3,801 matches
-
VODĂ / SPRE POMENIREA / 1874. Aceste medalii - de familie - au fost distribuite persoanelor care au luat parte la marele doliu național din 1873 și comemorarea unui an de la acesta, în 1874. Deși sunt de mici dimensiuni, ele reprezintă, prin manieră de concepere și realizare, valori artistice și documentare deosebite. Acestea s-au răspândit pretutindeni în spațiul românesc - și nu numai - și au fost păstrate cu pietate. Inițiativele ridicării unor monumente ale lui Cuza - atât la Iași, cât și la București - au prilejuit
ALMA MATER IASSIENSIS ?N IMAGINI MEDALISTICE by ANDONE CUMP?TESCU () [Corola-publishinghouse/Science/84295_a_85620]
-
chipul academicianului în profil spre stânga, cuprins într-o bandă, mărginita de c.l.e. și c.l.i., cu inscripția ACAD EMIL CONDURACHE PREȘEDINTELE ȘOC. NUMISMATICE ROMÎNE .26-X-1958. Reversul este mai mult decat modest din punct de vedere al conceperii. Pe un ram de laur este inscripția pe trei rânduri: DIN PARTEA MEMBRILOR SOCIETĂȚII / CU OCAZIA REALEGERII CA PREȘEDINTE / 22 FEBRUARIE 1958. SERGIU CELIBIDACHE „Eu mă simt natural român, măi român decât atunci când am plecat, pentru că tot ce am facut
ALMA MATER IASSIENSIS ?N IMAGINI MEDALISTICE by ANDONE CUMP?TESCU () [Corola-publishinghouse/Science/84295_a_85620]
-
de laur arcuita spre dreapta contemplatorului medaliei îmbrățișează inscripția pe patru rânduri COLEGII / ELEVII / ADMIRATORII / 1934. După cum lesne se poate observa, medalia este o realizare cum rar se poate întâlni în medalistica românească, cu o individualitate aparte, data de simplitatea conceperii acesteia, dar și de valoarea gravurii medalistice a chipului. Contemplând o asemenea realizare, în mod paradoxal, te simți complice la o mare nedreptate. Cauza acestei trăiri stranii o constituie faptul că personalități stabile ale școlii medicale ieșene de talia lui
ALMA MATER IASSIENSIS ?N IMAGINI MEDALISTICE by ANDONE CUMP?TESCU () [Corola-publishinghouse/Science/84295_a_85620]
-
1984, drept "cel mai izbitor indicator al schimbării paradigmei care a avut loc în interiorul statului francez și a modului în care aceasta se raportează la teritoriu". Ca rezultat al reformelor, structurile politice reprezentative ale comunităților locale au devenit responsabile cu conceperea și punerea în aplicare a planurilor de dezvoltare cu incidență directă asupra acestor comunități, conform principiului subsidiarității: "Abordarea contractuală semnalizează astfel, cel puțin în principiu, sfârșitul sistemului tradițional al guvernării ierarhice, în care statul central comandă, iar autoritățile subnaționale se
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
și de realitate, datorat acumulării; * intensificarea discursului prin jocuri de luare în stăpânire, asociind un deixis de locuție și un deixis de modalizare care intensifică efectele. Cercetarea limbajului politic din perspectivă semiotică, abordare dominată de perspectiva semnului, are ca premisă conceperea limbajului-obiect nu ca o înșiruire de secvențe disparate, ci ca unități care se articulează în cadrul unui sistem-text. Semiotica pune la îndemâna cercetătorului atât o metodologie, cât și un metalimbaj, capabile să releve caracterul profund interacțional al comunicării politice și să expliciteze
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
coeziune, susținute la nivel discursiv prin prezența mărcilor specifice. Proprietate esențială a discursului, coeziunea vizează ansamblul trăsăturilor care asigură unitatea sintactică a unei manifestări discursive, prin legăturile operate între unitățile lingvistice (propoziții, fraze). Analiza coeziunii limbajului politic are ca premisă conceperea acestuia ca o textură în care fenomene lingvistice distincte asigură, simultan, continuitate și progresie discursului. Coeziunea, ca proprietate a actului discursiv, este asigurată de capacitatea elementelor verbale explicite, co-prezente în structura discursivă, de a realiza legături intradiscursive de sens, prin
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
