6,679 matches
-
o flecăreală fermecătoare, pe placul soacră-si, care-i spusese cândva prietenului: - Tari mult îm placi (cu accentul pe "i", bineînțeles!) când vorghiești di leacuri, dragu' lu' mami... Drăgălășeniile mincinos-verbale ar fi continuat, dacă fiu-meu, Jerome, nu ar fi urlat cu disperare din sufragerie: - Mami-mami, hai repede să-l vezi pe nenea Roman la televizor!... Aha!, m-am cutremurat simțind cum viermele geloziei îmi sfredelea inima cu un burghiu de 16 înroșit în focul Gheenei: așadar, doamna mea, Coryntinaaaa... Aha
Cartofi pai cu mujdei de usturoi by Dumitru Hurubă () [Corola-journal/Journalistic/10382_a_11707]
-
actrițelor: vedem femei între ele, dar mai ales actrițe între ele! Îmi trebuiau deci staruri de cinema, pentru ca spectatorul să perceapă în același timp identitatea personajului și pe cea a actriței. Lumea vine la spectacol ca să vadă staruri iubindu-se, urlînd unele la altele, certîndu-se, îmbrățișîndu-se... Cinematograful ca un circ: opt staruri într-o cușcă, fiare gata să se devore. Așa că filmul nu putea fi decît îmbogățit de prezența unor mari actrițe, foarte cunoscute, care n-au mai filmat niciodată împreună
8 femei by Eugenia Vodă () [Corola-journal/Journalistic/14445_a_15770]
-
că toată fericirea mea stă înșirată în kilometrii aceștia de cale ferată, de șosea, gata să se strîngă, iarăși, în mine. Sînt suspect de calmă din punctul de vedere al celorlalți călători. Ei se luptă să stingă difuzorul din care urlă o muzică latino într-o variantă românească de o tîmpenie fără margini. Nu reușesc. Căldura ne-a topit pe toți, ne scurgem, ne prelingem. E drept, în vagoane nemțești second-hand. Altfel, totul este civilizat. Ajung la Brașov, sînt așteptată de
La căsuța albă by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/14114_a_15439]
-
spunînd, ostateci încă ai incandescenței voastre juvenile: «La révolution, nous l'avons tant aimée...». Și nu pot să nu vă întreb, scrîșnind din dinți, de ce ați tăcut cînd era ucis Andrés Nin într-o groapă din Barcelona, de ce nu ați urlat împotriva despotului asiatic cînd vă masacra sau vă deporta, cînd vă obliga la autoflagelare?" (p. 236) Profesorul american Vladimir Tismăneanu este unul dintre cei mai profunzi cunoscători ai fenomenului comunist din politologia actuală. Mult așteptata sa carte, Stalinism for All
Inocenți cu mîini murdare by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/14277_a_15602]
-
împuște, ori ca să i le predea onorabil. Soldații lui, toți cu puștile pregătite, au tras în cei trei și au mai omorît cîțiva gardiști din greșeală. În teama lui că ar putea fi împușcat rușinos de propriii săi soldați. Scipione urlă: , Nu mai trage nimeni", îl suie lîngă el pe cal pe Stelian și îl duce prizonier, la cazarmă. Pe ceilalți i-a adus trupa pe jos. După două zile, cînd s-a terminat de tot rebeliunea, Scipione întreabă la București
Defilarea by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/7880_a_9205]
-
dacă ții să nu-ți trădezi vocația, atunci pregătește-te și să suferi de foame, și să mănânci macaroane cu viermi, și să pleci în neantul politic (spre a ajunge la certitudinea unei mari universități), și să taci atunci când alții urlă ca lupii. Este o lecție aspră, de acord, dar pe care Blaga ne-o spune blând, firesc, ca pe o narațiune autobiografică. Trecând testul de auto-incluziune pe care Andrei Cornea li-l solicita filosofilor, pedagogia sa este cu atât mai
Întoarcere la Lucian Blaga by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/3672_a_4997]
-
