3,887 matches
-
umorale (biochimice). Trebuie să remarcăm că acest program metodic constituie scheletul cercetărilor de o viață ale marelui savant. * Printre cele dintâi preocupări ale lui C. I. Parhon în legătură cu relațiile (puțin cunoscute la începutul carierei sale) între unele psihoze și tulburările endocrine, un loc important îl ocupă cercetările privind relația dintre manie și melancolie (psihoza maniaco-depresivă) cu perturbările funcțiilor tiroidiene. Încă din 1906, în colaborare cu Marbé147, este preocupat de acest determinism. El este formulat explicându-l în mai multe lucrări, inclusiv
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
o monografie anatomopatologică de o extindere vastă. Menționând la bibliografia prezentului capitol lucrările cele mai importante ale acestei extinse opere de cercetare, efectuată la Iași, ne limităm la o expunere succintă a concluziilor acestor investigații. Luând în considerare fiecare glandă endocrină în raport cu bolile psihice, s-au întreprins două mari serii de observații, cea dintâi (I) privind modificările anatomohistologice ale glandelor endocrine în diferite boli psihice, cea de a doua (II) referindu-se la urmărirea evoluției ponderale a acestor glande la alienați
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
de cercetare, efectuată la Iași, ne limităm la o expunere succintă a concluziilor acestor investigații. Luând în considerare fiecare glandă endocrină în raport cu bolile psihice, s-au întreprins două mari serii de observații, cea dintâi (I) privind modificările anatomohistologice ale glandelor endocrine în diferite boli psihice, cea de a doua (II) referindu-se la urmărirea evoluției ponderale a acestor glande la alienați. I. În prima categorie a observațiilor anatomopatologice, sau profilat unele concluzii, după cum urmează: În cercetările referitoare la modificările tiroidei la
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
a tiroidelor în diferitele boli psihice, demonstrând astfel rolul important pe care îl deține tiroida în patogeneza psihiatrică. Aceste modificări au fost interpretate fie ca o expresie au unei constituții particulare (favorizând apariția unor boli psihice), fie ca o expresie endocrină a bolii în cauză. S-au putut observa, în cadrul acestor studii orientative, leziuni tiroidiene frecvente în confuziile mintale, epilepsie, alcoolism, pelagră, p.g.p., encefalopatii grave și demențe senile. Leziunile exprimau modificări de volum, dilatații chistice, proliferări conjunctive, hemoragii vasculare. S-au
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
nu a dus, de asemenea, la concluzii suficient de precise. II. Cercetările privind modificările ponderate ale glandelor cu secreție internă, prelevate de la bolnavi suferind de variate tulburări psihice, a condus la stabilirea unor corelații între modificările ponderale ale unor glande endocrine și boli psihice. S-a constatat, în mod particular, o creștere ponderală a tiroidei în psihozele afective, creștere căreia autorul i-a acordat o semnificație importantă, cele mai mari scăderi ponderale fiind înregistrate la epileptice, fapt asupra căruia C. I.
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
deosebit de îndrăznețe, dinamice, vii, fapt care a făcut ca opera sa să poată constitui, încă, o sursă plină de ipoteze de lucru, departe de a fi epuizate. Ideea patogenetică, de bază, care explică, în concepția lui C. I. Parhon, determinismul endocrin în unele modificări psihice, este concretizată în acțiunea produselor endocrine asupra sistemului nervos direct asupra sistemului nervos vegetativ și asupra sistemului nervos central, precum și prin acțiunea secrețiilor endocrine asupra tuturor țesuturilor, controlând astfel cenestezia. Această ultimă idee, emisă între 1910
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
sa să poată constitui, încă, o sursă plină de ipoteze de lucru, departe de a fi epuizate. Ideea patogenetică, de bază, care explică, în concepția lui C. I. Parhon, determinismul endocrin în unele modificări psihice, este concretizată în acțiunea produselor endocrine asupra sistemului nervos direct asupra sistemului nervos vegetativ și asupra sistemului nervos central, precum și prin acțiunea secrețiilor endocrine asupra tuturor țesuturilor, controlând astfel cenestezia. Această ultimă idee, emisă între 1910 și 1915, este particular specifică concepției lui C. I. Parhon
