5,057 matches
-
unei liste de partide sau de candidați din care să aleagă, fără întrebare-filtru și chiar fără varianta „Nu știu”. 3.2. Întrebări închise sau întrebări deschise?tc "3.2. Întrebări închise sau întrebări deschise?" O lungă și veche dezbatere opune partizanii folosirii celor două tipuri de întrebări.Practica cercetării - și, în mod deosebit, extinderea sondajelor de opinie, ale căror rezultate trebuie să apară într-un timp foarte scurt - a făcut ca, încetul cu încetul, întrebările închise să ajungă net predominante, aproape
[Corola-publishinghouse/Science/1855_a_3180]
-
întâlnit în lucrarea deja citată a lui Foddy (1993), din al cărei capitol 10 preluăm ideile de mai jos. Mai întâi, săreproducem un citat care rezumă esența disputei între adepții folosirii uneia sau alteia din cele două categorii de întrebări: Partizanii folosirii întrebărilor deschise argumentează că acestea permit subiecților să spună ceea ce realmente există în mintea lor, fără a fi influențați prin sugestii din partea cercetătorului, în vreme ce întrebările închise plasează subiecții într-un evantai limitat de posibilități de alegere. Ei consideră întrebările
[Corola-publishinghouse/Science/1855_a_3180]
-
la Pompiliu Constantinescu, Șerban Cioculescu, Perpessicius și Vladimir Streinu. Volumul este plin de substanță, conținând patru portrete critice profund individualizate. Pompiliu Constantinescu, cronicar al operelor la zi, diagnostician aproape fără cusur, vede „literatura ca organism”; Șerban Cioculescu e un raționalist, partizanul „criticii obiective”, pentru care judecata de valoare e obligatorie, înlesnind calea spre adevăr; Perpessicius s-ar caracteriza prin „centrismul estetic”, datorită imparțialității și echidistanței față de sămănătorism și modernism, iar Vladimir Streinu, prin teoretizarea personalității creatoare, ca fiind unică, și prin
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286771_a_288100]
-
de care depinde aprovizionarea cu alimente și subvenționează industriile indispensabile apărării naționale. Astfel, o mare parte a activităților economice trece sub controlul efectiv, dacă nu chiar sub autoritatea instituțiilor publice. Aceleași deturnări de la liberalism se produc și în plan politic. Partizani confirmați ai libertăților cetățenești și ai respectării drepturilor omului, conducătorii democrațiilor occidentale trebuie să accepte evidența faptului că libertatea absolută nu se prea împacă cu exigențele unui război total care cere o mobilizare generală atît pe front cît și în spatele
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
altfel va fi asasinat de apropiații țarului în decembrie 1916. Dar mai ales, burghezia și nobilimea liberală îi reproșează țarului că profitînd de război, reinstaurează puțin cîte puțin absolutismul. Acestea ar vrea să acționeze înainte ca situația să devină favorabilă partizanilor unei revoluții sociale. Temîndu-se de mișcările muncitorești, țarul dă ordin să se închidă uzinele care nu lucrează pentru război. Încet, încet, economia este paralizată. Țăranii își stochează recoltele ceea ce face să apară spectrul foametei în centrele urbane. Cozile ce se
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
la Cronstadt. Ei sînt avantajați de eșecurile și de divizarea adversarilor lor. În luna iunie, ministrul de război, Kerenski, omul forte al guvernului provizoriu, vrea să impună prin atac "o pace fără datorii de război și fără anexări" al cărei partizan este. Dar soldații, ațîțați de propaganda bolșevică exercitată de sovietele spldaților, refuză să-l urmeze. Profitînd de acest eșec, conducătorii revoluționari adunați în jurul lui Lenin încearcă în iulie să exploateze revoltele declanșate la Petrograd, pentru a pune mîna pe putere
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
al sovietelor, ales prin sufragiu universal, care numește Comitetul Executiv și Consiliul Comisarilor Poporului. Considerînd pacea separată semnată de bolșevici drept o trădare și temîndu-se de contaminarea revoluției ruse, Aliații Franța, Marea Britanie și Japonia îi susțin financiar și militar pe partizanii țarismului și începînd din 1918, hotărăsc să intervină în mod direct pentru a distruge sovietele și pentru a deschide un al doilea front în Est. Corpuri expediționare debarcă la granițele Imperiului țarist: englezi la Arhanghelsk și la Murmansk, japonezi la
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
la înțelegere cu armata. Începînd din 10 noiembrie, se încheie un acord secret între noul cancelar și marele comandament al armatei. Mai radicale sînt pozițiile social-democraților "independenți" care în 1917 s-au desprins de majoritari, dar care, deși se declară partizani ai unor reforme profunde (naționalizări, confiscarea marilor domenii), resping metodele violente, în sfîrșit, în extrema stingă există o grupare cu caracter autentic revoluționar. Aceștia sînt "spartakiștii" ai căror șefi sînt Karl Liebknecht, Rosa Luxemburg și Clara Zetkin. Ei nu sînt
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
