4,159 matches
-
invincibila a firii. Și-atunci, inexorabila Îmi pare știrea existenței simțind, cum dragostea nicicând sfârșește”. Pentru ce a fost și va rămâne, Gubi-Gubi ,,... Maline , auzi cum suspina colegii? Vezi cum lacrimi calde, lacrimi sincere, pornite din cele treizeci și patru de inimi inundă obrajii colegilor tăi? Da, treizeci și patru pentru că a mai apus o stea. Încă o pasare și-a frânt aripile zguduindu-ne de tristețe. Încă un suflet nobil a plecat dintre noi trăgând În urma sa pânză aceea cenușie pe care nimeni nu
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
de pe frunte. Pare atât de fragilă și lipsită de apărare. În ce străfunduri ale sufletului s-a pitit făptura arogantă și autoritară din timpul zilei? Lumânarea de deasupra patului aruncă reflexe palide și multi co lore, ca într-un joc, inundând fața adormită cu un caleidoscop de lumini și umbre. Care o fi imaginea ta adevărată? murmură descurajat. Cea de acum, lascivă și destinsă, sau cea pe care i-o impun educația și moravurile rigide moștenite din străbuni? Își lasă degetele
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
la trompetă. Și În mai puțin de o săptămână, la sărbătoarea de Sfânta-Măria Mică, la deschiderea stagiunii teatrale cu Micul parizian, În fața autorităților, eu eram În picioare și cântam Începutul de la Pornniți Înainte”. „Ah, splendid”, zise Lorenza, cu chipul vizibil inundat de o gelozie tandră. „Și Cecilia?” „Lipsea. Poate era bolnavă. Știu și eu? Nu era acolo”. Ridică ochii și cu privirea dădu ocol scenei, căci În acel moment el se simțea bard - sau trubadur. Își calculă pauza. „După vreo două
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
o gospodină. Nu se mai așezase niciodată așa, depărtând picioarele, cu fusta Întinsă de la un genunchi la celălalt. Am crezut că era o poză nu prea reușită. Dar pe urmă i-am observat fața, și mi se părea mai luminoasă, inundată de un colorit tandru. Am ascultat-o - nici eu nu știam Însă de ce - cu respect. „Pim”, Îmi spusese ea, „nu-mi place felul În care trăiești tu istoria asta cu editura Manuzio. Mai Înainte culegeai date cum culegi scoici. Acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
mi-aș dori și eu dacă aș face vreodată rost de atîția bani. Ea stă Într-una din clădirile Înalte, tencuite, care dau spre parc. Acestea au ferestre uriașe, din tavan pînă În podea, muluri originale, iar fiecare Încăpere e inundată de lumină. Iubesc apartamentul Lisei, deși gusturile sale În materie de decorațiuni interioare sînt complet diferite de ale mele. Îmi ador casa pentru că e tihnită, confortabilă și aranjată Într-un stil eclectic. A Lisei dă impresia că e decupată din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
-și pulberea de magneziu pe achkan. Senzația de răcoare în zona subsuorilor este exact stimulul de care are nevoie maiorului pentru a-și termina treaba și culminează cu un urlet care-ți îngheață sângele în vine. Pe când creierul său este inundat de hormonii treziți din beție, începe să privească situația cu un ochi critic. Ce naiba a făcut? Incertitudinea îl duce la remușcări, remușcările la vină și vina la panică. Își încheie nasturii pantalonilor cât poate de repede și se retrage din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
mohorât, care mereu pierde timpul în preajma pathanilor, pe Flowers și o dansatoare suedeză de prost renume, despre care femeile de la zenana au citit în ziare. — Aha! strigă Firoz. Se aude hârâitul acului de gramofon și o muzică dramatică, de pian, inundă încăperea. Pran se uită peste spătarul scaunului și vede un titlu care luminează brusc ecranul: Sylvia sau teroarea traficului cu sclavi albi Firoz începe să aplaude tare și unul din cadavrele aflate pe scaunele din spate se ridică brusc frecându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
îl împinge înainte. Cunoaște logica ce se aplică aici, sistemul i-a intrat deja sub piele. La vamă, antropologii așteaptă să li se proceseze documentele, în timp ce oficialii verifică un transport uriaș de băutură, mirosul de gin din două sticle sparte inundând sala aglomerată și supraâncălzită. Jonathan se ridică și urmărește busculada. Obiectele care i-au devenit familiare grație Angliei: sugative, registre și uniforme, au fost aruncate la loc în zona ciudățeniei. Umbrelele îi protejează pe oameni de soare și nu de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
