3,846 matches
-
vei ajunge pe ea și ne vom reîntâlni la aceeași școală, va avea iar cinci continente ca și atunci când ai părăsit-o! Poți fi sigur de acest lucru! Bine, să zicem că ai dreptate, dar nu văd nici urmă de moluscă în preajmă!... Arată-mi-le și mie! Nu se poate, dacă le vezi, te vei îndrăgosti de ele, iar la întoarcere, vei încerca să povestești semenilor tăi, cu lux de amănunte, unele fragmente din această călătorie. Nimeni nu te va
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
călătorie. Nimeni nu te va crede! Din contra, vor spune că nu ești în toate mințile! Nici măcar soția nu te va privi cu ochi buni, dacă i-ai declara, în anumite momente de intimitate sinceră, că: "Ești frumoasă ca o moluscă" sau "Te iubesc cum iubește o moluscă!" Imediat te va interna la un ospiciu sau la un spital de alienați mintal! Îți reamintesc că, după călătoria aceasta de multe milioane de ani tereștri, în final, vom reveni la momentul și
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
contra, vor spune că nu ești în toate mințile! Nici măcar soția nu te va privi cu ochi buni, dacă i-ai declara, în anumite momente de intimitate sinceră, că: "Ești frumoasă ca o moluscă" sau "Te iubesc cum iubește o moluscă!" Imediat te va interna la un ospiciu sau la un spital de alienați mintal! Îți reamintesc că, după călătoria aceasta de multe milioane de ani tereștri, în final, vom reveni la momentul și locul de unde am plecat, adică ne vom
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
căsuța în spinare ieșeau la promenadă pe sub picioarele trecătorilor, nu se mai arătau deloc. Observi ceva deosebit? Nu am mai întâlnit melci, nici măcar unul ca din întâmplare! Nu știu despre ce vorbești, nu am auzit niciodată cuvântul acesta. Dar despre moluște tot nu ai auzit? Răspunsul ei negativ, la început, Bidaru l-a interpretat ca pe o glumă. Curând însă s-a convins că în vocabularul soției, pur și simplu, cuvintele care denumesc moluște: stridii, gasteropode, lamelibranhiate, nu existau, deși acest
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
am auzit niciodată cuvântul acesta. Dar despre moluște tot nu ai auzit? Răspunsul ei negativ, la început, Bidaru l-a interpretat ca pe o glumă. Curând însă s-a convins că în vocabularul soției, pur și simplu, cuvintele care denumesc moluște: stridii, gasteropode, lamelibranhiate, nu existau, deși acest grup de animale nevertebrate cu peste optzeci și cinci de mii de specii răspândite în întreaga lume, ce trăiesc atât în apă cât și pe uscat, este perfect cunoscut de orice copil încă
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
nici nu le poate pronunța". Supărat, pentru a dovedi inconsistența învinuirilor aduse, a accesat DEX-ul online și, în fața ei, începu să caute: molură moluri, s.f. Plantă erbacee, aromatică... momeală momeli, s.f. Mijloc viclean folosit... Într-adevăr, substantivele ce denumesc moluște, melci, limacși, calmari, sepii, nu existau nici în Dicționarul limbii române, nici în Enciclopedii de tipul Wikipedia, nici în dicționarele altor limbi de care se poate sluji orice muritor accesând www. Hallos.ro și nici în manuale electronice. Ex profesorul
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
izvorul de apă vie pe care o bea Făt Frumos înainte de a se confrunta cu Zmeul, și ca să nu lovească în amorul propriu al profesorului Bărbuță, începu să povestească: Când eram elev mi-a plăcut foarte mult un capitol despre moluște, în special cefalopodele, printre care se numărau: caracatițele, calmarii, sepiile, care toate sunt excesiv de mari și care... și care... În momentul acela Bidaru observă cu stupoare că soția îi făcea semn discret să nu-l întrerupă, deoarece iar a luat
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
de pensia lor. Situația era, într-adevăr anormală, plină de mister și fără ieșire. Ca și ce doi bătrânei, nici el, Bidaru Costică, nu deținea nici o altă dovadă demnă de luat în seamă. Odată cu dispariția totală, exact ca în basme, moluștele au șters orice urmă a existenței lor până și din memoria oamenilor. Totuși de ce nu s-a șters și din memoria lui, a celor doi bătrânei, poate și a altora ca ei? Până va afla răspunsul la această întrebare, cel
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