bolnavă în care salvatorii sunt abandonați. "Am fost în această seară să mă reculeg la mormântul Aurei Ion. Nu mai era nimeni, doar un mormânt acoperit de flori și înconjurat de candele. O țară întreagă este strivita de durere și urlă de revoltă. Ieri aveam impresia că demisia lui Stroe ar putea să ne mai stingă din durere și frustrare. Azi, în fața mormântului Aureliei, simt că revoltă este insuficientă. Țară în care salvatorii sunt abandonați este profund bolnavă. Țară în care
Gâdea: "Am fost să mă reculeg la mormântul Aurei Ion…" () [Corola-journal/Journalistic/48499_a_49824]
-
doua zi. Așa ceva nu se poate întâmpla, desigur. Dar mie mi s-a întâmplat, Sensible. Am petrecut acești ani într-o gaură cu șobolani, de genul celor pe care nici strămoșii mei nu le mai foloseau pentru prizonierii lor. Am urlat ca un posedat. Eram violent, nestăpânit. L-am lovit pe temnicer, l-am insultat pe comandantul locului, am scris tuturor celor cărora le aparțineam. În zadar. Nimeni nu mi-a răspuns și vocea mi-a răgușit. Privirea mi s-a
Anne Parlange, Vincent Lestréhan by Sabina Chisinevski () [Corola-journal/Journalistic/10282_a_11607]
-
casă, de sub scaunul meu, cred. N-a așteptat să găsească sursa muzicii; știa mai multe. S-a ridicat și s-a repezit la ușă. A deschis-o cu mâna dreaptă (m-am întrebat unde o fi lăsat scrisoarea) și-a urlat, gesticulând cu cealaltă mână și cu pistolul, vociferând mai tare decât muzica ce intra pe ușă comprimând tot aerul în fundul încăperii: - Maga! Muzica își urma ritmul, ondulant, barbar. - Maga! Cred că am auzit o voce omenească printre chitarele electrice, saxofoanele
Guillermo Cabrera Infante - Trei tigri triști by Dan Munteanu () [Corola-journal/Journalistic/6504_a_7829]
-
doar părelnică renunțare la nostalgicul imbold: "totul este atît de posibil, atît/ de firesc încît vei uita că în sufletul tău stă ghemuită/ spaima sărăciei de-acasă, baloții de gheață/ gata să cadă din mînia lămpașelor pe care le auzi urlînd" (Hurrah New-York!). Persistînd în miraj, autorul îl ațîță prin însăși dualitatea simțămîntului său, scindat între beția prezentului și regretul trecutului, ipostaze de-o complementaritate melancolică, întrucît nici un factor nu-l poate suprima pe celălalt. De unde o oscilație care (deoarece avem
Orfism american by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/15086_a_16411]
-
în lume să nu stea locului. Un morb hiperactiv le-a intrat în oase desfigurînd încărcătura aerului. De la vînzoleala trupurilor se trece prin molipsire la paroxismul gurii, actorii dezlegînd cuvintele de o pronunție normală și țipîndule din convingerea că, dacă urlă, sunt mai expresivi. E o poftă de exacerbare contaminînd totul, cu o stridență atît de frapantă că momentele de subtilitate dispar. De aceea piesele nu mai au psihologie, doar dinamică apocaliptică. Subînțelesurile sunt stîrpite în numele trepidației ca scop în sine
Declinul scenei by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2486_a_3811]
-
în apă și ținute acolo până se umflă și devin livide, dar aceasta nu le împiedică să iasă într-un târziu din valuri și, orbecăind, să se arunce încă o dată asupra adversarilor. Li se da foc și ard în vâlvătăi urlând îngrozitor, dar ulterior, cu terifiantele lor fete carbonizate, se mobilizează și își continuă acțiunea criminală. Chiar și îngropate în pământ au încă un viitor: vor ieși și de acolo, cu țărâna și pietrișul siroindu-le pe umeri, și își vor
Moartea in filmele americane by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/13747_a_15072]
-
că i-a cheltuit pe mâncare și băutură l În noaptea de 27 spre 28 iunie, în jurul orei 3,15, trei tineri aflați sub influența băuturilor alcoolice s-au oprit în fața Consulatului German. Aici, ei au început să cânte, să urle și să facă scandal. Jandarmul, aflat în serviciul de pază și protecție a obiectivului, le-a cerut turbulenților să înceteze și să părăsească zona. Pentru că cei trei nu au plecat, a fost anunțat echipajul aflat în serviciul de patrulare la
