3,994 matches
-
să știe, s-au apropiat de un hangar unde a fost adăpostit un nou avion de război pe care guvernul Îl experimentează. Deodată, soldatul care stă de pază Îi vede, se apropie de ei cu mîna pe revolverul aflat În toc, privindu-i cu viclenie printre pleoapele strînse ale ochilor săi mici. Față de șobolan de oraș, uscat, cenușiu, viclean, sigur, buze groase, glas tăios, cîteva Înjurături aspre, bolborosite, vorbe fără viață, fără sens, ce scrîșnesc ca pietrișul. Ce dracu’ căutați aici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
băiatului, și-au lăsat amprenta hidoasă, murdară, de neșters, pentru totdeauna pe obrazul sufletului lui. — Mă doare-n c... ce gîndeai tu, mă, căcăciosule! Ține-ți clanța, că-ți trag un glonte de-ți verși mațele! Își scosese pistolul din toc și-l ținea În mînă; ochii celor trei băieți sînt pironiți asupra butoiului cu licăr de un albastru stins, privindu-l cu o atenție concentrată, plină de o spaimă mută și de o uimire fascinată. — Haideți, spălați putina! striga viteazul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
de șosele, nu poate face diferența între bitum și asfalt. La care cică madam Lenuța i-a răspuns la fix, că ea încă de pe când era la Primăria Capitalei face perfect diferența între bitum, adică ăla în care-ți rămân tocurile de la pantofi, și asfalt, în care nu-ți lași decât planetara de la mașină. Nu-i așa că-i simplu de ținut minte? Și acum, o știre care pare să nu aibă legătură cu clasa muncitoare, ci cu clasa ciorditoare, mâncați-aș
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
perfect șifonat și cu o pereche de pantofi bine găuriți în talpă. Fostul general Talpeș nu era prin preajmă, pentru o intervenție eficace, așa că pe la colțuri se șoptește cum preamiloasa Elena Udrea, știți aia care dădea ca ajutor pantofi cu toc sinistraților, cărora le luase apele tot avutul, acum, cică a pus la bătaie cureaua de la geanta ei Vuitton, pe care i-a înmânat-o pe sub masă lui Jeffrey Franks, ca prin valorificare pe piața românească, să-și cumpere și omul
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
groase de salam Victoria. Atrasă de mirosul apetisant, haita Zuzei vine în salturi mari. Bunicile țipă, nepoțeii plâng. Pentru că e iunie și nu putem să ne apărăm cu bulgări de zăpadă, aruncăm cu ce găsim prin buzunare: brichete, buletine, prezervative, tocuri de ochelari. Când vine 205 ne urcăm organizat, în ordine alfabetică, de-a stânga femeile, de-a dreapta bărbații. Sabina deschide poșeta să caute un bilet. Dinăuntru țâșnește un șoricel. Un bătrân cu aer de fotograf amator se sperie groaznic și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
casei mele și mulțumesc Maicii și Părintelui Ceresc și tuturor Înaltelor Spirite ce-mi stau mereu alături și mă protejează: MULȚUMESC! Într-altă seară am fost la mama: are o locuință foarte frumoasă și caldă, plăcută. M-am sprijinit de tocul ușii de la dormitor și mă uitam la fetele care dormeau, cap la cap - fata mea și fata fratelui meu. Erau frumoase amândouă și părul creț, lung și auriu li se revărsa pe umeri și pe perne. O întreb pe mama
Povestea unei reîntrupări by LEOCADIA GEORGETA CARP () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1268_a_1896]
-
cu mândrie la butonieră. Felinarele pe bulevard luminau spasmodic refugiul, unde ne adăpostisem. Așteptam nerăbdători fetele în colțul rotund, vineții, rebegiți de frig, clănțănind din măsele și privind cum cucoanele își fâțâie tropăind zgomotos pantofii cu capișoane de metal la tocuri. Giulia avea deci, misiunea ingrată să vină cu prietena și .. au apărut amândouă! Au ajuns direct de la serviciu la ora aceea târzie, grăbite, țopăind vesele, fiind cam fomiste, după mesele feliate de care aveau parte. Când s-au apropiat, am
Adev?rul dintre noi by Aurel-Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83164_a_84489]
-
din Old Bond St 28, W1 ( 52,50 lire sterline), mănuși din păr de cămilă, mărime medie, de la Herbert Johnson Ladies Shop, din Grosvenor St 80 W1 (14,95 lire sterline) și cizme din piele bej, până la jumătatea gambei, cu tocuri stratificate, de la Midas, din Hans Crescent 36, SW1 (129 lire sterline). Televiziunea..., Public Limited Company. Extras din stenogramele întrunirii consiliului director din 14 noiembrie 1983. Confidențial. ...S-a reiterat că nimeni nu subestimează în acest moment contribuția doamnei Winshaw la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
