3,724 matches
-
o fi trăit aici înaintea mea? mă întreb. Trebuie să fi fost una dintre concubinele imperiale ale răposatului împărat Tao Kuang. Sigur îi plăceau la nebunie picturile. Stilul e simplu, revigorant. Mă minunez de contrastul dintre decorul impresionant și imaginea umilă. Pictura îmi amintește de căldura propriei mele familii. Îmi aduc aminte când eu, sora și fratele meu ne strângeam la masa de seară și așteptam sosirea tatălui nostru. Îmi vine în minte un moment când tata a făcut o glumă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
atentă, doamnă Yehonala. Ne puteți băga pe amândoi în necaz. Sunt disperată, Shim, îi zic. Te rog ridică-te și ia loc. În timp ce vorbesc îi fac semn lui An-te-hai, care aduce o cutie aurie sculptată. — Shim, am pentru tine un umil dar. Deschid cutia și scot ruyi-ul pe care împăratul Hsien Feng mi l-a dăruit mie. La vederea acestuia, Shim mai că sare de la locul său. Ochii îi sunt atât de măriți, încât am impresia că o să-i cadă din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
coruptă, încât majoritatea oficialilor nu fac nimic altceva decât să se împăuneze cu titlurile și să își ia salariile. Mulți sunt descendenți de viță nobilă care au luptat sub comanda unor prinți puternici; alții sunt manciurienii bogați, dar de origine umilă, care și-au cumpărat posturile cu „donații“ făcute guvernatorilor de provincii. Împreună, ei alcătuiesc elita care conduce Curtea. De-a lungul anilor, ei au golit vistieria imperială. Când țara suferea din punct de vedere economic, acești oameni continuau să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
îl zăresc în curte pe eunucul-șef Shim. E îmbrăcat formal, într-o robă purpurie, cu căciulă asortată. Nu-mi răspunde la salut. — Ce se întâmplă, Shim? îl întreb. — Regulile îmi interzic să vă vorbesc, doamnă Yehonala. Încearcă să pară umil în glas, dar în tonul său se simte o bucurie ascunsă. Vă rog, dați-mi voie să vă ajut să urcați în palanchin. Simt cum în jurul gâtului mi se înfășoară o sfoară nevăzută. Așa cum privește în jos de pe tronul ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
ori, mai des decât mireasa. O urmez într-o cameră liniștită din aripa de vest, unde Lu ne așteaptă deja. Când intrăm, zăresc un bărbat viguros care se ridică de pe scaun. — Yung Lu, la dispoziția Majestăților Voastre. Manierele bărbatului sunt umile și vocea îi este fermă. Se lasă în genunchi și se înclină adânc, încheind ritualul prin tradiționalele plecăciuni, cu fruntea lovind pământul. — Ridică-te, îi zice Nuharoo și le face semn eunucilor să aducă ceai. Yung Lu are spre treizeci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
An-te-hai că trebuie să vorbesc cu Chow Tee. A doua zi, în urma sforilor trase de An-te-hai, Chow Tee vine să mă vadă, sub pretextul de a împrumuta o lampă. Are în jur de douăzeci de ani și pare simplu și umil. Roba sa din bumbac e albă. N-am mai văzut niciodată o față tânără cu atât de multe riduri. Originea și trecutul lui sunt similare cu ale lui An-te-hai și trăiește în Orașul Interzis de la nouă ani. E foarte atent
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
mie această onoare? — Îl vreau pe Su Shun, zice Nuharoo și îi dau lacrimile. El este omul cel mai de încredere al soțului nostru. Cu Su Shun alături de Majestatea Sa, sufletul ceresc se va odihni în pace. Vrei să accepți umila mea cerere, Su Shun? Este onoarea mea, Majestatea Voastră. Su Shun este în mod evident nemulțumit. Nu reușesc să-mi stăpânesc încântarea. Nuharoo nici nu știe ce-a făcut. A creat situația perfectă de care să profite prințul Kung. — Vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
înfățișare blândă, cu buze subțiri și obraji rotofei. — Zeița milei, Kuan Ying, a transpirat, zice el zâmbind. Am știut că acesta era mesajul Cerului care îmi spunea că Majestățile Voastre veți trece pe aici. Deși templul este mic, urarea mea umilă de bun venit se întinde de la mâna lui Buddha către infinit. La cină ni se servește supă fierbinte din rădăcină de ghimbir cu pâinici din boabe de soia și grâu. Tung Chih își îngroapă fața în bol. Și mie îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
să ieșim uniți din disputele noastre. Pentru a echilibra noua Curte, am devenit fiecare superiorul de fațadă și ajutorul celuilalt. Gâdilând mândria prințului Kung, i-am încurajat entuziasmul și ambițiile. Eram convinsă că dacă Nuharoo și cu mine vom fi umile cu el, și el va fi umil cu Tung Chih. Practicam principiile confucianiste ale familiei, și am avut amândoi de câștigat din asta. Mi-am jucat rolul, deși aveam să fiu tot mai obosită pentru a-mi pune în fiecare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