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
patogenetică, de bază, care explică, în concepția lui C. I. Parhon, determinismul endocrin în unele modificări psihice, este concretizată în acțiunea produselor endocrine asupra sistemului nervos direct asupra sistemului nervos vegetativ și asupra sistemului nervos central, precum și prin acțiunea secrețiilor endocrine asupra tuturor țesuturilor, controlând astfel cenestezia. Această ultimă idee, emisă între 1910 și 1915, este particular specifică concepției lui C. I. Parhon despre relațiile neuro-somato-endocrine. ■ Neurologie O mare parte din activitatea desfășurată de profesorul C. I. Parhon aparține predominant neurologiei
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
cercetări endocrinologice aparținând prof. C. I. Parhon este impresionant. Conform bibliografiei publicate în "Omagiu lui C. I. Parhon" (Editura Academiei Române, 1966), lucrările de endocrinologie ale lui C. I. Parhon sunt clasificate în: Endocrinologie generală; Studii și cercetări privind diverse glande endocrine: tiroidă epifiza paratiroida suprarenale timus pancreas hipofiza ovar Studii asupra constituției și biologiei vârstei; Endocrino-oncologie; Zooși fitoendocrinologie; Cercetări asupra metabolismului intermediar, asupra vitaminelor și fermenților; Cercetări asupra secrețiilor interne a diverselor organe; Studii critice asupra unor distrofii. Cea dintâi lucrare
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
Asupra unor funcțiuni puțin cunoscute ale ovarelor", C. I. Parhon a emis unele opinii despre rolul complex al ovarelor în economia organismului: În această lucrare ridicăm mi se pare pentru prima oară problema raporturilor constituției somatopsihice și a personalității glandelor endocrine. Credem că ele ne vor putea explica, într-o zi oarecare, diferențele între anumiți indivizi: dezvoltarea mai mare sau mai mică a sistemului osos, a celui pilos, tendința de îngrășare sau slăbire etc. Într-un cuvânt, aceste glande țin sub
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
ale apei și sângelui la animale tratate cu lipoizi orchitici sau efectele grefei testiculare la organismele senile. Împreună cu Mârza și Cahane, C. I. Parhon a studiat implicațiile corticosuprarenale în situații de hiperși hipofuncție sau în relațiile lor cu alte glande endocrine. A mai publicat cazuri de patologie corticosuprarenală, patologie care, în epoca respectivă, abia se delimita. Împreună cu Nițulescu, Mârza, Cahane și Papinian, a abordat diferitele aspecte ale patogeniei pancreatice, puțin cunoscute atunci. Cu Mârza a efectuat cercetări privind corelațiile neuroendocrine în
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
sindroame pluriglandulare hiperși disfuncționale; f) sindroame pluriglandulare a hiperși disfuncționale. Precizează, de asemenea, că în combinația diverselor sindroame tri-tetra-pentaglandulare "vedem că numărul acestor combinațiuni crește extraordinar". Într-o altă lucrare de sinteză din aceeași perioadă, se referă la "importanța funcțiunilor endocrine în timpul vieții embrionare și fetale și a rolului lor ăn organogeneză". Publicat în Presse médicale, emite opinia că "în timpul vieții fetale și embrionare glandele endocrine trebuie să intervină de asemenea. Metodele de cercetare în această direcție nu sunt numeroase. Se
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
extraordinar". Într-o altă lucrare de sinteză din aceeași perioadă, se referă la "importanța funcțiunilor endocrine în timpul vieții embrionare și fetale și a rolului lor ăn organogeneză". Publicat în Presse médicale, emite opinia că "în timpul vieții fetale și embrionare glandele endocrine trebuie să intervină de asemenea. Metodele de cercetare în această direcție nu sunt numeroase. Se va putea interveni, spre exemplu, pe embrionii de pește sau de batraciene. Se va profita de cazurile teratologice. Aplazia suprarenalelor în anencefalie ar putea fi
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