prea mulți fiindcă e târziu și e ceață. În lumina roșie a felinarelor totul pare o pânză subțire de nervi și sânge înnodată ici colo în câte un pieton întunecos. Sunt singură în tot universul, îi trece prin cap în timp ce tocurile de la pantofi țăcăne pe pavaj. Singură cu umbra mea. Aceasta i-o ia înainte așternându-se oblic pe asfaltul ud. Datorită ritmului stâlpilor de iluminat, umbra crește, se divide, apoi în patru, în opt, apoi scade până devine un punct
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
și-a construit o casă cu două camere și o sală pe mijloc, acoperită cu stuf, cu o prispă înaltă și lată. Ușile erau late de optzeci de centimetri și înalte de doi metri și se închideau cu clanță metalică. Tocurile la uși erau din stejar montate direct pe cele două furci. Pe acești stâlpi erau fixate niște brățări metalice, pe partea interioară, adică înăuntru, prin care, după ce era închisă pe timpul nopții, era introdus un drug de lemn, care folosea drept
Imagini din lumea satului by Gheorghe Boancă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1187_a_2744]
-
apropia miezul nopții, urgia lua proporții. După câteva săptămâni Zavastia a amuțit și făcea doar semne și arăta cu mâna către sobă încercând să explice că cineva sau ceva a ieșit din spatele sobei și a bătut-o cu capul de tocul ușii, mai apoi de toți pereții. Oamenii, cuprinși de groază, au mers la biserică și l-au rugat pe preot să facă slujbă de dezlegare și să meargă la casa ei să citească „Moliftele Sfântului Vasile”. Au plătit oamenii slujbele
Imagini din lumea satului by Gheorghe Boancă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1187_a_2744]
-
profilul său vulturesc Încărunțit. — Un torero, zise unul din preoți către celălalt. — Și Încă unul tare, zise picadorul, zâmbindu-și și părăsind camera În haina lui cenușie, strânsă pe talie, crăcănat În pantalonii strâmți, Încălțat cu cizmele de văcar cu toc, care bocăneau pe podea. Trăia În lumea mică, limitată, a profesiei sale, care se manifesta prin eficiență individuală, nocturne beții triumfătoare și insolență. Își aprinse o țigară și, după ce-și potrivi pălăria În hol, se Îndreptă spre cafenea. Imediat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
rotund, olandez. Era ca un tipar. Îi plăcea să le privească de pe verandă când traversau strada. Îi plăcea să le privească mergând la umbra copacilor. Îi plăceau gulerele olandeze, rotunjite, ale puloverelor. Îi plăceau șosetele de mătase și pantofii fără toc. Îi plăcea părul tapat și felul În care mergeau. Când se plimba-n oraș nu-i prea rețineau privirea. Nu-i plăceau când le vedea În cofetăria grecului. Nu le voia așa. Erau prea complicate. Altceva era la mijloc. Dorea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
În urma noastră. DUPĂ PLOAIE Ploua cu găleata când am trecut prin mahalalele Genovei și, oricât de Încet am fi mers În spatele tramvaielor și al camioanelor, tot stropeam trotuarul cu noroi, așa că oamenii se fereau când ne vedeau, băgându-se sub tocul ușilor. În San Pier d’Arena, un cartier industrial de la marginea Genovei, există o stradă largă , cu două sensuri, așa că ne țineam pe mijloc ca să nu-i stropim pe muncitorii care se-ntorceau acasă. În stânga noastră se vedea Mediterana. Marea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
va veni când poporul va fi sau foarte corupt sau foarte curat”. Nu este deci trebuință ca poporul să se pocăiască înainte de venirea l ui. La Vaslui, sosind în ajunul serbării Ispășirii, oaspeții avură ocazia să vadă cuvioasa ceremonie, care toc mai avea loc. Pentru fiecare bărbat se tăia un cocoș și pentru fiecare femeie, a unei găini, după ispășire. În timp ce se repetau anumite rugăciuni, ei învârteau pasărea vie de trei ori în jurul capului, apoi puneau mâinile peste ea, ca pe
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
General al S.C.MOLID SECURIT SSTEMS “SIGURANȚĂ MAXIMĂ îMPREUNĂ” Aurel Brumă este de admirat pentru inteligența scrisului său, domnia sa fiind printre puținii autori care exploatează cuvântul făcând din el sursă de umor. Tudor Popescu BALADĂ PENTRU UN PUI DE GLOABĂ Toc. Mai. Tocmai aceste două cuvinte cu origini încă necercetate suficient erau gata să-i ofere personajului principal al capodoperei instrumentul transcrierii unui haicu, termen care n-are nimic de-a face cu ha lai cu, când, exact lângă dărăpănătura aceea
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
