4,693 matches
-
este, fără nici o îndoială, una dintre vocile cele mai grave, mai lucide și, în același timp, cutremurate de miracol din literatura noastră din ultimele decenii. El este un scriitor în cel mai adevărat înțeles al cuvîntului, cu o știință a evocării plină de farmec și de melancolie, un analist sensibil al delicatelor stări sufletești, un observator fin al nu mai puțin gingașelor procese de conștiință și, finalmente, un stilist remarcabil pentru care proprietatea cuvîntului și rigoarea ideii nu sînt nici o clipă
Chipurile lui Corneliu Baba by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/9259_a_10584]
-
mental al scriitorului. Capitolul „Austerity”, de pildă, dedicat vieții cotidiene în Marea Britanie în anii de după al Doilea Război Mondial, ani ai sărăciei, ai apartamentelor proaste și neîncălzite, ai șomajului și ai unui cenușiu atotcuprinzător, de doliu postimperial, nu debutează cu evocarea scenelor propriu-zise, ci este pregătit de un mic episod contemporan, o succesiune de scene și considerații făcute din perspectiva locuitorului din Manhattanul mileniului trei: „Soția mea le cere cu toată seriozitatea celor de la restaurantele chinezești să aducă mâncarea în cutii
Memorii de dincolo de mormânt (VI) by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/5226_a_6551]
-
e partizanul metodei fă-și-repară într-o epocă a înlocuirilor instantanee? Cine reciclează rămășițele și păstrează cu grijă învelitoarele vechi de hârtie? Fiii mei își avertizează încetișor prietenii: tata a crescut în sărăcie. Nici vorbă, îi corectez: am crescut în austeritate.” Evocarea funcționează, astfel, și ca explicație a evoluției intelectuale și caracteriale, dar și a opțiunilor de stânga ale scriitorului. Aceste banale secvențe domestice sunt mai pline de sugestii decât un întreg tratat despre schimbarea vremurilor și despre hăul ce separă mentalitatea
Memorii de dincolo de mormânt (VI) by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/5226_a_6551]
-
Radu Paladi - o evocare Dan DEDIU Când l-am cunoscut eu, la sfârșitul anilor ’80, Radu Paladi avea deja părul alb. Îmi era oarecum frică de el, dar mi-am dat seama că el mă simpatiza, pentru că mă auzise cântând la pian. Prin
Radu Paladi ? o evocare by Dan DEDIU () [Corola-journal/Journalistic/84236_a_85561]
-
și pedagog i-a influențat pozitiv parcursul profesional -, prin intermediul lucrării Cântece de pustiu (Studii de nuanțe) opus 27 nr. 1. Un omagiu adus compozitorului care a îmbogățit repertoriul pianistic cu creații originale, de inestimabilă valoare, în care se remarcă, pe lângă evocarea unor stări sufletești diverse, înclinația temperamentală către expresionism, precum și îmbinarea spiritului improvizatoric cu rigoarea construcției; interpretarea a evidențiat frumusețea și complexitatea discursului muzical. Interpretul a conferit relief structurilor armonice și polifonice, a evidențiat cu rafinament dialogul inedit realizat între motive
Pe scena Ateneului by Mircea ?TEF?NESCU () [Corola-journal/Journalistic/84298_a_85623]
-
a cinematografului românesc, colaboratoare și soție a pionierului Horia Igiroșanu în ale cărui filme de aventuri a jucat. În ciuda vîrstei înaintate, Yvonne Dugan - pe adevăratul ei nume - se dovedește un spirit tînăr, cu o memorie fabuloasă și o capacitate de evocare teribilă, excelent susținută prin secvențe, fotografii, afișe și alte documente din epocă. Seara de gală - animată de aplomb inepuizabil de către conf. univ. dr. Laurențiu Damian, prorector și director al festivalului - a fost înnobilată de prezența actriței căreia i s-au
Restanța "CineMAiubit" by Irina Coroiu () [Corola-journal/Journalistic/15613_a_16938]
-