zadar să se elibereze din strânsorile de metal. Apoi soțul ei era din nou aici, în fața ei, explicând și explicând și explicând de ce divorțul era cea mai bună soluție. Roy privi în sus, își șterse lacrimile de crocodil care îi inundaseră fața și îi spuse că e spre binele ei. Va fi mai fericită în felul acesta. Iată, avea ceva pentru ea. Roy deschise o ușă și scoase la iveală o bicicletă Schwinn nou-nouță. Cu panglici colorate pe coarne, o roată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
împiedicat-o să mai îndeplinească această funcție, casieră. Amândoi fuseseră membri ai numeroasei armate de prestatori de servicii în Las Vegas, tratați precum animalele de managerii de cazinouri și de clienții acestora deopotrivă. Amândoi au dus aceeași viață atât de inundată cu bani, încât puteau deosebi bancnotele după mirosul cernelii, dar știind tot timpul că acei bani nu puteau rămâne în mâinile lor decât pentru o scurtă perioadă de timp. La fel ca majoritatea copiilor din Las Vegas, lăsați nesupravegheați de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
să tușească. Cu o mână strânsă pe armă, deținutul se aplecă și își eliberă picioarele din cătușe cu mâna stângă în doar câteva secunde. Apoi începu să tragă cu ambele mâini de pistol. - Ajutor! strigă ea, simțind cum sângele îi inundă gura. Cineva să mă ajute! Weir reuși să tragă pistolul afară din teacă, dar Welles, gândindu-se la copiii ei, se apucă strâns de încheietura lui. Lupta continuă în jurul lui Hank, care stătea în patru labe, vomitând și încercând să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
toate, și am simțit că o imensă bucurie mă cuprinde, o sete nepotolită de frumos. Eram fericit că respir mireasma mării, că văd cum păsările brăzdează văzduhul, că aud zgomotul valurilor, că simt galopul vântului, și toate gândurile bune îmi inundau sufletul. Atunci mă hotărâi să le adun mănunchi într-o rugă de mulțumire către Creator, care ne arată simplu și zilnic cât de frumoasă e lumea, dacă știi și vrei s-o descoperi. Ștefan Macovei, clasa a V-a C
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
țării noastre a sosit o stimată domnișoară: primăvara încărcată cu o rochie de flori și de verdeață. Soarele de pe cere râde blând și discută parcă cu pământul trezit la viață. Ziua s-a încălzit simțitor și lumina de afară ne inundă parcă sufletele. Cerul e senin ca o pătură azurie și nici un nor nu poposește măcar fundalul acestuia. Plantele s-au trezit la viață. Primii își scot capetele argintii de lumină, din zăpada încă proaspătă, ghioceii. Ei vestesc plini de bucurie
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
o plimbare în parc. Cad pe rând frunzele copacilor peste care toamna a presărat culoarea aurului, rubinului și smaraldului. Cerul învinețit și obosit ca după o noapte de veghe este brăzdat de ape verzi și limbi de foc, pregătite să inunde orașul. Înaintez încet, auzind lăicerul de jos gemând parcă, rugându-mă să nu-i calc frunzele. Mă apropii agale de un copac și simt ceva în palmă. Este o frunză, ultima lacrimă a copacului sub care stau. E moartă. Spiritul
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
goi ai muntelui, fiind parcă o pătură verde ce se întinde singură peste acele locuri, lăsând mai sus niște tufișuri de jneapăn și ienupăr să tulbure turnurile de catedrală ale muntelui. Spre piscurile albicioase, puternice miresme de aer curat îți inundă sufletul; te simți parcă în edenul divin, inima fiindu-ți plină de o bucurie nemaiîntâlnită și de o adâncă mulțumire sufletească. Ești numai tu și turnurile albe de catedrală ale Ceahlăului; ele se înalță parcă spre necunoscut, întro blândă armonie
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
vinului. Din primăvară până în toamnă, dealurile din preajmă: Coțoi, Pleșul, Dric, Dobrina, Voloseni, Recea, toate se întrupează într-o materie verde care cu timpul își tot schimbă nuanțele, spre auriu și ruginiu care-ți dă în permanență senzația că va inunda Hușul. Eu sunt mândră de podgoria Huși și cred că trebuie să-i ajutăm pe viticultori pentru că, datorită lor în vin nu este numai adevăr, ci și sănătate și o scânteie de geniu. În vin se află poveștile și cântecele
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