Agenda2006-26-06-politie () [Corola-journal/Journalistic/285104_a_286433]
-
de atunci nu le mai găsesc / parfumul. Îmi amintesc doar că erau enorme. La treizeci de ani mă sufocam, într-o țară fără granițe, fără speranță / și credință, doar cu gratii. }in minte că voiam să fug, să înot, / să urlu. Puteam mînca și gîndaci fără să am nici o repulsie, / îmi răsunau în urechi versurile lui Blaga: munților, dați-mi un trup. / Am fost un actor foarte bun în revoluție, neașteptînd nici o răsplată. Alții au primit gloanțe. La patruzeci aveam un
Ultimul optzecist by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/7292_a_8617]
-
înaintează, se trage într-o parte, se dă înapoi. Încercare pe cît de rizibilă pe atît de zadarnică. Logodnicul fiicei lui Jakobsz a aruncat acidul. Bărbia, buzele, fruntea, părul, gîtul lui Meaume sînt arse. Fiica judecătorului e atinsă la mînă. Urlă. Durerea fiecăruia este atît de vie că urlă cu toții. Meaume este dus la meșterul său. Heemkers cheamă un medic care-l îngrijește pe ucenic. Ochii n-au suferit leziuni. Dar fața e toată o rană. Mai tîrziu, rănile se umplu
Pascal Quignard - Terasă la Roma by Emanoil Marcu () [Corola-journal/Journalistic/14858_a_16183]
-
înapoi. Încercare pe cît de rizibilă pe atît de zadarnică. Logodnicul fiicei lui Jakobsz a aruncat acidul. Bărbia, buzele, fruntea, părul, gîtul lui Meaume sînt arse. Fiica judecătorului e atinsă la mînă. Urlă. Durerea fiecăruia este atît de vie că urlă cu toții. Meaume este dus la meșterul său. Heemkers cheamă un medic care-l îngrijește pe ucenic. Ochii n-au suferit leziuni. Dar fața e toată o rană. Mai tîrziu, rănile se umplu de puroi. Suferă ca un cîine. Cînd febra
Pascal Quignard - Terasă la Roma by Emanoil Marcu () [Corola-journal/Journalistic/14858_a_16183]
-
cu Haralampy câte două pahare de șampanie: unul pentru sărbătoarea națională, celălalt pentru TVR care, în spiritul principiului că trebuie să fie aproape de oameni și ale lor, avea înscrisă sub siglă cunoscuta sintagmă național-patriotică "Români de români". -Uraaaaa!, mi-a urlat prietenul la ureche. Nu ți-am spus eu că chestia asta se ia ? Dar a continuat, sobru și profesional: -...Fiindcă readucerea în prim-plan a acestei ziceri, mahalagistică cum e ea, contribuie substanțial la rotunjirea zestrei și prestigiului instituției... l
" Români de români" și la TVR1 - cu felicitări by Dumitru Hurubă () [Corola-journal/Journalistic/12224_a_13549]
-
fi dat această știre. Ceva însă, după cum a recunoscut Vîntu însuși, s-a întîmplat. Șalupa lui a avut o pană și a fost remorcată. "A dracului șalupă, ar zice Caracudi al lui Caragiale, cum rămîne ea în pană tocmai cînd urlă presa că proprietarul ei vrea să-și ia tălpășița din România." Cum nu-și poate pune asemenea întrebări, Cronicarul nu poate decît să-l deplîngă pe SOV că e proprietarul unei gioarse al cărei motor l-a lăsat în inima
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/15100_a_16425]
-
apă dintr-un pârâu. Un lup îi sare în spate și încearcă să-l sfâșie. Omul se luptă, apucă lupul de grumaz. Încleștat de animal, cu el în spate, gâtuindu-l din ce în ce mai tare. Aleargă astfel spre sat, intră în sat urlând cu lupul în spate, care acum, dacă ar putea, s-ar desprinde de om și ar fugi, însă acesta, înnebunit, în starea lui capătă o forță colosală care sugrumă lupul asupra căruia sătenii alarmați sar și-l doboară, desprinzându-l
Caleidoscop by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/16118_a_17443]
-