și care, cu toate scăderile și deficiențele ei, transformase România dintr-o țară înapoiată turcizată într-o țară europeană aflată în plină ascensiune. Cele mai reușite pagini sunt cele în care Petru Groza își deapănă amintirile din copilărie și adolescență. Evocarea vieții în Transilvania aflată sub stăpânirea habsburgică, a atmosferei din școlile urmate, a studiilor universitare la Budapesta are un farmec care te face să regreți decăderea într-un limbaj de lemn care nu face altceva decât să reia stupidele stereotipuri
Memoriile unei marionete by Gheorghe CeauȘescu () [Corola-journal/Journalistic/14002_a_15327]
-
simbol atemporal și e conceptibil ca simbol numai pentru că exprimă universalul. Totodată, în film e reactualizată, deși în plan secund-cauzal, legenda lui Iuda cu amănunte ce duc spre sursa Papini. Iar ceea ce face scriitorul italian se poate numi proză de evocare pe subiectul maniheismului lumii, în general, și al slăbiciunii naturii umane, în special. Iuda, Petru sau Pilat sunt pretextul, dar astfel se atrage atenția asupra consecințelor faptei umane. Pariul între Dumnezeu și diavol se face pe seama omului. Dar nu în
Iuda, o necesitate? by Elvira Sorohan () [Corola-journal/Journalistic/12382_a_13707]
-
În genere autorul e bun portretist, cu un acut simț de observație, și cu lexic precis, pe care știe să-l mînuiască lesne. Păcat de mania agasantă de a încondeia orice rudă sau orice cunoștință de pe meleagurile natale. Acolo conformismul evocării displace prin intenția vădită de închinare de firitiseli. Dar cînd trece la dușmănii sau la necazuri biografice, Nicolae Radu devine un povestitor propriu-zis, cu farmec și erudiție, așa cum se întîmplă în capitolul „În lumea schilozilor“, probabil cel mai bun din
Fără cinisme by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2652_a_3977]
-
donat-o Muzeului Etnografic al Bucovinei). Soția lui George Muntean, distinsa poetă Adela Popescu, i-a închinat recent un amplu volum omagial (Editura Palimpsest), care poate fi considerat și album prin mulțimea fotografiilor și excelenta calitate a condiției grafice, adunând evocările a peste o sută de persoane și nu o dată personalități din lumea culturii, a cercetării și a scrisului. Cartea se deschide cu un foarte expresiv portret biografic, ce îi aparținea editoarei, aflată, cum e de înțeles, în cea mai deplină
Remember by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Journalistic/7066_a_8391]
-
mereu pe taclale, plin de vervă și de umor, George Muntean i-a fermecat pe mai toți convivii, așa încât Nicolae Mecu, unul dintre colegii mai tineri de la Institutul " G. Călinescu", vorbește, pe bună dreptate, despre, "magia povestitorului", cum își intitulează evocarea din volumul omagial. "în această ipostază (de povestitor) era fabulos ca un personaj din Sadoveanu, și nu e întâmplător că, fiindu-i oaspete, trăiam net impresia că m-am strămutat pentru câteva ore în lumea Hanului Ancuței, unde, firește, el
Remember by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Journalistic/7066_a_8391]
-
suverană și inspirație a concentrat în cele câteva măsuri ale unei arii o întreagă dramă. De la declarația înfocata și declamatorie a lui Cavaradossi (Recondita armonia) la lirismul suav al poetului Rodolfo, de la angoasa, zbuciumul lui Turridu din Cavaleria rusticana la evocarea îndurerata din E lucevan le stelle cantul este branșat la tensiune maximă. Iar în setul de canzonette simplitatea muzicii, foarte subtil jucată, aduce cu fiecare piesă un alt univers expresiv: legănare voluptoasa (Non ți scordar di me), contraste grandilocvente (O
Un pact cu diavolul publicitătii by Elena Zottoviceanu () [Corola-journal/Journalistic/17684_a_19009]
-
sumar, tot sumarul Cum observam, un câștig este și reapariția revistei VIAȚA ROMÂNEASC|. În numărul 1-2 sunt multe lucruri de citit. Editorialul lui Nicolae Prelipceanu intitulat Cerșetorul de reviste, poemul lui Mircea Bârsilă, apoi Camil Petrescu - inedit, pagini de corespondență, evocările despre Nicolae Breban la 80 de ani semnate de Ioan Groșan și Florin Sicoipe, eseurile lui Andrei Codrescu și Sebastian Reichmann, pagina de istorie literară a lui Florin Manolescu, și cea de geografie literară scrisă de Cornel Ungureanu, de asemenea