cu un glas și mai pătrunzător decât înainte, continuă cu mare aprindere, tunând: „Oare, în lumea animalelor, ce ajunge cel înfrânt, în urma luptei dintre doi masculi pentru o femelă, în ochii tuturor celorlalți? Ajunge doar o târâtoare, un melc, o moluscă antropomorfă, adică ceva ce nimeni nu-i dă nicio atenție! Dimpotrivă, masculul care biruie, falnic și strălucitor în măreția lui, devine conducătorul grupului și cel care are calea deschisă la fiecare dintre femelele pe care le poftește, după bunul său
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1941]
-
unice, analizându-le cu grijă gândurile, sentimentele și trăirile ce-i domină teribil: „Oare, în lumea animalelor, ce ajunge cel înfrânt, în urma luptei dintre doi masculi pentru o femelă, în ochii tuturor celorlalți? Ajunge doar o târâtoare, un melc, o moluscă antropomorfă, adică ceva ce nimeni nu-i dă nicio atenție! Dimpotrivă, masculul care biruie, falnic și strălucitor în măreția lui, devine conducătorul grupului și cel care are calea deschisă la fiecare dintre femelele pe care le poftește, după bunul său
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1941]
-
jumătate de milion de tone de DDT pe care le-am aruncat în oceane au redus cu 75% capacitatea de fotosinteză a algelor marine, având rolul de a reînnoi oxigenul din apă.“ Reziduurile de petrol vor termina cu păsările marine. Moluștele miroseau a rahat și produceau holeră. Nu, marea nu era pentru el. Dar îi plăcea să o privească. Întrezări mahalalele capitalei: o așezare de maghernițe de carton și lemn, de lut și cutii de conserve cățărate pe dealuri, stând în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
și transferul contului bancar. Lua avionul de 11,50 de la Shannon. Avionul zbura deasupra mării, soarele aprindea suprafața apei; valurile semănau cu niște viermi ce se Încălecau și se răsuceau pe o distanță enormă. Sub imensa peliculă de viermi, știa, moluștele Își zămisleau propria carne; pești cu dinți ascuțiți devorau moluștele, fiind apoi devorați de alți pești, mai mari. Adesea adormea, avea coșmaruri. Când se trezea, avionul zbura deasupra câmpiei. Între vis și trezie, se mira de culoarea uniformă a câmpurilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
Shannon. Avionul zbura deasupra mării, soarele aprindea suprafața apei; valurile semănau cu niște viermi ce se Încălecau și se răsuceau pe o distanță enormă. Sub imensa peliculă de viermi, știa, moluștele Își zămisleau propria carne; pești cu dinți ascuțiți devorau moluștele, fiind apoi devorați de alți pești, mai mari. Adesea adormea, avea coșmaruri. Când se trezea, avionul zbura deasupra câmpiei. Între vis și trezie, se mira de culoarea uniformă a câmpurilor. Câmpurile erau brune, uneori verzi, Însă Întotdeauna terne. Periferia pariziană
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
alimenteze cu flori de păpădie? Nici asta? Mă înșel eu? Nu prea cred. Dar vaza aia chinezească a mamei, de ce ai spart-o, Pascal? Eu n-am zis nimic, mormăie acesta. Lucrurile pe care psihologia le numește abisale sunt niște moluște agățate sub stânci. Până și un turist dă de ele. Pentru Moby Dick trebuie altfel de pregătire, adaugă pictorul, dând vag din mână. Aurora mai trage o dușcă. Era din nou vară. Fata, care între timp nu mai era acea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
1973, 288 pagini, 492 fig.), Micropaleontologie (Ed. Univ. „Al.Ioan. Cuzaʺ, 1982. 236 p., 568 fig.) și coautor al monografiei Sarmațianul mediu și superior de pe Platforma Moldovenească (Editura Academiei Române, 2005 - 558 p., 100 figuri în text și 24 planșe cu moluște - 584 figuri). A participat la numeroase manifestări științi fice naționale și internaționale. În 1972, Academia Română i-a acordat premiul „Gheorghe Murgoci ʺ. Este membră a Academiei Oamenilor de Știință din România, Societatea Internațional ă de Paleontologie, Societatea Paleontologilor din România
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
decît un cîine”. Deși, mi se pare mai simplu să-ți Înveți cîinele să orăcăie. V. Armeanu etichetează preotul la modul general În următorii termeni: „HÎrciog care bate beleaua la momițe, vierme păros, batracian rîios, lindină biblică cu multe dioptrii, moluscă nevertebrată din epoca bronzului, mușcată de bărbăție printr-o gaură practicată În gard de Căcădaie, cînd erau copii”. Totuși, iubirea. Mă intrigă Însă cum de-a reușit Căcădaie să muște de fudulie o moluscă prin gard, deoarece molusca ori lindina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
