6,028 matches
-
femeilor,Îl trase după ea repezindu-se la garderopă. Garderopa era goală!! Profitând de Îmbulzeală, de haosul general, uni clienți luaseră drept amintire două trei paltoane În plus...!! Câteva momente Atena privi fără grai garderopa goală, apoi izbucni În plâns exclamând. „Netrebnicii, au furat haina mea de blană...!” Îl apucă de mână pe Tony Pavone agitându-se. „Uite, nici paltonul tău nu mai este, să fugim după ei, poate-i mai prindem...!” Tony Pavone răspunse Încercând s-o liniștească. „Să mulțumim
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
reușită. Sosise timpul să opțină mai mult,fără efort. Hotărât, Într’o frumoasă dimineață de vară, Îți făcu din nou apariția În curtea șantierului, salutând, schimbând banale cuvinte cu unii lucrători, după care Mingoti intră În biroul lui Tony Pavone, exclamând sentențios. „Salutare, bunul meu amic,salutare. Nu te bucuri de revederea bunului tău prieten..? Se adresă celor prezenți. Nu vă face-ți griji, am să-i comunic repede unele informații după care vi-l trimet Înapoi. Te rog prietene, vino
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
celor prezenți, ordonă Șefului de Șantier. „Oprește plata, salariilor. Toată lumea să părăsească Încăperea În afară de acest individ, repede, sunt extrem de grăbit...!!” Muncitorii vociferară, Însă În cele din urmă biroul rămase gol. Necunoscutul, fără alte formalități, se proțăpi În fața lui Tony Pavone,exclamând. „Deci, tu ești magnificul...! Mi te Închipuiam altfel...Dar, ce importanță mai are...?? Oricum, deschide sertarele biroului și scoate tot ce ai prin buzunare...!!” Tony Pavone era descumpănit. Efectiv, nu putea realiza dacă urma să i-a lucrul În serios
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
tot ce ai prin buzunare...!!” Cu dibăcie maiorul Huzum Îl ajută să dea la iveală tot ce avea prin buzunare, apoi cotrobăind prin birou scoase zece cartușe de țigări americane cu marka de fabricație Kent, țigări destul de apreciate de fumători - exclamând satisfăcut. „Aha, sesizarea a fost adevărată...!!” Mai dădu la iveală câteva mici calculatoare electronice, un frumos aparat de radio de fabricație japoneză, după care procedă la numărătoarea banilor găsiți asupra lui Tony Pavone. Ceru Șefului de Șantier câteva coli de
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
Acesta dispăruse. Încercă să intre În vorbă cu unii lucrători ce erau În trecere, Însă aceștia Înălțau din umeri. Însfârșit, cam după o jumătate de oră de supoziții Încordate, omul magaziei apăru contrariat la Întrebările nervos debitate de Tony Pavone, exclamând. „Unde vă sunt oamenii...?” „Care oameni...?” - replică Tony Pavone. „Cum care oameni...? Muncitori să Încarce materialul În autocamioane”. Tony Pavone rămase perplex. „Pentru a ridica cartonul, trebuia să aduc muncitori de acasă? Cum vine asta...?” „Îmi pare rău, Însă programul
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
arestat ca pe un borfași de rând...?! Ce timpuri trăim, domnule...? Ai Încredere...! Jur, ori câtă condamnare vei suferi, te aștept...!!” Uimit, pierdut În spațiu, Tony Pavone nu reuși să deschidă gura. Cu ochii În lacrimi intră În biroul Maiorului, exclamând. “Ori câte cuvinte a-și rosti pentru a’mi exprima gratitudinea tot n’ar fi suficiente. Deci, vă spun un cald, mulțumesc...!” “Fac și eu ce pot. De fapt am profitat știi, sunt singur pe unitate și... având puțin timp
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
lacrimele curgeau șiroaie, care nu mai putea fi oprit. Capul Îi vâjâia, inima Își mărise pulsul atingând vibrațiile periculoase a unui eretism cardiac, simțind o stare de leșin datorită fierbințelii În timp ce Încă mai plângea!! Tony Pavone, Își acoperi ochii Înlăcrimați exclamând. „Cu ce am greșit eu oare...? Dece sunt atât de aspru pedepsit...!? În mod sigur, zilele mele sunt numărate, la ce bun să mă cramponez de viață...!? Ce sens mai are viața...? Pentru a fi batjocura ocnașilor prin diferitele Închisori
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
de existența lor, observă un omuleț mic de statură, oarecum burducănos, venind către el cu mâna Întinsă. „Cer iertare, domnule inginer...!” Pentru moment Tony Pavone nu realiză cine-i individul, privindu-l descumpănit. Figura i se părea cunoscută, când deodată exclamă. „Ce Întâmplare.Buga Niculae...!!” Se priviră iar lui Buga Niculae Îi dădură lacrimile. Merseră În closetul camerei iar Tony Pavone Îi căută privirea. „Bine domnule Buga Niculae, te știam om cu credință, cu frică de Bunul Dumnezeu...!!” „Nu mă judecați
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
