3,842 matches
-
economiei sau științei politice. Totodată, putem observa cu ușurință cum parlamentarii de orientări politice diverse au de obicei înțelegeri mult prea diferite despre natura și cauzele problemelor sociale. În fața acestei situații, se impune să prezentam succint câteva dintre cele mai răspândite înțelegeri greșite ale pro-blemelor sociale, care evidențiază superficialitatea cunoștințelor, lipsa lor de viabilitate și erorile în care oamenii se pot cantona. Deși mulți oamenii sunt de acord că o anume condiție, împrejurare sau fenomen social reprezintă o problemă, realitatea este
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
apariția problemelor sociale ca și comportamentul anormal, deviant, antisocial. Altfel spus, problemele sociale sunt produse logice, normale și inevitabile ale valorilor și practicilor sociale prezente. Că problemele sociale sunt cauzate de oameni răi, imorali este probabil înțelegerea greșită cea mai răspândită dintre toate. Izvorul acesteia îl găsim în faptul că în multe feluri noi suntem condiționați să analizăm problemele în termenii simplei dihotomii bun-rău. Dar fiecare problemă socială este un produs al existenței unor aranjamente și practici sociale și nu în
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
acestea nu rezolvă problemele sociale esențiale cu care se confruntă societatea românească. 12.5.3. Atitudinile oamenilor față de problemele sociale Valorile și atitudinile noastre determină înțelesurile pe care le atașăm faptelor pe care le observăm. Studiul unora dintre cele mai răspândite atitudini față de problemele sociale ne ajută să arătăm de ce oamenii reacționează la fapte în moduri atât de diferite. Cea mai răspândită atitudine pare a fi aceea a indiferenței. Puțini dintre noi se îngrijorează prea mult despre lucruri care nu ne
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
și atitudinile noastre determină înțelesurile pe care le atașăm faptelor pe care le observăm. Studiul unora dintre cele mai răspândite atitudini față de problemele sociale ne ajută să arătăm de ce oamenii reacționează la fapte în moduri atât de diferite. Cea mai răspândită atitudine pare a fi aceea a indiferenței. Puțini dintre noi se îngrijorează prea mult despre lucruri care nu ne amenință. Presiunile care vin din partea școlii, familiei, prietenilor, locului de muncă sau altor obligații ne mențin atât de ocupați că în timpul
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
odată, pas cu pas prin toate locurile eminesciene pe unde dânșii sunt în continuu pelerinaj. Autorul Prefață Unele părți din cartea de față, destinate comunicării rapide, au ieșit sub titlul „”, la începutul anului 2008 într-un tiraj ca și confidențial, răspândit mai mult cu brațele pe la prieteni, urmând apoi un traseu de difuzare cu totul ciudat: reluate în presa electronică, fragmentar sau integral, cei care m-au încurajat să le redactez fiind ziariști și fiindu-le la îndemână acest mod de
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
ținutul Pădurenilor și în Țara Hațegului, hora se numește brâu, în sud-vestul Transilvaniei, în Mărginime, danț, iar în Țara Oașului, roată 122, în celelalte regiuni păstrându-se termenul de horă sau joc, ca "dans circular". "Dansul circular" a fost foarte răspândit, încă din paleolitic, în toată Eurasia, În Europa orientală, în Melanezia, la indienii din California, și a fost practicat de vânători pentru "a împăca sufletul animalului doborât sau pentru înmulțirea vânatului." 123 Prin mișcări ritmice ale corpului, picioarelor, brațelor și
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
de trecere, împlinind destinul social ca destin cosmic. Recuperarea anuală a timpului mitic, primordial, și abolirea timpului profan este posibilă printr-un complex ritualic ce presupune o moarte și o înviere, ipostaziate simbolic de astrul solar. Cultul solar cel mai răspândit, care pune început unui nou ciclu calendaristic, este Sărbătoarea Crăciunului. Imaginea mitică, de semizeu, a bătrânului Crăciun, amintind de Zeul Soare, Mithra, și sărbătorit în perioada în care se celebrau Saturnaliile și Calendele romane, ilustrează o făptură sacră care simbolizează
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
în cadrul unor rituri magico-mitice, medicale, apotropaice, tropaice, cathartice și războinice. Dansul ritualic cu cai solari apare și la alte popoare: la germani, Pferd-Ritters, la francezi, cheval jupon, sau la englezi, hobby horse.106 Datina arderii butucului în noaptea de Crăciun, răspândită aproape la toate popoarelor Europei, focurile care se fac în dimineața de Crăciun (la slavi și la români) și colacii de Crăciun, care imită forma soarelui, amintind de nimbul lui Mithra, pun în evidență cultul Crăciunului ca strămoș și moș
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