asemenea să fie utilizată". Foarte semnificativ în privința perspectivelor de viitor pentru evoluția operei sale este articolul "La ilikibiologia; Sus problemas, sus metodes, sus relaciones con la endocrinologia" (Revista medica de Barcelona, 1925). Acest articol conține nucleul teoriei emise cu privire la determinismul endocrin al creșterii, al evoluției biologice în funcție de particularitățile de vârstă. Perioada ieșeană a profesorului C. I. Parhon poate fi considerată ca actul de naștere al endocrinologiei românești. * Consemnând spiritul unei opere de o întindere extraordinară, reținem, ca o concluzie de sinteză
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
axilare și pubiene, buze carminate, limbă roșie, depapilată, leziuni de grataj (în prezența colestazei), contractura Dupuytren, hernie ombilicală etc 2. sindrom de retenție hidrosalină cu mecanism mixt, manifest prin: edem alb, pufos la membrele inferioare, revărsat pleural drept, ascită 3. endocrine: ginecomastie, atrofie testiculară, impotență sexuală, scăderea libidoului, amenoree, infertilitate 4. neuropsihiatrice: astenie marcată, somnolență diurnă și insomnie nocturnă, uneori tulburări de comportament 5. sindrom hemoragipar: gingivoragii, epistaxis, hematoame, echimoze, peteșii pe gambe și brațe 6. hepatomegalie cu consistență crescută, margine
Noţiuni elementare de medicină internă by Viviana Aursulesei () [Corola-publishinghouse/Science/91886_a_92994]
-
faze: - compensată - care poate dura 20-30 de ani, există doar simptome nespecifice, fără semne sugestive, situație în care afecțiunea este descoperită fortuit, intraoperator sau necropsic - decompensată - apar semne sugestive: o ascită, edeme, ± revărsat pleural = decompensare vasculară o icter, semne cutanate, endocrine, sindrom hemoragipar, denutriție, febră = decompensare parenchimatoasă (insuficiență hepatică). Prognosticul în CH este apreciat pe baza unui scor clinic și biologic (Child Pug) care include: albuminemia, ascita, bilirubina, indicele de protrombină, encefalopatia hepatică. Complicațiile reprezintă principala cauză de deces în CH
Noţiuni elementare de medicină internă by Viviana Aursulesei () [Corola-publishinghouse/Science/91886_a_92994]
-
cu caractere clasice: alb, moale, nedureros, care apare inițial în regiunile cu țesut celular lax (palpebral, genital, perimaleolar). Edemul impune însă diagnostic diferențial cu alte cauze de edem având în vedere relația rinchi-cordficat și suferința altor compartimente la pacientul renal (endocrin, vascular, cardiac, hepatic etc) - țesutul muscular - slab reprezentat în caz de afectare renală primară avansată sau secundară unei afecțiuni sistemice severe. Poate sugera polimiozita, tratament cu corticosteroizi prelungit; apariția bruscă, de dată recentă apare în “sindromul de strivire” (complicat cu
Noţiuni elementare de medicină internă by Viviana Aursulesei () [Corola-publishinghouse/Science/91886_a_92994]
-
determinate de virusurile hepatitice B, C; sindromul hepatorenal din ciroza hepatică avansată) - aparatul genital - afectarea primară poate crea în mod secundar afectarea renală (de ex. infecțiile genitale recidivante favorizează infecțiile urinare, afecțiunile prostatei pot determina nefropatie/uropatie obstructivă etc) - sistemul endocrin - hiperparatiroidismul secundar din cursul evoluției IRC - organe de simț - surditatea face parte din tabloul clinic al unor afecțiuni renale genetice (sindromul Alport); tulburări de vedere în asocierea retinopatiei diabetice/cataracta diabetică, retinopatiei hipertensive, depuneri de calciu la nivelul corneei și
Noţiuni elementare de medicină internă by Viviana Aursulesei () [Corola-publishinghouse/Science/91886_a_92994]
-
urinii. Concentrarea urinii se face prin schimburi osmotice de apă și solviți, un rol esențial având hormonal antidiuretic (ADH) și proteinele speciale de transport a apei numite aquaporine. 2. de reglare a compoziției fluidelor, asigurarea echilibrului hidroelectrolitic și acido-bazic 3. endocrină prin secreția de hormoni (renina, eritropoietină, vitamina D3 activă, prostaglandine), metabolizarea de hormoni (de ex. hormoni tiroidieni, steroizi, insulina, hormon paratiroidian etc) și modularea acțiunii unor hormoni (prostaglandine, endotelină, oxid nitric, adenozină, ADH, aldosteron, peptidul natriuretic atrial etc). Renina este
Noţiuni elementare de medicină internă by Viviana Aursulesei () [Corola-publishinghouse/Science/91886_a_92994]
-