opinia publică (prin intermediul sondajelor de opinie), comunicarea politică oferă imaginea complexă a raporturilor de putere și a schimburilor simbolice de pe scena politică. Abordarea semiotică a limbajului politic, ca mijloc de comunicare specific cunoașterii și comunicării politice, își dovedește utilitatea prin conceperea acestuia ca macro-semn al relațiilor din câmpul politic și prin efortul de explicitare a mecanismelor discursive care oferă sens și motivație acțiunilor politice. Cu riscul de a demistifica, de a spulbera magia cuvântului politic, analiza semiotică vizează elaborarea unui metadiscurs
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
Monica Spiridon 190, și acest lucru favorizează proliferarea unor comentarii reducționiste, ideologice, care denaturează receptarea gândirii politice eminesciene. Operând o lectură în paralel a beletristicii și publicisticii eminesciene, Monica Spiridon identifică un spațiu de convergență, de interferențe, care obligă la conceperea în complementaritate a celor două dimensiuni ale scrisului eminescian. Dincolo de diferențele generate de apartenența la domenii de cunoaștere distincte, creația literară și publicistica manifestă incontestabile linii de continuitate, îndeosebi la nivelul expresiei, așa încât "descoperim în ziaristica poetului o serie de
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
interpretare, "întreaga cultură ar trebui studiată ca un fenomen de comunicare bazat pe sisteme de semnificare"248, apreciază Umberto Eco. 4.2. Modele de analiză situațională Înțelegerea semiozei ca proces și natura relațională a fenomenului de semnificare au sugerat necesitatea conceperii unor modele de analiză situațională, capabile să surprindă variabilele și articulațiile situației de comunicare. În căutarea unor instrumente metodologice susceptibile să ofere imaginea structural-funcțională a procesului de semnificare, se ajunge la propunerea unor modele multiple de analiză situațională, cu număr
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
parametri să fie egală în cadrul unei situații de comunicare, prezența lor este inerentă oricărui proces de semnificare. Necesitatea unei reprezentări simultane a tuturor celor doisprezece elemente: emițător, transmițător, intensiune, extensiune, mesaj, cod, context, canal, zgomot, receptor, destinatar, finalitate conduce la conceperea unui model sub formă de rețea. Prin completarea posibilităților unui astfel de model cu sugestii din teoria grafurilor, s-a ajuns la elaborarea unui graf semiotic cu număr variabil de elemente, care are avantajul unei perspective diacronice asupra procesului semiotic
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
dimensiunea structurală sau funcțională a procesului semiotic analizat și, nu în ultimul rând, de gradul de relevanță a unui instrument sau a altuia, prin raportare la situația de comunicare analizată. Limitele și deschiderile metodologice ale modelelor de analiză situațională impun conceperea lor în complementaritate și nu în regim concurențial. 4.3. Parametrii analizei hexadice Ca fapt de semnificare/resemnificare și de comunicare prin intermediul semnelor, publicistica eminesciană poate fi obiectul unei analize de tip situațional în măsura în care presupune un ansamblu de relații între
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
care o pricepe el. (Mihai Eminescu) Inventarul metodologic al semioticii integrează variate instrumente analitice: analiza textuală, cercetarea și descrierea unităților de semnificație din cadrul unei manifestări discursive; analiza de sistem, surprinderea constantelor conceptuale sau a variațiilor acestora în cadrul sistemului; metoda experimentală, conceperea unui text artificial care este evaluat prin raportare la sistemul original de referință; analiza clasificatorie, relevarea combinațiilor conceptuale din interiorul unui sistem și alegerea de exemple pentru confirmarea modelelor prestabilite ș.a. După ce am propus în capitolul anterior o analiză situațională
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
