36,856 matches
-
pictase extrem de consistente "colțuri" bucureștene, s-a dezlănțuit, în anii ascensiunii comunismului, în peisaje false, care nici brumă din măiestria veche nu mai păstraseră. Parcul circului se numea unul din ele cu blocuri-calup, în care cu greu îl mai puteai regăsi pe vechiul artist. Începuse, într-adevăr, circul... formelor fără fond. Angheluță nu găsise altă soluție de titrare a unui cîmp bucățelit geometric decît comoda Pămînturile Gospodăriei. Portretul unei femei oarecare, nici măcar cu ambiția simbolisticii reducționiste, se numea, într-un prim
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
că, oho, figurez în Dicționarul enciclopedic, adică stau alături de nume colosale, pe care, cu ani și ani în urmă, într-un inform anonimat, îmi era și teamă să le pronunț, mai și gîndindu-mă că vreodată o s-ajung să mi-l regăsesc stupefiat și pe al meu între ele, așadar, de cîte ori mi se pansează antipaticul orgoliu, am grijă imediat să spun că, da, mulțumesc, sînt într-adevăr acolo, dar sînt între... Gheorghiu-Dej și Miluță Gheorghiu. Chestiune de literă, în fond
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
clasicizați în dezbateri aride despre... impasuri. Toți aceștia și mulți alții, egali lor scriu pur și simplu admirabil și asta pentru că feriți de tentații exacerbat auctoriale la modă povestesc admirabil. Inventează trame dense și imprevizibile, inventează personaje substanțiale și memorabile. Regăsindu-se nu în obsesive și la urma urmei sterpe autoreferințe, ci în credibilitatea personajelor ce le animă romanele. Atît de căutate! Atît de vîndute! Atît de capabile să întrețină o meserie, da, o meserie, iată, nicicînd muritoare! ... Pînă și un
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
dintr-o regiune a globului, una, dacă nu chiar atît de paradisiacă, oricum hărăzită democrației prin generoasele ei date istorice. Trecută, și ea, alături de suratele estice, la fel de condamnate, prin proba purgatoriului moscovit, încercînd acum, dramatic, să se redreseze, să-și regăsească fibra profundă. Alterată, de data asta, nu de la distanța miilor de kilometri transoceanici, dimpotrivă, de blestemata vecinătate a stepei kalmuce, prin invazia tancurilor. În trena cărora, lepădăturile autohtone, disponibile, au decimat, înainte de toate, în cel mai pur stil stalinist, elitele
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
propriul gropar moscovit la tribuna discursului. Într-un moment în care noul scenariu european e deja semnat de Moscova și Washington. De care însă ignoranța paranoică a pantofarului n-are cunoștință. Cît îi va trebui unei îndepărtate Cube să-și regăsească paradisul ei insular, dacă aici, în plină Europă, României îi este atît de greu să se despartă, organic, de regimul trecut? Jumătate de secol? Dar ce înseamnă această jumătate în veșnicia unui destin asumat? 6 decembrie La sfîrșitul lui 1989
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
anterior; ... d) să facă dovada atragerii și altor surse de finanțare necesare desfășurării activităților pentru care solicită finanțare; e) să nu se afle în litigiu cu instituția finanțatoare. Articolul 7 Proiectele acțiunilor pentru care se solicită finanțare trebuie să se regăsească în mod obligatoriu în programele sportive de utilitate publică definite la cap. II. Articolul 8 Procedura de finanțare a acțiunilor și activităților sportive, respectiv criteriile de evaluare, evaluarea, selecția și alte aspecte ce țin de procedură, se vor stabili de
EUR-Lex () [Corola-website/Law/154071_a_155400]
-
coordonarea politicilor de dezvoltare pe ansamblul țării, pe regiuni și zone de dezvoltare, Ministerul Dezvoltării și Prognozei elaborează programe multianuale de sprijin financiar al dezvoltării economice și sociale ale regiunilor. Pentru atragerea de investiții private în orașele care nu se regăsesc în zonele de restructurare industrială, prevăzute în HG nr. 399/2001 sau în zonele declarate defavorizate, a fost elaborat Subprogramul "Dezvoltarea orașelor prin stimularea activităților întreprinderilor mici și mijlocii". Concepția acestuia a pornit pe de o parte, de la premisa conform
EUR-Lex () [Corola-website/Law/154027_a_155356]
-
coordonarea politicilor de dezvoltare pe ansamblul țării, pe regiuni și zone de dezvoltare, Ministerul Dezvoltării și Prognozei elaborează programe multianuale de sprijin financiar al dezvoltării economice și sociale ale regiunilor. Pentru atragerea de investiții private în orașele care nu se regăsesc în zonele de restructurare industrială, prevăzute în HG nr. 399/2001 sau în zonele declarate defavorizate, a fost elaborat Subprogramul "Dezvoltarea orașelor prin stimularea activităților întreprinderilor mici și mijlocii". Concepția acestui Subprogram a pornit pe de o parte, de la premisa
EUR-Lex () [Corola-website/Law/154027_a_155356]
-