evident, e și complet...Dar de ce plângi ? De singurătate. N-am prietenă, n-am copii din flori, n-am prieteni, n-am...N-am pe nimeni ! Ba ai ! Mă ai pe mine, micul mare prieten de 1,63 metri cu tocuri cu tot. Te salvez, omule ! Prietenul la...lasă bancnota aici și, fie ce-o fi !... Pleacă ! Salvează-te ! Faci asta pentru mine ?! Da, fire-ar să fie de viață, o fac. Dau foc bancnote i! O rup ! îi înghit firul
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
La opt. Cu atât mai bine. După ce plec vă rog să închideți fereastra ca să nu răciți. Paaaaaa! Acest paaaaa! Rămase plutind deasupra celor doi soți îngroziți. Ușa, pardon, fereastra se mișca sinistru în balamale și un vânt rece pătrunse prin tocul de lemn așteptând răbduliu înlocuirea cu termopan, pam-pam. Moșule!!! Mo... S-a dus...Să știi că ăsta era sinucigaș profesionit dacă nu chiar mai rău.Cred că s-a făcut praf. Care praf că-l văd plutind într-o chestie
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
după ce-l privești cîteva minute pentru a-i insufla curaj, Îl decupezi cu grijă exact pe margine, pe linia Întreruptă, Îl ridici, e ușor, În faza următoare Îl colorezi, ochii, gura, hainele, umbrela, Îi adaugi mustăți, pupile și pantofi cu toc Înalt, Îi faci părul măciucă sau cu o perfectă cărare pe mijloc, căzut Însă pe sprîncene, Îl lipești pe o coală de hîrtie, apoi confecționezi o barcă tot din hîrtie, ori un avion, sui personajul Într-unul dintre aceste aparate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
cu urechea, apoi Își luă puloverul de pe colivie și se ÎmbrăcĂ cu el. Transpirase mult cît trăsese cu urechea, și acum i se făcuse frig pe veranda umbrită și străbĂtută de vîntul răcoros dinspre nord-vest. Ceea ce acoperea puloverul era un toc de pistol pentru umăr, a cărui piele era Încrețită și albită de la transpirație; În toc se afla un Colt 45, și greutatea sa constantă Îi făcuse un furuncul puțin mai jos de subsuoară. Se Întinse aproape de zidul casei, pe un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
cît trăsese cu urechea, și acum i se făcuse frig pe veranda umbrită și străbĂtută de vîntul răcoros dinspre nord-vest. Ceea ce acoperea puloverul era un toc de pistol pentru umăr, a cărui piele era Încrețită și albită de la transpirație; În toc se afla un Colt 45, și greutatea sa constantă Îi făcuse un furuncul puțin mai jos de subsuoară. Se Întinse aproape de zidul casei, pe un pat de campanie. Asculta În continuare cu atenție. Pasărea ciripea și sărea prin cușcă, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
exact genu’ de prostie care te bagă-n Încurcătură. Cum să mai dau vina pe alții, cînd chiar eu fac asemenea prostii?“ Pe terenul viran băieții continuau să joace baseball și de-acum se făcuse chiar răcoare. TÎnărul Își desfăcu tocul de piele de pe umăr și-și așeză pistolul mare lîngă picior. Apoi adormi. CÎnd se trezi era deja Întuneric, iar felinarul de pe colț strălucea printre frunzele de dafin. Se ridică, se duse pînĂ-n fața casei și, stînd la adăpost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
dădea-n stradă. Enrique o ridică - era o pietricică obișnuită, netedă - și-o băgĂ În buzunar; apoi intră-n casă și coborî treptele care duceau la ușa din spate. Se așeză În lateralul ușii și, cu mîna dreaptă, scoase din toc Colt-ul greu. — Victoria, spuse foarte Încet În spaniolă, pe un ton disprețuitor, după care, cu picioarele goale, se mută fărĂ să facă zgomot de cealaltă parte a ușii. — Celor care o merită, Îi răspunse cineva din spatele ușii. Era vocea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
trag și ei o să creadă că ești tu. Hai, spuse el, mergem amîndoi. N-avem ce apăra aici. Toate astea nu-s bune de nimic. Mai bine plecăm. — Vreau să rămÎn. Vreau să te apăr. Se Întinse după pistolul din toc și el o plesni peste față. — Haide. Nu fi prostuță. Haide! Acum coborau scara și el o simțea aproape, lîngă el. Deschise ușa dintr-o lovitură, ieșiră Împreună și se depărtară de casă. Enrique se-ntoarse și Încuie ușa. — Maria
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
Reflectorul era al mașinii de poliție care se apropiase Încet, fărĂ sirenă, și se postase Într-un colț al cîmpului. În timp ce Enrique se ridică-n picioare, slab, sfrijit, profilat clar În lumina reflectorului, Încercînd să-și scoată pistolul mare din tocul de pe umăr, mitralierele de lîngă mașina Întunecată deschiseră focul asupra sa. Era ca și cum ar fi fost lovit cu o bîtĂ-n piept, Însă nu simți decît prima izbitură. Celelalte lovituri nu erau decît ecouri ale primeia. Se prăbuși cu fața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]