nu poate înțelege durerea și dorul tău nemărginit. Deodată, ca o rază de lumină în întuneric, ca un ghiocel la sfârșitul iernii pentru prima dată, trăiești și tu o clipă de speranță și atunci, bucuria revederii este imensă, lumina îți inundă sufletul și fața adeseori întunecată. Sari deodată la geam, nerăbdătoare ca un copil. Prin noapte afară lung privești, iar o fată te întreabă ce vezi. Cu glasul plin de durere, îi spui că nu ai mai văzut nimic, ci doar
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
acum. pentru că îl poate vizita oricând pe bărbatul care scrie povești. bineînțeles doar când acesta scrie povești. atunci fata cea mioapă se așază pe umărul lui și trage cu ochiul ca să vadă ce scrie bărbatul. și zâmbește și fericirea îi inundă neființa și uneori se miră când își dă seama ce bine vede acum toate literele așezate frumos pe hârtia albă. Câștigați unul dintre DVD-urile cu autograf oferite de Florin Piersic jr.! Sunteți invitați să comentați pe marginea paginilor dedicate
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2194_a_3519]
-
Uzinei, unde inginerii se străduiesc să descopere cum să aducă mai mulți bani patronului lor. În dreapta parcului lenevește un râu îngust și sinuos, Guerlante, al cărui nume spune multe despre cursul său încetinit, cu vârtejuri și flori de nufăr. Apa inundă totul. Parcul Castelului e ca o mare țesătură îmbibată. Ierburile cresc fără încetare. Un loc făcut să atragă răul. E ceea ce i s-a întâmplat lui Clălis Destinat: totul s-a terminat în trei săptămâni, între prima vizită a doctorului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
gândul la căpițele rămase în câmp. Deodată se aude un tunet răzleț, în depărtare, la început slab, apoi brusc mai tare, mai aproape, bubuind puternic. În curând, stropi mari încep să cearnă din sita cenușie a nopții. Satul întreg este inundat de zgomotul ploii, dezlănțuita brusc, că din senin. Timp de câteva clipe, moș Gheorghe pare confuz.... Gândul lui e dus departe, la căpițele din deal, la brazdele încă neîntoarse sau la cele neadunate încă. Începe războiul nervilor, un război cu
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
fi mult mai bine fără mine, iar ea face un pas înapoi, ochii i se micșorează și eu mă dau jos din pat, draga mea, glumește, du-te și te îmbracă. Cu degetele tremurând de furie, ridic obloanele, camera este inundată într-o clipă de o lumină galbenă, puternică, de parcă un generator ceresc ar fi fost îndreptat spre noi. Naama, sunt mort de sete, spune el, adu-mi un pahar cu apă, iar eu ripostez, nu am timp să mă îngrijesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
și vecina de salon, care se tânguia încontinuu, a tăcut pentru o clipă și a întors spre el un ochi însângerat, locul tăcerii sale totale e ocupat de o uimire absolută, părea că întreg spațiul uriaș al acelui salon fusese inundat de uimirea lui Neumann Ahud, fiu al lui Israel, după cum va scrie în curând pe tăblița cu foile de observație atașată de patul lui, bine-cunoscutul ghid, aproximativ patruzeci de ani, căsătorit, tată al unei fetițe, ale cărui membre refuză să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
îmi indică cu pensula un fotoliu, mă poftește să mă simt ca acasă și fuge la bucătărie, cafeaua turcească din ibricul micuț cu coadă lungă se umflă, apoi descrește, ca și când ar fi fost suflată de vânt, iar casa toată este inundată de aroma ei, și iată cana fierbinte în mâinile mele, dezmorțindu-mi degetele. El întinde o pânză pe ramă și începe să facă mișcări ritmice, se apropie, se depărtează, mă privește fix cu ochii lui sinceri, apoi se apropie de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
în salon, în patul lui Ieremia este întins un bărbat bătrân și trist, legat la o mulțime de tuburi, figura lui se umple de viață la vederea mea, iată, a venit cineva în vizită la el, dar imediat dezamăgirea îi inundă chipul, ce anume știe el și eu nu, tot ceea ce s-a întâmplat în camera aceasta începând de ieri după-amiază și mie mi-a fost ascuns se citește pe chipul său gol de expresie, străin. Privesc plină de resentimente către
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
că el este pentru mine asemenea unui copil sau asemenea părinților, pe care nu îi poți alege, de care nu poți scăpa, asta este ceea ce ne leagă, asta ne face pe noi soț și soție. Un val de milă mă inundă în timp ce îi nasc iar și iar organul, cu o resemnare blândă, de parcă asta mi-ar fi fost vocația, până ce el se prăbușește în fața mea, cu întreg trupul pulsând din pricina epuizării, iar eu trag pătura peste amândoi, am impresia că ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]