4,105 matches
-
ce s-a ales de ceea ce a fost?“ Asta e ceața, asta e rimanul, asta e legenda, viața eternă... Și asta e cuvântul creator, visător. Există o viziune radioasă a lui Leopardi, tragicul visător al plictisului, și anume Cântecul cocoșului-sălbatic, cocoș gigantic scos dintr-o perifrază targumică a Bibliei, cocoș care cântă revelația eternă și-i poftește pe muritori să se trezească. Și sfârșește așa: „Va veni o vreme când universul acesta și natura însăși se vor fi epuizat. Și la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
e ceața, asta e rimanul, asta e legenda, viața eternă... Și asta e cuvântul creator, visător. Există o viziune radioasă a lui Leopardi, tragicul visător al plictisului, și anume Cântecul cocoșului-sălbatic, cocoș gigantic scos dintr-o perifrază targumică a Bibliei, cocoș care cântă revelația eternă și-i poftește pe muritori să se trezească. Și sfârșește așa: „Va veni o vreme când universul acesta și natura însăși se vor fi epuizat. Și la fel cum din uriașele regate și imperii omenești și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
nu se mai uita pe stradă. „Nii, bă, țoapele!” Țoapele pășeau apăsat, râdeau zgomotos, se îmbrăcau fără gust, aveau puține idei, dar fixe. „Astea vin la facultate numai ca să se mărite mai bine. Sunt ca găinile alea care, alergate de cocoș, se gândesc că dacă fug sunt proaste, dacă stau, zice lumea că sunt curve, și atunci se împiedică. Nii la ele, cum pășesc, ce mers împiedicat au!” Ore întregi stăteam cu Tămaș pe terasă, dar la sfârșit nu mai vorbeam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
capul de pământ la icoane sau privind cu ochii dilatați la televizor. Când treptele de lumină au început să crească iarăși, zorelele s-au deschis, regina-nopții s-a închis, floarea-soarelui și-a regăsit rotirea înceată, rățuștele și-au scuturat aripile, cocoșii au cântat de ziuă. O zi derulată în patru minute, o zi întreagă. Cea mai acută percepție cosmoterestră pe care am trăit-o. Tata a deșurubat votca. Universul mirosea a aripi de pui prăjite la jar, a fân, a rugi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
n-am reușit să le evit, Ce-aș putea, Nu știu, ți-aș aduce aminte, te-aș face să te simți prost, Adică imbecil și ridicol, Sunt vorbele tale, nu ale mele, Cu alte cuvinte, bătrânul văduv care face pe cocoșul, aruncând ocheade tandre unei văduve ca și el, dar din cele tinere, și uite că vine fata moșului să-i dea de veste că va fi bunic, ca și cum i-ar zice lasă-te de jocuri, vremea ta a trecut, mulțumește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
exact invers, și sunt mult mai Îngrijorat din această cauză. Într-un fel, este cel mai bun institutor pe care l-am angajat vreodată, elevii săi fac progrese remarcabile, părinții Îl divinizează, misiunea n-a primit niciodată atâtea daruri, miei, cocoși, halva, toate În cinstea lui Baskerville. Drama lui este că refuză să se poarte ca un străin. Dacă s-ar amuza să se Îmbrace În felul oamenilor din partea locului, să mănânce polow și să mă salute În dialectul țării, m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
trebuie să ne Îmbătăm ca Dionysos de lucruri cîtă vreme sînt În jurul nostru neatinse Încă de remușcarea paradisului pierdut. Ar trebui să vorbesc acum despre munți, să Închid ochii În fața mării. Aș putea evoca aici o grădină sălbăticită de țipetele cocoșilor În amiază și de merii care au crescut Între timp torențial asfixiind iarba caldă și plină de soare... o curte unde un măr bătrîn cu fructe sticloase și acrișoare a rămas martor fidel al timpului cînd am făcut și eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
Volaille de Bresse en fricassée, crêtes et rognons de coq, truffe noire! — Stop! strigă Lionel exact când picolii vor să ridice, sincron, clopotele de argint care acoperă felul de mâncare anunțat. Adică vrei să spui că ne servești creste de cocoș și - să mă ierte Liliane - coițe de cocoș? În România, crestele de cocoș se aruncă la pisici, iar pisicile trebuie să fie flămânde rău ca să le mănânce. Nu accept să fiu luat de prost. — Îmi pare rău, domnule, dar crestele
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
