7,127 matches
-
1982, din „Nobel Prize in Physiology and Medicine”, 1989). Cap. 19. Protooncogene, oncogene celulare, oncogene virale și tumorigeneza 326 anterior. Din această cauză, nu trebuie să ne așteptăm la identificarea unui singur motiv în declanșarea procesului tumorigenezei. Dar, cercetările de biologie moleculară din acest domeniu ne permit astăzi să înțelegem cum are loc această orchestrație dizarmonică a creșterii celulare anormale. Din punct de vedere conceptual este incorect să se vorbească despre „gene ale cancerului”, deși circumstanțele istorice explică de ce terminologia oncogenică
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
sarcomul mușchiului pectoral al găinilor avea să fie numit virusul sarcomului Rous (VSR). În anul 1970, H. Temin, pe de o parte, și D. Baltimore și S. Mizutami, pe de alta, au realizat una dintre cele mai neașteptate descoperiri ale biologiei moleculare moderne: faptul că ARN viral al retrovirusurilor funcționează ca matriță pentru sinteza unei copii ADN, sub acțiunea enzimei reverstranscriptaza. Copia ADN a genomului viral se integrează în genomul celulei gazdă și, prin funcționarea sa, induce transformarea malignă. În anul
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
malignă a celulei gazdă. Analiza secvenței de nucleotide a v-src și a c-src a confirmat filiația v-src/c-src. Pe baza acestor date, a fost elaborat conceptul sau paradigma PROTOONCOGENEI care a reprezentat una dintre cele mai mari realizări conceptuale ale biologiei moleculare de la sfârșitul secolului al XX-lea. Ea are la bază constatarea că în genomul celulei eucariote, de la cele mai simple celule (protoctiste) până la om, există gene normale care controlează reglarea creșterii și diviziunii celulare (proliferarea celulară). Aceste gene au
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
oncogenei H-ras, din genomul virusului sarcomului Harvey. Tot astfel, protooncogena activată ca oncogenă în carcinomul pulmonar la om reprezintă omologul oncogenei virale a sarcomului Kirsten, fiind desemnată K-ras. Aceste constatări, cu totul neașteptate, au stat la baza reunificării studiilor de biologie moleculară asupra cancerului uman și virusurilor transformante. În anul 1982, cercetările lui Weinberg, Scolnick, Wingler și Barbacid au condus la secvențierea protooncogenei normale H-ras și a oncogenei celulare corespunzătoare. Diferența dintre acestea constă în substituția unui singur aminoacid în proteina
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
protooncogenei c-src este evidentă, oncogena virală fiind însă lipsită de introni, ceea ce înseamnă că produsul inițial al transcrierii provirusului, conectat nemijlocit la protooncogenă, a fost supus prelucrărilor posttranscriere (splicing) în celula gazdă. Derivarea v-src din c-src este o axiomă a biologiei moleculare și celulare moderne. Virionul purtător al oncogenei virale, va aduce în ciclul infecțios următor o variantă suplimentară a protooncogenei, care însă este mult mai activă decât protooncogena normală, fiind transcrisă cu o rată mult mai înaltă, asociată cu o
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
și poate antrena activarea unor gene menținute în stare silențioasă; întâmplător pot fi activate, prin niveluri înalte de transcriere, și protooncogene. Se înregistrează o perturbare a mecanismelor de control al diviziunii celulare și instalarea condiției de transformare malignă. Cercetările de biologie moleculară au identificat peste 30 de oncogene virale, dintre care mai bine studiate sunt v-abl 1, implicată în etiopatogeneza leucemiei Abelson, v-erb B și v-erb A, implicate în etiopatogeneza eritroblastozei aviare, v-fes - asociată sarcomului felin Fujinami, v-fos - asociată osteosarcomului
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
