38,095 matches
-
Bundului, șenilele lui scoțînd scîntei pe liniile de tramvai. Ocoli brusc un tramvai abandonat și strivi o ricșă de un stîlp de telegraf. Desprinzîndu-se dintre rămășițe, o roată deformată se rostogoli pe drum. Se rostogolea alături de ofițerul japonez care comanda trupele de asalt, cu sabia ridicată, de parcă ar fi vrut să lovească roata din fața lui. Două avioane de luptă trecură razant de-a lungul malului, curentul iscat de elicele lor măturînd colibele de bambus de pe șampane și scoțînd la iveală sute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
iarbă pînă la piscină și se așeză pe marginea ei. Soldații se apucară să mănînce, vorbind Încet. Erau niște bărbați solizi, cu capetele rase, avînd haine și echipamente mai bune decît santinelele japoneze din Shanghai și Jim bănui că erau trupe de luptă experimentate. Jim Îi urmărea cum mîncau, cu ochii ațintiți pe fiecare Îmbucătură care le intra În gură. CÎnd cel mai În vîrstă dintre cei patru soldați termină, curăță niște orez ars și niște resturi de pește de pe marginea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
de cocioabe ridicate pe malurile canalelor negre. Trecură pe sub benzile transportoare aeriene ale unei oțelării, Împodobite cu panouri de la festivalul dragonului. Prăvălii de amanet cu obloanele trase stăteau În fața fabricilor abandonate de aparate de radio și de țigări; plutoane de trupe chinezești ale regimului marionetă patrulau În jurul fabricii de bere Del Monte și al depoului de camioane Dodge. Jim nu fusese la Chapei niciodată. Înainte de război, un băiețel englez ar fi fost ucis În cîteva minute doar pentru pantofii lui. Acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
doilea zodiac deasupra pămîntului distrus. 18 Rătăcitori — La dreapta... la dreapta... nu... vreau să spun, la stînga! Jim se aplecă prin geamul pasagerului cabinei și strigă la șofer, pe cînd camionul Înainta spre puntea de lemn a podului de pontoane. Trupele japoneze de pionieri construiseră această trecere temporară peste golful Soochow În săptămînile de după atacul de la Pearl Harbor, dar deja podul se dezintegra din cauza traficului greu. Pe cînd camionul se Îndrepta spre primul ponton de fier, frînghiile roase, care țineau scîndurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
detenție nu era interesat de război. I-ar fi ajutat să-și ridice moralul, sarcină pe care Jim o găsea tot mai dificilă. Lui Jim Îi plăcea să-și imagineze că, În multe privințe, el era adevăratul conducător al acestei trupe de prizonieri În bejenie. Uneori, cînd ducea carafa grea cu apă și aprindea focul seara În sobă, știa că nu era mai mult decît ajutorul lor de bucătar. Dar fără Jim, care să adune surcelele și să fiarbă cartofii, pînă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
nu ne pasă, căci știe fiecare Că marțea, pe-nserate, noi mergem la plimbare... În timp ce traversa terenul de adunare spre Blocul E, Jim se opri să-i privească pe actorii din Lunghua repetînd următorul lor spectacol-concert, pe treptele Barăcii 6. Conducătorul trupei era domnul Wentworth, directorul băncii Cathay. Îi plăceau spectacolele de amatori, cînd fiecare dintre cei implicați era În centrul atenției publice. Jim jucase rolul unui paj În Henric al V-lea, un rol pe care Îl savurase. Costumul pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
curse peste orezării, bombardierele B-29 apăreau din senin pe cerul de deasupra capului său, de parcă ar fi fost chemate de mintea flămîndă a lui Jim. Tunetul lor tot mai puternic străbătea pămîntul dinspre docurile de la Nantao. Un vas japonez de trupe, aplecat pe bancurile de nisip, era bombardat Întruna, pînă cînd Jim putea vedea lumina zilei prin suprastructura lui. Cu toate astea, pista de ciment de la aerodromul Lunghua rămînea intactă. Printr-un efort eroic, inginerii japonezi continuau să astupe craterele după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
pe Basie. Dar marinarii americani nu-și mai primeau vizitatoarele și baricadaseră ușile dormitoarelor. Basie Îl strigă pe Jim, atrăgîndu-i atenția să nu părăsească lagărul. Cum era de așteptat, sfîrșitul războiului avu viață scurtă. Pe Înserat, o coloană motorizată de trupe japoneze trecu pe lîngă lagăr În drum spre Hangchow. Poliția militară aduse Înapoi la casa paznicilor grupul de șase englezi care Încercaseră să meargă pe jos la Shanghai. Bătuți crunt, zăcură inconștienți pe treptele casei paznicilor. CÎnd sergentul Nagata permise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
