4,413 matches
-
drept pentru a iubi legal pământul, au pus atâta frenezie, încît decadența lor a fost, de fapt, prăbușire și dispariție. Sfârșitul Imperiului roman, agonia precipitată oferă atât farmec maladiv și dezagregarea lui este o consolare atâtor inimi bolnave, că de câte ori tentațiile disoluției încearcă sufletul, crepusculul imperial îi este leagăn de sicriu. Cine n-a cunoscut acea dispoziție de care vorbea Verlaine, comparîndu-se imperiul de la sfârșitul decadenței, văzând cum trec marii barbari blonzi, nu va ava niciodată dezabuzarea suficientă ca să înțeleagă anumite
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
a fi în lume decât politicul. Imanentismul lui explică de ce sufletele pline de ardoare religioasă, adică arzând de dorința de a ieși din lume, l-au disprețuit și au văzut, cu drept cuvânt, în activitatea politică preocuparea, dar mai ales tentația, ce te leagă atât de mult de pasiunile și vanitățile pământului. Între religie și politică nu este mai multă legătură decât între un sfânt și un primar. Omul s-a simțit totdeauna mai bine soldat decât înger. Asta înseamnă că
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
să ne trăim fiecare epocă asemenea unei lumi închise. Dacă nu mai vrem să fim sclavii istoriei, adică dacă vrem să depășim condiția culturilor mici, trebuie să urmărim ținta noastră finală ca o obsesie, pentru a nu fi subminați de tentația constantă a Romîniei: inerția. Pentru Franța, clasicismul sau iluminismul, cu toate implicațiile lor politice și economice, sânt epoci rotunjite în sine, lumi închise, trăite cu naivitate și cu iluzia absolutului valorilor lor. S-ar fi gândit cineva în timpul lui Ludovic
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
de spațiu și-au domolit-o prin cântec și urlet. E singurul popor care mai știe zbiera. Urletul este o disperare în fața spațiului. De aceea, de câte ori ești nemângâiat la șes sau pe culmi, urletul și se pare singurul răspuns la tentația imensității. Am cel mai mare dispreț pentru acei care nu-și pot regăsi instinctele în singurătate. Natura te înnebunește ca și oamenii; ea prin infinit, și ei prin platitudine. Lamentațiile maghiare își au sursa în această tristețe a instinctului. Aviditatea
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
până la sfârșit. Facsimil din scrisoarea către Liviu Te Îmbrățișez cu drag, Malin” ,,La mulți ani!” ,,P.S. Ai niște vișine și niște prune grozave și cred că mă vei ierta dacă Îți spun că nu m-am putut să mă opun tentației și am ,,sustras” câteva... Te rog expediază-mi o carte de karate. Salutari din partea Alinei.” Presa locală, familia și prietenii au fost conciși În punerea pe hârtie a nenorocirii: ,,Un grup de prieteni regretă profund dispariția fulgerătoare, la fragedă vârstă
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
nervoase”, „Deslușire”, „Goana după păcat” și, mai presus de toate, „Desfrâul sacru”, un fel de „Cantare a cântărilor”, despre munți care „iubesc rotunjimile gemene”, despre „jocul de-a cercul/ Pe versanții funambuli” etc.). Alină Tăcu nu se rușinează nici de tentația jocului (a se vedea „Aliteratură”, deși poate ar fi fost mai bine spus „Alinateratura” unde fiecare vers este alcătuit din cuvinte ce Încep cu aceeași litera), deși e mai mereu un joc solitar, singurătatea fiind una din componentele esențiale ale
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
o groază. Oftează. Toanta asta nu-i în stare să se exprime pe înțelesul unui copil de șase ani. Trăsăturile i se încordează. De fapt, adevărul e ascuns de ochii muritorilor. Își umple plămânii cu aer până la refuz, ca să reziste tentației de a vorbi. Nici ea n-ar ști ce să spună. Pământul este atât de complex, încât imaginația omului nu-l poate cuprinde decât fracționat. Simte răsuflarea fetelor lângă ea. Gata? Și-au terminat toate treburile? Dar nu le gonește
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
și n-a băut nimic? — Bine că ai băgat tu în tine ca într-un sac fără fund. Ganymedes se apără cu brațele larg desfăcute. — Când apăream în arenă, aveam grijă ca la cina de dinain tea jocurilor să rezist tentațiilor și să-mi moderez apetitul. Dar acum? Revoltat: — Ce căpătăm altceva la școală decât o mâncare bună? Întoarce gâtul spre călăreț. — Suntem tratați în modul cel mai barbar cu putință. Statura uriașă a acestuia pare să-l fascineze, căci i
