6,608 matches
-
lăturile otrăvitoare ce erau distribuite În bătaie de joc, pentru ai umili...! Era adevărat. Atunci când fusese transferat din carantină la secția muncitorilor și căpătase acele castroane pline cu mâncare i se păruse ceva mai comestibilă. Dar nu era așa. Aceiași varză Împuțită și aceleași ingrediente, mai puțin „Viermii” i se păru mai disgrațioasă decât ce-a oferită pe carantină. De fapt viermii - după constatarea lui Tony Pavone - nu fuseseră definitiv eliminați din alcătuirea meniului ci, trecuți prin centrifugă asigurau proteinele necesare
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
cafea având un penetrant gust de bromură (compartiv cu creolina) iar la masa de seara,castroanele metalice jegoase și unsuroase cu mâncare de proastă calitate și puțină, eram permanent flămânzi... Mâncarea de bază era ciorbă de arpacaș ori linte și varză fiartă În apă și fără grăsime, fasole iar uneori tocană de cartofi cu bulion adăugat, nimic mai mult. Din Întâmplare, o singură dată am descoperit În tocana de cartofi unele rămășițe de carne de porc...Această constatare Îmi Întemeie prezumția
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
revenit Volkswagen Polo burghezo-boem. Trabantul era pur și simplu proletaro-boem și, prin asta, subversiv. Nu a dispărut de tot. Îl mai regăsim pe unele străzi din orașe de provincie sau în videoclipurile atât de cool ale unor formații atât de varză. Sau în vreun articol de pe Wikipedia: http://en.wikipedia. org/wiki/Trabant. Mașină-paradox (construită din material reciclabil, dar care poluează intens), pentru mulți era imaginea diversității și a unei egalități de șanse. O mașină complet stângistă. Aveam un trabantist în
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2170_a_3495]
-
vom lăsa pe Capotă să continue numărătoarea ca să vedem, În nararea autoarei, cum era mâncarea la arestul Siguranței din Cluj. „La prânz, se servea «masa», care consta Într-o zeamă chioară, sărată și piperată, În care pluteau câteva frunze de varză tocate ca pentru rațe. Nimic altceva și asta doar o dată pe zi. În scurtă vreme foamea a devenit chinuitoare, dominantă, noaptea se transforma Într-o sarabandă de vise cu tot felul de platouri apetisant aranjate, cu mâncăruri suculente și cu
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
de un strigăt venit de la omul cu tichie de bucătar pe cap. — Burgerii-s gata! Veniți și serviți! Wilt se împletici până acolo și se servi. Doi cârnați, un burger cu carne de vită arsă și un smârculeț de salată de varză cu morcovi, totul pe o farfurioară de carton. Prin jur nu păreau să existe nici un fel de cuțite sau furculițe. Bietul Henry pare atât de părăsit! zise Sally. O să mă duc și-o să-l încarc cu energie. Ieși în grădină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
mestecă încurcat bucata de burger și în cele din urmă o înghiți. Semăna la gust cu carnea tocată arsă, cu un ușor gust de parfum de firmă. Parcă Lancôme. — De ce doi? întrebă el, clătindu-și întrucâtva gura cu salata de varză și morcovi. De ce doi... ce? — De ce doi oameni? explică Wilt. De ce e așa de important ca doi oameni să spună adevărul? — Păi, vreau să zic că asta... — De ce nu trei? Sau patru? Sau o sută? — O sută de oameni nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
smulse cârnatul dintre degete. Din cauza asta am acum atât de multă nevoie de iubire. își vârî cea mai mare parte din cârnat în gură, după care îl trase încetișor afară, molfăindu-i doar capătul. Wilt termină de mâncat salata de varză cu morcovi și își curăță gâtlejul cu trosneala Pringsheim. — Nu-i așa că-s îngrozitori toți ăștia? întrebă Sally la auzul zbieretelor și râsetelor care veneau din colțul grădinii, de lângă grătar. Wilt ridică privirea. — Adevărul e că sunt, zise el. Cine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
pline cu trosneala Pringsheim și cu apă de ploaie - maculau solul. Dar obiectele care îi dădeau locului aerul de mizerie macabră erau burgerii cu carne de vită. Erau împrăștiați pretutindeni pe gazon și zăceau mânjiți de salată de morcovi și varză, așa că Wilt dădu câteva clipe în mintea lui Clem. Câinele se întoarce la voma lui, zise inspectorul Flint, citindu-i în mod evident gândurile. Traversară terasa, ajunseră la fereastra salonului și se zgâiră prin ea. Dacă grădina arăta rău, interiorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
