6,994 matches
-
singură încăpere, ridicate pe furci, având pereții din gard sau din păruială (rețea de pari), lipiți cu vălătuci, ce aparțineau păturii sărace a țărănimii și clăcașilor, nu s-au mai păstrat. Despre construcțiile țărănești, I. Antonovici consemna: „...cei săraci își săpau bordeie în pământ, punând deasupra loazbe sau trunchiuri de lemn, peste care așterneau o pătură groasă de pământ. În față aveau o ușă și pe lângă aceasta o mică fereastră. Câteodată, înaintea ușii se mai făcea o despărțitură din pari
Monografia Comunei Oncești Bacău by Octavian I. Iftimie () [Corola-publishinghouse/Science/1775_a_92288]
-
bolovani mari de piatră, pereții erau realizați din nuiele împletite, distanțate una de alta pentru a permite aerisirea și uscarea știuleților de porumb. Se realizau și construcții specifice practicării viticulturii cum ar fi : crama, căsoaia, beciul și chimnița. În beciul săpat în pământ, pereții erau căptușiți cu piatră sau cu bârne din lemn. Se păstrau astfel împreună atât butoaiele cu vin cât și zarzavaturile, murăturile, alte legume și varza murată. Deasupra beciului se construia căsoaia în care se țineau: cada cu
Monografia Comunei Oncești Bacău by Octavian I. Iftimie () [Corola-publishinghouse/Science/1775_a_92288]
-
vin cât și zarzavaturile, murăturile, alte legume și varza murată. Deasupra beciului se construia căsoaia în care se țineau: cada cu culesătură uneltele agricole și viticole, și alte obiecte de inventar gospodăresc. Zămnicul- un fel de beci- era o groapă săpată în pământ, de formă paralelipipedică, având înălțimea unui stat de om. Construcția respectivă nu avea pereții căptușiți și numai tavanul era alcătuit din bârne. Locuința țărănească Marea majoritate a caselor au fost construite „pe furci” și mai târziu ,,pe tălpi
Monografia Comunei Oncești Bacău by Octavian I. Iftimie () [Corola-publishinghouse/Science/1775_a_92288]
-
Manole care, în credința populară, presupunea sacrificarea și încorporarea în zidul unei construcții a unei ființe dragi, pentru a conferi trăinicie zidirii. La vălătucirea caselor, sătenii făceau clacă, întrajutorându-se reciproc. În fața casei, acolo unde avea să fie „bătătura”, se săpau cam două pene de hârleț și se muia lutul cu apă adusă de la fântână, cu butoiul, cu o zi înainte. Munca la „lichitul” casei era repartizată astfel: bărbații călcau lutul amestecat cu paie și cu apă, folosind uneori și
Monografia Comunei Oncești Bacău by Octavian I. Iftimie () [Corola-publishinghouse/Science/1775_a_92288]
-
a copiilor, de cum dădeau pepenii și strugurii în pârg, părinți noștri, gospodarii pământurilor, își ridicau la capătul locurilor colibe de adăpost pentru a păzi de acolo recolta împotriva prădătorilor. Unele adăposturi erau doar așa, însăilate, altele însă, erau... de invidiat. Săpate în pământ, erau acoperite cu stuf bine bătut, cu prispe și parasolar, unele dintre ele fiind prevăzute chiar și cu anexe pentru animale și aduceau la înfățișare cu bordeiele primilor locuitori. Și, ca și când nu ar fi fost de ajuns toate
Monografia Comunei Oncești Bacău by Octavian I. Iftimie () [Corola-publishinghouse/Science/1775_a_92288]
-
Zare - indică partea superioară a unei coline. Alte toponime indică o însușire a locului: Sărături, Săcături, Împuțita; altele evocă vegetația: Pădurea lui Florea, La Rădiu, La Tărăbuț, La Gălbigea, La Plop etc. Locurile de prin salcâmerii, unde vulpile și- au săpat galerii, și-au găsit și ele un toponimLa Vulpăria lui Roșu. La Budăi și La Izvoare indică locuri cu surse de apă. Vegetația predominantă dintr-un anumit loc a reprezentat o sursa de inspirație pentru toponime cu ar fi: Valea
Monografia Comunei Oncești Bacău by Octavian I. Iftimie () [Corola-publishinghouse/Science/1775_a_92288]
-
de la Hit și care urma să ne Însoțească până pe malurile Eufratului. Modul de vindecare practicat de arabitc " Modul de vindecare practicat de arabi" În timpul călătoriei am avut ocazia să aflu despre modalitățile prin care arabii deșertului Își vindecă rănile. Aceștia sapă În pământ o groapă de dimensiunile unui mormânt pe care o Încălzesc cu foc; pacientul este așezat Înăuntrul ei, acoperit, și rămâne acolo până se vindecă sau moare, soarta lui decizându-se, de altfel, Într-un timp foarte scurt. În caz că
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
le zărești, căci urmau să fie duse la Buhara și vândute. Nawab Îmi dărui doi ponei, numiți și chargush (adică „patru urechi”, deoarece aveau urechile despicate), care mi-au fost de mare ajutor la traversarea deșertului din Kabul către Rusia. Săpau instinctiv În zăpadă, căutând rădăcini pentru a-și asigura hrana. Îndată ce am ajuns În Buhara, am trimis ministrului Hoshbegi scrisoarea de recomandare pe care o primisem din partea lui Nawab. Prima lui Întrebare a fost dacă Îi cunoșteam pe Iusuf 177