600 codoni, care constituie oncogena virală. Protooncogenele mos, H-ras, K-ras, sis și src sunt preluate integral în genomul viral, după care sunt supuse modificărilor impuse de organizarea genetică virală. Localizarea cromozomală a protooncogenelor s-a realizat cu ajutorul tehnicilor moderne de biologie moleculară: hibridarea moleculară in situ, hibridarea somatică și bandarea cromozomală. Astfel, în genomul uman au fost identificate protooncogene corespondente pentru oncogenele responsabile de carcinomul de vezică urinară, neuroblastom și neoplazie de colon. Ele au o organizare similară (au câte 4
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
semnalizare crucială în transducția semnalului HER-2 și astfel, s-ar putea modela noi agenți terapeutici care să țintească moleculele căii de semnalizare. Capitolul 20 GENE SUPRESOARE ALE CREȘTERII TUMORALE (GENE SUPRESOARE DE TUMORI) - REGLATORI NEGATIVI AI TUMORIGENEZEI Marile descoperiri în biologia și medicina modernă au fost condiționate de perfecționarea tehnicilor și metodelor de analiză a proceselor vieții, la nivel molecular și celular. Biologia modernă își bazează neașteptatele sale pătrunderi în tainele fenomenelor vieții pe aplicarea tehnologiei ADN recombinant, grație căreia au
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
Capitolul 20 GENE SUPRESOARE ALE CREȘTERII TUMORALE (GENE SUPRESOARE DE TUMORI) - REGLATORI NEGATIVI AI TUMORIGENEZEI Marile descoperiri în biologia și medicina modernă au fost condiționate de perfecționarea tehnicilor și metodelor de analiză a proceselor vieții, la nivel molecular și celular. Biologia modernă își bazează neașteptatele sale pătrunderi în tainele fenomenelor vieții pe aplicarea tehnologiei ADN recombinant, grație căreia au fost posibile izolarea, clonarea și transferul transpecific de gene, devenind posibilă și descifrarea organizării și funcționării genelor supresoare ale creșterii tumorale (GST
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
tehnicii fuziunii celulelor somatice în culturile de laborator, de către H. Harris și colaboratorii (1969), a permis obținerea hibrizilor intra- și interspecifici de celule somatice, deschizând larg drumul cartării genice și efectuării unor experiențe sui-generis, în descifrarea mecanismelor vieții. Utilizarea metodelor biologiei moleculare a condus la deslușirea multor aspecte misterioase, criptice, ale tumorigenezei. Astfel, s-a constatat că fuziunea unor celule normale cu celule maligne conduce adesea la pierderea caracteristicilor tumorigenice ale hibrizilor celulari rezultați, aceștia căpătând un fenotip celular nontumorigenic. Supresia
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
sunt deficiente pentru ambele alele normale p53, manifestă o susceptibilitate mult mai mare la tumorigeneză spontană. Pe baza acestor constatări, gena p53 a fost scoasă din categoria protooncogenelor, fiind inclusă în familia genelor supresoare de tumori (GST). Tehnicile moderne de biologie moleculară au stabilit localizarea acestei gene în 17p13, într-una dintre cele mai comune regiuni de pierdere a heterozigozității (LOH), implicată într-un spectru larg de neoplazii umane. În anul 1969, Li și Fraumeni au identificat familii ai căror membri
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
acronim derivat de la „Hereditary Non Polyposis Colon Cancer”, întâlnit în sindromul Lynch I. Descoperirea faptului că gena hnpcc este similară structural-funcțional cu gena mut-S de la bacterii, implicată în recunoașterea erorilor din ADN, a fost cea mai surprinzătoare din întreaga biologie moleculară a neoplaziilor (Ștefănescu și Călin, 1996) deoarece, pe lângă faptul că s-a dovedit că formele mutante ale protooncogenelor și antioncogenelor sunt implicate în etiopatogeneza neoplaziilor, s-a demonstrat că și mutația genelor de stabilitate genomică poate fi un factor
