8,653 matches
-
scopuri și de Înclinați. Abia ulterior, În teologia moralei, adăugată Criticii rațiunii practice sub titlul „Dialectica”, se creează o legătură exterioară Între valorile stabilite de norme și valorile determinate de scop; ea este mijlocită prin conceptul „meritului” de a fi fericit: rațiunea practică se vede obligată să vrea ca acela ce este virtuos, cel care s-a făcut vrednic de fericire, să o și obțină, dar pentru că fericirea nu survine de la sine ca rezultat al virtuții, golul este umplut postulatele cunoscute
Giorgio del Vecchio – filosof al justiţiei by Vanda VLASOV () [Corola-publishinghouse/Law/1275_a_2210]
-
sub aspectul practic de-a lungul istoriei, dar ele rămân majore în orice timp și în orice loc: asigurarea 121 confortului prin satisfacerea nevoilor tuturor membrilor familiei, și creșterea noilor generații. Când funcționarea sistemului este benefică și membrii ei sunt fericiți, prin intervenția mecanismului de homeostazie Îmecanism ce asigură supraviețuirea), se asigură funcționarea în același mod, cu continuitate. Dacă, însă, familia a creat roluri nefericite, această homeostazie, cu scopul de a menține sistemul familiei se destramă sau dispare (Voinea M., 1996
ARTA DE A FI PĂRINTE by Ramona Chinan () [Corola-publishinghouse/Science/91745_a_93084]
-
evite răsfățarea acestuia prin recompensare. - Copilul are nevoie de dragoste și înțelegere. Greșeala este omenească și din ea se poate învăța ceva! Copiii au nevoie de dragoste și atunci când au dreptate, dar și când nu au dreptate, și atunci când sunt fericiți, și atunci când sunt triști. Ei trebuie să fie iubiți așa cum sunt ei, necondiționat și tot timpul. Părinților nu trebuie să le fie teamă să arate dragoste copiilor lor. Trebuie arătată înțelegere când copilul face ceva greșit și nu trebuie să
ARTA DE A FI PĂRINTE by Ramona Chinan () [Corola-publishinghouse/Science/91745_a_93084]
-
avut și mașină, vă Închipuiți -, cu o curticică, și l-am dat la fiu-meu și eu mi-am luat unul cu două camere, aproape unul de altul... Îi mulțumesc lui Dumnezeu În fiecare seară... ca acuma n-am fost fericit niciodată. Poate când m-am eliberat din Închisoare, da’ nu mai țiu minte... Ați mai fost șicanat sau căutat de Securitate? Nu prea... Spre surprinderea mea, nu prea... Am fost chemat de vreo două-trei ori, nu mai mult. Și În
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
Nu. Adică, cum să vă spun, da. La Arad, Alianța Civică s-a format În biroul ăsta și eu am fost În comitetul Alianței Civice printre inițiatori, pentru că Într-un partid nu m-am Înscris niciodată, În nici unul. Și sunt fericit și mă felicit că nu m-am Înscris... E o plăcere, după cum văd că se-ntâmplă lucrurile... Sigur că am rămas un om de dreapta, dar nu, nu m-am Înscris nicăieri... Ați avut proprietăți de revendicat după 1989? Acuma
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
și că soțul meu o divorțat și s-o căsătorit cu trei luni Înainte de-a mă Întoarce eu... Eu nu m-am supărat. Nașul a spus: „Vrei să te Împaci cu el?”. Și-am spus: „Lasă-l să fie fericit. Dacă m-ar fi așteptat, m-aș fi Împăcat pentru fetiță... Dar din moment ce el s-a recăsătorit cu-o persoană frumoasă, tânără”... Eu eram ca o floare de mucegai... „Lasă-l să fie fericit!” Când ați ieșit din Închisoare? În
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
am spus: „Lasă-l să fie fericit. Dacă m-ar fi așteptat, m-aș fi Împăcat pentru fetiță... Dar din moment ce el s-a recăsătorit cu-o persoană frumoasă, tânără”... Eu eram ca o floare de mucegai... „Lasă-l să fie fericit!” Când ați ieșit din Închisoare? În ’60, În septembrie. Cum a fost drumul Înapoi spre casă? Drumul Înapoi spre casă a fost foarte greu. Cu mare nerăbdare am așteptat ziua, dar Îi departe, e obositor, drum așa de lung... V-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
nu m-o primit nici măcar ca muncitoare. Și fratele ăsta al meu avea foarte mulți colegi care erau inspectori de bancă și prin ei o reușit să obțină credite și o redresat această cooperativă. Și din cauza asta tare o fost fericit președintele respectiv și-o zis că: „Orice nevoie o să ai În viață de ceva, să știi că-ți vom fi recunoscători că ne-ai salvat cooperativa”. Și-atunci fratele meu o spus: „Știți ce nevoie voi avea? Dacă vine sora
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
