4,105 matches
-
ochi; blestemul de astăzi atârnă de cumpăna fântânii; mâine, Dumnezeu știe prin ce mușuroaie îți vei legăna sângele! Era încă tânăr, era după lume, lumină despletită din candela cimitirelor în sâmbăta lui Lazăr, întuneric abandonat sub o piatră după cântatul cocoșilor. Era încă tânăr. Aleluia, pământule, aleluia! Într-o rădăcină de brusture primăvara te adună cât să colorezi siropul de tuse, într-o tulpină de plop cel mult pentru a încâlci câteva zboruri pe o suveică scăpată din mâna Tatălui pe când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
față, Iovul modern cu Iovul biblic, Lazar înviat cu Lazăr abandonat în mormânt, Avraamul Sinaiului cu Avraamul milostivul de lume, Abel răzbunătorul cu Abel inimă plină. Avea ceva din apostolii lui Iisus, semăna foarte mult cu Petru cel de după cântatul cocoșului: inima lui Toma, sufletul lui Ioan, înțelepciunea lui Iacob, gândirea lui Pavel, răbdarea lui Simon, tristețea lui Andrei, smerenia lui Matias, dăruirea lui Filip, tăcerea lui Bartolomeu și disprețul de sine al lui Iuda (treizeci de arginți, preț pentru orice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
înainte de vreme, înainte de a-și cunoaște durerea, odată cu prima romanță de clopot. Lipsa rădăcinilor crucii cufundată în apa botezului sperie. Treizeci de arginți și poți abandona pentru o vreme plugul înțelenit între coaste. Inima rupe cuțite odată cu primul cântat al cocoșului. Lepădarea de sine nu-i un păcat când sinele este pustiu, când Dumnezeu a rămas în urmă cu doi pași, cu douăzeci de pași, cu douăzeci de ani de pași, iar tu încă te mai încăpăținezi să te arunci ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
e prea puțin fie și pentru un contur de fotografie. Nu poți coborî, nu poți urca în icoană, acoperă lumina cu o pânză neagră și fugi! Dumnezeu este îngăduitor cu lașii, Dumnezeu este bătrân și nu știe să numere cântatul cocoșilor. Petre, treci cu plugul peste frunte, ară adânc, seamănă grâu, treieră! Spicele motivează seceta, miriștea îngăduie ploaia, brazda justifică ridurile. Îngroapă somnul ca pe un copil mort sub tocul ușii, pășește peste vise și visele vor rămâne tot mai mici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
o fotografie alb-negru, se făcea zi, se făcea noapte: năvodul cu stele stinse fericea cimitirul, Petru cel mai neîndemânatic pescar. Petru număra iluziile, cântărea nimicul, aproxima absența și o lua de la capăt. Promisiune, amăgire, deznădejde și lepădare deopotrivă, înainte de cântatul cocoșului. "Saule, tu ești cel dintâi chemat, de azi înainte vei fi pescar de oameni, te vei numi Petru și pe această piatră voi zidi biserică." "Saule, bate vântul a furtună în clepsidră, este vremea zidurilor crescute în inimă, înalță-te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
o droaie... ce e o droaie? Guptaji, orășelul ăsta e plin de zicale pe care nu le-am mai auzit. — „Când bivolii se bat, recoltele au de suferit“, continuă mulțimea. „E iarnă grea dacă se mănâncă-ntre ei câinii. Orice cocoș se bate mai bine de pe grămada lui de bălegar. Nu sufla fum în direcția din care bate vântul. Dacă vorbești despre cretă, n-ai să vezi brânză...“ — Dacă vorbești despre cretă... n-ai să vezi brânză? Foarte ciudat. De unde apăruse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2297_a_3622]
-
și a forțat ușa, până a ajuns la bietele păsări. Erau unsprezece găini outoare, pe toate le-a spintecat pe rând. - Atâtea găini a vrut să mănânce?! - Nu, nu putea, dar din joacă le-a rănit pe toate. Și pe cocoș, acesta însă a mai trăit o zi în plus. Eu nu aveam cum să-l anunț pe stăpân, era plecat la casa lui din oraș. - Dar cum puteai să-l anunți? - Trimiteam o ploaie zdravănă peste Lucy să se potolească
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
tot, de singurătate. Ce s-a gândit, că dacă-și aduce ceva vinișor din pivnița tatălui, o să treacă noaptea mai ușor. Dar sa înșelat amarnic. După ce a băut două pahare de vin, l-a surprins somnul tiptil și numai cântatul cocoșilor l-a putut trezi, iar necazul fusese deja înfăptuit! A găsit o oiță în chinuri pe paiele grajdului. - Of, Doamne, de ce mi-ai luat auzul tocmai când eram de pază?! L-am făcut de rușine pe tătucul meu! A treia
