei, poate, sunt o pricină de poticnire. Pentru tine, nu pentru ei! Mântuirea este personală. Învățătura din biserică trebuie să fie foarte simplă, pentru că ea se adresează și celui mai micuț dintre cei micuți, dar tu dacă ai mai multă minte, poți să cauți mai mult... Nu crezi în Dumnezeu, Bart? Am promis că vom fi sinceri în prietenia asta, răspunse el calm, așa că oricât te-ar supăra, îți spun: eu
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
ei pe pământ, cu preoții unii dintre ei, poate, sunt o pricină de poticnire. Pentru tine, nu pentru ei! Mântuirea este personală. Învățătura din biserică trebuie să fie foarte simplă, pentru că ea se adresează și celui mai micuț dintre cei micuți, dar tu dacă ai mai multă minte, poți să cauți mai mult... Nu crezi în Dumnezeu, Bart? Am promis că vom fi sinceri în prietenia asta, răspunse el calm, așa că oricât te-ar supăra, îți spun: eu nu cred în
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
la proces, când judecătorul mi-a spus că primisem citație din greșeală și venisem degeaba. Avocatul nebunului a cerut atunci amânarea procesului. Atunci a venit mama nebunului la mine, să vorbim „ca de la om la om“. Era o femeie ștearsă, micuță și slabă, cu părul aproape în întregime alb și buzele palide și supte înăuntru. Ai fi zis că se frânge la fiecare pas și, judecând după privire, nu părea nici ea tocmai zdravănă la cap. Vrei bani ? m-a întrebat
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
a adus în preajma sa, automăgulindu-se. Ascultându-mă, se încruntă și privește fix un punct de pe podea, cum face de obicei când se gândește intens la ceva. La un moment dat, ușa biroului se deschide și intră Jacqueline cu o tavă micuță de argint pe care se află trei păhărele — Cioc, cioc, cioc ? întrerup ? gângurește ea plină de grațieFocul aruncă sclipiri roșii în lichidul rubiniu din păhărele. — Nici gând, îi răspunde Jean-Claude. Tocmai discutam un text. — Am adus niște digestive. Foarte amabil
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
pur n-am auzit în viața mea. Play back, Mrs. Fischer! Nu uita unde te afli, în țara play back-ului și a miilor de fake-uri. În fine, prestația lui Mick Jagger a dat spectacolului nota de nebunie nu-numai-muzicală. „Bătrânelul“ acesta micuț și ubicuu, ca Diavolul, a alergat neîncetat dintr-o parte în alta a scenei, a dat din picioare, din trunchi, din piept, din cap, din toate segmentele corpului său ca un gumilastic. Cânta și alerga, alerga și cânta, vorbea cu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2172_a_3497]
-
Închinăciune. Bunicul meu prefera, de asemenea, să-și petreacă diminețile lucrând la o traducere În greaca modernă a poeziilor „restaurate“ ale lui Sappho. În cei șapte ani care au urmat, În ciuda infarcturilor repetate, bunicul meu a lucrat la un birou micuț, lipind laolaltă fragmente legendare spre a forma un mozaic mai mare, adăugând o strofă ici, un fragment final colo, sudând câte-un anapest sau câte-un iamb. Iar serile Își asculta muzica de bordel și fuma din narghilea. În 1959
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
următoare Într-un costum dungat, cu o eșarfă de mătase Îndesată sub guler, ca la un cântăreț de operă, și cu un melon negru pe cap. Mai erau și alte schimbări. Începuse să Învețe franceza dintr-un manual de conversație micuț, de culoare mov. Își Însușise niște gesturi afectate: de exemplu, Își băga mâinile În buzunare și-și zornăia mărunțișul sau Își scotea pălăria. Când spăla rufele, Desdemona găsea În buzunarele lui Lefty bucățele de hârtie pline de formule matematice. Hainele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
ca niște scrisori rupte. Și apoi, Între toată materia asta inertă, iat-o că apare, ținându-se de parâma vasului: o fată Îmbrăcată Într-o rochie roz pe care apa o face să pară roșie, cu părul lipit de craniul micuț. Ochii ei privesc În sus, dar nu cer nimic. Dă rapid din piciorușele subțiri, ca din niște Înotătoare de pește. Un foc de armă dinspre mal atinge apa din jurul ei. Nu bagă de seamă. ― Stinge reflectorul. Lumina se stinge și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
de trai. Ca ea Îmi depăn povestea și, cu cât mai lung este firul, cu atât mai puțin Îmi rămâne de spus. Luați-o pe fir În jos și o să ajungeți iar la Începutul gogoașei, pe când era doar un nod micuț, o primă buclă firavă. Urmând firul povestirii mele până ajung Înapoi, În locul unde am Întrerupt-o, văd vaporul Jean Bart andocând În Atena. Îi văd pe bunicii mei din nou pe uscat, pregătindu-se pentru un alt voiaj. Le sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]