4,340 matches
-
Alexandrescu. Chestia aceasta ar fi putut părea foarte simplă sau de-a dreptul imposibilă, căci întreaga adunare a schițat o timidă împotrivire, pe care, cu măiestria-i caracteristică, EA a știut s-o anihilieze pe loc, dar treaba s-a complicat tare mult atunci când tovarășa Elena Gorjanu a declarat sus și tare că este împotriva sancțiunii, și că dânsa nu va lăsa nimic baltă, o să se ducă acolo unde trebuie și o să ceară să se facă dreptate; opoziția ei i-a
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
auzeau decât respirația colosală a orașului și trosnetele mobilelor vechi. Apoi iar era cuprins de cealaltă liniște din el, viermuitoare, de parcă sintagma aceea, „șiretlicurile vieții“, ar fi iradiat neliniște și l-ar fi chemat s-o lămurească. De parcă ar fi complicat cu bună știință câte vedea în jur și s-ar fi lăsat acaparat, cum spunea, de ceea ce alții numeau „probleme publice“, iar acestea îi înghițeau viața lăuntrică. Temându-se, pentru că fără viața asta știa că va deveni un automat sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
sinceri până la capăt, dar de fapt nu suntem. Nu mai suntem de mult. Nu te simți la fel? Nu te simți la fel? Atunci sporea zbuciumul din el, de parcă l-ar fi îngrozit deodată lipsa simplității și nu putea decât complica și el lucrurile, fie ca să priceapă ceva, fie să se amăgească, fie din mimetism. Dar de ce acum, când și mai înainte lumea din jur fusese aceeași? Își spunea că dispăruse punctul de sprijin care fusese bătrâna doamnă și lumea i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
rostirile noastre în general, ci ambigue pur și simplu, poate rostite și într-un moment de oboseală care accentuase ambiguitatea și celălalt a înțeles ce a vrut; putea să fie și bine, și rău, dar a preferat să nu se complice sau încă și mai mult, pentru asta fusese pus acolo, ca să împiedice situații de acest fel. Sau se poate să fi fost situația asta de la început, adică fie personajul important nevrând să se compromită, fie cunoscând cine știe ce talente negative ale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
-l putea Învinge pe Kimura, dar nu și glontele din pușca celui de-al doilea soldat. Cum putea oare să-i explice lui Kimura că aceste curse de fazani fuseseră ideea lui Basie? Basie fusese cel care insistase asupra camuflajului complicat din frunze și rămurele și care Îl făcea să se strecoare de două ori pe zi prin gard, deși nu văzuseră niciodată vreo pasăre, darămite să mai și prindă vreuna. Era important să rămînă În bune relații cu Basie, acesta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
om, e bine să plângă, acum e mai om, ne împărțim în raționali și senzitivi, unii analizează, alții primesc informațiile pe alt canal, tu ești mai mult ca Pinochio, eu mai mult ca Prințesa... suntem necesari reciproc, ne completăm... ne complicăm, gândeam, nimeni nu-i ca nimeni, suntem încifrați în noi înșine și nu se știe dacă putem ajunge la vreo concluzie, eu nu mă știu pe mine, de unde ai putea tu să mă știi? Ce se poate înțelege decât că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1988_a_3313]
-
ar afla această necontenită permutare între adevăr și fals, între visul resurecției care ar fi trebuit să se adeverească - și nu s-a adeverit - și realitatea unei aparente morți care se va dovedi, în cele din urmă, adevărată. Fără a complica atât de mult țesătura imprevizibilă a intrigii, Regele Ioan avansează pe același tragic itinerar, care începe cu o moarte simulată și se sfârșește cu una cât se poate de reală. În jurul personajului Arthur, falsa/adevărata moarte se asociază și cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
Nu de mult, mi-am găsit, în sfârșit, un alt prieten. El e rău, bârfitor, încrezut și egoist. Într-un cuvânt posedă toate însușirile mele, dar mai are în plus abilitatea să-și ascundă aceste aptitudini naturale, chinuindu-se și complicându-și existența cu probleme absurde, a căror dezlegare o găsește, ori de câte ori calcă pe urmele mele. Afară de aceste preocupări destul de grave, el se pricepe să disece o ființă în patruzeci de părticele, cu inteligența specialității în materie de contraspionaj. Nu o dată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
evoluția eroului central, cu gusturile lui de profanare, dar și cu teribilele lui remușcări. Cuvintele sângerează. Cum există mari admiratori ai lui Céline sau Axel Munthe și nu observă că autorul român este din aceeași familie. Am iubit sufletul lui complicat chiar dacă nu am cunoscut aceleași întâmplări. Și ce minunată mi-a apărut sinuozitatea gândurilor lui. Cartea lui H. Bonciu se cheamă greșit „roman”. Este mult mai mult: o tranșă din viață. Vibrațiile ei invadează. Ce rost ar avea să îndrepți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