internațională și ei nu vor fi tratați drept rudele sărace ale Europei. Ori Aliații nu-și țin promisiunile din tratatul de la Londra, ceea ce provoacă o vie nemulțumire a opiniei publice: aceasta îl va susține pe Gabriele D'Annunzio și pe partizanii acestuia (arditi), cînd se vor instala la Fiume, în septembrie 1919. Pe de altă parte, războiul a stîrnit ura combatanților față de un regim considerat responsabil de conflict și incapabil să asigure reintegrarea celor demobilizați. Acesta a întreținut la mulți gustul
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
de membri în 1938, neîndoielnic nu mai mult de o treime din cotizanți), apartenenței sociale a membrilor săi și a principiilor ideologiei sale. Este totuși necesar să se amintească că potențialitatea fascizării societății franceze nu poate fi măsurată prin numărul partizanilor și a voturilor. Ca și comunismul și în multe privințe din aceleași motive respingerea sistemului parlamentar și a politicii de expectativă, disprețul pentru valorile burgheze, încercarea de a dramatiza existența într-un stil romantic fascismul este la modă în Franța
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
asediază Leningradul, ocupă bazinul Donețului și ajung la 100 de kilometri de Moscova. Dar "războiul fulger" se lovește de obstacolul distanțelor care pune blindatelor problema aprovizionării cu carburant. Rezistența îndîrjită a sovieticilor, care aplică tactica "pămîntului pîrjolit" în fața invadatorilor, acțiunile partizanilor din spatele liniilor dușmane, intrarea în bătălie a întăririlor venite din Asia Centrală și din Siberia, ca și sosirea timpurie a teribilei ierni rusești fac ceea ce mai rămîne de făcut O contra-ofensivă sovietică din decembrie 1941, duce la eliberarea Moscovei, ceea ce constituie
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
întîmplat în Grecia de după război. Acțiunile grupurilor de rezistență au fost diferite în funcție de locul și de perioada războiului. Odată cu prelungirea conflictului, Rezistența și-a intensificat caracterul militar, și și-a instalat în regiuni greu accesibile grupuri de "machizarzi" și de "partizani" care, în așteptarea revoltelor armate din 1944, practicau sabotajul sau dădeau o mînă de ajutor în lupta împotriva forțelor germane. În Europa Occidentală, Rezistența a încercat mai întii să mobilizeze opinia publică și s-a constituit în "mișcări" clandestine care
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
și în jumătătea de sud a Franței, unde a jucat un rol important în eliberarea teritoriului. În Europa Orientală și în Balcani, Rezistența a desfășurat acțiuni militare deosebit de eficace. În Rusia, soldați răzlețiți au fost grupați într-o armată de partizani de 200.000 de oameni care i-au hărțuit pe nemți, le-au tăiat căile de aprovizionare și au pregătit contraofensivele Armatei Roșii. În Boemia-Moravia, rezistența cehă, printre alte acțiuni l-a asasinat pe "protectorul" Heydrich, unul dintre înalții demnitari
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
Armatei Roșii. În Boemia-Moravia, rezistența cehă, printre alte acțiuni l-a asasinat pe "protectorul" Heydrich, unul dintre înalții demnitari ai nazismului și unul dintre cei mai feroci slujitori ai acestuia. În Iugoslavia unde rezistența a căpătat un caracter de masă, partizanii comuniști ai lui Tito, începînd din 1943, au luat-o înaintea luptătorilor monarhistului Mihailovitch, numiți Cetnik. Cu ajutorul anglo-americanilor, ei au eliberat țara în toamna lui 1944. În Grecia, opoziția sălbatică dintre machizarzii comuniști și rezistenții monarhiști sau republicani s-a
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
von Stauffenberg, împotriva lui Hitler. În Italia, căderea lui Mussolini în iulie 1943, apoi ocuparea țării de către germani au transformat rezistența mocnită a antifasciștilor într-o luptă deschisă dusă în centrul și în nordul țării de vreo 60.000 de partizani al căror rol a fost considerabil în timpul campaniei de eliberare din 1945. Ca și în Franța, unde în 1943 Jean Moulin a fondat Consiliul Național al Rezistenței, sau ca în alte țări ale Europei Occidentale, unificarea mișcărilor de rezistență din
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
în realitate este complet supusă nazismului. Tăiată în două din punct de vedere militar și politic, Italia este scena unor lupte violente. De abia în primăvara lui 1945 va fi zdrobită "linia gotică" care apăra cîmpia fluviului Pad. Arestat de partizanii italieni, Mussolini va fi executat pe 27 aprilie 1945. Începînd cu sfîrșitul anului 1943, este clar că speranța victoriei a trecut în cealaltă tabără, iar înfrîngerea Reichului este de acum înainte posibilă. Astfel, cei trei "Mari", Roosevelt, Churchil și Stalin
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
mari nume ca cele ale lui Ilya Ehrenburg și Șolohov, dar în care domină conformismul și mediocritatea prin operele lui Furmanov (Ceapaev, 1923), a lui Alexei Tolstoi (O mie noua sute optsprezece), Serafimovici (Torentul de fier), Fadeiev (Înfrîngerea, 1927), Ivanov (Partizanii) etc. Artele plastice sînt puse și ele în slujba "construirii socialismului", se văd limitate la glorificarea regimului, a realizărilor sale și a conducătorilor acestuia și obligate să se întoarcă la un stil figurativ convențional, total străin de tradițiile artistice ale