mă mulțumesc, deoarece nu am primit În plus. Totuși, zece ani de zile pentru o faptă imaginară...! Desigur,hazardul, sunt la discreția lui...!!” Evident emoționat, Maistrul de șantier lăcrimă, hotărând pe dată su curme suferința sărmanului nevinovat, Îl Îmbrățișă bărbătește, exclamând. „Sunteți liber...! Instanța de recurs v’a radiat toată pedeapsa...! Ați Înțeles? În două zile, ve-ți părăsi penetenciarul...!!” O fracțiune de secundă, Tony Pavone privi la Maistrul de șantier fără a Înțelege prea bine despre ce-i vorba. Avea senzația
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
timp dădu buzna printre bișnițari și magazinele cu vânzare pe valută occidentală, cumpărând tot ce putea fi cumpărat În limita banilor accesibili ca a doua zi cu noaptea În cap să se posteze la ușa directorului care cum o văzu, exclamă. „Ați dormit aici, domnișoară...? Hai, vino Înăuntru.” Precedentul fiind creat, Atena introduse În sertarele biroului tot ce anume cumpărase, afișând o figură deosebit de gravă. Câteva momente se priviră În tăcere, ca În final directorul să vorbească. „Atena, desigur ai cheltuit
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
pe acest teritoriu strămoșesc...!! În momentul când, sistemul imunitar al organismului pendula Între realitate și nebunie, Tony Pavone crezându-se pierdut, se lăsase deja În voia soartei, Însă, norocul salvării Îi surâse atunci când nu se mai aștepta. Tony Pavone triumfa, exclamând: mulțumesc ție norocul meu, prieten bun ce Încă nu m-ai părăsit, te rog ai grijă de mine si nu mă lăsa să fiu sfâșiat de călăii destinului meu...! Cunoscuse o româncă,evreică ce emigrase În Statul Izrael cu ani
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
pe care triumfător, milițianul o aduse aruncând’o pe masă cu evidente urme de făină risipită datorită ambalajului , ce cu greu se menținea intact. Mai Îngrămădiră pe aceași masă și unele obiecte de igienă personală, determinând pe presupusul șef să exclame. „Priviți tovarăși...! Populația țării nu are ce mânca, iar dumnealor fac imense stocuri de alimente...!!” Se Întoarse agresiv către Atena, ridicând tonul. „Dece Madam, nu ai predat stocul de alimente magazinului...? Carevasăzică, voi ignorați Decretul de Lege emis de Președintele
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
aștepte și a nu produce panică dacă erau lipsiți de alimente prea mult timp; la verificcarea fiecărui cadavru În parte, pentru colectarea bijuteriilor vizibile cât și depistarea aurului la proteze și construcții dentare și alte mărunte dar necesare munci...!” Îngrozitor exclamase doctorul infirmeriei. Stai să vezi, Încă nu am terminat. La fiecare patru luni de zile, Întregul batalion de 200 de “Sonderkommando” era adunat și pe motiv de despăduchere, dezbrăcați În pielea goală după care erau introduși Într-o cameră specială
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
-o cu cea naționalist legionară. Când, la 9 ianuarie 1938, Împlinea 14 ani și era În clasa a III-a de liceu, a văzut, Într-o publicație, chipul fotografic al lui Corneliu Codreanu, a rămas fascinat Într-atât Încât a exclamat: Iată-l pe Făt Frumos adevărat! Iar la sfârșitul anului aceluia, marele poet Tudor Arghezi avea să creeze splendidul poem „Făt Frumos”, dedicat legendarului Căpitan providențial, asasinat În noaptea Sfântului Andrei de discipolii lui Anticrist. Excelent dezvoltat din punctele de
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
puteam scoate nici un sunet.” În fine, ajunge la Cluj. Atât de rău arăta de pe urma bătăilor primite la Alba-Iulia, Încât primul anchetator clujean care o vede și află că vânătăile au fost pricinuite de omologii săi din Alba Iulia, se impresionează, exclamând: „Ciobanii!”, asta Însemnând că aceia fuseseră duri ca niște ciobani, adică anchetatori neprofesioniști. De fapt, cam tot așa aveau să procedeze și anchetatorii „profesioniști” din Cluj. La primu-i contact cu arestul Siguranței clujene, Pazi rămâne uimită că celula ei, de
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
când urmări ca simplu spectator o paradă a oștirii române, la Cotroceni, de similitudinea izbitoare a graiului său matern cu cel pe care Îl vorbeau bucureștenii. Iar acea defilare Îi făcu inima să tresalte de bucurie Într-atât Încât să exclame prin mulțime, În gura mare „Și io hiu armân.” Această exaltare de bucurie și de mândrie Îl făcu să uite eșecul misiunii sale pe lângă guvernul lui Cuza-Vodă și chiar să nu mai revină la chilia sa de la Mănăstirea Iviru, dându
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