completa cercul cu nenumăratele lui golfulețe și șanțuri de irigații. Convoiul ajunse lîngă lagăr, farurile reflectîndu-se În saliva amestecată cu praf. Soldați Înarmați săriră jos, cu baionetele fixate la puști. După uniformele și echipamentele noi, Jim putea vedea că aceste trupe de securitate erau o unitate specială de cîmp a jandarmeriei japoneze. Se strecurară repede prin porți, luînd poziție În fața casei paznicilor. Prizonierii se retraseră, Înghesuindu-se unii În alții ca oile. Luat de val, Jim fu doborît din cărucior de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
soldații japonezi stăteau pe băncile de ciment de lîngă tunelul de la intrare, sorbind ceai lîngă o sobiță de cărbuni. Fumul se risipea Între camioanele sanitare. Doi soldați tineri Îi dădeau găleți cu apă doctorului Ransome, care le lua plictisit, dar trupele de securitate nu păreau mai interesate de prizonierii de la Lunghua, care ocupau terenul de fotbal, decît fuseseră În timpul marșului din ziua anterioară. Cu picioarele tremurînde, Jim se ridică și cercetă mașinile parcate, În căutarea Packard-ului părinților săi. Dar unde erau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
de atletism, observă că trei bărbați intraseră pe stadion. Doi erau hamali chinezi, cu pieptul gol și cu pantaloni negri legați de glezne deasupra sandalelor de paie. Al treilea era eurasiaticul În cămașă albă pe care Jim Îl văzuse cu trupele japoneze de securitate. Ei rămaseră lîngă tunel, În timp ce eurasiaticul inspecta stadionul. Se uită la deținuții care ședeau pe iarbă, dar atenția lui era clar atrasă de mobilele furate, aflate În tribune. Eurasiaticul avea un pistol automat greu vîrÎt În betelia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
conștienți de soarta ce-i aștepta dacă ar fi căzut În mîinile foștilor lor camarazi naționaliști, dar atrași spre Shanghai de ajutoarele americane picate din cer. În timp ce Jim stătea În ghereta observatorului din turnul de pază, o companie din aceste trupe demoralizate se tîra pe lîngă porțile de la Lunghua. Încă Înarmați pînă-n dinți, În uniforme jerpelite de pe care Își smulseseră Însemnele, trecură la trei metri de mecanicul singuratic de la Packard, care Își păzea comoara de batoane de ciocolată și reviste Sunday
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
pe care o eliberase În ultima săptămînă a războiului. Dar canalul de lîngă gard conținea doar trupul unui aviator japonez mort. Secțiuni din aeroportul Lunghua - pagoda, barăcile și turnul de control - erau acum ocupate de o brigadă de Înaintare a trupelor naționaliste. Din motive proprii, aviatorii japonezi și echipele de sol nu făcuseră aici nici o Încercare de a scăpa și continuau să trăiască În hangarele și atelierele distruse. În fiecare zi, soldații naționaliști luau cîțiva japonezi și Îi omorau pe terenul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
ședeau pe șasiul mașinii și beau vin. Jim urcă panta albă ca talcul. Ploaia spălase o parte a terasamentului, iar el se tîrÎ pe sub șinele ruginite și traversele putrede. Mai multe bucăți de șină fuseseră Înlocuite de curînd, probabil de trupele comuniste, care făcuseră din oraș baza lor. Platforma fabricii de ceramică, linia de cale ferată și rezerva de cărămizi de la vechile cuptoare și coșuri, precum și apropierea de aeroportul Lunghua, atrăseseră garnizoana comunistă spre acest golf modest. Totuși, după spusele lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
porni să traverseze rîul, gata să adune containerele rătăcite. O duzină de parașute căzură din avioanele B-29 și alunecară repede spre sol. Containerele nu conțineau cutii de Spam, Klim și teancuri de Reader’s Digest, ci muniții și explozive pentru trupele Guomindangului. Batalionul, cu sprijinul artileriei, lichida ultimele unități comuniste care Încă rezistau printre ruinele magaziilor din Pootung. Pe delușor, cadavrele soldaților comuniști uciși erau orînduite ca lemnele de foc. În tăcerea de după trecerea bombardierelor. Jim putu auzi tunetul dureros al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
la cadavrele stivuite, de parcă le-ar fi văzut Încărcate cu toate bogățiile Orientului, gata să fie expediate tocmai la Frisco. Lui Jim Îi părea rău de Basie și era tentat să-l avertizeze că stadionul era, probabil, gol, jefuit de trupele Guomindangului de puținele lucruri de valoare ce supraviețuiseră soarelui și ploii. Dar Basie prinsese momeala și acum alerga bucuros spre cange. Cu puțin noroc, dacă va supraviețui În atacul asupra stadionului, Își va arunca pușca și o va porni pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
ale Guomindangului Îl salutau pe victoriosul generalissim Chiang, pe podiumul lui de paradă de la Nanking. Singurele forțe care nu erau sărbătorite erau comuniștii chinezi, dar ei fusese alungați din Shanghai și din orașele de coastă. Indiferent de contribuția pe care trupele lor o aduseseră la victoria Aliaților, fuseseră demult depreciate, pierdute sub straturile de jurnale de actualități care Își impuseseră propriul lor adevăr asupra războiului. În cele două luni de cînd se Întorsese În Amherst Avenue, Jim vizitase des cinematografele redeschise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