a echilibra noua Curte, am devenit fiecare superiorul de fațadă și ajutorul celuilalt. Gâdilând mândria prințului Kung, i-am încurajat entuziasmul și ambițiile. Eram convinsă că dacă Nuharoo și cu mine vom fi umile cu el, și el va fi umil cu Tung Chih. Practicam principiile confucianiste ale familiei, și am avut amândoi de câștigat din asta. Mi-am jucat rolul, deși aveam să fiu tot mai obosită pentru a-mi pune în fiecare zi o mască de teatru. Trebuia să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
să mă uit aici... la suma totală de șaptesprezece mii de dolari. Îți convine? Era rândul meu să râd. Nu că ar fi fost ceva cu adevărat amuzant, bineînțeles, dar singura alternativă era să plâng. — Am de ales? am Întrebat, umilă. Nici vorbă, răspunse ea, pe un ton suspect, care arăta că asta Îi făcea plăcere. Și probabil că trebuie să te hotărăști repede, pentru că un loc la business-class a dispărut În clipa asta. — Fă rezervarea! am țipat de-a dreptul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
care ne dădea informațiile despre zbor. Era doar ușor enervant să examinezi atât pasagerii, cât și echipajul, și să-ți dai seama că toți cei implicați arătau de parcă ar fi ieșit dintr-un episod din The Fabulous Life Of, cu excepția umilei mele persoane. Timpul de zbor ar trebui să fie de zece ore, cu turbulențe minime la traversarea Atlanticului, spuse pilotul, cu un surâs dătător de infarct și un fel de accent european vag. Unul care arată atât de bine n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
înșirare, printr-o interpretare de piese arheologice și printr-o căutare în listele de martiri ori chiar și în biografia, îndoielnică, a unui misionar. Numai punându-l în legătură cu tot mediul, ca și, mai ales, cu o întreagă viață a mulțimilor umile, îi putem găsi adevăratul rost."3 Acolo unde provincia romană a fost dominată de cetăți (orașe), s-a putut desfășura o "propagandă" (răspândire) a noii religii "cu grabnice și statornice urmări" (Iorga). Printre alte posibilități de pătrundere se afla și
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
proprii. Această categorie țărănească se mai numea și oamenii de curte, udvornicii, siliți să muncească pentru stăpânul lor și erau sinonimi, ca statut, cu iobagii. Slugile (udvornicii) erau întâlnite la curțile feudale, cele ale bisericii și ale regelui. Cea mai umilă categorie socială medievală erau robii (servi). Izvoarele robiei erau mai multe: prizonierii de război, căsătoria cu un rob, ajungerea în robie în urma unor obligații și datorii neachitate, apoi în urma săvârșirii unor fapte grave sau prin acceptarea ei de "bună voie
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
marile puteri creștine, al căror cuvânt cântărește greu la Constantinopol. Dată fiind această poziție a domnitorului, istoricul ce-și propune s-o fixeze riscă să nu descopere cu exactitate linia ce desparte abilitatea de poltronie. Domnitorul fanariot era, deși nesincer, umil servitor al sultanului, dar în interior făcea figură de despot investit cu toate atributele pendinte, al căror uzaj era îngrădit numai de teama unor grave tulburări ale supușilor, de natură să lezeze interesele suzeranului cu reacții imprevizibile. Oameni ai secolului
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
ca de un ritm și de un stil de viață pe care înțeleg să-1 păstreze, de represiunea amănunțită exersată de către prinț și susținută de consulul Rusiei. "Singura libertate respectată, declară tînărul Alecsandri, este libertatea de a fi docil, supus și umil în fața unei stăpîniri calificate drept "patriarhală"". El subliniază greutatea vieții pentru tinerii educați în străinătate care, după revenirea în țară, sînt bănuiți că ar fi revoluționari, sanculoți și carbonari. În viziunea tînărului Alecsandri, atmosfera este apăsătoare și grotescă. Dacă părinții
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
pare firesc, natural, evident, devine un credo de care poetul e definitiv atașat. "Toată viața mea am fost un idiot", afirmă Mircea Ivănescu, cu satisfacția malefică a celui care și-a construit o prezență publică inteționat stearsă, o apariție mereu umilă, precară, marginală. Gabriel Liiceanu se întreabă dacă nu cumva această mască ascunde, de fapt, un imens orgoliu și chiar îi spune, justificat, partenerului său de dialog: Ați avut tot timpul, în peisajul nostru cultural, ceva din comportamentul cinicilor clasici ai
[Corola-publishinghouse/Science/84939_a_85724]
-