exemplare din componența unor structuri mitologice (din credințele populare) sau religioase (din discursul clerical); sau pentru că bestiarele (figurile animaliere simbolice), codurile profesionale sau cele ritualice și structurile spațio-temporale (cronotopoï) pot fi încadrate în așa-numitele clase "morfologice". Toate acestea se regăsesc în discurs (text sau imagine) fie inserate pe cele patru nivele majore (câte am identificat) − paradigmatic, sintagmatic, morfologic și al unităților funcționale de bază, respectiv imaginea, simbolul și semnul −, fie în structuri combinatorii, create între ele. Materia imaginarului se poate
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
concretă și "reprezintă, de multă vreme, obiectul unei științe individualizate: iconografia" (10); cu alte cuvinte, se face distincția aici între imaginea mentală și imaginea vizuală realizată pe suport material. Doar că reprezentarea, legată de idee − spune tot Le Goff −, se regăsește tradusă creator în imaginar, inclus în spațiul mentalului; inclus, dar altceva decât mentalul, cel puțin ca mod de organizare; produs și purtat în același timp de către fantezie (nespecificată în această prefață nici pentru cazul imaginii plastice, nici pentru cel al
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
rol, unei persoane sau unui obiect, fără un sens simbolic obligatoriu, așa cum se cere aici. Exemple precum regenta sau fiica autocratului, ascetul sau războinicul sunt tot atâtea "forme"/tipuri care se integrează în schema rolurilor din imaginarul medieval; ele se regăsesc în texte, fără să fie nici imagini literare cu semnificație metaforică și nici neapărat simboluri. Ca simple reprezentări sociale, pot fi relevante, spre exemplu, pentru ceea ce vom numi imaginarul cotidianului sau pentru cel al puterii (laice sau religioase), jucând eventual
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
trimite, ca fenomen de interpretare, la o narațiune colectivă despre existență și despre sacru, ce include și simbolicul − rezultat al activității de conceptualizare cu ajutorul funcțiilor imaginației. Nu sunt același lucru, dar nu se exclud reciproc, dat fiind că simbolul se regăsește în cadrul imaginarului în calitatea sa de unitate de sens autonomă (cu semnificații determinate opozitiv și tocmai de aceea dezambiguizate) și de sub-componentă în structuri complexe. Ideologicul,2 despre care Le Goff notează că ar constrânge reprezentarea și gândirea intelectuală să
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
un altul. Și, cum metoda pe care o prezint și o utilizez e în primul rând supusă vremii, el va păstra data de acum a întâlnirii în oglinda timpului cu privirea teoretică. Două modele, ambele cu caracter antropologic, se vor regăsi într-o singură imagine, dar nu se vor suprapune. Ambele adună reflexele interpretărilor prealabile, la care se vor adăuga și altele. De la Gilbert Durand la Paul Zumthor, de la Jacques Le Goff la Joël Thomas, schemele pe care le voi propune
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
și sacrul interpretat dogmatic); c. fantezia sau imaginația "onirică" ("artă" a combinațiilor insolite, fantastice sau fabuloase; pentru perioada la care ne referim, evul mediu românesc, conservator și canonic, ea este relevantă mai degrabă în cazul imaginarului popular creștin, în care regăsim figurarea diavolului, a lumii de dincolo și a formelor sale, precum și în câteva scrieri culte - spre exemplu, în bestiarul din Istoria ieroglifică sau în Țiganiada). Pe schema de reprezentare, imaginația proiectează o categorie ambivalentă și greu de definit, situată între
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
etimologii complicate și al unui bogat (și nesistematizat) complex semantic, învecinat cu simulacrul (opus lucrului real). Pentru studiul imaginarului, dincolo de funcțiile sale, din ansamblul noțional al imaginii sunt utile alte câteva lucruri, și anume asocierea cu forma (pe care o regăsim în relația sa cu schemele de reprezentare și de imaginare), dar și cu noțiunea de figură − aspect pe care îl ia materia prelucrată, modelată, dar și modelul sau prototipul. Există însă și reprezentări care rămân la forme imanente, la nivel
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
de reprezentare și de imaginare), dar și cu noțiunea de figură − aspect pe care îl ia materia prelucrată, modelată, dar și modelul sau prototipul. Există însă și reprezentări care rămân la forme imanente, la nivel material sau mental și se regăsesc ca atare în procesul de memorare și în modalitățile sale specifice: morphē (ordinea aparentă), schḗma (modul în care un lucru se prezintă), týpōsis (urmă, semn lăsat de o lovitură, impresie). Imaginea ne apare, în această perspectivă
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
urmă are o anumită structură într-o perioadă dată, în funcție de ordonarea sistemului politic și social și de tot ceea ce determină, am putea spune că el este, totodată, matca procesului de (re)memorare. Un alt aspect relevant pentru și care se regăsește în interpretarea pe care o voi propune, corelat de altfel cu evoluția noțiunii de imagine, este că, până la sfârșitul antichității, în aria sa semantică se revarsă un vocabular retoric ce o desemnează drept: reprezentare sensibilă, comparație, metaforă − latina adăugând și