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
nu le va face rău fetițelor, dar erau și ei curioși unde le duce oare? Peter Pan, îmbrăcat cu un sacou verde și cu o pană în pălărie, zbura peste grădina zoologică și se oprea exact la cămila cu două cocoașe, așezându-le pe fete cu mare grijă. Ele râdeau și se țineau de cocoașe: -Ce au cămilele în cocoașe, Peter Pan? -Apă, așa să știți! Ca să reziste la căldurile și lipsa de apă din deșert. -Dar dacă nouă ne e
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
oare? Peter Pan, îmbrăcat cu un sacou verde și cu o pană în pălărie, zbura peste grădina zoologică și se oprea exact la cămila cu două cocoașe, așezându-le pe fete cu mare grijă. Ele râdeau și se țineau de cocoașe: -Ce au cămilele în cocoașe, Peter Pan? -Apă, așa să știți! Ca să reziste la căldurile și lipsa de apă din deșert. -Dar dacă nouă ne e sete putem bea din aceste cocoașe? Bineînțeles că nu! De acolo numai cămilele pot
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
un sacou verde și cu o pană în pălărie, zbura peste grădina zoologică și se oprea exact la cămila cu două cocoașe, așezându-le pe fete cu mare grijă. Ele râdeau și se țineau de cocoașe: -Ce au cămilele în cocoașe, Peter Pan? -Apă, așa să știți! Ca să reziste la căldurile și lipsa de apă din deșert. -Dar dacă nouă ne e sete putem bea din aceste cocoașe? Bineînțeles că nu! De acolo numai cămilele pot bea, așa cum din cănițele voastre
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
mare grijă. Ele râdeau și se țineau de cocoașe: -Ce au cămilele în cocoașe, Peter Pan? -Apă, așa să știți! Ca să reziste la căldurile și lipsa de apă din deșert. -Dar dacă nouă ne e sete putem bea din aceste cocoașe? Bineînțeles că nu! De acolo numai cămilele pot bea, așa cum din cănițele voastre numai voi puteți servi apă. În acel moment le ridicase pe fete și le duse mai departe... la maimuțe. -Putem să ne jucăm cu ele? -Sigur că
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
frigare, cu altă friptură n-are asemănare; și încă de două ori câte zece buturi de vacă, pentru că, pe unde-am umblat, încă n-am aflat mesean căruia asemenea bunătate să nu-i placă. Să mai adaogi domnia ta patruzeci de cocoși și tot atâția curcani pântecoși, din care ne-om da silință să pregătim borșul și răciturile de trebuință. Din iazuri să ni se tragă negreșit, în fiecare dimineață, câte un năvod din cele mari cu pește burdușit. Zece burdufuri de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
mai bună. Și, oricum, prin ceea ce mai rămăsese din acoperiș strălucirea lunii lumina mai mult decât suficient ca să văd pe unde calc. Totuși, când am pășit în vestibulul nordic, în ceea ce fusese cândva sala de așteptare, am tras zgomotos de cocoșul Mauserului, pentru a da de știre oricui m-ar fi așteptat că sunt înarmat. În tăcerea stranie, plină de ecouri, acest zgomot răsună mai tare decât o șarjă a cavaleriei prusace. — N-o să ai nevoie de ăla, zise o voce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
o comodă lungă de stejar. Încă îmi mai pescuiam firele de păr de pe pantaloni când Frau Lange intră în încăpere. Era îmbrăcată cu un capot din mătase verde care-i lăsa la vedere partea de sus a sânilor mari, precum cocoașele gemene ale unui monstru marin roz; avea papuci asortați și ținea între degete o țigară neaprinsă. Câinele stătea apatic lângă călcâiele ei cu plasturi pentru bătături, cu nasul încrețit de mirosul pătrunzător de lavandă englezească pe care-l lăsa în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
de gât cu mâinile care mai aveau cătușe și decorând tapetul cu trandafiri roșii în timp ce cădea la podea. Mâinile lui Kindermann se potriveau mai bine pe o vioară decât pe ceva atât de mare ca un 45 mm, și cu cocoșul jos ai nevoie de arătătorul unui dulgher ca să manevrezi un trăgaci atât de greu, astfel că am avut suficient de mult timp ca să iau bustul lui Dante așezat pe biroul lui Kindermann și să i-l fac bucăți lovindu-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
dosar. — Imobilizați-l pe bărbatul acela! țipă Himmler și imediat cei doi ofițeri care stăteau în picioare lângă Weisthor îl prinseră de brațe. Rahn își duse mâna la tocul de la brâu, numai că eu am fost mai rapid și, trăgând cocoșul de la Mauser, i-am pus țeava pistolului la cap. — Atinge-te de ăla și-ți fac aerisire la creier, i-am zis, luându-i apoi arma. Heydrich continuă, aparent netulburat de nici unul dintre aceste incidente. Trebuia să-i recunoști acest