zvâcnea sub degetul lui, singurul indiciu că încă mai ardea pe dinăuntru. Pieptul lui se umflă. Încercă să se gândească ce să spună. Audrey trăgea linii cu degetul pe cicatricile lăsate de cuțit. — S-ar putea ca treburile să se complice, spuse Audrey. Buzz își recăpătă suflul. — Înseamnă că deja te gândești la ce va urma? Audrey își întinse degetele ca pe niște gheare de animal și se prefăcu că-l zgârie. — Nu vreau să știu decât cum stă treaba. Momentul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
poți privi asemenea lucruri atât de simplist?” Vitezele lui mentale funcționau acum ca unse - clic, clic, clic. Danny renunță să mai scormonească după replici și se avântă inspirat: — Claire, există fasciștii și existăm noi, apoi tu și cu mine. De ce complici întotdeauna lucrurile? Considine se avântă ca o femeie fatală: — „Știi că te pot hali cu fulgi cu tot.” — Îmi plac dinții tăi. — „Îmi plac ochii tăi.” — Claire, ne luptăm cu fasciștii sau dai examen la Bazele Anatomiei? — „Când vei avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
6. reconstituirea prin extrapolare, pe baza câtorva fragmente, a unui întreg fenomen mito-arhaic ; 7. argumentarea originii și evoluției fenomenului sociocultural respectiv ; 8. raportarea lui la fenomene mito-rituale universale ș.a.m.d. Ei bine, toate aceste probleme se amplifică și se complică substanțial atunci când este vorba de folclorul copiilor. Terenul devine mai alunecos, capcanele sunt mai multe și mai greu de evitat, astfel că orice interpretare își păstrează caracterul de probabilitate, devenind arareori o certitudine. Cauzele acestui fenomen sunt multiple. Iată schițate
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
determinat apariția unor abordări teoretice bine definite, ca și a unor politici și strategii puse în aplicare, fără însă ca acestea să permită o "epuizare" conceptuală a domeniului. Asocierea și interdependenta noțiunilor de comunicare de masă, medium și mass-media au complicat și mai mult demersurile teoretice, ceea ce face ca, la nivel conceptual, să existe în continuare o anumita neclaritate terminologica, cauzată fie de suprapunerea totală a conceptelor, fie de prezența unor diferențieri forțate. Definiția comunicării de masă, cu variații nesemnificative de
by IONELA CARMEN BOŞOTEANU [Corola-publishinghouse/Administrative/1115_a_2623]
-
p. 125), de exemplu, susține că interzicerea avortului în România și campania pronatalistă a anilor ’70 „au fost cauzate de o nevoie potențială de forță de muncă”. Gail Kligman este parțial de acord cu această explicație ă „scăderea ratei natalității complica agenda necesarului de forță de muncă” (Kligman, 1998, p. 20) ă, dar consideră că ideologia naționalismului socialist este motorul campaniilor pronataliste din România. Opinia mea este că documentele de arhivă pe care ă doar parțial ă le-am prezentat în
[Corola-publishinghouse/Administrative/1991_a_3316]
-
comun. Se poate aprecia că există un număr excesiv de mare de unități publice, calitatea activității prestate nefiind nicicum în concordanță cu numărul de unități, mai ales că relațiile dintre administrația centrală și cea locală nu sunt pe deplin clarificate, ceea ce complică suplimentar gestionarea corectă a respectivelor activități. În principiu, administrația locală se bucură de autonomie decizională și financiară. Această autonomie este consfințită încă prin Legea 215/2001 privind administrația publică locală, întărită ulterior prin legislația privind impozitele și taxele locale, finanțele
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
a celor mascate ale redistribuirii financiare și ale distribuirii locurilor de muncă. Or, din momentul în care se pune problema regîn-dirii la scară națională a unei noi dinamici a solidarității, constrîngerile pe care le impune mai nou Uniunea Europeană vin să complice regulile jocului. 6.5.3.3. Uniunea Europeană: o logică de deznaționalizare Încă de cînd s-a angajat în construcția Pieței comune, în 1957, apoi în constituirea unei Piețe unice, în 1985, Uniunea Europeană a pus problema articulării diferitelor niveluri ale spațiului
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
închis granițele pentru vitele noastre. Expresia „sub pretext“ indispune guvernul de la Viena, care dă ordin contelui Hoyos, ministrul Austriei la București, să înceteze relațiile diplomatice cu guvernul român și să rămâie numai spre a expedia afacerile curente. Cestiunea Dunării se complică însă zilnic, până ce ia proporțiile unui scandal. Callimachi-Catargi, fostul ministru al țării la Paris, acuzat că n-a știut să apere interesele României în această cestiune, face să apară o broșură în care pune toată corespondența diplomatică pe care a
