3,792 matches
-
căutând parcă să-l consoleze, că Maștera era foarte bătrână. — O fi având vreo nouăzeci de ani acum - și tata îi spunea Maștera. Zaleucos dădu peste ei, îl luă pe copil și îndată începu să-i vorbească în frumoasa lui greacă attică pe care nimeni din castrum n-o înțelegea: — Nu e bine ca tu, fiu de dux, să te amesteci printre grăjdari și să-i asculți cum vorbesc despre familia ta. Sclavul numit Zaleucos trăise probabil, sub alt cer, zile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
deși și ploaia măruntă care, fără zgomot, îmbiba pământul, și pădurile, și serile de iarnă care se lăsau foarte repede. De la înălțimea culturii sale rafinate, se înfiora când băiatul reproducea cu ușurință expresiile argotice ale soldaților. Dar văzuse că și greaca o învățase la fel de ușor: începuse să citească la patru ani și jumătate. „Micuțul a primit daruri speciale de la zei“, spunea el mândru, plin de entuziasm. „Pune întrebări înaintate pentru vârsta lui. Dacă nu-l convingi, insistă. Caută tovărășia adulților. Citește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
daruri speciale de la zei“, spunea el mândru, plin de entuziasm. „Pune întrebări înaintate pentru vârsta lui. Dacă nu-l convingi, insistă. Caută tovărășia adulților. Citește mult mai repede decât mine. În fiecare zi spune cuvinte noi în latină și în greacă. Nu greșește verbele. Are o memorie bună și ordonată. Mereu face planuri...“ Acum însă copilul, cu părul lui castaniu ciufulit, îl urma fără chef și-l întrebă de ce întrerupsese discuția despre Maștera cea bătrână. Pus în dificultate, melancolicul sclav grec
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
strălucitori, de sunetul glasului și al râsului ei, pentru că de luni de zile n-o mai auzise râzând. Apoi fu prins în îmbrățișare și el, Caligula, cel născut în castrum pe malul Rhenus-ului, care călărea asemenea barbarilor și vorbea minunat greaca veche, dar se poticnea în latină. Și, pe când toți îl mângâiau, iar un senator bătrân spunea înduioșat: „Sângele lui Augustus s-a întors la Roma“, un tribunus îl smulse din mijlocul mulțimii și-i spuse: — Acesta este orașul pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
limba pe care o auzise pe străzile castrului; multe expresii, citatele neașteptate din niște poeți sublimi erau de neînțeles pentru Gajus. În schimb, Zaleucos se bucura când toți se arătau uimiți de eleganța spontană cu care copilul se exprima în greacă. — O perfectă diglosie, comentă cu simpatie meditativă puternicul și bogatul senator Junius Silanus. Însă nimeni nu-și imagina ce avea să le aducă destinul peste doar câțiva ani. Pe malul Tiberis-ului, mulțimea era și mai mare, ajungând să înghită escorta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
până la cetate, unde se înălța templul Athenei, zeița războinică și violentă, singura învingătoare adevărată. Din tavan, prins cu două lanțuri, atârna un scut foarte greu, strălucitor. Potrivit mitului, fusese purtat de Achilles în ultima sa luptă. Preoții le-au povestit - greaca lor era cântată, exotică - cum, după cucerirea Troiei, grecii își dăduseră seama că muriseră prea mulți oameni. Ca să-i înșele pe zeii care persecutau cetatea, oracolul a sugerat să i se dea un nume nou. A fost numită Ilium și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
ea niște călători. Apoi corăbiile coborâră până la malurile sinuoase ale râului Meandros și ajunseră la Miletus, singurul oraș din lumea cunoscută care avea patru porturi și unde zeii ofereau adăpost pe vânt puternic sau pe furtună. Oamenii din Miletus vorbeau greaca ionică, cu accentul ei dulce. Gajus observă asta și Zaleucos îi explică: — Jonia este cel mai blând ținut din lume. Cei care se nasc aici rostesc cuvintele asemenea lor. Povesti că, în urmă cu opt-nouă secole, când pe clivus Palatinus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
mii se semne riguros aliniate: animale stilizate, figuri divine necunoscute, desene criptice. Fuseseră incizate adânc în piatră, ca să reziste de-a lungul mileniilor. Dar sensul lor rămânea de nepătruns. Germanicus puse mâna pe umărul fiului său și-i șopti în greacă: — Ți-ai fi închipuit toate astea? Gajus răspunse: — Nu reușesc să citesc nimic. E de-a dreptul umilitor. După ei, mulți aveau să spună același lucru. Nimeni nu păzea intrarea templului. Germanicus îl întrebă pe cel care-i călăuzea: — În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