rămînă în pace sub pămînt și să nu bage în seamă îngrozitoarea hărmălaie. Bărbații din Shirmal se revărsară afară din moschee cu ochii aprinși de fanatism, iar în spatele lor venea un Mulana Bulbul Fakh deosebit de iritat. - Uitați-vă la mine, urlă waza Bombur Yambarzal. Acest imbecil bătut în cap, caraghios și însetat de sînge este exact ceea ce v-ați hotărît cu toții să deveniți. Bărbații din Shirmal au povestit ani de zile după aceea despre isprava măreață și neobișnuit de altruistă a
Salman Rushdie Shalimar Clovnul by Dana Craciun () [Corola-journal/Journalistic/10108_a_11433]
-
siguranța oferită de cumpărător. Instituțiile internaționale așteaptă din partea noastră eficientizarea companiilor prin privatizare și nu distrugerea acestora!". Nu fac decât să se decredibilizeze" Purtătorul de cuvânt al PSD mai atrage atenția că "Înainte, acoliții lui Băsescu și din zona PDL urlau că CFR Marfă trebuie privatizată. Când a început procesul de privatizare, s-au sucit, susținând că statul trebuie să-și păstreze această zone strategice. Acum, că suntem precauți, din nou nu e bine. Nu fac decât să se decredibilizeze”.
Ivan: Guvernul a procedat corect. Blaga se face de râs ca Băsescu by Covrig Roxana () [Corola-journal/Journalistic/34720_a_36045]
-
românească în tabere pe cât de pestrițe, pe atât de hămesite. Indivizii care în perioada 1996-2000 se întreceau în grețoase declarații anti-N.A.T.O. au devenit, odată cu preluarea puterii, cei mai zgomotoși adepți ai pactului militar nord-atlantic. Politicaștrii ce urlau din rărunchi cerând stoparea unor bombardamente în care n-aveam nici un amestec, acordă azi, fără să clipească, drept de folosință asupra aeroporturilor și porturilor românești pentru eventuale operații N.A.T.O. împotriva Irakului. Vă imaginați în ce termeni ar fi glosat
Învierea prin partid by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/15186_a_16511]
-
de familie, tablouri, printre care trei portrete ale bunicilor, se descotorosise de bunuri, pământ nu a vrut nimeni să-i cumpere, și nici așa nu reușise să-și salveze soția. Iar cumnata zăcea acum acolo, doborâtă de aceeași boală fatală, urlând, speriind îngerii și arhanghelii de la porțile raiului. Dar pământurile soției sale, pământurile familiei Corval? Octávio trecea lupa enormă peste literele ziarului, care se contorsionau în fața bieților săi ochi. Se părea că ziarele nu erau scrise, că nu spuneau nimic, că
José Viale Moutinho - Casele noi by Micaela Ghițescu () [Corola-journal/Journalistic/7555_a_8880]
-
părerile lor? Zgomotul ăsta parcă vinde ceva", a subliniat Mircea Diaconu. El își amintește un moment din '79 când se uita cu Ștefan Bănică senior la televizor și spune: "m-a șocat ceva: se țipa, ceva se vinde, ceva se urlă. Nu-i normal. Asta-i senzația mea pe vreme de campanie electorală. Un zgomot, trec grupuri de mașini cu girofaruri, apoi trec grupuri de mașini brand-uite. Doar clopotele mai lipseau. Oamenii se întorc cu spatele". Mircea Diaconu atrage atenția că
Diaconu, despre o situație cumplită. "Mă isterizează. E un blocaj periculos" by Roxana Covrig () [Corola-journal/Journalistic/30236_a_31561]
-
de mai sus. Încerc, pur și simplu, să arăt cât de ridicol e pentru un intelectual să inventeze formule lipsite de sens pentru a-și exhiba rănile. Evident că există o clară trimitere ideologică în sintagma "boierii minții". Evident că urlă în ea colectivismul și nostalgia gloatei. Evident că ar dori să fie ei înșiși beneficiarii succesului, "boieri" relaxați, destinși, plini de farmec. Dar nu sunt. N-aș putea spune că acești mărunți resentimentari măcar împărtășesc valorile stângii: nu de alta
Oierii minții by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/11805_a_13130]