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
cu buze roșii și umede și cu o respirație care mirosea a sherry. PÎnă să aibă acea viziune oribilă, avusese de gînd să meargă la ușa principală, ca un musafir obișnuit, și să sune la sonerie. Acum, pentru că devenise nervos, tentația de a merge În vîrful picioarelor pînă la fereastră și să tragă repede cu coada ochiului Înăuntru Îl ademenea mai mult. Așa că trase zăvorul de la poartă, o deschise și o aduse la loc fără zgomot. Merse pe potecă, apoi Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
L-am privit Întrebătoare, dar el nu și-a schimbat expresia, așa că m-am uitat În altă parte. Dar chiar În vreme ce mă străduiam să mă realătur conversației, Îi simțeam În continuare privirea Încruntată ațintită În ceafa mea și luptam cu tentația de a-mi Întoarce din nou capul. În cele din urmă, grupul plecă (trebuiau să ajungă acasă, la neveste și copii), iar cînd m-am ridicat să plec, am văzut că bărbatul era tot acolo. Se apropie de mine și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
În care te poți Înțelege de minune cu socrii. Și, dacă vrei să știi, Ellie nu a scos o vorbă despre mama ta. — Serios? Întreabă el surprins. Păi, atunci e clar că n-a petrecut suficient timp cu ea. Rezist tentației de a-l Îmbrățișa pe Richard și-mi dau brusc seama că am În el un aliat, că, indiferent cît de mult m-ar sîcÎi Linda, pe Richard pare a-l sîcÎi chiar mai rău și că, la nevoie, mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
o iubesc. Se rostogolește mai aproape de mine, chicotind. Acum Înțelegeți de ce ziua de azi mi s-a părut atît de minunată. Joi e seara În care ar trebui să ieșim la cină cu Trish, Gregory, Lisa și Andy. Luptasem cu tentația de a pomeni de Franța, pentru că voisem să le fac propunerea În persoană și, cum aveam să fim toți șase În același loc, mă gîndisem la ziua de joi ca la ocazia perfectă. Inutil să spun că n-am sunat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
o vorbă, uneori timp de zile Întregi, dar nu sînt În stare să mă abțin. Tăcerea lui nu face decît să mă Înfurie și mai tare și, cînd se Întoarce cu spatele la mine ca să se urce În pat, trebuie să rezist tentației de a-l lovi. — Nu-mi Întoarce spatele, Îi spun printre dinți, ducîndu-mă spre partea lui de pat și proțăpindu-mă acolo, cu mîinile Înfipte În șold. Să nu cumva să Îndrăznești să-mi Întorci spatele. Cine te crezi? În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
zi din săptămînă ar fi cel mai nimerit. — Mersi, Ellie, spune el, numele meu sunînd dintr-odată ciudat. Ne vedem mai tîrziu. Zi pa pa lui mami, Îl Îndeamnă el pe Tom, iar eu Îi dau un sărut apăsat, rezistînd tentației de a-l strînge tot mai tare, cît de tare pot. — Te iubesc, Îi zic lui Tom, iar ochii mei Îi Întîlnesc pe ai lui Dan, peste capul fiului nostru. E totul prea ciudat. Prea dureros. Prea familiar. Amîndoi ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
a treia oară dacă nu era cumva doamna Ferguson venită să-i aducă mâncarea. Familia Gavin îl cunoscuse pe Andrew la Assam și vorbea despre el într-un fel care o tulbura. Cum rezistă? întreba doamna Gavin. În locul acela, existau tentații foarte puternice. Elspeth răspunse că nu cunoscuse un om mai dârz ca el, iar domnul Gavin se înnecase cu ceaiul. Apoi, de câteva ori, înceră să menționeze în treacăt că hotărârea luată de Andrew de a lucra cu femeile pierdute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
face, mutându-se sau întorcându-se acasă. Pastorul i-ar fi putut frânge voința, oprindu-i banii care veneau de la sora ei. Susan și Petie se îmbogățiseră prin lanțul de farmacii. Dar ceva prezent în ființa amândurora rezistă unei asemenea tentații. Trăind fiecare de partea lui de zid, făceau ca viețile lor să fie provizorii, neterminate. Amândoi amânau momentul căderii definitive. Pe partea lui Elspeth venea și pleca lume. Andrew îi urmărea pe furiș, ițindu-se brusc pe la ferestrele de sus sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
din mărinimie a hotărât să se pună la încercare, să lupte din greu ca să se dovedească demn de darul lui Dumnezeu. O încercare grea. Trebuia să umble printre prostituate, să locuiască în cele mai depravate locuri. În acest fel, rezistând tentației, își va dovedi puterea și se va reabilita în ochii lui Dumnezeu. Era același impuls care pe alți bărbați îi făcea să înfrunte greutăți foarte mari, să se ofere pentru misiuni periculoase în timp de război. Nu se sfătui cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