rîios, lindină biblică cu multe dioptrii, moluscă nevertebrată din epoca bronzului, mușcată de bărbăție printr-o gaură practicată În gard de Căcădaie, cînd erau copii”. Totuși, iubirea. Mă intrigă Însă cum de-a reușit Căcădaie să muște de fudulie o moluscă prin gard, deoarece molusca ori lindina În special nu se poartă În gard, ci În păr. Ca să nu mai pomenesc de faptul că, indiferent ce ar fi fost În realitate, chiar și vierme, dacă deja ajunsese-n epoca bronzului, vietatea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
multe dioptrii, moluscă nevertebrată din epoca bronzului, mușcată de bărbăție printr-o gaură practicată În gard de Căcădaie, cînd erau copii”. Totuși, iubirea. Mă intrigă Însă cum de-a reușit Căcădaie să muște de fudulie o moluscă prin gard, deoarece molusca ori lindina În special nu se poartă În gard, ci În păr. Ca să nu mai pomenesc de faptul că, indiferent ce ar fi fost În realitate, chiar și vierme, dacă deja ajunsese-n epoca bronzului, vietatea l-ar fi lăsat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
păduche care umblă ca cîinele cu goanga În ureche sau ca fluturele cu paiu-n curb.” (Ce caută litera b În coada ultimului cuvînt nu știu, deși, trebuie să recunosc, un fluture cu paiu-n cur n-am mai văzut de mult.) „Moluscă, căpușă, marțafoi, gînganie letală, dulău de flegmă care vinde prosoape la sîrbi, avorton cu colivă, omidă păroasă și păduchioasă” (revine omida). Toate aceste animale domestice sînt de fapt porcul. Și, În Universul Bucureștilor, depistez un titlu pastoral piscicol: „Războiul pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
se-ntindă. Pe la patru, cînd ne Întorceam cu soarele-n spate spre mal, Împotriva curentului care se deplasa ca printr-un jgheab, cel mai mare pește-cu-spadă pe care l-am văzut În viața mea a mușcat la Johnson. Puseserăm o moluscă cu care prinseserăm niște ton, și negrul Îl agățase pe unul ca momeală. Mergea destul de greu, dar stropea În jur. Johnson scosese mulineta din harnașament ca să-și poată pune undița peste genunchi, pentru că-i obosiseră brațele tot ținînd-o pe poziție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
de o săptămână - mai-marii firmei Îi reduseseră meniul la un singur fel de supă zilnic. M-am rugat În gând să aibă supă de roșii cu cașcaval. În loc de asta, el mi-a oferit o caserolă gigantică cu Supă - cremă de moluște New England și a declarat cu mândrie că fusese preparată cu smântână grasă. Trei oameni care așteptau la rând la Verdețuri s-au Întors să se holbeze la noi. Singurul obstacol care Îmi rămăsese de ocolit era mulțimea care se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
Watchers. Sau vreun redactor de modă. — Așa deci. Nu multă lume cumpără supă În ziua de azi, a zis ea cu glas domol În timp ce tasta cifrele la casa de marcat. — Mda, probabil că nu multă lume gustă Supă - cremă de moluște New England, am murmurat eu În timp ce Îmi treceam cardul de debit prin aparat și Îmi doream ca mâinile ei să se miște mai repede, cât mai repede. S-a oprit din treabă și și-a Întors spre mine ochii căprui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
prezentabilă. Am colindat toate grupele anului IV În căutarea unor adversari de idei, dar mă interesau mai ales reacțiile venite din partea unor colege frumoase. (duminică) Îmi pun pelerina, pantalonii În dungi, pălăria neagră și ies pe după colțul Universității. Mă târâi, moluscă lentă, purtată de hazardul privirii; nu am cu ce să-mi clătesc ochii, nu se profilează nimic interesant la orizont. La colțul de la ceas, mă ciocnesc de Bazil, care o așteaptă pe M. „O aștepți de mult?“ „De o oră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
altfel albă. A intrat o moliciune În gesturile pe care le aveam vioaie, abrupte. Un fel de rallentamento În tot ce fac, nu mai am un program de viață precis, nu mă mai atrage, nu mă mai entuziasmează nimic. O moluscă fadă, flască. O cârpă cu care ți-ai șters mâinile și ai aruncat-o. Mă Învârt Într-un cerc: ce trebuie să fac, de unde până unde mi s-a Întâmplat tocmai mie lucrul acesta? Mă Întorc din nou spre literatură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
prin farfuria cu lozuri ori prin castronul cu numerele de loto. Degetele nu-i mai tremură, părul i se adună smocuri și se încrețește, ochii nu-i mai fug într-o parte. Iar eu zac, aruncat la întâmplare, ca o moluscă, pe scaun, cu umerii căzuți, cu genunchii tremurând, cu palmele umede și limba ținută a zbârcă între dinți. Cel mai rău nu e când câștigă, asta e, nu mai ai ce să-i faci. Cel mai rău și mai rău
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]