deie un tablou unitar. Ideea există toată implicită în cap, dar spre a o espune ne servim de cuvinte, de șiruri ce au început, au un sfârșit. De aceea voi ilustra prin fapte aceste teorii"457. Dezvăluirile privind maniera de concepere și redactare a articolelor sunt frecvente în publicistica eminesciană și ele ilustrează, pe de o parte, intenția autorului de a se detașa de stilul cultivat de presa vremii, iar pe de altă parte, postura histrionică a jurnalistului care refuză la
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
eminescian, pe cele trei niveluri ale triadei morrisiene: sintaxă, semantică și pragmatică. Demersul analitic a avut în vedere coroborarea permanentă a rezultatelor și redimensionarea interpretării, prin prisma datelor obținute pe fiecare palier de analiză în parte. Perspectiva semiotică a favorizat conceperea limbajului politic eminescian ca un tot unitar și recursul la inventarul metodologic al unor științe variate: lingvistică, pragmatică, semantică, sociologie ș.a. Analiza sintactică a relevat trăsăturile ce definesc sintagmatica semnelor verbale în publicistica eminesciană, în strânsă legătură cu finalitățile persuasive
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
Decizia asupra modului de administrare și gestionare a Planului-cadru de învățământ la nivel de școală: stabilirea dimensiunii procentuale a curriculum-ului de bază și curriculum-ul opțional; • Opțiunea pentru recurgerea la „benzile de toleranță” ale curriculum-ului nucleu; • Construirea și conceperea efectivă de curriculum: propunerea temelor de opțional și luarea deciziei pentru opționalul „Medierea conflictelor”. Consiliul de administrație prezintă oferta curriculară - curriculum elaborat în școală - inspectorului de specialitate pentru a aviza corectitudinea științifică și adecvarea la vârsta școlară, respectarea structurii de
Medierea conflictelor by Lorena Bujor () [Corola-publishinghouse/Science/1597_a_3041]
-
că, în ultimul timp, în marile domenii ale gândirii își fac simțită prezența fenomenele de ruptură, care încep să "clatine" ideea continuității absolute (un alt exemplu de teoretician care valorizează ideile de ruptură și de mutație, de data aceasta în conceperea dezvoltării științelor, este Thomas Kuhn14): "într-un cuvânt, istoria gândirii, a cunoștințelor, a filosofiei, a literaturii pare a înmulți rupturile și a căuta orice apariție a discontinuității, în vreme ce istoria propriu-zisă, istoria, pur și simplu, pare a estompa eruperea evenimentelor în
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
masă și pasiunea renegării. Fiecare dintre aceste paradoxuri este, în viziunea acestui autor, conectat la un moment important al modernității (de obicei unul de criză), astfel încât modernul îi apare ca fiind "un ansamblu de contradicții nerezolvate"101. În această direcție, conceperea modernității ca o "negare a tradiției" și ca o "tradiție a negației" îi denotă aporia care o caracterizează și care va fi și mai accentuată în cazul postmodernității (văzută ca o "ruptură cu ruptura"). Toate aliniamentele în care s-a
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
Postmodernismul astfel înțeles nu este modernismul ajuns la sfârșitul său, ci pe cale să se nască, iar această stare este constantă"157. Iată o interpretare care respinge în mod extrem de explicit înțelegerea celor două concepte din perspectivă periodizatoare și care impune conceperea lor sub forma unor moduri diferite de sensibilitate, gândire, enunțare, critică etc. (viziune care îi permite lui Lyotard să nu țină cont de vreo succesiune necesară a lor, și chiar să vorbească despre postmodernism după modelul viitorului anterior). În dorința
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
se regăsesc și în structuralism și semiotică, Julia Kristeva și Roland Barthes vor investiga și aceste domenii. Conceptul de semn, în accepțiunea sa saussuriană, va suporta numeroase critici și reevaluări; cercetări mai recente acordă prioritate semnificantului, tocmai pentru a susține conceperea textului ca producere (în acest context, Jacques Derrida și Jacques Lacan vor fi des invocați). De asemenea, termeni ca scriitura și lectura, care apar în mod constant în postmodernismul filosofic francez, vor alcătui o parte a teoretizărilor lui Philippe Sollers