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
progresiv, pe măsură ce acesta avansează. În unele neoplazii, rearanjamentele cromozomale au o înaltă specificitate. Printre altele, originea unicelulară a neoplasmelor este dovedită de identitatea frecventă a rearanjamentelor cromozomale în toate celulele unei tumori. Coroborarea datelor de Citogenetică cu datele subtile de Biologie moleculară, Biochimie și Imunologie sprijină conceptul originii unicelulare a neoplasmelor: heterogenitatea fenotipurilor și genotipurilor maligne din tumorile de vârstă mai mare este consecința emergenței de subpopulații celulare, în care se produc treptat remanieri cromozomale din ce în ce mai profunde și mai extinse și
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
lipsite de punctul de control RbG1, prin mutația unuia dintre elementele din axa ciclina D-CdK4-p16-Rb. Perturbarea unor rețele moleculare reglatoare ar putea fi cauza fundamentală a transformării maligne. Datele citogenetice furnizează informații de importanță majoră, cu semnificații fundamentale pentru înțelegerea biologiei celulei maligne, precum și cu valoare de diagnostic și prognostic (Ștefănescu și Călin, 1996). Utilizarea lor trebuie să fie însă bazată pe competență totală, atât a biologilor geneticieni cât și a geneticienilor medici prin a căror colaborare a fost posibilă achiziția
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
mai multe puncte de vedere a gândirii și acțiunii; de prea puține ori oamenii se înfruntă cu sarcini compartimentate care să necesite cunoștințe proprii doar unei singure discipline. De exemplu, preocupări presante cum ar fi protecția mediului cer cunoștințe din biologie, ecologie, statistică, legislație, economie și alte domenii. Pentru mulți, piața muncii va necesita integrarea matematicii, cunoașterea computer-ului, tehnologiei, scrierii și vorbirii. Pentru acestea și din alte motive care includ oportunitatea profesorilor de a mări timpul pe care ei îl
Politici educaţionale de formare, evaluare şi atestare profesională a cadrelor didactice by PETROVICI CONSTANTIN () [Corola-publishinghouse/Science/91525_a_92853]
-
ales în sens de subiectivate conștientă, fiind reluată de cognitivism. Psihologia persoanei din secolul XX a folosit relativ puțin conceptul de conștiință specific umană. În domeniul conștiinței există o ambiguitate pe care nu toți o clarifică, în sensul că din biologie e prezentă o oscilație veghe-somn, starea de veghe a omului fiind etichetată ca stare conștientă. Dar, doar o parte din aceasta se referă la conștiința specific umană, care se desfășoară în sensul libertății, valorilor și conștiinței morale. 1.3. Psihismul
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
Eventual, omul în specificitatea sa, ar putea fi caracterizat ca o ființă dimensionată prin conștiință, logos și spiritualitate. Psihismul uman se formează însă și se afirmă într-un context specific, care are aspecte și instanțe, ce nu se întâlnesc în biologie. Astfel, dacă la individul biologic se poate vorbi deja de un sine (selfă într-un sens special, la persoana umană trebuie să se aibă în vedere psihismul conștient în specificul său reflexiv, subiectiv intențional și asertiv, capabil de libertate, care
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
a procedat la fotografierea multor cazuri și la suprapunerea fotografiilor pentru a se obține o „fotografie tip”, sintetică, dar această doctrină și drumul pe care ea s-a angajat nu a dus nicăieri. Preocupările față de tipologia umană cu rădăcini în biologie, care deci ar juca un rol la nivelul temperamentului, s-au păstrat în decursul secolului XX și în alte perspective de cercetare. Una a fost cea privitoare la domeniul activității corticale a sistemului nervos central, în continuiarea studiilor lui I.P.
