3,846 matches
-
moalele capului și i-a luat puțin mințile. Altfel nu se explică declarația lui din cotidianul Prosport, în care acuză echipele Știința Bacău și HCM Constanța de... blat, asigurând cică echipei din Bacău locul 3 în campionat. Bine, logica de moluscă a lu’ nea Cazacu are fracturi uriașe. Mai întâi, prezidentul stelist se face că uită faptul că în turul campionatului Știința i-a cam puțin executat la ei acasă. Apoi, diferența dintre cele două echipe e de doar un punct
ANUL SPORTIV BĂCĂUAN 2010 by Costin Alexandrescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/283_a_1236]
-
nesfârșit pe cineva care suferă de cefalee - fie ea și o cefalee metafizică - și povestește într-un stil tenebros ce simte. În plus, în mod frecvent realitatea descrisă este sordid-licențioasă, fără nici o justificare estetică: „și-astfel din adevăr se născu molusca și pocnind începu să se vorbească - fuckme • spermatozoidul varsă negru în extazul geamătului • admirați vaginul meu anal - ooooooîoîo - o!“ Era bine ca autorul să scrie numai două-trei poeme de acest fel, iar după aceea să ia un antinevralgic. O poezie
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
fac ceva extrem și să îmi schimb viața și locul", este mult mai grozav dacă ești însurat, pentru că e mult mai greu să te rupi, chiar și în gând, de o familie. Senzația este și mai tare. Să stai așa, moluscă, în fotoliu și să te gândești. Ce ar fi să îmi părăsesc nevasta și copilul, să vând totul și să dispar? Nu-i părăsesc pentru că nu-i mai iubesc, îi părăsesc, doar așa, în gând, ca să văd cum e. Sau
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
anterioare, a scos tot ce nu era original de pe ea, iar acum el o piesă de colecție și ea fericirea. IX Sânt singur în casă. Mă irită ideea că, deși sânt liber să fac ce vreau, stau așa ca o moluscă. Ciudat, și pe vremea când eram în Franța, deși veneam dintr-o țară unde totul se închidea la ora 22, după ce am colindat până m-am săturat toate barurile de noapte, m-am potolit, și-mi ajungea doar faptul că
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
pierdut șirul. Nopțile și zilele se scurg identic și doar alternarea imaginilor chipului lui Carol, cu plasă de ținut mustața și fără, mă asigură că timpul trece neștiut, în continuare, ca un mecanism stricat" Briza aducea pe înserat miasme de moluște și alge putrede și roiuri de țânțari înfometați, care produceau lungi și chinuitoare insomnii. Insectele năvăleau în benzi organizate, atacând trupul în mai multe locuri deodată, făcând inutilă orice sforțare de apărare. De la un timp, Carol începu să pună prin
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
larg, simțindu-și fața izbită de lumina verde a farului. Undeva, în depărtare, câinii rupeau lanțurile prin ogrăzi, hămăind la luna plină. Inspiră adânc, de câteva ori, aerul tare al nopții de vară, cu izul lui puternic de alge și moluște. Scoase apoi ligheanul de sub pat, își turnă apă și începu să se spele fredonând bine dispus, "O, donna Clara", un cântec cu care îl intoxicase ani de zile capelmaistrul din parc. Când termină, fu surprins că Filip mai dormea încă
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
complicând și deturnând jocul. Simțea că obiectele acelea misterioase pe care le agonisise, pe fiecare împreună cu povestea sa, nu se mai lăsau descifrate și nici dezghiocate de învelișul lor solzos, pentru a le putea gusta în voie carnea fragedă de moluscă. în existența obiectelor intervenise un element pe care Bătrânului nu-l prevăzuse. Nașterea, viața, povestea sau moartea lor au fost influențate sau chiar determinate de cei ce le-au făurit, le-au posedat, le-au atins, le-au privit sau
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
și adăugă: - Poate că Înfățișarea mea ți se pare cam ciudată... La drept vorbind, Înfățișarea aceasta-i trecătoare. Noi arătăm cu totul altfel decât ne vezi sau ne poți Închipui. Nu aducem defel cu voi, ci mai degrabă cu niște moluște aeriene sau niște melci ce plutesc În vid, purtând În urma lor o cochilie extrem de sofisticată, alcătuită dintr-o crustă inexistentă, care ne ajută să ne deplasăm dintr-un loc În altul În spațiul cosmic. În contact cu voi, sau cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
de furnici, de viermi sau de păianjeni, numai de melci nu. Nici omul-gât, nici femeia-elefant sau omul-paie, destul de indolenți de felul lor, nu ar fi putut suporta, desigur, să vadă cum se târăsc pe corpul lor zeci, sute, mii de moluște, lăsând În urmă o spumă lipicioasă... Ce era de făcut? Imaginând-o pe Olivia, masterandul simțea cum i se oprește un nod În gât. Drama ei era Într-un fel și a lui. De aceea Oliver, În forul său interior