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
Când ne-o fi mai rău, ca acu’ să ne fie, mă! I auzi, tată, cum le zice Romica, cică ursitoare, ursitoare, m-ai lovit unde mă doareeeeee... Că la toți le-ai dat cu caru’, numai mie cu cântaru’... Cocoșul cârciumarului, ținut În grădină pentru că dă bine la imagine, se Înfoaie la zorii de ziuă și Își Îndreaptă - orgoliu cocoșesc - creasta, slobozind un cucurigu prelung. Mă, fârtați de băutură, declamă Gore, o fi viața grea În Românica noastră dragă, da
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
puneți-o pe-aia cu deschide, gropare, mormântul, că m-a apucat un dor de lumea ailaltă și acu’, cu pașaport biometric, mi-o fi mai ușor să ajung Înaintea altora care stau la coadă pe criza asta... Se-aude cocoșul cârciumarului, iar Sandu, Înecânduse cu vinul abia sorbit, Își face cruce de trei ori. Ptiu, piei, Satană! 15.04.2009 Flămânda Justiție și Gigi Becali Fă, Doamne, fereastra ușă, lanțurile praf, cenușă, sentinela să adoarmă, să iasă Becali afară! Gore
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
poarta cârciumii, fluierând marșul din Aida, cu plasa Într-o mână și cu cizmele În cealaltă. Gore și Gicu sunt deja prezenți, au ras câte două beri și vorbesc discuții. Lume puțină, căldură, muzică În surdină. Undeva se aude un cocoș, iar Gore tocmai zice că i-ar suci gâtul cu mâna lui, fiindcă tulbură liniștea la orele prânzului. Parcă nu mai are lumea chef nici de muzică, nici de șpriț, ceea ce este foarte grav. Acesta este semnul că ne ducem
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
al tău n-a vrut să fie prost, că e orgolios, și atunci a trecut la represalii electorale. Știa de la nouă seara și procentele cu care va câștiga. Iar Geoană făcea vizite de curtoazie. Se Împăuna de ziceai că e cocoș. În loc să țină ochii larg deschiși. Acu’, dacă e s-o spunem pe-aia dreaptă la un pahar cu vin de buturugă, nici eu nu mă simțeam prea bine știind că alde Vântu, Patriciu și Voiculescu vor avea liber la cașcaval
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
mă, Sandule, e clar că iar ai stat noaptea și-ai citit, ca să ne bagi pe noi În cofă. Nu merităm asta... Boc nu s-a apucat de scris replici memorabile, Băsescu nici atât, Udrea e pe picior de despărțire cu Cocoș, deci n-are chef de adâncimile astea verbale, Voicu e la pârnaie, Becali e supărat cu Mitică Dragomir, deci n-are timp, iar Putin tre’ să demonstreze că a fost eroare umană când cu avionul polonezilor. Gicule, salvează mă! Gicu
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
Ierusalimul l-a luat David, după chestia cu praștia. Iar eu v am luat maul. Să știți că dacă Elena Udrea ajunge vreodată maică stareță mă călugăresc fără regrete. Și scriu Evanghelia după Elena din Pleșcoi. Și dacă-ți cântă cocoș de trei ori, În miez de noapte, ce faci? Eu iau poziția lui Simon Petru, zic că nu te-am văzut, nici pe la tine n-am trecut. Îi zic ceea ce vezi este o iluzie, amin, Întoarce și obrazul celălalt! Sandule
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
groase de păianjen. Pe toate mesele de tablă, și în fața lui Rambert însuși, se uscau găinați a căror origine și-o explica greu până ce, dintr-un colț întunecos, după un pic de forfotă, se ivise cu mici sărituri un splendid cocoș. Căldura, în acest moment, păruse să crească și mai mult. Cottard și-a scos haina și a bătut în masa de tablă. Un omuleț, pierdut într-un lung șorț albastru, a ieșit din fund, l-a salutat pe Cottard de îndată ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
mai mult. Cottard și-a scos haina și a bătut în masa de tablă. Un omuleț, pierdut într-un lung șorț albastru, a ieșit din fund, l-a salutat pe Cottard de îndată ce l-a văzut, de departe, a înaintat dând cocoșul la o parte cu o lovitură zdravănă de picior și a întrebat, în mijlocul cotcodăcelilor, cu ce doreau să fie serviți acești domni. Cottard voia vin alb și întrebă de un anume Garcia. După cum i-a răspuns piticul, erau de-acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]