va „supune” pe „actori” ca și pe îndrăgostiți tuturor metamorfozelor, inversărilor de roluri și amăgirilor, făcându-i să treacă printr-o experiență în care jocul nu e departe de teroarea reală a unei alterități periculoase. La sfârșitul primului act, când trupa actorilor amatori programează o repetiție a piesei Prea trista comedie și prea tragica moarte a lui Pyram și a Thisbei, repetiție ce urmează să aibă loc a doua zi, la căderea nopții și răsăritul lunii, în pădurea de la marginea orașului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
includ întotdeauna o reflecție asupra statutului a ceea ce a fost reprezentat, asupra veritabilului mod de funcționare a reprezentației pentru spectator. În finalul Visului..., Puck este cel care se adresează spectatorilor; e „spiridușul”, ca metaforă a actorului ce vorbește în numele întregii trupe: „If we shadows...”. La sfârșitul Furtunii, Prospero trage el însuși concluziile acestui teatru al vrăjitoriilor și al puterii asupra spiritelor, asupra umbrelor, putere ce încetează odată cu căderea cortinei. Nu trebuie uitată nici Rosalinda din epilogul piesei Cum vă place, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
de șoareci”, în care va prinde și va închide conștiința vinovată a regelui uzurpator. Claudius va asista la întoarcerea fantomei bătrânului Hamlet, ce-și va retrăi moartea sub ochii îngroziți ai ucigașului său. O capcană funcționând astfel încât momeala „fabricată” de către trupa de actori să creeze o teribilă senzație de realitate a unui trecut mort, dar care reînvie în prezentul reprezentației; iar acest „spectacol în spectacol” repetă întru câtva prima întoarcere a fantomei ce-și povestește propria moarte. Teatru în teatru sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
de a aminti importanța pentru teatru a străvechilor pietre funerare, puterea materialității lor impunătoare, capabilă să figureze invizibilul și, totodată, să se lase pătrunsă și stăpânită de el. Cât privește manechinele, aflăm de la bun început că vor fi folosite de trupa de actori (găzduită de Cotrone în misterioasa lui vilă) pentru spectacolul cu piesa Povestea copilului înlocuit, deși Contele, nedumerit, se întreabă în modul cel mai prozaic ce-ar putea face cu ele, din moment ce sunt mute. Didascaliile precizează însă că marionetele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
înseamnă și a crea spirite capabile să devină, la rândul lor, la fel de credibile în ochii celorlalți. Pentru piesa Povestea copilului înlocuit, pe care, la propunerea lui Cotrone, actorii se pregătesc să o joace la nunta Uriașilor munților, important e ca trupa să aibă nu o sală de teatru, ci o anumită forță magică, singura în stare să-i dea spectacolului necesara putere de atracție. Forța aceasta comedianții o pot găsi în vila lui Cotrone, adică acolo unde „oamenii cred în realitatea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
dintre viață și moarte. În spatele acestor morți vii există totuși și un om mort de-a binelea, și asta din pricina Contesei: Poetul, cel ce continuă însă să trăiască prin opera lui, mai ales prin Povestea copilului înlocuit, piesa pe care trupa o joacă de doi ani de zile. Răposatul Poet a devenit, așa cum îi spune Cromo Contesei, „pentru tine și pentru noi toți, șancrul care ne-a mâncat carnea până la os”; aidoma unei fantome răzbunătoare, el a pus stăpânire pe trupurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
de prezența invizibilului și de amenințările acestuia. Câțiva ani mai târziu, Artaud descoperă teatrul balinez și găsește în el, în sfârșit, modelul exemplar al acelui teatru „al halucinației și al fricii” pe care îl căutase îndelung. Într-adevăr, în spectacolul trupei din Bali, actorii-dansatori „ne apar mai întâi ca niște personaje spectrale”. Prima piesă „debutează prin intrarea în scenă a unor fantome” și, chiar din această clipă, avem revelația esenței pure a artei teatrale, căci personajele sunt „văzute din unghiul aspectului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
a tuturor agenților Franței din regiune care conspirau și transpirau de aproape un an de zile era tocmai aceea de a împiedica încheierea acestui tratat. Înainte de a ataca Rusia, împăratul urmărea să o slăbească, prin menținerea armatei ruse la Dunăre. Trupele mareșalului Marmont așteptau deja în Dalmația desăvârșirea programatei alianțe franco-turce, ca să lovească apoi Rusia de la sud, în timp ce Napoleon, cu grosul armatei franceze, ar fi atacat-o din nord, prin Polonia. Un plan grandios pe care Franța risca să îl rateze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]