35,543 matches
-
Cuza domnitor să se ridice Peste două principate și-l forțăm apoi s abdice! Ne ucidem dictatorii pentru tot ce ne-au făcut, Însă devenim nostalgici după anii ce-au trecut! În aceste vremuri tulburi vrem cu toții o schimbare Și votăm după ureche, cum ne vine, la ntâmplare! Pentru restul lumii, totuși, încă ne numim păgâni, Corcitură primitivă: turco-grec-maghiar români! Nu degeaba liberalii cu habsburgii-au făcut cloacă Și-au dorit ca Eminescu să fie închis, să tacă! Nu degeaba în instanțe
Confluenţe poetice. Antologie de poezie by Relu Coţofană () [Corola-publishinghouse/Imaginative/271_a_1216]
-
mască, Într-adevăr. Casa pescarului, unde se adunaseră cu toții, părăsind hotelul al cărui aspect Împodobit făcea să se simtă Încă și mai tare absența nunții, dădea spre port și scăpase neatinsă de valul de zugrăvire În culori vesele a fațadelor, votat de primărie În anul care trecuse. De cînd erau zidurile acelea În picioare, cei din familia Kermeur nu tremuraseră niciodată atît de mult. Nici măcar atunci cînd Marie Îi Înștiințase că se Înscrisese deja la școala de poliție. Ce se Întîmplase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
plac. Philippe nu avea o părere prea bună despre sine, dar ținea la Gildas, iar moartea acestuia Îl Întrista. - Își iubea prea mult insula ca să dorească s-o vadă desfigurată prin construcții făcute la Întîmplare, lansă el provocator. Ar fi votat Împotriva măririi fabricii de faianță. Moartea lui Îți aranjează treburile, nu-i așa? - Dacă fiica mea a făcut prostia să te ia de bărbat și să-ți mai facă și un plod nu Înseamnă că trebuie să te socotești altceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
a doua oară Televiziunea, să lămurească populația cum stau lucrurile în realitate. — E nebun, le face semn Bătrînul, lăsați-l în pace, nu vrea să înțeleagă că totul s-a terminat. Au avut loc alegeri libere? Au avut. Ce a votat poporul? Aceeași porcărie. Ce rost mai are să vă zbateți pentru binele unor retardați care dau cu piciorul singurei șanse pe care o au în viață? — E-adevărat, recunoaște Dendé, începînd să recapituleze în minte cît de greu a fost pus
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
șanse pe care o au în viață? — E-adevărat, recunoaște Dendé, începînd să recapituleze în minte cît de greu a fost pus totul în mișcare. — Pe mine mă lasă rece tot jocul ăsta de culise, spune Tîrnăcop, dacă asta au votat înseamnă că asta le convine. — Manipulare și iar manipulare! strigă iar Roja ca un disperat, apăsîndu-și mai tare receptorul telefonului pe ureche. — Ce-și face omul cu mîna lui se numește lucru manual, spune Gulie, nu ca domnul Președinte, care
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
și anume infractorii și comuniștii“. Lee Blanchard și Bucky Bleichert au făcut mari sacrificii pentru a-și servi orașul, iar pe data de 5 noiembrie, în Ziua Alegerilor, alegătorii din Los Angeles vor fi rugați să facă același lucru - să voteze un proiect de lege ce prevede alocarea sumei de cinci milioane de dolari pentru modernizarea echipamentului Departamentului de Poliție și majorarea cu opt la sută a remunerației tuturor angajaților. Țineți minte exemplul domnilor Foc și Gheață. În Ziua Alegerilor votați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
arătă un crucifix din plastic și mă întrebă dacă l-ar ține la distanță pe vârcolac. Un babalâc sclerozat, în șort și tricou și cu guler preoțesc, mă asigură că fata moartă a fost sacrificată întru Domnul, fiindcă Leimert Park votase cu democrații la alegerile din ’46. Un băiețel mi-a arătat un afiș cu Lon Chaney jr. în rolul Omului lup și mi-a spus că terenul viran de la intersecția lui 39th cu Norton era rampa de lansare a rachetei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
putut“ nu-i un epitaf chiar de lepădat. Jane zâmbi sarcastic. — L-au năpădit remușcările. Eldridge era proprietarul unor clădiri din mahalalele din San Pedro. Când a aflat că are cancer, a început să se simtă vinovat. Anul trecut a votat cu democrații, iar când aceștia au câștigat alegerile, s-a întâlnit cu unii din noii membri ai Consiliului Orășenesc. Sunt sigură că le-a povestit unele porcării despre Emmett. Mi-a venit în minte investigația Marelui Juriu prevăzută de ziarele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
portarul care lipsește, vreau să pot zâmbi ca o cunoscătoare. Vreau să mârâi când cineva pomenește de serbarea de vară - e deja acea perioadă a anului! - și vreau să respir acel aer Închis al tovărășiei. Și apoi, după ce vom fi votat să strângem bani pentru cumpărarea de calculatoare și pentru planuri de Îmbunătățire a sălii de sport, vreau să-mi Încleștez degetele pe un pahar alb de plastic conținând o băutură portocalie cu bulbuci și să refuz un HobNob, arătând cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