de coq, truffe noire! — Stop! strigă Lionel exact când picolii vor să ridice, sincron, clopotele de argint care acoperă felul de mâncare anunțat. Adică vrei să spui că ne servești creste de cocoș și - să mă ierte Liliane - coițe de cocoș? În România, crestele de cocoș se aruncă la pisici, iar pisicile trebuie să fie flămânde rău ca să le mănânce. Nu accept să fiu luat de prost. — Îmi pare rău, domnule, dar crestele de cocoș fac parte din patrimoniul gastronomic național
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
strigă Lionel exact când picolii vor să ridice, sincron, clopotele de argint care acoperă felul de mâncare anunțat. Adică vrei să spui că ne servești creste de cocoș și - să mă ierte Liliane - coițe de cocoș? În România, crestele de cocoș se aruncă la pisici, iar pisicile trebuie să fie flămânde rău ca să le mănânce. Nu accept să fiu luat de prost. — Îmi pare rău, domnule, dar crestele de cocoș fac parte din patrimoniul gastronomic național. — Bagă mare! îi face semn
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
să mă ierte Liliane - coițe de cocoș? În România, crestele de cocoș se aruncă la pisici, iar pisicile trebuie să fie flămânde rău ca să le mănânce. Nu accept să fiu luat de prost. — Îmi pare rău, domnule, dar crestele de cocoș fac parte din patrimoniul gastronomic național. — Bagă mare! îi face semn Lionel lui Jean că se pot ridica clopotele. Gustă din creste, caută cu disperare coițele de cocoș care, în absența unei lupe, nu pot fi reperate, după care mai
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
să fiu luat de prost. — Îmi pare rău, domnule, dar crestele de cocoș fac parte din patrimoniul gastronomic național. — Bagă mare! îi face semn Lionel lui Jean că se pot ridica clopotele. Gustă din creste, caută cu disperare coițele de cocoș care, în absența unei lupe, nu pot fi reperate, după care mai ia o dușcă de șampanie. Se relaxează. Se descheie la haină și își scoate cravata. Liliane, care s-a abțiguit bine, îi ia cravata și și-o leagă
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
nu s-a mai văzut. Robert se gândește că acum poate să iasă liniștit la pensie: le-a văzut pe toate. Încă în stare de șoc, îl întreabă pe Lionel: — Cum să vi-l decupăm? — În formă de creastă de cocoș. Să fie de sufletul lui Kiril, spune Lionel cu tristețe în glas și varsă niște Château Pétrus pe mocheta restaurantului, după care își șterge o lacrimă și își linge dosul palmei. — Kiril bulgarul? întreabă Robert. Am auzit că s-a
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
la mine. — Nici o problemă. După ce ia hârtia de cinci sute, Lionel aruncă o vorbă în vânt: — Pe mâine? Depinde de ce rating am făcut, răspunde circumspect Robert. — Să ne ținem pumnii reciproc, se mănâncă bine la voi. Mai ales crestele de cocoș - au fost un deliciu. — Domnul e prea amabil. Acum vi le-am pregătit à la Demidoff, data viitoare le facem Villeroy. Să vedeți atunci. — Mă ling pe degete de pe-acum. Auzi, nu poți să-i spui unui băiat să
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
scoate șaizeci de euro. — E împotriva normelor, dar ce nu facem noi ca să salvăm un cetățean român care de luni va fi cetățean francez? — Iar treizeci de euro e puțin. Nu poți nici măcar să comanzi o porție de creste de cocoș. Și eu mănânc creste de trei ori pe zi. — Creste de cocoș? începe Anghel să-și piardă răbdarea. Și coițe de cocoș la micul dejun. Ați încercat vreodată? Sunt un deliciu. Dați-mi trei sute pe zi și batem palma. — E
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
ca să salvăm un cetățean român care de luni va fi cetățean francez? — Iar treizeci de euro e puțin. Nu poți nici măcar să comanzi o porție de creste de cocoș. Și eu mănânc creste de trei ori pe zi. — Creste de cocoș? începe Anghel să-și piardă răbdarea. Și coițe de cocoș la micul dejun. Ați încercat vreodată? Sunt un deliciu. Dați-mi trei sute pe zi și batem palma. — E mai mult decât diurna prim-ministrului. — El nu e în pericol să
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
cetățean francez? — Iar treizeci de euro e puțin. Nu poți nici măcar să comanzi o porție de creste de cocoș. Și eu mănânc creste de trei ori pe zi. — Creste de cocoș? începe Anghel să-și piardă răbdarea. Și coițe de cocoș la micul dejun. Ați încercat vreodată? Sunt un deliciu. Dați-mi trei sute pe zi și batem palma. — E mai mult decât diurna prim-ministrului. — El nu e în pericol să moară. Anghel e disperat: are mână liberă să-i satisfacă