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
specificația că psihismul uman pornește de la dimensiunea biologică și se prezintă ca o continuitate a psihismului biologic. Noțiunea de „minte” (mindă s-a impus mai recent, mai ales în cadrul cognitivismului filosofic (mind body problemă și al studiilor neurofiziologice privitoare la biologia conștiinței. Dar ea are o mare încărcătură de „impersonal”. Toate acestea fiind spuse, este evident că nu poate fi dată o definiție generală univocă sau una strict psihologică pentru persoana umană. Capitolul 2 PSIHOLOGIA PERSOANEI - CURENTE ȘI DOCTRINE Psihologia persoanei
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
cu cele derivate din aplicarea etologiei la om. Focalizându-se asupra primilor ani de viață ai copilului, psihanaliza s-a întâlnit cu cercetările ce studiau structurarea psihismului la puii de animale. Observațiile asupra felului în care se încheagă psihismul în biologie au sugerat mari analogii cu primele faze de organizare a psihismului uman. Teoria atașamentului, elaborată de Bowlby (Carlson, 1995; Bowlby, 1988Ă și bazată pe fapte observaționale și studii experimentale, arată cum, după 8 luni, copilul devine foarte sensibil la prezența
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
În cazul personalității umane, lucrurile se desfășoară într-un mod asemănător. În mod tradițional, femeile își aleg bărbații după trăsăturile constituționale avantajante și după calitățile reproducătoare, parentale. E de subliniat faptul că raporturile dintre sexe sunt condiționate de diferențele citind biologia reproducerii, care este mult mai complexă și mai durabilă la sexul feminin (Buss, 1994Ă. Se poate întâmpla ca bărbații atractivi să evite femeile, deci și rolul parental, rezultând astfel legături erotice de scurtă durată. Sunt descrise două variante atitudinale. Atunci când
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
nu își chinuie victimele, s-ar asimila acestei categorii. Agresivitatea și inafectivitatea lor îi apropie de schizoizi, dar nu sunt izolați social și apragmatici ca aceștia. Cazuistica, deși nu foarte frecventă, e intrigantă, deoarece modelul comportamental nu se regăsește în biologie. Pe de altă parte, manifestările par a fi condiționate mai mult genetic decât învățate. Această cazuistică reactualizează problematica comentată de LOMBROSO, desigur fără tema stigmatelor corporale. Din perspectiva comportamentului sadic și al criminalității în serie - problemă ce se corelează evident
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
eficientăă este preferabil: • să alcătuiți un plan de învățare; • să subliniați cuvintele mai importante; • să realizați/studiați eventualele desene, scheme, grafice ș.a.; • să utilizați atlasul, harta, dicționarul, culegerea ș.a.; • să realizați unele experimente ajutătoare; • să apelați la „munca de teren” ( biologie, zoologie, botanicăă. Etapele memorării sunt: 1. Pentru învățare: citirea capitolului; sublinierea noțiunilor mai importante; realizarea planului capitolului; repetare pe baza cărții; repetare fără carte. 2. Pentru sedimentare: realizarea unui plan de recapitulare; dobândirea obișnuinței de a renunța la elementele neesențiale
Învăţarea eficientă - condiţie a reuşitei şcolare by Nicoleta Prepeliţă, Virginia Arghiropol () [Corola-publishinghouse/Science/1241_a_2217]
-
decât pentru cele defavorizate 337, iar faptul se datorează și interacțiunilor complexe între procesele organice și factorii sociali. A fi sănătos înseamnă a fi "normal", a fi bolnav înseamnă a fi "anormal", iar norma nu rezultă din statistică sau din biologie. "Trebuie să privim dincolo de corp pentru a determina ce este normal pentru corp", spune Georges Canguilhem 338. Sănătatea este definită prin capacitatea omului de a controla mediul natural și social. Boala și sănătatea sunt definite și în funcție de mediul social, de
by Ion I. Ionescu [Corola-publishinghouse/Science/1064_a_2572]
-
explicative sunt în interacțiune și determină alegerea resursei de îngrijire a sănătatii, a serviciilor disponibile (vindecători tradiționali, vindecători moderni, vânzători de medicamente, automedicația sau lipsirea de tratament). Cercetarea stării de sănătate sau boală Experimentarea baza testării ipotezelor în fizică, în biologie este inaplicabilă în societatea oamenilor, din rațiuni practice și etice. Complexitatea fenomenelor sociale face reducționiste explicațiile deterministe de tip cauză-efect. Sociologii fac eforturi să pună în evidență regularități ale faptelor sociale, dar nu ajung la legi de felul celor din
by Ion I. Ionescu [Corola-publishinghouse/Science/1064_a_2572]