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
spre est germanii au masacrat milioane de slavi și de evrei și au lăsat să moară de foame și de frig sute de mii de prizonieri ruși. În timpul retragerii ei au exterminat populația unor sate întregi, ca represalii pentru acțiunile partizanilor, ca în Oradour sur Glane din Franța și în Marzabotto din Italia. De cealaltă parte, cînd Armata Roșie pătrunde la rîndul său în Germania, ea este dedată la jafuri și violențe. Peste tot, brutalitatea, asasinatele, torturile la care recurg serviciile
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
săi îi reproșează cu atît mai mult cu cît nu a așteptat să se producă o deteriorare a relațiilor internaționale și în unele țări pe care armatele sale le-au "eliberat" în 1944, a instalat la putere pe proprii săi partizani. În ciuda angajamentelor solemne luate la Yalta apare clar faptul că șefii sovietici nu aveau intenția să lase fostele clase conducătoare să reia în mîini frîiele puterii în țările în care, este adevărat democratice de tip occidental nu avusese timp să
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
important în guvernele "frontului popular", în timp ce epurarea este operată cu o rigurozitate extremă. În Polonia, cei cîțiva miniștri care făcuseră parte din guvernul din exil de la Londra, ca Mikolaczyk, introduși după Yalta în echipa guvernamentală, sînt tot mai izolați de partizanii Moscovei și vor trebui să se refugieze curînd în Occident. Albania și Iugoslavia sînt niște cazuri particulare. Aici, nu sovieticii i-au alungat pe nemți, cu trupele de partizani, iar șefii rezistentei, Tito și Hodja vor lua în mîinile lor
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
introduși după Yalta în echipa guvernamentală, sînt tot mai izolați de partizanii Moscovei și vor trebui să se refugieze curînd în Occident. Albania și Iugoslavia sînt niște cazuri particulare. Aici, nu sovieticii i-au alungat pe nemți, cu trupele de partizani, iar șefii rezistentei, Tito și Hodja vor lua în mîinile lor frîiele puterii. La început, Stalin se opune acestei soluții pe care o consideră contrară acordului încheiat cu Churchill în octombrie 1944 și îi va împinge pe comuniștii iugoslavi și
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
de asemeni, respectînd ceea ce el consideră o împărțire a "zonelor de influență", frînează rezistența comunistă care luptă împotriva forțelor monarhiste și a susținătorilor lor britanici pînă în momentul cînd înfruntarea cu vestul devenind manifestă, va încerca, dimpotrivă, să încurajeze pe partizanii generalului Markos trimițîndu-le provizii. Stalin încearcă să-și extindă influența și la marginea continentului european, în Iran, îi împinge pe kurzi la revoltă și încearcă să-și mențină dominația în Azerbaidjan, în timp ce revendică împreună cu Turcia controlul Strîmtorilor. Pe 5 mai
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
mișcare europeană care, fără să înlocuiască organizațiile existente, să aibă misiunea să le coordoneze activitatea și să le reprezinte pe lîngă guverne. Crearea pe 5 mai 1949 la Londra a Consiliului Europei marchează sfîrșitul eforturilor întreprinse de la sfîrșitul războiului de partizanii unei construcții europene bazată pe cooperarea politică. La inițiativa președintelui Consiliului de Miniștri francez, aparținînd Mișcării Republicane Populare, Georges Bidault zece țări occidentale Franța, Regatul Unit, Irlanda, Belgia, Țările de Jos, Luxemburg, Italia, Danemarca, Suedia și Norvegia hotărăsc să-și
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
din partea unor presiuni externe". Dușmanul este astfel indicat în mod clar, iar primii beneficir ai ajutorului propus sînt cele două țări pe care președintele american le consideră direct amenințate de expansiunea comunistă: Turcia și Grecia. În Grecia mai ales, unde partizanii comuniști au reluat lupta împotriva guvernului monarhist susținut de Regatul Unit, americanii iau locul britanicilor, prea preocupați de problemele lor interne pentru a mai putea să-și mai joace în continuare rolul de jandarmi ai "lumii libere". Intervenția lor va
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]
-
se opună cu tot dinadinsul atitudinii comuniștilor, ci pentru că Washingtonul vede în aceasta prologul unei uniuni europene care ar putea mai tîrziu să contribuie la problema apărării sale și să micșoreze "povara" care apasă pe umerii supraputerii de dincolo de ocean. Partizanii unei integrări europene din punct de vedere economic și dacă este posibil și politic, apar mai ales în rîndurile democrației-creștine, ale socialismului democratic și ale diferitelor formațiuni liberale, adică în organizațiile politice care formează nucleul coalițiilor aflate la putere în
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]