e cam greu. Mă tem să nu lunec și să nu cad ca un om foarte slăbit care calcă pe gheață. Pe coridor, m-au apucat niște frisoane puternice. Pe coridorul care duce la toaletă e un miros puternic de varză și de alte mâncăruri. Gândindu-mă la mâncare, simt că mă ia cu greață, dar e o greață neobișnuită. Gândul la mâncare îmi face greață nu pentru că aș fi sătul, ci pentru că sunt zguduit sufletește. Mi se pare că gâtul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
cu un prosop aspru, se bărbieri, se îmbrăcă și, urmat de Toni, pregăti pentru amândoi "micul dejun". Țuica babei Floarea încă-i mai umbla prin stomac și se gândea că i-ar fi prins bine niște murături, ceva moare de varză. Mâncară salam și brânză, Toni ar fi dorit altceva, dar, înțelegător la sfârșitul mesei, dădu din coadă, semn că apreciase gestul lui Petre de a împărți bucatele cu el. Mai liniștit, Petre o sună pe Camelia, să o anunțe că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
samănă cu ulița Economilor în care copilăream eu în deceniul șapte la vremea amiezii, puțini oameni făceau ei șpațir (preumblare) pe acolo, prin luna mai era frumos pe ulița Economilor, prin luna noiembrie nu: ploi de toamnă și cotoare de varză puteam eu vedea în pruncie prin bălțile de pe uliță aceea din ținutul numit Banat. Pe atunci eu trăiam în Provincie, în underground, și nu știam de treaba asta. Pe urmă mi-am dat seama, pe urmă m-au apucat pe
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
vremea anului 1912 și se gândește el cam cum anume ar fi să fie povestea asta cu trecerea timpului; "o mai fi careva în viață de atunci", se întreabă Lomdepapie pe când tocmai trece pe lângă hardughia aceasta mirosind a ciorbă de varză amestecată cu mirosul ăstora de la echipele de dezinsecție care se arată la poarta imobilelor cu un fel de vermorel, adică un aparat din acesta pentru stropit via, cu mâner lateral ... Mă opresc din poveste izbit de reproșul care-mi răsare
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
că autorii s-au săturat de inventarierea unei lumi materiale, aici și acum, dar s-au săturat și de o altă lume, dincolo, altundeva, o lume, să zicem, strict spirituală, mentală etc. Drept care autorii au încercat să împace capra și varza prin intermediul simulacrului. Oho, să nu ne imaginăm că simulacrul este ceva ușor de izbutit și de croșetat - nicidecum! Dar simulacrul are ceva ce îl face dezirabil ca temă: poți să te joci cu el oricât, poți să-l învârți, să
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2201_a_3526]
-
să am liniște până la stabilirea adevărului. Bine, le spuneam, trebuia omorât, nu zic, dar vreau să știu cum, cine... Unul dintre ei, frizerul Paisz (poate un mai vechi Păiș...) Octavian, era informatorul tatei. Fusese cercetat pentru speculă cu cartofi și varză. Când venea tata să-l bărbierească, îi dădea raportul. În 20 de ani, tata își formase o rețea mare de informatori.» Cercei «Majoritatea agresorilor erau femei. Deși nu cunoșteam aceste persoane, am reținut că una dintre femei, care încerca să
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
foarte curată, oameni livizi, majoritatea - bătrâni, târșindu-și papucii. La intrare, o imagine duioasă de carton, cu Fecioara Maria și Pruncul. Scârbită mai mult, decât îndurerată. În capătul sălii, pe altă masă, un Hristos scofâlcit de durere parcă se strâmbă la varza leșiată a unui bolnav. Trosc! îmi trântește cineva o farfurie cu două linguri de mămăligă crudă și o lingură de brânză acră, de-mi mută nasul. Aș înghiți ceva ca să pot lua medicamentele, dar cu ce? Ne aflăm în plină
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
asta-i, rezistă Stănică, lasă că știm noi mai bine ce-ți trebuie. Mai târziu, încolo. Apoi Stănică deveni nemulțumit de mîncare: - Frate, la așa vin, n-ajunge uscătura asta. Aș mânca cevapicant, ceva extraordinar, ce zici, mamă-soacră, mirosea a varză la dumneata azi. - Păi, am făcut niște sarmale cu varză nouă, acrită! - Bravo, ura, să vie! strigă nebunește Stănică; aducînd-șiînsă aminte de bolnav, coborî glasul: Oare credeți că-l supără gălăgia? Doctorul dădu din umeri. Aurica scoase farfurii și tacâmuri
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
ce-ți trebuie. Mai târziu, încolo. Apoi Stănică deveni nemulțumit de mîncare: - Frate, la așa vin, n-ajunge uscătura asta. Aș mânca cevapicant, ceva extraordinar, ce zici, mamă-soacră, mirosea a varză la dumneata azi. - Păi, am făcut niște sarmale cu varză nouă, acrită! - Bravo, ura, să vie! strigă nebunește Stănică; aducînd-șiînsă aminte de bolnav, coborî glasul: Oare credeți că-l supără gălăgia? Doctorul dădu din umeri. Aurica scoase farfurii și tacâmuri din bufet și așeză masa, liniștită, ca pentru un festin