m-am dus, domnu’ Ceaușescu mi-a luat două exemplare, iar restu’ am trimis eu câte-un exemplar: la ministru’ Armatei, la ministru’ Justiției, la Ceaușescu ăl mare..., la procuratura generală, peste tot am trimis memorii d-ăștea. Și ce-ntâmplare fericită pentru mine! A doua sau a treia zi vine șoferu’ primului secretar, atunci era Iulian Ploștinaru, un om de doi metri Înălțime, fost căpitan de Securitate. Vine la Întreprindere: „Nea Velene, hai, că te cheamă primu’ secretar!” Da’ io zâc
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
nu-i cazul să-și arate talentul de băutor. E copil, pentru Dumnezeu, a constatat mama lui Alin. Îi voi pregăti încă un ceiuț. Noaptea a fost mai nasol. L-a lăsat pe Alin să-și continue jocul. Alin era fericit că, dacă venise Radu, ai lui nu-l mai controlau să se culce la ora zece, cum o făceau de obicei, și așa putea băga jocuri cît îl țineau ochii. Radu adormise de o bună bucată de vreme, cînd a
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
trebuiau să le potrivească după anumite criterii, pe care le-ar fi știut, dacă ar fi învățat. Dar nimeni nu învăța, așa că mai mult la mișto le potriveau, enervînd-o pe doamna. Doar Cornel își dădea seama cum se potriveau. Era fericit la culme cînd ea îl lăuda și îl dădea ca exemplu. Se crea o apropiere foarte mare între ei doi, chiar dacă ea poate nu știa. Și jocul cu drumul plin cu capcane și recompense, din imagini și noțiuni, în care
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
de Dumnezeu. Sunt om. Sunt un om bun, și nu o bestie. Sunt un animal cu rațiune. Am carne pe mine. Sunt carne. Dar nu sunt descins din carne. Carnea e creată tot de Dumnezeu. Sunt Dumnezeu. Sunt Dumnezeu... Sunt fericit. Am iubire. Am iubire de Dumnezeu și deci pot să-mi zâmbesc. Lumea crede că sunt nebun, că mi-am pierdut capul... Sunt în situația teribilă de a înțelege pe toată lumea, fără rațiune, care m-ar face să-i critic
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
să-mi procur toate astea. Voi avea aerul unui Tartarin din Tarascon, înarmat până în dinți pentru a trage în sperietori de ciori luate drept animale sălbatice! Te îmbrățișez cu disperare. Al tău, René. Marți, 21 mai 1974 Mon amour, sunt fericit că ți-a plăcut istoria povestită de marele Geronimo. Iată urmarea: „Printre cele câteva ființe umane care mai erau încă în viață se găsea și o femeie căreia i se dăduse fericirea să aibă mulți copii, dar toți fuseseră devorați
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
să fii pe bicicletă. Dar poate că mă neliniștesc degeaba și voi primi mâine o scrisoare de la tine!!! Te salut, Gabriela plină de grație, și te îmbrățișez. Al tău, René. Stockholm, 7 iunie 1974 Gabriela, mon cœur: sunt atât de fericit că ai ajuns la Roma, căci aveam asemenea coșmaruri înainte de a primi telegrama ta. Ți-am trimis tichetul de avion Roma-Copenhaga, pe care trebuie să-l cauți la biroul de la SAS, via Bissolati 88. Voi fi deci la aeroport, la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
tot corpul. În vis l-am văzut deodată pe Domnul într-o grădină, se ruga. Îmi era frică să-l deranjez. Eram atât de fericită, ca și cum aș fi primit din nou o mare iubire în mine. Toată ziua am fost fericită. Așa va fi când El va veni în glorie într-o zi sau cândva la miezul luminos al nopții. Artur Lundkvist a murit. După ceremonia înmânării Premiului Nobel s-a dus acasă să se odihnească, a murit liniștit, în somn
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
Maria Schotenius; care se ocupă de BML; conversație vie, plăcută cu amândouă. Sunt invitată să colaborez la revistă cu un eseu despre Swedenborg. Cu Andrei (Bart), la marea sinagogă din Stockholm pentru a dona Biblia facsimil (Kennicotte Bible). Andrei e fericit, mi-a dat un ananas, mi-a sărutat mâinile spunând că mă voi vindeca. Mama Evei Ström, Inga, era acolo împreună cu Sofi Klein. A fost sărbătoarea Hannuka, adevărata sărbătoare a luminii, cea mai veche. Un băiat de 13 ani a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
pentru că îi judec pe oameni după ochi și aveți o mare înțelegere a oamenilor și lucrurilor...”. În fond, aș fi vrut să-ți povestesc alte lucruri! Aș fi vrut să-ți spun cât te iubesc, cât îmi lipsești, cât de fericit am fost cu tine, mon miracle. Nu pot și nu vreau să trăiesc fără tine: trebuie să știi asta o dată pentru totdeauna! Al tău, mon amour - ca întotdeauna și pentru totdeauna. René. Ianuarie În toate prieteniile se insinuează ceva ciudat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