o umbrelă pe o masă de disecții. De asemenea, funcția sa metaforică poate contamina definitiv existența, Turnavitu fiind timp îndelungat doar "un simplu ventilator pe la diferite cafenele murdare, grecești, de pe strada Covaci și Gabroveni". Prin mijloace politice obscure depăși mizeria umilei poziții "și reuși astfel să fie numit ventilator de stat...". O dată pe an, ia "formă de bidon" se umple cu gaz "până sus" și călătorește în "insulele Majorca și Minorca". Fabricat "pe cale chimică, prin syntheză" Bruno Schulz, al cărui roman
[Corola-publishinghouse/Science/84939_a_85724]
-
pentru că aceasta ar fi fost cea mai bună, ci pur și simplu pentru că era cea mai ușor de tolerat. Freud rămîne adeptul acestei tradiții în ciuda acerbelor sale critici la adresa represiunii, în ciuda denunțării condițiilor majorității oamenilor, în special ale celor mai umili, mai nevoiași dintre ei. Se pare că i-a transmis lui Zweig, admiratorul lui de la acea vreme, esența gîndului său: În ciuda insatisfacției mele față de sistemele economice actuale, nu am nici o speranță că drumul ales de sovietici va conduce la o
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
mari, Moise trebuie să se nască din părinți regali și deci a fost egiptean. Pentru a-l preschimba în evreu pe acest egiptean, Biblia a recurs la acest subterfugiu. "Pe cînd în celelalte cazuri, eroul se înalță deasupra începuturilor sale umile pe măsură ce înaintează în viață, viața eroică a omului Moise a început o dată cu descinderea de la înălțimea sa la nivelul copiilor lui Israel"494. În concluzie, israeliții nu s-au răsculat, au fost eliberați. Revolta lor a venit de sus, nu de
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
ochii celorlalți. "Una dintre familii este reală, aceea în care marele om s-a născut cu adevărat și în care a fost crescut; celelalte sînt fictive, născocite de mit, în urmărirea propriilor sale mobiluri. De regulă, familia reală corespunde celei umile, iar cea nobilă celei inventate"496. Apropierea este limitată, dar pune în lumină ceea ce-l deosebește și face din el o ființă divizată. Trebuie apoi să ne întrebăm privind cele două excepții observate față de schema tipică a legendei: Oedip și
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
nu insistă excesiv asupra decorului, destul de banal până la urmă, ci, dimpotrivă, încearcă să l schițeze prin fraze cât mai scurte și mai puține sugerându-i sobrietatea apăsătoare: „Cavarna: o singură stradă, cu prăvălii neînsemnate ținute de bulgari și câteva cafenele umile.”. (p. 103) Ambianța acvatică îi produce personajului narator efuziuni poetice menite să-i tempereze pentru câteva clipe angoasa existențială: „Fețele mării. Vocile ei. N-am cunoscut obsesie mai constantă. Dacă aș fi poet, aș face o epopee în care n-
Incursiuni în universul epic by Ana Maria Ghiban () [Corola-publishinghouse/Science/1223_a_1930]
-
complementarităților spre care se aspiră („Râs și lacrimi, în adânc bolțile se-mpreună”). În teritoriul poeziei însă, nu s-au pierdut ireversibil sevele, lumina, care mai rar, dar cu accent notabil, ies la iveală, pe chipul ei, spălat de ,,fard”. Umil în aparență, „darul”/ „tâlcul” își revelează prețul: pierderea și privirea sceptică adaugă, paradoxal, în profunzime, conferind textului, reflecției, ținută austeră, ca într-un amplu ciclu din ultima antologie publicată: „Epictet și Marc Aureliu - lumina ce-o poartă/ octombrie, împăcatul” (Chiparosul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288324_a_289653]
-
mit, Protagoras conchide următorul aspect carcteristic definiției politicului, și anume: “Cănd e vorba să delibereze despre organizarea cetății, se ridică și își dă cu părerea atăt dulgherul, căt și fierarul sau curelarul, negustorul sau armatorul, bogatul sau săracul, nobilul sau umilul și nimeni nu se miră de aceștia [...] pentru faptul că fără să fi învățat de undeva și fără să fi avut vreun dascăl încearcă să dea sfaturi”. Prin aceasta, se ilustrează caracterul universal al participării cetățeanului la problemele din cadrul polisului
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Adrian-Vladimir Costea () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2275]
-
trebuia să găsească o motivare, plauzibilă și satisfăcătoare, pentru autoritățile care la rândul lor trebuia să o găsească pentru Delegatul Romei și pentru Arhiepiscop. L-a salutat pe însoțitorul său de ocazie și plecă. Luându-și o atitudine supusă și umilă, repetându-și c-o să stea liniștit și că n-o să se lase provocat în niciun fel, bătu la poarta mânăstirii. Nimeni nu i-a reproșat nimic. Călugărul de la poartă l-a salutat ca de obicei, ceilalți călugări au rămas tăcuți
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]