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
Otiliei. La jumătatea scării se răzgândi, ieși în stradă și plecă înspre Sfinții Apostoli, unde știa că este o cofetărie. Voia să cumpere ciocolată pentru Otilia. Comesenii începură să mănânce cu poftă, clipocind furculițele. Odaia se umpluse de miros de varză acră și de bâzâitul conversației mărunte, care se părea că tulbură pe bolnav, deoarece se mișca înspre perete. - Oare lui moșu, întrebă Aurica, cu gura plină, nu-i dămnimic de mîncare? - Nimic deocamdată, dimpotrivă, ar trebui... (doctorul lăsăfraza în gol
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
bun! zise onctuos samsarul. - Ieși afară de aici! zbieră Aglae la ovrei, ce-i aici, halăde vechituri? Samsarul fugi, iar Costache se înfurie așa de tare, încît i se vedeau vinele strânse pe frunte, ca nervurile pe o mare foaie de varză. Țipă cu glas ascuțit, întrerupt de răgușeli, ridicol de groase: - N-am eu voie, în casa mea, să fac ce vreau? Ce pofteștidumneata? - Poftesc că nu vreau să arunci mobile vechi, de la părinți, la un nespălat de samsar, care ți
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
Și ce vrei? o întrebă moș Costache, intrigat, după câteva insinuări de soiul acesta. - Vreau și eu o mulțumire cât de cât, acolo, cum să zic, dacă nu altceva, să mă treci la testament. Bătrânul recăpătă nervurile de foaie de varză pe frunte și răguși complet: - Ce testament? Eu nu fac nici un testament! N-am nimicde lăsat! Ce testament? N-am murit încă! - Nu trebuie să te superi, am zis și eu așa, știu eu cădumneata ești un om bun. Moș
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
și bea multă țuică, de unde și porecla. Ocăra, pronunțând foarte des numele necuratului, se văieta chiar în biserică, la lume, de bătrânețe și dureri prin încheieturi și spovedea copiii, care-i râdeau sub patrafir, întrebîndu-i dacă au mâncat fasole și varză acră. Cânta mormăind, sughițând, trecând repede de la cele mai grave registre la un schelălăit înfricoșat spre hazul credincioșilor tineri. Babele îl mustrau de la obraz, dar îl venerau, și de altfel și el le certa, împroșcîndu-le cu numiri nemaiauzite de sfinți
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
Aurica cusentimentul unui mare act spiritual. - Dă-i, tăiculiță, să trăiască și negustorul și să se bucuredracii, he, he, he! Ei, păi ce să te mai întreb? Fasole mănânci, acritură în zilele de post? Anul ăsta nu mi-a ieșit varza, s-a făcut toată neagră și băloasă ca melcul strivit. Popa Țuică puse repede mâna în capul Aurichii și începu să cânte din adâncul plămânilor lui: -Domnul și Dumnezeul nostru Isus Cristos: cu darul și cu îndurările iubirii Sale de
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
pui ? întreabă țăranca. își ia papornița de jos și începe s-o târască printre picioarele celor din jur, găinile fâlfâie din aripi și-și zbat picioarele legate. — Uite-așa-i la a doua, se suie și cu coșuri, și cu varză, și cu tot ce vrei... Sunt unii care-și aduc și câinii... spune bărbatul, întorcându-se către un bătrân slăbănog, cu o șapcă în cap, care stă chiar în fața ei. Bătrânul nu spune nimic, dă numai din cap și vinele
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
geniu nu arată a fi ceea ce este în ochii lacheului său, care desigur îl vede în posturi neconvenabile. Proverbul (sau maxima) doar enunță, nu cade în vulgarități pentru a explicita. Așa că terminaseși masa, peștele fusese bun, idem pilaful de raci, varza cu carne nepotrivită cu căldura, te lăcomiseși, știind din prima clipă că avea să-ți cadă greu mai târziu. Trecuseși apoi pe la cafenea, pentru scurtă vreme, și nehotărât : să ajungi sau nu mai devreme ? Unul dintre principiile tale (de la care
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
orez, și câte și mai câte vârâse-n gropi, acolo. Vecinii, cine altcineva să i-o facă ? Vecinii, care-a văzut când a zidit bolta. Nemții a-ncărcat sacii, a luat ce-a găsit, l-a luat și pe Spală Varză... Abia peste v-un an jumate s-a mai întors... — Mi-amintesc o întâmplare pe care o tot pomenea Papa... în 1918, în zilele când germanii se pregăteau să plece în mare grabă și lumea îi aștepta pe ai noștri
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]