spunând că era un somon, rudă cu cel sculptat la Stadshuset (primăria orașului) în piatră. Era chiar istoria fondatorului orașului, existând și în faldurile secrete ale memoriei misterioase. Astfel îmi vorbește Mnemosyne și mie, trezindu-mă, strigăt exprimat atât de fericit în memoriile lui Nabokov. Dacă aș fi stat mai departe în România, n-aș fi citit cărțile pe care le citesc acum, cum ar fi cartea lui Nabokov, Speak, Memory, sau și mai frumos: Mnemosyne, zeița invocată de mine zilnic
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
care a atras gelozia celui ce nu concepea alt cap încoronat decât al lui. Birgitta (Trotzig) în vizită la mine, ducând în brațe o sticlă de muscat francez - era îmbrăcată în culorile sufletului: alb și violet! Am stat de vorbă fericite până la miezul nopții. Despre ce? Oh, dacă aș povesti despre asta ar fi o carte deja scrisă, în genul lui Proust, după cum obișnuiește Birgitta să spună. Încă o dată, sentimentul puternic că o cunosc pe Birgitta de o eternitate. 222 de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
a fost inspirat de cartea pentru copii a Selmei Lagerlöf Călătoria minunată a lui Nils Holgersson, precum și de literatura franceză, în special de geniul purificator al lui Rabelais, care i-a dat cheia prin care spiritul grotesc poetic se împletește fericit cu stilul realist și multe tonuri universale. Sigur că literatura nu poate supraviețui decât înnoindu-se printr-un muzical „da capo”, plin de inventivitate... Despre drama sa personală, măiestrit expusă în romanul Coșmarul, „drama nașterii unui copil idiot”, scriitorul a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
s-a mai întâmplat din copilărie. Mi-am golit capul de toate lacrimile, dar cred că mai am câteva rezerve inimaginabile. Nu cred că plâng ușor, însă am plâns mult în ultimele luni - dar am și râs mult: am fost fericit, chiar n-am mai fost atât de fericit de când te cunosc, de când te iubesc. Niciodată! Acum, când m-am despărțit de tine, îmi e rău, des, foarte des. Angoasa mă înșfacă deodată de gât, ca un lup flămând. Mă apăr
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
golit capul de toate lacrimile, dar cred că mai am câteva rezerve inimaginabile. Nu cred că plâng ușor, însă am plâns mult în ultimele luni - dar am și râs mult: am fost fericit, chiar n-am mai fost atât de fericit de când te cunosc, de când te iubesc. Niciodată! Acum, când m-am despărțit de tine, îmi e rău, des, foarte des. Angoasa mă înșfacă deodată de gât, ca un lup flămând. Mă apăr, mă agit, dar asta nu servește la nimic
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
iubesc mult. El a fost într-un fel ca tatăl meu, dacă înțelegi ce vreau să spun. Ești mereu tatăl cuiva, fiul cuiva. Astfel vreau să știi că te iubesc și că eu cred din toată inima că vom fi fericiți împreună; pentru că ne merităm și merităm asta! Cu dor și drag, René. 17 octombrie 1974 Mon amour, păcat că timpul memoriilor și al confesiunilor a trecut, pentru că aș vrea să spun ca Jean-Jacques Rousseau: „Eu, de asemenea, vreau să mă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
în viață. I-am invitat pe Andrei (Bart) și alți prieteni la restaurant. Andrei mi-a dat un coș mare, plin cu flori; l-am găsit la Centrul de Presă, pe biroul meu, împreună cu scrisori de felicitare de la colegi. Întâlnire fericită cu Petre (Banuș) și soția lui, Bernadette. Mi-a povestit despre mama lui care e bolnavă, are o plagă pe mâini, suferă îngrozitor pentru că e hulită de români în orice loc apare, scriitorii români care domină acum scena politică și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
să nu fii înfricoșat, pentru că Domnul îngrijește de noi tot timpul! Citind, mi-am amintit de visul de azi-noapte: priveam o pictură veche și deodată am văzut ochii Domnului vii, mă privea cu o infinită bunătate. Toată ziua am fost fericită din cauza acestui vis. Paștele ortodox. Am primit telegrame și flori de la prietenii români. Am visat că eram în mare dragoste cu un bărbat. Cine era? Nu știu, dar îl iubeam mult, era parcă ultima dragoste, la fel de nebună ca și prima
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]