științei pozitive de metafizica speculativă. Și vor considera că Tractatus-ul propune o teorie, una înrudită cu cea kantiană, în măsura în care este tot o teorie a experienței, diferită însă de aceasta prin orientarea ei empiristă. O formulare foarte clară a acestei receptări răspândite a Tractatus-ului a dat-o, cu câteva decenii în urmă, filozoful american Wilfrid Sellars. „Wittgensteinul Tractatus-ului - scria Sellars - este un caz deosebit de interesant deoarece deși se integrează, în anumite privințe, în mod clar în tradiția lui Hume, el concepe totuși
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
a folosirii expresiilor limbajului conduce la concluzia că o asemenea înțelegere a naturii noțiunilor, chiar dacă nu este pur și simplu greșită, reprezintă o simplificare. Ea reține unele cazuri de folosire a cuvintelor și trece cu vederea altele, cel puțin la fel de răspândite și de importante. „Să presupunem că vedeți oameni jucându-se cu o minge. Iar după ce ați văzut de o sută de ori un asemenea joc sunteți rugați să puneți pe hârtie regulile jocului. Trebuie să admitem că pentru jocuri obișnuite
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
distinge gândirea lui Wittgenstein de cea a profesionistului tipic al filozofiei, îndeosebi din țările de limbă engleză, este însă ceva mai fundamental. Opoziția privește chiar obiectivele urmărite prin cercetarea filozofică, modul cum este practicată această cercetare. Într-o optică larg răspândită, o contribuție importantă în filozofie care nu-și găsește expresia în teze și argumente nu poate fi nici măcar gândită. Tendința de a citi texte filozofice căutând în ele în primul rând poziții teoretice pare să fie spontană și irezistibilă pentru
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
răspuns că trebuie să arătam compasiune, deoarece oamenii se nasc cu această înclinație, la fel cum poeții se nasc cu simțul rimei. Marchizul a murit la scurt timp de o boală a anusului, boală care, în acea perioadă, era foarte răspândită.“ Prin urmare, pamfletele apocrife care înfierau relația dintre cardinal și Regină nu erau justificate. Indiferent de realitate, Ana și Mazarin au păstrat o discreție demnă privind o posibilă relație, fie ea și platonică. Tindem să credem că a existat totuși
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
dintre formele de rugăciune, de cinstire și de laudă a lui Dumnezeu, folosită de credincioși în mod deosebit este Psaltirea, o carte de mare folos sufletesc care nu poate lipsi din casa nici unui credincios.” Psaltirea este, fără îndoială, cea mai răspândită și mai citită carte biblică. Cuprinde 150 de psalmi ai lui David grupați în douăzeci de catisme. Psalmii îi găsim și în Biblie, în Vechiul Testament. Psalmii sunt rugăciuni sub formă de imne, de cântări care exprimă întreaga bogăție de
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
respectivă este una favorabilă Încă de la Început. Tradiția a impus până În prezent două tipuri de trimiteri bibliografice: În note și În text. 3.1. Trimiterile bibliografice În note de subsol Trimiterea bibliografică În note de subsol este sistemul cel mai răspândit și cu cea mai mare vechime, cu un prestigiu impus de tradiție. Reamintim că toate titlurile din note și referințe vor fi reluate În bibliografia finală, redactată după reguli asupra cărora vom reveni. Sunt rare cazurile când folosim citate care
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
bibliografia generală, care fac bine distincția Între cele două categorii de bibliografii. Din punctul de vedere al cantității de informație oferite În cazul unui titlu, există două tipuri de bibliografie: signaletică și analitică. 2.3. Bibliografia signaletică Este cea mai răspândită și se rezumă la prezentarea fișei cărții respective (sau a articolului, studiului etc.): Marian Petcu, Istoria jurnalismului și a publicității În România, cuvânt Înainte de Mihai Coman, Polirom, Iași, 2007; Ilie Rad, „Journalistic Education at the «Babeș-Bolyai» University in Cluj-Napoca”, În
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
Organizarea repertoriului bibliografic Indiferent de tipul bibliografiei (generală, specială, analitică, signaletică, bibliografia unui autor), aceasta poate fi redactată În ordinea strict alfabetică a autorilor, respectiv În ordine cronologică. 3.1. Bibliografia redactată În ordinea alfabetică a autorilor Este cea mai răspândită. Această variantă devine absolut obligatorie În cazul În care pentru redactarea notelor folosim sistemul autor-dată (sistemul Harvard). Exemplu: Elbow, Peter, Writing: without Teachers, Oxford University Press, New York, 1987. Ferréol, Gilles; Flageul, Noël, Metode și tehnici de exprimare scrisă și orală
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
există programe ce preiau automat „intrările” evidențiate În text cu mărci distinctive (sunt scrise cu bold, italic sau cu majusculă, cu altă culoare etc.), clasificându-le automat În ordine alfabetică. 3. Tipologia indicelui 3.1. Indicele de autori Cea mai răspândită categorie de indice este cel de autori, numit și indice de nume. El cuprinde lista tuturor autorilor citați În lucrarea respectivă, fie că e vorba despre text, note, bibliografii etc. Indicele de acest tip poate fi total sau parțial. Indicele