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
pe studenți ca element de agitație în contra guvernelor. Și în agitația în contra d-rului Romniceanu, Clubul conservator juca un rol activ. Pe vremea aceea, la Clubul conservator acțiunea era condusă, cum am spus, de prințul Gheorghe Bibescu. Agitația studenților mediciniști se complica, în timpul acesta, și cu alte ele mente de agitație. De astă dată opoziția conservatoare puse mâna pe o chestie națională pe care o specula contra guvernului prin canalul studenților. Iată despre ce fu vorba: La Cluj se întâmplase o ciocnire
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
câteva rânduri toate greutățile perioadei respective. De exemplu, relația școlii, în general, și a studenților, în particular, cu noile oficialități instaurate la Iași, ca și a noilor organizații și organe ce au apărut în acea perioadă, relații, de altfel, foarte complicate de cele mai multe ori. Cadrele didactice vegheau însă ca tensiunea să nu degenereze în acte nechibzuite ale studenților. O parte din situația de atunci este prezentată în [2]. Cred însă că aportul profesorilor Vasile Petrescu, Cezar Parteni, A. Cișman, Teodor Câmpan
PE SUIŞUL UNUI VEAC by Alexandru Poeată () [Corola-publishinghouse/Memoirs/420_a_1056]
-
mare se numește așa prin faptul că scrisese mai mult decât scriitorul cel mic. Dar imediat, alt critic, din opoziție, demonstră că scriitorul cel mic scrisese la fel de mult (sau de puțin) cât și scriitorul cel mare. Așa că lucrurile s-au complicat sau s-au limpezit sau au rămas la fel după această intervenție. Scriitorul cel mare nu suferea că i se spunea așa, cum scriitorul cel mic nu suferea nici el. Când scriitorul cel mare scrise o carte despre prietenul lui
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
Bineînțeles că, atunci când scrii, te dedublezi, intri în pielea cititorului, așa cum și cititorul intră în pielea autorului, când parcurge textul. Nu înseamnă că cel care scrie trebuie să-și fixeze un public-țintă și să își adapteze discursul, simplificându-l sau complicându-l, ca să satisfacă un orizont de așteptare cât mai larg. Cred că mai mult contează calitatea cititorilor decât numărul lor. Iar pedeapsa unei cărți contrafăcute este că un bun cititor simte asta și o abandonează. Sunt de acord că generațiile
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
tot ai pus întrebarea, de ce nu dai și un răspuns? Pentru ce s-o pun și să strige Porcul de Păunescu, la tembelizor, că ea, dânsa, întrebarea nu e ruda săracă a răspunsului? Nu-mi stă-n caracter să-mi complic existența. Să mi-o pun singur: iată o formă de autoerotism încă neîncercată de mine. Mai bine pune-ți-o tu întâi! Pe urmă, după efecte oi judeca dacă merită să încerc și eu genul acesta de operație, autotelică și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
fratele meu. Ajunsesem la concluzia că "Concordia" (colonia în care trăiam), care nu a fost și nu va fi vreodată pe harta României, avea mari probleme ale articulării verbale. Ajuns la vârsta grădiniței lucrurile au început din nou să se complice. Având o educatoare germană dar care vorbea cu noi numai românește, a încercat cu relativ puțin succes să-mi "descâlcească" limbile; spre ghinionul ei însă nu știa maghiara, cu atât mai puțin nu înțelegea "creațiile" mele astfel încât tot ce nu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
fapt universal acceptat în modul de gândire tradițional; în cel dogmatic, e un postulat. în locul unui singur punct de vedere general acceptat, există mai multe interpretări posibile, dar numai una dintre ele corespunde postulatului. Celelalte trebuie să fie respinse. Ceea ce complică lucrurile este faptul că modul de gândire dogmatic nu poate admite că impune un postulat deoarece aceasta ar submina autoritatea incontestabilă pe care urmărește să o impună. Pentru a depăși această dificultate, pot fi necesare eforturi mentale extraordinare. Oricât ar
[Corola-publishinghouse/Administrative/1960_a_3285]
-
text și pretext, care ar trebui numită așa - o luptă pentru coroană între adversari îndreptățiți. Îndreptățiți - dar și loiali? Nu. Mai bine o viclenie decât un oftat. Mai bine o masă de lucru decât o autocrucificare. Mai bine o tăcere complice cu mine însumi decât o jalbă. 13: Lista, probabil incompletă, a propunerilor privind forma mesei la tratativele de la Paris în problema vietnameză. Americanii au propus: masă rectangulară; masă rotundă tăiată în două jumătăți puse față-n față, cu un mic
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]