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
concepte care se alcătuiesc într-un corpus ilustrativ și constitutiv postmodernismului. Chiar dacă stilul este o componentă importantă a identității postmoderne, el nu include tot bagajul conceptual și de sensibilitate propus de către discursul postmodern. 3.3.3. Filosofie sau literatură? De la conceperea postmodernismului ca stil și până la nivelarea distincției de gen dintre filosofie și literatură, saltul conceptual poate fi semnificativ, dar există voci care au proclamat deja această schimbare. Transformarea filosofiei în literatură 308 și a literaturii în filosofie se înscrie în
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
a distincției literatură-filosofie și prin promovarea ideii de "text general" nediferențiat, linear"311. În eseul "Nineteenth-Century Idealism and Twentieth-Century Textualism", Rorty nuanțează foarte mult o serie de idei privitoare la discursul științific, filosofic și literar, aducând în același timp critici conceperii actuale a "textului universal". Dacă secolul al XIX-lea deținea o disciplină considerată a fi arhitectonică pentru întreaga cultură, și anume filosofia, în contemporaneitate ea și-a pierdut autoritatea, cultura noastră fiind una a suspiciunii generalizate. În plus, "acolo unde
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
grupului: este în același timp o morală (un sistem de valori ideologice) și un sistem de comunicare, o structură de schimb. Ca logică socială, sistemul consumului se instituie pe baza unui refuz al plăcerii"356. Deși cadrele marxiste revin în conceperea acestui subiect (de pildă în această afirmare a centralității producției: "Întreaga ideologie a consumului vrea să ne facă să credem că am intrat într-o nouă eră și că o "revoluție" umană definitivă separă vârsta dureroasă și eroică a Producției
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
importante modificări. Și Baudrillard, și Debord accentuează importanța ideii de vacanță în organizarea modernă a timpului, "repetiția vacanțelor" fiind un reper al timpului pseudociclic. Conceptele de "spectacol" și de "situație", definitorii pentru viziunea oferită de Debord, se resimt și în conceperea ideii de timp liber, care este o "marfă spectaculară", ce deține o imagine socială dominată de reprezentările loisir-ului și vacanței. Ca timp liber, el este consumabil și spectacular (în dublul sens al consumului de imagini și al imaginii consumului
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
scăderea consumului, Lipovetsky consideră că nu am transgresat această a treia etapă a consumului și că nu ne aflăm în "post-hiperconsum". Chiar dacă un reviriment în definirea fericirii umane (care să nu treacă neapărat prin acumulare, bogăție, standing etc.) și a conceperii ierarhiei bunurilor și a valorilor este unul posibil, se pare că totuși el nu aparține prezentului, ci unui viitor încă îndepărtat. Aceste reflecții sunt concordante cu ideile baudrillardiene despre consum, dispuse diferit în etapele scriiturii sale. Dacă putem introduce teoretizările
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
din perspectiva strategiilor discursive, un reviriment, o abandonare a schemelor anterioare și a stilului preponderent analitic, pentru a aborda, într-o modalitate aparte, teme noi. Radicalizarea temelor, dar și a stilului de filosofare și scriitură, precum și "deconstruirea" unui personaj-cheie în conceperea modernității vin să contureze desprinderea de modernism și intrarea într-un stadiu discursiv nou, în care, cel mai adesea, a fost etichetat drept postmodern. Baudrillard critică absolutizarea economicului și a procesului său dialectic, obsesia marxistă care a transformat latura economică
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]