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
că am deschis o nouă cărare pentru bețivii pursânge. Sau două cărări - să nu uităm de ananasul în oțet, devenit cel mai bun remediu împotriva mahmurelii. Îi așteptăm oricând în restaurantul nostru pe cititorii acestui roman, la o creastă de cocoș asezonată cu coițe de Bresse. Bon appétit! Părerea lui Anghel Nici în Burundi nu e rău. Dacă știi să te descurci. Din păcate, personalul e destul de redus și nu prea am despre cine să fac rapoarte. Dar măcar pot fi
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
membru al Academiei Române. A fost profesor universitar la Catedra de filosofia culturii la Universitatea din Cluj. Din 1949 a lucrat la Filiala Cluj a Academiei și la Biblioteca universitară. SCRISOARE Nu ți‐ași scrie poate nici acum acest rând, dar cocoșii au cântat de trei ori în noapte - și‐a trebuit să strig: Doamne, Doamne, de cine m‐am lepădat? Sunt mai bătrân decât tine, Mamă, 55 și tot așa cum mă știi: adus puțin din umeri și aplecat peste întrebările lumii
OMAGIU MAMEI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1082]
-
14 octombrie 1931. Bibliote car, ziarist, conducător de școală românească,este un desăvârșit. Din opera scrisă: „Pentru un pui de sturz” (197 9), „Cântec de dor”, versuri (1980), „Vine moșul pe cărare”, proză pentru copii (1983), „Dorobanț, clanț”, versuri (1984), „Cocoșul singuratic”, proză (1987), „Văluță descoperă lumea”, proză ( 1988), „Un strigăt în noapte” (1992), „Mama nu e vinovată” - roman (2000), „Bastardul” - roman (2002), „Dincolo de poveste” (2002), „În rest e tăcere” - roman (2005), „La marginea nopții” - roman (2009) ș.a. Stabilit în Canada
OMAGIU MAMEI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1082]
-
odorul mamei, Dormi că ești pe prag, Strânse‐ n aripa năframei Flori de rug ți‐ am pus, din vale Roșii strămători de bete, Să fii drag așa la fete, Cum ești drag măicuții tale, Dragul mamei, drag. Ieri pe când cântau cocoșii, Peste piept ți‐am pus La cămașă panglici roșii, De deochi, ca el să piară Unde spaime‐ l înspăimântă și cocoșii‐n zori nu‐i cântă Să rămâi curat, ca fața Soarelui de sus. Dormi în pace și te scoală
OMAGIU MAMEI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1082]
-
de bete, Să fii drag așa la fete, Cum ești drag măicuții tale, Dragul mamei, drag. Ieri pe când cântau cocoșii, Peste piept ți‐am pus La cămașă panglici roșii, De deochi, ca el să piară Unde spaime‐ l înspăimântă și cocoșii‐n zori nu‐i cântă Să rămâi curat, ca fața Soarelui de sus. Dormi în pace și te scoală Tânăr plugărel! Azi prin somn mi‐ai râs în poală și te‐ am dus plângând sub cruce. Maica Domnului când vine
OMAGIU MAMEI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1082]
-
Nani, pui... am plâns de‐asară Lacrimi multe în batistă ... Ai s‐ o guști cât e de‐amară și‐ ai s-o simți cât e de tristă. Liu‐ liu , somn tihnit ca ceața Cât nu știi ce‐ nseamnă viața. ...Un cocoș de peste drum A cântat dintâi acum. Stând în leagănul tău sfânt, Dormi de nici nu sufli ... iată Nu mai cânt, la ce să‐ți cânt? Singură și zbuciumată, Vreau tot chinul să mi‐ l strâng și să uit, să uit
OMAGIU MAMEI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1082]
-
când neamul e-n nevoi Doar cu dolari, nu leul. * Unii o gaură în plus Fac în curea. Nu-ncinge burta; Alții triști o fac în minus, Fiindcă li-i redusă turta. Nu căuta străină cale Cu o minte de cocoș C-o s-ajungi la nevricale, Căutând resturi în coș. În noi, mustul nu mai fierbe. Toate au încremenit, Pe ce-a fost - ciulini în jerbe, Pe ce e - spin troienit. * Ca atei și buni de gură Terfeleau pretinși vrăjmași; Azi
Reflecții minore pe teme majore by Ioan Saizu-Nora () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91695_a_92329]
-
suflet al răposatului, nimeni nu mai știa ce fel de rubedenie era, ținea neaparat să-i arate un film video cu papa. La început nu a vrut să rămână. Apoi se răzgândise. Popa moțăia acum în capul mesei. Terminase demult cocoșul. Ăsta era tacâmul lui la praznice - un cocoș gras cu mujdei, de nu era în post. De era zi de sec, lua cocoșul viu și-l duce preotesei. Stiva cu oasele goale, curățate la mare profesionalism, rânduite după tipic aștepta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]