o să urmeze.) — Sufragetele erau niște femei care acum o sută de ani, În Londra, Emily, au mărșăluit, s-au legat de balustrade și au protestat pentru a-i convinge pe oameni că femeilor ar trebui să li se permită să voteze. Ea se vârî Înapoi, cuibărindu-și capul sub sânii mei. Abia când Mary și Bert și copiii au sărit În desenul cu cretă de pe pavaj, Emily spuse: —Mami, de ce nu erau femeile lăsate să voteze? (Dumnezeule, unde e Zâna-mamă-a-explicațiilor când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
să li se permită să voteze. Ea se vârî Înapoi, cuibărindu-și capul sub sânii mei. Abia când Mary și Bert și copiii au sărit În desenul cu cretă de pe pavaj, Emily spuse: —Mami, de ce nu erau femeile lăsate să voteze? (Dumnezeule, unde e Zâna-mamă-a-explicațiilor când ai nevoie de ea?) Pentru că pe atunci, În vremurile alea, bărbații și femeile erau - păi, fetele stăteau acasă și erau considerate mai puțin importante decât băieții. Fiică-mea mă privește cu o uimire cuprinsă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
cârnățarul, nici antreprenorul de morți să nu-l aibă sub ochi. Godun, în schimb, care se îndârjea să ajungă primar, făcuse din el o emblemă electorală și-l pusese în orice afiș, în graffitiurile care murdăreau garduri și care îndemnau: „Votează Pegasus!“. Mai avea doi rivali: Salamandra și Coiful Soarelui - unul liberal, altul conservator, dar el era social-democrat și de- aceea imaginea unui trăpaș negru cu aripi îi părea o bună heraldică pentru cei pe care ar fi vrut să-i
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
Unde sunt aici, domnule? îl întrebase pe unul dintre bărbații care stăteau sub un cort și culegeau semnături. Erau liste pentru Pegasus, pentru Salamandra și Coiful Soarelui, iar individul îi răspunsese, la rândul lui, printr-o întrebare: Nu vreți să votați? E mai simplu de-aici... — Ba da, votez pentru Pegasus, îi spuse Omar și se scrise pe lista pentru Godun, dar se scrise în farsi, era prima oară, după mult timp, când folosea literele persane și le admiră îndelung, până
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
dintre bărbații care stăteau sub un cort și culegeau semnături. Erau liste pentru Pegasus, pentru Salamandra și Coiful Soarelui, iar individul îi răspunsese, la rândul lui, printr-o întrebare: Nu vreți să votați? E mai simplu de-aici... — Ba da, votez pentru Pegasus, îi spuse Omar și se scrise pe lista pentru Godun, dar se scrise în farsi, era prima oară, după mult timp, când folosea literele persane și le admiră îndelung, până Eleonor dădu semne de plictiseală. — Aaa, păi sunteți
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
surdă... Bărbații, mai într-o parte, niște zidari care văzuseră multe, clătinau din capetele bătrîne: "De, numai să fie așa, că am mai auzit noi..." - Fraților, se răstise necunoscutul și mai răgușit, așa că la alegeri știți ce aveți de făcut. Votați-l cu toți pe părintele orașului nostru, domnul primar Rigo. Semnul său electoral arată așa... Scoase pe nerăsuflate din buzunar un afiș mare, în mijlocul căruia se afla portretul unui bărbat între două vârste și dedesubt trei bastoane groase, albastre. Muieri
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
regim. Pentru un catolic, comentează Salazar, este mai urgentă câștigarea de drepturi pentru Biserică în regimul actual - republican - decât substituirea acestui regim printr-altul. Și numai într-un singur caz forțele catolice nu vor fi împrăștiate când toți catolicii vor vota pe candidații Centrului, sacrificând pe cei ai partidului din care fac parte. Căci scopul ultim al Centrului este să cucerească puterea politică și să apere interesele Bisericii, creștinând în același timp instituțiile țării. Program ambițios - această cucerire a puterii - în
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
vorbise nouă ceasuri în șir... Dar, după discursul deputatului Camoezas, Lisabona nu-și mai stăvilește indignarea. La 1 mai 1926 mulțimea atacă Parlamentul și ar fi intrat în sala de ședințe dacă poliția nu intervenea la timp. Legea, totuși, e votată la 4 mai. Presa reîncepe atacul împotriva Guvernului și Antonio Maria da Silva e acuzat fățiș de "dictatură". Un ziar vorbește de necesitatea creării unui "front unic" împotriva Regiilor tutunului. Reprezentanții tuturor partidelor de opoziție cer Președintelui Republicii demisia Guvernului