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
brățări și tinichele scumpe, Îl invită să se cufunde Între satinurile sale. „De când te aștept, drăguțule”, Îi spuse ea cu un glas șoptit. Cum era și de așteptat, Oliver nu se lăsa impresionat de farmecele doamnei Bernic. Zâmbetul ei de moluscă Îl enervă În așa măsură, Încât, năpustindu-se asupra ei, o Înfășură În pături și, deschizând larg ușa, o aruncă, de-a dura, pe scări... Stând În prag, masterandul ascultă cum trupul femeii-sicriu se rostogolește, săltând din treaptă-n treaptă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
Într-un picior marin. Într-un nod marinăresc. Iar camera lui devenise ca o corabie ce naviga, clătinându-se pe valuri, pe mări necunoscute, străbătând distanțe astronomice, fără a se mișca din loc. Iată că valurile Îi aruncau peste bord moluște În mână... Era poate și acesta un semn ca Noimann să se oprească din marșul lui „postnupțial” spre stele, cum zicea el. „Odată și odată tot mă voi opri”, conchise medicul. Noimann privi spre pieptul arătării ce se clătina În fața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
o Închipuia ca pe un tren ce merge dintr-o gară În alta, trăgând În urma lui o groază de vagoane, În care se aflau amestecate de-a valma tot regnul vegetal și animal, Începând cu iarbă, arbori, insecte, păsări, reptile, moluște, pești și mamifere, inclusiv trestia cugetătoare, omul, reprezentat de bătrâni, tineri și copii, urcați În tren unii cu bilet, alții clandestin, așteptând cu toții să ajungă la destinația finală...Aflat Într-o stare de metamorfoză intermediară, Oliver ocupa un vagon special
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
acea suprafață. Lucrurile se prezintă acolo mai simplu. Din studiul acesta local, rezultă mai multe consecințe pentru suprafața întreagă. Un geometru din Göttingen, Gauss, e inițiatorul în această știință, căreia Einstein îi împrumută foarte multe rezultate pentru a crea lumea moluscă, o lume făcută din relații generale de continuitate, dar cu o înfățișare modificată mereu de timp. Universul literar, 8 ianuarie 1928 WILHELM BLASCHKE Matematicile nu sunt acea construcție monotonă, răsfrângere a unui spirit identic lui însuși, din care diferențele de
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
aștept. Poate de la mâncarea de dinainte, că era spanac din ăla, cu nisip, cu din alea. Luai câteva linguri și se aduna și de la apă, că apa de pe Jilava e cu hiv, ca vai de mama ei de apă, cu moluște, cu nisip. Mă feresc de bulion, acritură, ceapă, usturoi. Merg pe griș, paste, orez. Dar e mâncarea bună. Nu facem figuri să spunem nu știu ce. O pâine ne vine, de ce să ne văităm. Mâncare, apă, baie, e bine. Baie, o dată pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
despre drog v-a Îmbolnăvit, o să-mi facă morală și nu vreau deloc să ajung În această situație extremă, Înțelegeți? Porcușor Își dădu jos pantofii și rămase În picioarele goale, pentru că nu purta șosete. Degetele de la picioare Îi păreau niște moluște care se agitau În toate părțile. Fără Îndoială că Împărtășeau ceva din enervarea proprietarului. Porcușor părea genul de om care-și exprimă emoțiile cu ajutorul degetelor de la picioare. — Cine este femeia asta? am Întrebat pentru a schimba subiectul discuției. — Nu pot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
borcan. Circumspect, i-am atins marginea... Se simțea o puternică forță de aspirație elicoidală. Mi-am luat inima-n dinți și am pus palma pe gura recipientului-pâlnie. M-am trezit pe o plajă concav-inversă, vernil cu galben granulat, lângă o moluscă portocalie gigant. În depărtare-sus se aude un muget plăcut. Las niște urme, de nici nu vreau să-mi închipui cum arăt!... - Îți place vara? aud ca o melodie dinspre moluscă. - Nu există anotimpuri! Există doar soare, cer și imaginație! și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85064_a_85851]
-
pe o plajă concav-inversă, vernil cu galben granulat, lângă o moluscă portocalie gigant. În depărtare-sus se aude un muget plăcut. Las niște urme, de nici nu vreau să-mi închipui cum arăt!... - Îți place vara? aud ca o melodie dinspre moluscă. - Nu există anotimpuri! Există doar soare, cer și imaginație! și zâmbesc... cred... Am vocea ca un imn triumfal zaharos cu mici rugozități. - Nu știu ce vorbești! revine melodia moluștei. Eu întrebam de vară-mea. Mă uit deodată cu dragoste la ghemul spinos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85064_a_85851]