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/2590_a_3915]
-
Niculescu-Varone are vreo 97 de ani, dar e de mult scos din circulație". Pioase flori pe morminte neglijate, morminte fizice, dar și morale. însă diaristul nu trece impasibil nici pe lîngă celebrități, creionîndu-le celor pe care le-a cunoscut îndeaproape evocări demne de atenție. Tudor Vianu ar fi fost un boem refulat, "dar de o înțelegere superioară a acestui termen, în sensul că accepta o anumită dezordine interioară, dar respingea orice manifestare de acest fel pe plan exterior. Adoptase atitudinea lui
Mărturia unui longeviv (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/9794_a_11119]
-
acceptat pentru foloasele imediate de actori, regizori și scenografi, dar pune obstacole aproape de netrecut dramaturgilor. Cum au constatat scriitorii din Est, se pot scrie piese exportabile, suporturi pentru spectacole în care scenografia și coregrafia sunt vectorii principali. Dar continuă Iliev evocarea fenomenelor grotești de la răsărit de fostul Zid al Berlinului, în special din Balcani, are șanse mari de a-l interesa pe spectatorul occidental, în timp ce localnicii nu vor simți nici un fel de nevoie de a mai merge la teatru: sînt ei
Tur de orizont by Magdalena Boiangiu () [Corola-journal/Journalistic/13693_a_15018]
-
în atingerea temelor delicate din secolul XX, arhiepiscopul Vadului, Feleacului și Clujului are sfătoșenia elevată a spiritelor trecute prin școala retoricii culte. Farmecul cu care își descrie întîmplările trăite și mai ales verva trepidantă, aproape dramatică, cu care își încarcă evocările, fac ca volumul de față să fie citit ca un roman. Parcurgîn-du-i Memoriile, uiți uneori că citești, căci pierzi conștiința lecturii ca efort asumat și ajungi să trăiești acolo, alături de personajele cărții. Din acest punct de vedere, Memoriilor nu li
Împlinirea unui suflet by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6988_a_8313]
-
cel puțin două lumi imaginare (cea în care naratorul se află și cea a lumii alternative, rememorate, dorite, visate etc.); se urmăresc astfel mecanismele textuale dar - mai ales - condițiile culturale, psihologice etc. care generează ceea ce numim "atmosfera" unei opere literare (evocarea unei lumi măcar în parte știute dinainte, caracterul efemer al respectivei lumi, circumscrierea la anumite spații și obiecte - de pildă la o zonă geografică îndepărtată -, preferința pentru copilărie etc.). Dincolo de interesul lor științific în sine, studii precum acesta, publicate în
Despre atmosferă by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/16052_a_17377]
-
s-au întâmplat”, pentru a îndepărta „minciuna instaurată ca adevăr” și perpetuată în aproape toate studiile consacrate vieții și operei rebreniene. Romanul este construit în haloul procedeelor postmoderniste, Ilderim Rebreanu utilizând strategic epica propriu-zisă în combinație cu documentele de facto, evocarea personală cu citatul din memorialistica diverșilor săi eroi, sau cu fragmente din corespondența acestora, cu citate din articole de ziar etc., totul într-o turnură cvasipolemică, pamfletară uneori, utilizându-se eseistica pentru evidențierea relațiilor întreținute de Livu Rebreanu cu diversele
Romanul Rebrenilor by Constantin Cubleșan () [Corola-journal/Journalistic/3116_a_4441]
-
l face eroului său orbit de vanitățile soției. Cel de-al treilea volum, Cronici interbelice, evocă episoade marcante din viața membrilor familiei Rebreanu, pe fundalul evenimentelor sociale și politice (naționale și internaționale), romanul urmându-și structura consacrată din volumele precedente. Evocări, tot în nota reproșurilor aduse scriitorului ajuns a avea o bună situație în Capitală, căruia i se impută faptul de a nu acorda sprijin membrilor familiei, ce nu se pot valida astfel superior din pricina indiferenței marelui Alfa. Mai ales Tiberiu