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
forme circumscrise conceptului de reprezentare și procesului de simbolizare: semn, simbol, metaforă, alegorie, emblemă, tip, arhetip etc. sau forme în care există o imagine: sigiliu, efigie, emblemă heraldică, portret etc. Această retorică ambiguă, moștenită de altfel din textele antice, se regăsește astăzi nu doar în critica de text, ci și în teoria și în analiza imaginii vizuale. Mai mult chiar, o regăsim și în studiul imaginarului, care nu face diferența între noțiunea de imagine și schemele de compoziție integrate în mnemotehnicile
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
există o imagine: sigiliu, efigie, emblemă heraldică, portret etc. Această retorică ambiguă, moștenită de altfel din textele antice, se regăsește astăzi nu doar în critica de text, ci și în teoria și în analiza imaginii vizuale. Mai mult chiar, o regăsim și în studiul imaginarului, care nu face diferența între noțiunea de imagine și schemele de compoziție integrate în mnemotehnicile colective. Spre exemplu, a păstra în memoria colectivă portretul unui întemeietor de civilizație, precum Dragoș descălecătorul, nu înseamnă a avea o
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
adversă). * Într-un volum colectiv apărut în Franța și dedicat metodologiilor imaginarului, coordonatorul secțiunii teoretice, Joël Thomas, oferă conceptului abordat aici în principal o definiție de altă factură, dar în spiritul aceleiași nevoi de structurare a imaginarului, pe care am regăsit-o și la Wunenburger (de altfel, și el unul dintre semnatarii lucrării). Imaginarul ar fi un sistem organizator de imagini, pe care le adună într-o rețea al cărei sens stă în relații, după reguli care reflectă o anumită viziune
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
libertatea, fiind pulsatil între memorie și ceea ce este nou, descompunând și recompunând structuri, ordonând și creând explozii de sensuri noi, fiind fidel trecutului și rupând ideologii depășite etc. (Thomas 20). "Constelațiile imaginare", cu o putere de reprezentare practic inepuizabilă, se regăsesc peste tot, în timp și în spațiu, în imaginea mitică și în imaginea publică, pentru că acestea, deși construite pe scheme prin definiție rigide, variază fără limite în ce privește conținutul. Singurul lor punct comun, al acestor epifanii multiple din cadrul culturilor, îl reprezintă
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
Imaginea stă în raport direct cu toate activitățile de redare: duplicarea, dedublarea și redublarea (și, ca o consecință a acestora, cu dualitatea și duplicitatea, cu similitudinea și autenticitatea, cu aparențele și realitatea), raport definit în relație cu un model referențial. Regăsim aici semnul și procesul semiotic, declanșat de raportul dintre un substrat material și conținutul său reprezentabil sau imaginabil. Cele două procese numite anterior (de realizare a imaginii și de realizare a sensului) sunt însă diferite de tehnicile de reprezentare specifice
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
imaginii omului în fața imaginii divinității. Imaginea-palimpsest despre care vorbește maestrul teolog, subliniază Wackernagel, este o preluare neoplatoniciană (Plotin, Enneade V 3 [49], 17), trecută prin gândirea secolelor XIII-XIV ("Le regard transimaginaire de Maître Eckhart". Thomas 64) și care se va regăsi mai târziu în scrierile lui Michelangelo (imaginea inspirată de divinitate se află în blocul de marmură, de unde artistul o aduce în lumină), dar și în conceperea operei plastice cu subiect religios. Pentru a exprima funcția dinamică a imaginii, teologul german
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
active, crezul benedictin, co-fondator alături de franciscanism al filosofiei implicării sociale a clericilor în viața cetății. Aici intervine o diferență majoră față de isihasm, care solicita retragerea din lume - deși o asemănare cu teoria mistică există, prin faptul că practicantul putea să regăsească divinitatea printr-un demers personal. Modalitatea este însă diferită, cea orientală fiind axată pe exercițiul respirației și pe practica rugăciunii, cea eckhartiană, pe cunoaștere prin intermediul exercițiului imaginii interioare. Misticismul Maestrului însă nu poate merge până la "raționalizarea" relațiilor dintre imagine și
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
aflat însă "pe calea ideii și a substantificării" (Durand 54). Sub denumirea generică de "determinanți", includ astfel la acest nivel ceea ce Jacques Le Goff eliminase din lista conceptelor cu care opera în teoretizarea imaginarului medieval. Îl mențin și îl vom regăsi și în al doilea model, dedus pe baza lecturii mărturiilor istorice românești. Dacă este să amintim prima interpretare pe deplin filosofică acordată acestei forme, atunci putem numi ideea de divin (Binele) la Platon (pe linia lui Parmenide), așa cum în mitologia
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]