restaurant, o cunoscuse bine pe doamna Fischer. Uneori făcea curat la ei și auzise certurile furibunde dintre mamă și fiică. - Dar cine e fericitul tată? întrebase un răutăcios. - Tatăl ar putea să fie oricine, răspunsese Nina calm. - Nu mai spune, exclamase barmanul. Când spui „oricine“ îl pui în cuvânt și pe Dudu? Dudu se înroșise până la marginea capișonului. Bărbații râdeau în hohote. - E nostim barmanul! Se spunea că piticii aparțineau unei rase străvechi care nu se înmulțea, născându-se din corpuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
fie că-ți faci, fie că nu, zise Eva pe un ton mușcător. — îmi ajută mie și-ncă al dracului de mult! Oricum, mulțumesc pentru interes. — Eu mă refeream la viața noastră sexuală, după cum știi foarte bine. A, la aia, exclamă Wilt. Dar așa ceva se întâmpla doar într-una din zilele „alea“. Zilele bune ale Evei erau acelea în care se întâmpla ceva neașteptat, ceva care injecta în parcursul ei cotidian un sens nou, imprevizibil, și trezea în ea speranțele ascunse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
în dungi și o pereche de blugi. Doar nu vrei să mergi îmbrăcat așa! îi zise Eva când ieși din baie, în mare parte goală. Fața îi era tencuită cu o pudră albă, iar buzele îi erau purpurii. — Iisuse Hristoase! exclamă Wilt. Mardi Grass cu anemie pernicioasă! Eva trecu pe lângă el, îmbrâncindu-l. — O să mă îmbrac în chip de Marele Gatsby, îl anunță ea, și dacă ai avea măcar un strop de imaginație, te-ai gândi la ceva mai bun decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
și discuta cu etiopianul despre ritualurile de circumcizie, iar acesta îi toca niște banane. în salonaș, câteva perechi dansau foarte energic, spate în spate, pe un disc cu Simfonia a V-a a lui Beethoven pus pe turația 78. — Iisuse! exclamă Wilt, în timp ce Sonia apucă o sticlă de votcă dintr-un dulap de bucătărie. Urcară amândoi la etaj și coborâră printr-un pasaj într-un dormitor micuț, plin cu jucării. Pe podea erau puse un trenuleț electric, un sac de antrenament
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
întâmplat absolut nimic, spuse Wilt. Peter Braintree îi aruncă o privire încărcată de scepticism. — Nimic? zise el în cele din urmă. Nimic? Vreau să zic... tu ce-ai făcut? — M-am eschivat, răspunse Wilt. — Uite un cuvânt nou pentru așa ceva! exclamă Braintree. Mergi la etaj cu doamna Pringsheim și te eschivezi, în timp ce ea stă întinsă pe pat, cu picioarele răscrăcărate, și-acuma vrei să știi de ce Eva n-a venit acasă? Probabil că exact în clipa asta așteaptă undeva în fața biroului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
acces brusc de furie, Wilt apucă pachetul și-l aruncă direct în bucătărie. Pachetul traversă toată încăperea. Două farfurii și o farfurioară săriră de pe grătarul cu vase spălate și se sparseră de podea. — S-o fut în cur de curvă! exclamă Wilt, incluzându-le aici pe Eva, Judy și Sally Pringsheim, prinse laolaltă în spațiul de manifestare a furiei sale. Apoi bărbatul se așeză la masă și se uită din nou la bilet. „Plec ca să mă gândesc la cele petrecute.“ Se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
care îi lumină fața. Era paznicul de noapte. — Hei, ce crezi că faci ’mneata aici? întrebă paznicul. Wilt se opri. — Eu... Eu m-am întors numai să-mi iau niște foi cu însemnări din cancelarie. — A, dumneavoastră sunteți, domnule Wilt! exclamă celălalt. După atâta timp, ar fi trebuit să știți că nu puteți intra aici noaptea, la o asemenea oră. închidem la nouă și jumătate. — îmi pare rău, zise Wilt. Am uitat. Paznicul oftă. — Ei bine, fiindcă sunteți dumneavoastră și dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
un puț. Exact mărimea potrivită. Ea o să se potrivească perfect aici. Tânărul stinse lanterna. Probabil că gaura avea vreo zece metri adâncime. Trase la o parte placa de furnir și se întoarse după păpușă. Peruca îi căzuse iar. — Futu-i! exclamă Wilt și se căută în buzunar după altă bandă de elastic. Cinci minute mai târziu, peruca lui Judy era prinsă bine la locul ei cu patru benzi elastice trecute pe sub bărbie. Ar trebui să fie de-ajuns. Acum nu mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
Mottram pleacă întotdeauna de acasă și are legături intime cu alte femei, dar Henry a fost foarte bun în privința asta. O fi el mai tăcut și nu foarte băgăreț, dar nimeni nu poate spune că ar fi curvar. — O, sigur! exclamă Gaskell. Așadar, are o inhibiție legată de sex. Inima mea sângerează de mila lui. Nu pricep de ce trebuie să spui că e ceva în neregulă cu el dacă îmi este credincios, sări Eva. — Ge nici n-a vrut să spună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]