Romanul Rebrenilor by Constantin Cubleșan () [Corola-journal/Journalistic/3116_a_4441]
-
soi de tristețe cvasi-romantică, o melancolie specifică literaturii create pe ruinele fostului imperiu chezaro-crăiesc. Chiar și în versurile sale de tinerețe, privirea este îndreptată cu preponderență spre trecut. Obiectele vechi poartă în ele sufletul celui care le-a folosit și evocarea lor îi prilejuiește poetului întîlnirea cu lumina palidă a unui paradis definitiv pierdut: cel al speranțelor și miracolelor din copilărie: "aici e coasa și grebla, sunt toate uneltele/ pentru răstignitul porcilor, iarna,/ într-un colț picotește roata de tors a
Viața în paranteze mici by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/11877_a_13202]
-
dorul după ceva ce nu cunoști. 2. Posibilitatea Apropierea de Basarabia care mă presează pe parcursul șederii mele în România din toate părțile, împrumutîndu-i ceva din mirajul aventurii, a acelui timp final și de aceea fără timp, cunoscut de mine din evocarea unei ierni basarabene a autoarei Dinah Hinz. Bunica ei fusese obligată să dea foc la perdele, fiindcă acest foc era singura posibilitate de a izgoni lupii înfometați care cercetau odaia - cu labele sprijinite de marginea ferestrei - pîndindu-și victimele (parcă-i
Peter K. Wehrli - Deruta by Nora Iuga () [Corola-journal/Journalistic/7694_a_9019]
-
Claire: doi inocenți seduși de magia locului, într-atât încât Hong-Kong seamănă cu o pânză de păianjen din firele căreia nici unul nu poate și nici nu mai vrea să se elibereze. Hong-Kong ca suprapersonaj Prima reușită a romanului constă în evocarea unui Hong-Kong pitoresc, fascinant, care acaparează ca veritabil suprapersonaj. Amestec pestriț de etnii și culturi, de civilizații și ierarhii sociale, orașul își dezvăluie trei chipuri: primul, cosmopolit și trepidant, al doilea desfigurat de ocupația japoneză, cel de-al treilea indecis
Orientul înca necunoscut by Elisabeta Lăsconi () [Corola-journal/Journalistic/6768_a_8093]
-
de revista România literară cu sprijinul Fundației „Anonimul”. Titlul cîștigător din acest an a fost Amor intellectualis. Romanul unei educații, excelenta carte de memorii semnată de Ion Vianu. Pledoaria pentru această carte, susținută de Nicolae Manolescu, a subliniat, între altele, evocarea vivace, de adîncime, făcută unei epoci care astăzi riscă tot mai mult să rămînă uitată - sfîrșitul anilor ’40 și începutul anilor ’50 -, dar și cel puțin două portrete pe care realul talent evocator al lui Ion Vianu le dăruiește istoriei
Premiul Cartea Anului - ediția a noua () [Corola-journal/Journalistic/5908_a_7233]
-
se desfășoară ca o monodie melancolică”. În acest fel, versurile lui Eugeniu Nistor posedă înfiorarea nostalgică a unui eu liric care percepe spațiul natal ca pe un „paradis pierdut”, un topos edenic la care ființa nu poate accede decât prin intermediul evocării și sugestiei. Poet cu o structură clasicizantă, Eugeniu Nistor își orientează demersul liric spre resuscitarea unui trecut exemplar, a unei geografii mitice, simbolizând o întreagă istorie, fără să apeleze însă la retorism ori la grandilocvența majusculelor. Aceste date ale lirismului
Melancolii în palimpsest by Iulian Bol () [Corola-journal/Journalistic/4747_a_6072]
-
care ne reamintește întrucîtva ciclul romanesc al lui C. Stere. Depoziția realistă a subiectului e mixată cu personaje și fapte aparținînd ficțiunii, fără ca, în genere, planurile să se stînjenească între ele, întrucît cel secund are darul de-a întări concretețea evocării, a-i amplifica eposul. Naratorul e un produs al mahalalei bucureștene din interbelic. Departe de a-și ascunde ori mistifica proveniența, d-sa încearcă a o reconstitui în liniile aspre, în culorile pestrițe ce-i caracterizează priveliștea și nu în
O miniJudecată de Apoi by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/5435_a_6760]