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
mai ales în pragul alegerilor prezidențiale din primăvara 1928. Monarhiștii cer, ca o condiție sine qua non a votării generalului Carmona înapoierea familiei regale în Portugalia. Ar fi fost primul pas spre restaurare. În caz contrar, monarhiștii amenințau că vor vota, în loc de generalul Carmona, pe ministrul de Finanțe, Generalul Sinel de Cordes. În 1928, masa monarhiștilor continua să fie împărțită între constituționaliști - care rămăseseră credincioși lui Don Manuel - și integraliști, care recunoșteau drept singur pretendent pe Don Duarte. (Moartea lui Don
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
să ceară ajutorul elementelor republicane, extremiste, adică exact a acelor elemente împotriva cărora se făcuse revoluția de la 28 mai. Guvernul cere sfatul șefului Uniunii Republicane Liberale, Cunha Leal, care îl asigură că toți republicanii, și chiar membrii partidului democrat, vor vota pe generalul Carmona dacă se va îngădui lui Antonio Maria da Silva, refugiat la Paris, să se reîntoarcă în țară și să-și desfășoare netulburat propaganda sa antimonarhistă. Dictatura militară acceptă sugestia lui Cunha Leal (în care avea să întîlnească
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
făcea parte din loji, Salazar nu îndrăznise încă să atace de front această formidabilă organizație secretă. De abia în 1935, în fața unei noi conspirații, Salazar hotărăște desființarea masoneriei. Proiectul a fost prezentat Adunării Naționale în aprilie 1935 și a fost votat în unanimitate. Legea din mai 1935 cere tuturor funcționarilor Statului, civili,și militari, să declare în scris și pe cuvânt de onoare că nu fac parte și nu vor face parte pe viitor din nici o societate secreta interzisă de legile
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
continuitate“ sau a „altă schimbare“. Circul e același. Pomenile electorale la fel de deșănțate. Plicuri cu bani, pungi cu tărâțe, fluturași cu rânjete. Pentru o pungă cu câteva calendare, un pix și o brichetă, bietul om este în stare să promită că votează și de trei ori. Privesc amuzat spectacolul. Am publicat, în anii de entuziasm tembel, când credeam că într-adevăr românii vor să schimbe ceva în viețile lor după ce au scăpat de Ceaușescu, o carte despre alegerile interbelice. Primită cu bunăvoință
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
să aibă habar de practicile acesteia. Nu aceasta interesează. Și odinioară, ca și acum, electoratul era o masă amorfă, manevrabilă, sforarii politici stârnindu-i patimi mărunte, orgolii tembele, înlocuind, pentru scurt timp, terenul fotbalistic al defulărilor cu lupta electorală. Românii votează în continuare pătimași, dezorientați, duși după ultimele promisiuni ale celui care le vorbește. Dintre patru sau cinci ofertanți electorali, este crezut, de obicei, cel care la o dezbatere vorbește ultimul. Chiar dacă ultimul cuvânt a fost spus de un combatant anterior
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
mai rău, să mă năpădească cine știe ce revoltă a stomacului tocmai la urnă. Afurisitul șut metafizic. Aerul rece mă chinuia în continuare în partea dreaptă. Mă gândeam dacă nu am probleme cu circulația. Nu s-a întâmplat nimic. Am intrat. Am votat în cabină cu șoimul în cârcă. Ajunși la urnă, copilul s-a aplecat cum trebuie, rămânând cu buletinele în mână, rânjind patriotic. Trei inși filmau de zor. O femeie de lângă urnă a dat să-l sărute pe copilaș. Înaintând spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
până la ușă și tot de la ușă vine apoi să-i ia, imediat după ce și-au îndeplinit datoria civică în calitatea lor de ocupanți ai banchetei din spate. După terminarea operațiilor de inspectare a diverselor materiale, legea acestei țări impune să voteze imediat președintele, membrii comisiei și delegații partidelor, precum și locțiitorii respectivi, cu condiția, bineînțeles, să fie înscriși în adunarea electorală din al cărei prezidiu fac parte, ca în cazul de față. Chiar trăgând de timp, patru minute au fost de ajuns
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
cabina de vot, se uită înăuntru și se întoarse. Delegatul p.d.c. luă cuvântul ca să le amintească pronosticul său cu absenteismul care avea să țâșnească în săgeată și delegatul p.d.d. apăsă din nou coarda liniștitoare, alegătorii aveau toată ziua ca să voteze, trebuie că așteptau să se mai domolească furtuna. Delegatul p.d.s., însă, preferă să rămână tăcut, se gândea la figura tristă pe care ar face-o dacă ar fi lăsat să-i iasă din gură ceea ce spunea în momentul în care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]