înfățișarea lor străină, ca și cum ar fi vegheat timpul. Germanicus îl salută și i se adresă imediat în grecește: — Îmi poți tălmăci ce anume spun scrierile astea vechi de pe pietre? Întrebarea lui fu prea nerăbdătoare și directă. Bătrânul răspunse într-o greacă fluentă că putea să citească acele scrieri, să le traducă și să le tălmăcească, fiindcă, așa cum arăta veșmântul lui, era sacerdot. Dar nu citi și nu traduse nimic. Soarele, care se lăsa de-acum la marginea deșertului, săpa umbre în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
la marginea deșertului, săpa umbre în scobiturile pietrelor. Gajus privi dezamăgit semnele și-i șopti lui Zaleucos: — Nici măcar tu nu știi să le citești? Cultul Zaleucos tăcea. Preotul zise: — Limba sacră este mare. Nu se compune doar din sunete, ca greaca. Avem douăzeci și patru de litere, ca și voi. Dar ele nu erau de-ajuns pentru limba sacră; de-a lungul a mii și mii de ani, am adăugat alte șapte. Și, după tonul solemn cu care vorbea, părea să știe că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
pe malurile marelui fluviu; și, asemenea multor călători de după el, încercă să le deseneze, sub privirea iritată a blândului Zaleucos, care acum vorbea foarte rar, numai când era întrebat. „Ju-nit Ten-tor“, scrise Gajus cuvintele egiptene cu caractere latine, apoi, în greacă: „Denderah“; apoi, pentru o insulă aflată mult mai la sud, „Phi-lac“, „Philae“. Isis, un nume asemenea unei adieri de vânt Abia la sfârșitul călătoriei - întoarcerea, în direcția curentului, fu mult mai ușoară și mai rapidă -, acolo unde fluviul, apropiindu-se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
bha. Cea de-a doua este energia minții tale, kha; aceasta ajunge pretutindeni, asemenea razelor soarelui. Iar a treia este ankh, spiritul pe care nimeni nu-l poate prinde sau răni. Germanicus și fiul său se obișnuiseră de-acum cu greaca lui arhaică și solemnă, învățată din cărți, plină de cuvinte rare, care venea din secole îndepărtate. Și, în timp ce mișcările vâslelor secondau curentul care îi purta spre gura fluviului, preotul spuse: — M-ai întrebat cum se desfășoară marele Rit. Iar eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
se hotărască să vină după el. — S-a sinucis în prima zi a lunii august. Mi s-a spus că lângă patul lui s-a găsit Cartea Morților, care descrie călătoria sufletului spre malul celălalt. Ceruse să fie tradusă în greacă, și am tradus-o. Mi s-a spus că n-a putut să moară îndată. Agonizând, a cerut să fie dus la regina lui - și-a dat viața în brațele ei. În iarba rară, țepoasă din jurul palatului abandonat se vedeau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
fond, povesteau cei care văzuseră o asemenea agonie, sufereai cu adevărat numai în primele două-trei zile; apoi - cel puțin, așa se zicea - totul se transforma într-un șir de halucinații, de oboseală de neînvins, de vise. — Fiindcă, șopti Zaleucos în greacă, mintea îi comandă trupului când e momentul să moară. Iar corpul se încredința morții cu un chip senin, un abandon liniștit al membrelor, un somn netulburat. Mama lui Gajus asculta cu atenție, cu ochii mari pe chipul slăbit. Spuse: — Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
din Pergamum, care îl învățase pe Augustus arta elocinței. — Vezi tu, filosofia, matematica, medicina, muzica vorbesc numai în grecește. Era adevărat, în întregul imperiu se răspândea fenomenul cultural al diglosiei și peste tot se trecea cu ușurință de la latină la greacă. — Însă dacă vrei să spui un lucru însemnat sau sublim, trebuie să-l torni în cuvinte grecești. Într-o după-amiază plictisitoare și melancolică îi căzură în mână operele lui Herodotus, marele călător și istoriograf. Își plimba superficial privirea peste rânduri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
Augustae îl aștepta nervoasă pe împărat, care de ani de zile nu mai voia să-și vadă teribila mamă. Într-o zi a acelei lungi agonii, un libertus se apropie de colțul în care Gajus citea liniștit și spuse în greacă, cu accent sirian, râzând: — Nu are rost să facem curat în toate sălile. Tiberius n-o să vină niciodată, pentru că ultima oară au avut o întrevedere urâtă: ea i-a arătat scrisorile acelea îngrozitoare ale lui Augustus... Gajus se încordă în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
era încolăcit un șarpe. Într-un colț ardea un parfum, însă era atât de puternic, încât se desprindea foarte lent de la pământ. Se întoarse, căutând cu privirea pe cineva. Se apropie un sclav bătrân, care împinse ușurel ușa, șoptind în greacă: — E interzis. Închise ușa, îi aruncă băiatului o privire pe jumătate neîncrezătoare, pe jumătate complice, și îi mărturisi dintr-o suflare: — E Marea Mamă, Isis. Într-o clipă, Gajus se întoarse în urmă cu mulți ani; era din nou pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