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
urând; urit → urât; În poziție inițială, urmat de nazală, potrivit ortografiei actuale. De exemplu, imbăta → Îmbăta; imbrăca → Îmbrăca; impăca → Împăca; inapoi → Înapoi; intreg → Întreg etc.; - u În poziție finală se suprimă, conform ortografiei actuale. Ortografierea cu u final era foarte răspândită mai ales În Transilvania. În textele lui Cipariu, vom găsi forme precum: organu, decursulu, elementeloru, câtu, firulu, Întreruptu, alu, acestoru, totu, voru. În revista Familia, care apărea la Budapesta, Eminescu a publicat În 1870 articolul „Repertoriul nostru teatral” („Repertoriulu nostru
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
fiind vorba despre „răpirea” unor bunuri intelectuale. Aceeași definiție o găsim și În lucrări apărute În străinătate: using an author’s words or ideas without giving credit (Rubin, Piele, 1996, p. 324). Termenul plagiat nu trebuie confundat cu cel foarte răspândit de piraterie, prin care se Înțelege reproducerea fără autorizație a unei melodii, a unui disc sau CD, a unui spot publicitar sub numele autorului, dar fără autorizația acestuia, În scopul obținerii unor câștiguri materiale. Se vorbește, de exemplu, despre ediții-pirat
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
acestea, furtul literar se practică des și uneori cu o astfel de naivitate, Încât se vede limpede că intenția „autorului” a fost de a mistifica pe cineva (Călinescu, 1973, p. 276). Dacă În literatura beletristică sau științifică plagiatul este destul de răspândit, În presă, plagiatul este mai rar. Se cunosc puține cazuri În care o instituție mass-media să revendice dreptul de proprietate asupra unui articol/material difuzat sau publicat de o altă instituție de profil, iar această constatare echivalează cu un elogiu
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
recunoaștem presei deconspirarea multor cazuri de plagiat În domeniul științific, literar, diplomatic, parlamentar, muzical etc. Voi ilustra câteva situații, de dată mai recentă, amintind publicațiile care au scos la iveală furtul respectiv. Plagiatul În literatură Plagiatul literar este cel mai răspândit În cultura română. Primul exemplu În ordine cronologică are În vedere volumul Balade și idile al lui George Coșbuc, apărut În 1893. Imediat după apariția volumului, un fost coleg de birou de la Tribunalul din Botoșani al lui Mihai Eminescu, Grigori
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
stea va vesteji pe cer În depărtări, până când acest pământ să-și strângă toate sevele și să le ridice În țeava subțire a altui crin de tăria parfumurilor sale. d) Alinierea la ambele extremități ale rândului tipografic este cea mai răspândită. Ea conferă paginii un aspect relativ Îngrijit, În ciuda faptului că spațiile dintre cuvintele diferitelor rânduri nu sunt egale Între ele. Această dublă aliniere prezintă dezavantaje mai ales În coloanele de ziar, cu rândurile foarte scurte. Echilibrarea spațiilor se poate face
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
un conflict pe o temă foarte sensibilă, angajându-se într-unul pe o temă mai puțin delicată; • evitarea prin negare ("Dacă mă fac că nu văd, trece de la sine"); este cea mai simplă și mai primitivă abordare, precum și cea mai răspândită. Individul neagă conflictul, în speranța că negarea (lui) va deveni realitate. • evitarea prin rezolvarea prematură a problemei ("Nu există niciun conflict. Am pus lucrurile la punct"); de multe ori, este binevenită rezolvarea în faza incipientă; uneori, însă, nu se reușește
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
Fr. Savater consideră că, în ceea ce ne privește, ca oameni, "când este vorba de lucruri concrete, de bani, de prestigiu, de poziția printre ceilalți, invidia devine un element abrutizant", prezent aproape de la sine. Potrivit viziunii acestuia, "pizma este cel mai răspândit viciu. Își are originea în caracterul nostru de animale gregare. Invidiem, pentru că semănăm unii cu alții" și pentru că "majoritatea lucrurilor la care râvnim sunt cele pe care le vedem la alții" (Savater, 2008, p. 174)55. Actul de a râvni
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
pe zi. ASTM (năduf, nădușeală) Stare patologică, manifestată prin greutate În expirație, accese de sufocare și prin nevoia intensă de aer. Este de diferite feluri: bronșic, cardiac, dispeptic, intricat, ovarian, cu polen, profesional, renal etc. Astmul bronșic este cel mai răspândit, fiind provocat de o stare alergică, o infecție pulmonară cronică, o iritație a aparatului respirator etc, determinat de pătrunderea unor mici particule de polen, peri, puf sau praf, a produselor rezultate din distrugerea germenilor care Întrețin o inflamație bronșică (bronșită
MIRACULOASE LEACURI POPULARE by Vasile Văsâi () [Corola-publishinghouse/Science/1623_a_2977]