care l-a cumpărat de la o dugheană din strada Berwick și l-a înrămat. Și iată că după primele luni petrecute printre peluze și străzi cu ploaie, adoarme cu imaginea colorată de mână a lui George al V-lea, rezistând tentației de a se ruga la el, de a-i cere bărbii vopsite să-i arate calea spre alcătuirea sinelui. Până în septembrie nu are nimic de făcut. Este chiar fericit din acest motiv. Gândul la Chopham Hall îl sperie; când vorbesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
dintr-o baterie. Sunt imagini vii, imediate și ciudat de forțate; când apar, profesorul simte ceva, un neastâmpăr care îi face mai degrabă, plăcere. Profesorul n-a fost niciodată interesat de psihologie, dar dacă ar fi fost, ar fi simțit tentația să se întoarcă la vremea copilăriei sale, să caute o explicație. Fiind genul de copil care lăsa să-i cadă jucăria din leagăn de sute de ori, simțea aceeași plăcere, ori de câte ori dădaca o ridica să i-o dea. Recuperarea jucăriei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
moară. Există un truc numit „Oglinda în Flăcări”. E printre preferatele mele. Începe cu un iluzionist foarte înfumurat care privește într-o oglindă, unde zărește o femeie frumoasă. Aceasta face tot posibilul să îl ademenească; într-un final, el cedează tentației și trece prin oglindă. Publicul vede că fac schimb de locuri. Femeia e acum în afara oglinzii. Totul dispare sub fum, ea se deghizează foarte repede și apare în chip de Satan. Iluzionistul este acum în iad, imobilizat pe pământ. Un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
emancipare a femeii. Aveam oarecare probleme financiare, pentru că eram puțin mâna spartă și voiam să-l rog pe bunicul să mă "sponsorizeze" fără știrea mamei. Îmi promiteam de fiecare dată să-mi reduc din cheltuieli, dar nu rezistăm niciodată tentației de a-mi cumpăra cărți. Revăzu mai întâi biserică frumos decorată cu sfinți, văzu lumină crucii ei mari aprinsă în interiorul dens al nopții și se simți deja acasă, unde o întâmpinaseră cu multă dragoste toți cei dragi. Lăură li se
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
crucii ei mari aprinsă în interiorul dens al nopții și se simți deja acasă, unde o întâmpinaseră cu multă dragoste toți cei dragi. Lăură li se plânse de viață "plata și neinteresanta" din Capitala, de programul încărcat și mai ales de tentațiile magazinelor care la data aceea încă mai erau aprovizionate. Le povești apoi despre catedră ei de la Liceul" I. L. Caragiale", despre munca ei plăcută și pasionanta, în timp ce bunicii o compătimeau pentru plecarea ei din sânul familiei unite. O întrebară dacă mai
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
poți scrie atât de frumos. -Nici eu n-aș fi crezut despre tine. -Ȧ propos, n-ai vrea să încerci să scrii un român? -Nu as fi chiar atat de sigur. Un moment ochii lor se întâlniră. Ea nu rezistă tentației de a-i săruta iarăși ochii lui, frumoșii și adâncii lui ochi misterioși. Lui i se părea destul de interesant felul ei de a trece de la o stare la alta,de la aparentă sinceritate la tonul care ascunde un secret bine păzit
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
simțea nevoia să se antreneze și uneori când pleca în cantonament, instructorul o ruga să-i țină locul. Trebuia să plece imediat la București ca sa-si aducă mașină și bagajele, dar amâna zilnic cu gândul că nu va putea rezista tentației de a-l vedea pe ”șef”. În cele din urmă își impuse totul, gândindu-se bine ce are de făcut. Ar fi fost un lucru foarte riscant, măi mult pentru ea de data aceasta, decât pentru el. Nu rezista totuși
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
de a-l vedea pe ”șef”. În cele din urmă își impuse totul, gândindu-se bine ce are de făcut. Ar fi fost un lucru foarte riscant, măi mult pentru ea de data aceasta, decât pentru el. Nu rezista totuși tentației de a mai vedea apartamentul, pe care acum străjuia trist anunțul : De vânzare. Deci, isi zicea ea, n-are pe nimeni...nu ar mai putea desigur...Se simțea că un cercetător care și-a adunat suficient material pe teren și
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]