prinți ostatici veniră să-l salute; erau cuprinși de o durere sinceră și, sub privirile pretorienilor, spuseră ce aveau de spus în tăcere. Numai Rhoemetalkes, care condusese, cu câteva săptămâni în urmă, acel rit orgiastic, spuse sigur pe el, în greacă: — Privirea zeilor te urmează, fiindcă le-ai dăruit plăcere. Voia să fie un salut inițiatic sau o replică libertină, dar dedesubtul ei se ascundea o alianță tainică, un pact de revoltă în viitor. Gajus se îndepărtă cu zâmbetul pe buze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
trebuiau să șteargă praful. În afara lui, nimeni nu mai intra acolo. Gajus aruncă o privire rafturilor și observă dezamăgit că pe ele se aflau câteva opere de muzică și de știință și nenumărate scrieri magice și astrologice, aproape toate în greacă. Cineva îi spuse că împăratul colecționa cu drag toți clasicii greci - în special pe Thucydides, care i se potrivea prin duritatea temperamentului și absolutismul afirmațiilor - în biblioteca sa personală, o încăpere mică, luxoasă, plină de papyri rafinate și rare, vecină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
sclav și care, datorită prezenței plăcute și purtărilor elegante, păruse potrivit să slujească la curtea imperială. Gajus îl remarcase fiindcă ochii lui căutau inconștient alinare. Pesemne că avea mai puțin de douăzeci de ani. Pe neașteptate, Gajus îl întrebă în greacă de unde era. Tot în greacă, băiatul îi răspunse că venea de la Alexandria și că se numea Helikon. Avea ochi mari, adânci, de culoarea onixului și corneea foarte albă, asemenea picturilor din vechile temple; purta doar o tunică scurtă, ușoară, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
plăcute și purtărilor elegante, păruse potrivit să slujească la curtea imperială. Gajus îl remarcase fiindcă ochii lui căutau inconștient alinare. Pesemne că avea mai puțin de douăzeci de ani. Pe neașteptate, Gajus îl întrebă în greacă de unde era. Tot în greacă, băiatul îi răspunse că venea de la Alexandria și că se numea Helikon. Avea ochi mari, adânci, de culoarea onixului și corneea foarte albă, asemenea picturilor din vechile temple; purta doar o tunică scurtă, ușoară, și o pereche de sandale aurii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
Într-adevăr, la Villa Jovis fusese adus în dar, asemenea unui bun câine de vânătoare sau unui cal demn să participe la întrecerile de la hipodrom, un sclav de treizeci de ani din Alexandria, grec la origine, pe nume Callistus. Vorbea greaca, latina și egipteana demotică, aramaica și parta; avea maniere rafinate, potrivite pentru cei bogați; recunoștea obiectele de artă, picturile și muzica. Cum ajunsese sclav cu un asemenea trecut personal și familial strălucit, din cauza căror războaie sau revolte, nici măcar oamenii lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
servitor de rang inferior, și ducea în mână un vas. Ajunse lângă Gajus Caesar, își încetini mersul, lăsă vasul jos ca și cum i-ar fi fost greu să-l ducă, îl luă din nou și, pe când se ridica, îi spuse în greacă repede, cu o voce metalică: — Am aflat cum a fost ucisă mama ta. Apoi plecă, trecând ca o fantomă pe sub portic, și dispăru în spatele ușii din fund, ducând vasul acela inutil. Gajus nu spuse nimic, privi la sclavul care se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
insula Pontia, Misenum, Pausilypon, Capri -, s-a căsătorit a doua zi cu Junia Claudilla, fiica lui Junius Silanus. Îndată ce îl văzu, îi aminti că, pe când era copil, în ziua triumphus-ului lui Germanicus, îi uimise pe toți, vorbind cu eleganță în greacă. — Destinul fusese scris, îi spuse, și părea patern când rosti aceste cuvinte. Căsătoria neașteptată stârni entuziasmul poporului; un cortegiu de senatori și matroane porni de la Roma; străzile erau înțesate de lume; toți spuseră că mireasa era o tânără încântătoare, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
înroșiți ai poetului străluceau; era primejdios, pentru că era de-ajuns un fleac ca să-l facă și pe el să se prăbușească. Atunci îi spuse: — Zi-mi adevărul. Tu scrii prea bine, astea nu sunt traduceri. Phaedrus îi declamă, într-o greacă splendidă, episodul mistic în care Aesopus povestea cum zeița Isis, ce stimulează forța creatoare a sufletului, dăduse glas buzelor sale. Și explică: — În realitate, nu știm cum ia naștere în noi, poeții, ceea ce spunem și scriem. Știm doar că suntem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]