-
să-mi închipui cum arăt!... - Îți place vara? aud ca o melodie dinspre moluscă. - Nu există anotimpuri! Există doar soare, cer și imaginație! și zâmbesc... cred... Am vocea ca un imn triumfal zaharos cu mici rugozități. - Nu știu ce vorbești! revine melodia moluștei. Eu întrebam de vară-mea. Mă uit deodată cu dragoste la ghemul spinos vinețiu care-mi întinde niște liane tăioase. - Ți-am adus un cotor! Ia uite cum îl mănânc! Patru rădăcini solzoase planează înspre asfințit. Sunt ferugienii, bonții, asalii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85064_a_85851]
-
un scăunel pliant, pe dig. Ariciul era răsturnat pe o piatră, deschis: își strângea țepii încercând în mod inutil să se ridice. Desenul fetei era un studiu în clarobscur, din linii fine și țepoase de jur-împrejur, al cărnii umede a moluștei, care se dilata și se contracta. Discuția pe care o aveam în minte, despre forma scoicilor ca armonie înșelătoare, înveliș ce ascunde adevărata substanță a naturii, nu se mai potrivea Atât priveliștea ariciului, cât și desenul transmiteau senzații neplăcute și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
potrivea Atât priveliștea ariciului, cât și desenul transmiteau senzații neplăcute și crude, ca viscerele expuse privirii. Am început discuția spunând că nimic nu e mai greu de desenat decât aricii de mare: atât învelișul țepos văzut de sus, cât și molusca răsturnată, cu toată simetria radiind din structura ei, ofereau prea puține puncte de sprijin pentru o reprezentare lineară. Mi-a răspuns că o interesa să-l deseneze pentru că era o imagine ce revenea în visele ei și voia să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
camaraderie aparte ce trebuia consumat; spre Thomas s-ar fi Îndreptat un asemenea sentiment; Thomas găsea, ipotetic, potrivită o asemenea Împreunare; nici urmă de stricăciune din partea vreunuia dintre ei. Desigur, numai dacă Thomas ar fi fost pe măsura acelei nemaipomenite moluște, ca posibilități. S-a gîndit mult la omul care ar fi semănat, Într o privință, cu iepurele-de-mare. Dumnezeu dăduse acest neobișnuit dar unei nevertebrate, care nu avea cum să guste și rațional un act sexual total; dublu. Poate pentru om
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
creatura brună, nemișcată, placată în interiorul vizierei, acoperind toată fața lui Kane. Își retrase brusc mâna, ca ars. ― Ce este? întrebă Lambert. ― Atenție! are ceva pe față, în interiorul căștii. Ea ocoli gura puțului. ― Ce?... Văzu creatura înfășurată în interior, ca o moluscă în cochilia ei. ― Oh, Dumnezeule! ― Nu pune mâna! Dallas se uită la colegul lui. Nu văzu nimic semnificativ. Făcu o încercare, trecând mâna repede deasupra creaturii lipită de fața lui Kane. Ea nu se clinti. Încordat ca un arc, gata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
Any, devenea, din Libarcă, Muză. Zeificarea ei în versuri era masturbarea mea. Împopoțonarea ei în rime n-o făcea mai mult decât eleva ce aștepta violul la orizont. Și care avea să vină după ce carnea ei de sidef devenise de moluscă. Așa, ca o răzbunare a idealizării lui Mircea Eliade pentru Maitreyi lipsită total de poezie. Discipolul și-a concentrat toată forța pentru a arunca măiestrit la țintă. Fără simboluri, fără versificație, fără rimă. În vers alb, bine săpat în carnea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
de rusă și cel de biologie, cântând în corul pușcăriei de la capătul bulevardului Karl Marx, alături de violatori, hoți și criminali, sau profa de latină, infirmieră la Leprozeria din Tichilești (Dobrogea), oferind daruri de Crăciun. De cine tremuram noi! Cele mai moluște ființe care aveau nevoie de mască pentru a fi impunătoare! Dacă aș fi scriitor, nu ca tine poet pentru gospodine, aș demitiza pe purtătorii de măști la care merită să te uiți ca la o gânganie sau ca la o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
plin redactorii susnumitei reviste -, se mai cere, chiar în propria lor specializare, și o lumească informație.“ Ultima propoziție nu se referă la recenzia lui Grigore Popa, ci la articolele polemice antiblagiene. Felul în care Blaga îi scrie lui Noica despre „molusca“ de Grigore Popa trădează aceleași porniri puțin onorabile din pamfletele contra lui Stăniloae și Rădulescu-Motru. Într-o scrisoare anterioară publicării articolului său împotriva tânărului colaborator - care nu îl atacase niciodată, ci doar își exprimase o opinie asupra filozofiei diferită de
Apaşul metafizic şi paznicii filozofiei by Liviu Bordaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1356_a_2716]