impotență. Afectarea hematologică este caracterizată prin sângerări cutaneo-mucoase (echimoze, purpură, epistaxis) și viscerale (frecvent gastro-intestinale, mai rar intracraniene). Afectarea renourinară și a sistemului de reproducere este manifestă prin tulburări ale diurezei (oligurie, anurie), infecții urinare frecvente, amenoree, impotență, infertilitate. Afectarea endocrină și metabolică explică episoadele de hipoglicemie și așa-numitul pseudodiabet azotemic, creșterea trigliceridelor și scăderea HDLcolesterol, catabolismul proteic crescut (cauză de malnutriție). Explorări paraclinice Diagnosticul de BCR este cert dacă există retenție azotată, RFG afectată, proteinurie, hematurie persistente cel puțin
Noţiuni elementare de medicină internă by Viviana Aursulesei () [Corola-publishinghouse/Science/91886_a_92994]
-
Tabelul 4. Clasificarea morfologică a anemiilor 2. Clasificarea funcțională se bazează pe evaluarea capacității de regenerare a măduvei hematopoietice, cuantificată prin producția de reticulocite. În funcție de acest criteriu anemiile sunt: regenerative (hemolitice, posthemoragică acută etc) și aregenerative (anemii aplastice, din boli endocrine, infecții cronice, BCR etc). 3. Clasificarea etiopatogenică (Heilmeyer): a. prin scăderea producției de eritrocite (tulburări în formarea globulului roșu). În mod normal trebuie să existe materialele de construcție necesare (fier, proteine, aminoacizi), biocatalizatori (acizi nucleici, vitamina B12, acid folic), măduva
Noţiuni elementare de medicină internă by Viviana Aursulesei () [Corola-publishinghouse/Science/91886_a_92994]
-
construcție necesare (fier, proteine, aminoacizi), biocatalizatori (acizi nucleici, vitamina B12, acid folic), măduva osoasă trebuie să fie integră anatomic și funcțional, să existe eritropoietină (deficit în BCR, ciroza hepatică etc). - tulburarea proliferării și diferențierii celulelor stem (anemia aplastică, din boli endocrine, BCR) - tulburarea proliferării și maturării celulelor diferențiate (anemii prin deficit de vitamină B12 și acid folic, anemia feriprivă, talasemii, anemii nutriționale, din boli cronice etc) b. prin creșterea distrucției eritrocitare sau pierderi excesive - hemoliză - anemii hemolitice (toate tipurile) - anemii posthemoragice
Noţiuni elementare de medicină internă by Viviana Aursulesei () [Corola-publishinghouse/Science/91886_a_92994]
-
anticorpi sub influența unor factori supraadăugați. Rezultă deficit de factor intrinsec. Se postulează că autoagresiunea imună este favorizată de factorii etiologici ai gastritei atrofice (rezecția gastrică, deficiențe nutritive, alimente cu temperaturi crescute, administrarea de lungă durată a inhibitorilor H2, boli endocrine etc), leziunea caracteristică, definitorie pentru boală. De menționat că în anemia Biermer se decelează și alte tipuri de Ac atât la pacient cât și la rude, precum și anomalii ale imunității celulare. - dobândită - forma cea mai frecventă, secundară patologiei gastrice asociate
Noţiuni elementare de medicină internă by Viviana Aursulesei () [Corola-publishinghouse/Science/91886_a_92994]
-
la viață (Avery, 1985; Brigham, 1996). 2.1.6.2. Aspecte ale fiziologiei hibernării Hibernarea reprezintă un fenomen complex, d determinat atât de factori exogeni, precum s scurtarea zilelor, frigul și dispariția hranei, cât și de factori endogeni, de natură endocrină și nervoasă. În cazul liliecilor, se consider În cazul liliecilor, se consideră că factorul cel mai important este temperatura ambiantă ( (Altringham, 2001). Prin urmare, liliecii hibernanți au devenit animale heteroterme, ei a având capacitatea de a-și regla activ temperatura
Zburătorii din amurg by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/91630_a_92914]
-
unei treziri induse este , așadar, de 10,6 kj, ceea ce echivalează cu desfășurarea a trei cicluri l letargice spontane. 2.1.6.4. Ecologia hibernării Temperatura constantă a lilecilor aflați în hibernare diferă în funcție de specie, ea fiind controlată de sistemul endocrin. Pentru speciile din regiunile temperate care hibernează în peșteri, temperatura optimă, la care consumul energetic devine minim, este de 2- 8°C. De aceea, liliecii aleg adăposturi cu un microclimat rece (Meyer, 19781). În țara noastră, studii mai amănunțite au
Zburătorii din amurg by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/91630_a_92914]