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
căruia de altfel nu-i dădu nici o atenție, permițându-le astfel să-și făurească planurile. Fiecare credea că lovitura avea să vină din partea adversarului său, dar În cele din urmă ea Îi atinse pe amândoi. Mare adevăr grăiește proverbul: „Cine sapă groapa altuia cade singur În ea” - căci atât Ajit Singh, cât și Lena Singh au contribuit la propria lor pierzare. Asasinarea lui Sher Singh de către Ajit Singhtc "Asasinarea lui Sher Singh de către Ajit Singh" Sher Singh obișnuia să-și treacă
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
abia ajuns În preajma piramidelor, Bolintineanu atacă mâhnit (și destul de ciudat pentru un romantic) relevanța arheologiei: „Aici ne preîmblarăm două oare prin sânul mormintelor subterane. Oriunde se lasă ochii, se lasă pe multe săpături, unde locuitorii țării și călătorii streini au săpat, ca să afle lucruri interesante. Când vedem șacalul scobind mormintele cele proaspete (...) un simțiment de dezgust și de groază ne Încongioară. Cu toate acestea, mult mai nesuferită trebuie să ni să apară lăcomia omului ce turbură pacea mormintelor, ce Înfruntă majestatea
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
succesul cercetărilor lui Honigberger. Pentru aceste monumente a fost aleasă o amplasare singulară, pe un sol aspru și stâncos, brăzdat de numeroase râpe și ale cărui pante, formate din rocă poroasă, sunt perforate de grote asemănătoare, mi se spune, cavernelor săpate În munți de kafiri. Aceste excavații Încă servesc de loc de retragere familiilor de păstori care migrează cu turmele lor urmând variațiunile anotimpurilor și vin să-și facă aici cartierele de iarnă, În aceste peșteri de troglodiți.» (...) Dintre toate locurile
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
în opinia colaboratorilor ziarului Reforma, la o nouă configurare a scenei politice românești. Ea se împărțea acum între oameni politici apreciați ca patrioți adevărați și cei despre care se spunea că sunt falși patrioți, în ultima categorie intrând cei care "săpau temeliile Unirii"471. Entuziasmul care reieșea din unele luări de cuvânt nu putea să dureze prea mult timp, guvernul fiind nevoit să găsească rezolvări la probleme urgente, precum criza alimentară din Moldova și întărirea capacității de apărare a țării. Dacă
by LIVIU BRĂTESCU [Corola-publishinghouse/Science/985_a_2493]
-
reflexiv poate fi întărită de anticiparea formei accentuate prin forma neaccentuată își (și): Ei și-au construit în jurul lor un zid de nepătruns. Aceeași distincție caracterizează și raportul dintre genitivul singular la persoanele I și a II-a: Eu am săpat în jurul meu un șanț. (reflexiv) vs El a săpat în jurul meu un șanț. Distincția ar trebui să caracterizeze și întrebuințarea formelor de persoana a III-a: El a săpat în jurul său un șanț. vs Ei au săpat în jurul lui un
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
forma neaccentuată își (și): Ei și-au construit în jurul lor un zid de nepătruns. Aceeași distincție caracterizează și raportul dintre genitivul singular la persoanele I și a II-a: Eu am săpat în jurul meu un șanț. (reflexiv) vs El a săpat în jurul meu un șanț. Distincția ar trebui să caracterizeze și întrebuințarea formelor de persoana a III-a: El a săpat în jurul său un șanț. vs Ei au săpat în jurul lui un șanț. Anularea frecventă a acestei distincții în planul vorbirii
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
genitivul singular la persoanele I și a II-a: Eu am săpat în jurul meu un șanț. (reflexiv) vs El a săpat în jurul meu un șanț. Distincția ar trebui să caracterizeze și întrebuințarea formelor de persoana a III-a: El a săpat în jurul său un șanț. vs Ei au săpat în jurul lui un șanț. Anularea frecventă a acestei distincții în planul vorbirii duce la texte ambigue. Astfel, prin enunțul El a analizat opera sa poetică. ar trebui să înțelegem că poetul-critic și-
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
-a: Eu am săpat în jurul meu un șanț. (reflexiv) vs El a săpat în jurul meu un șanț. Distincția ar trebui să caracterizeze și întrebuințarea formelor de persoana a III-a: El a săpat în jurul său un șanț. vs Ei au săpat în jurul lui un șanț. Anularea frecventă a acestei distincții în planul vorbirii duce la texte ambigue. Astfel, prin enunțul El a analizat opera sa poetică. ar trebui să înțelegem că poetul-critic și-a analizat propria creație. Dar un asemenea enunț
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
relative intră în toate relațiile sintactice (cu excepția relației de incidență) și realizează toate funcțiile sintactice specifice substantivului (cu excepția funcției de complement predicativ). În dezvoltarea relației de interdependență pronumele relativ realizează funcția de subiect, indiferent de cazul în care stă: „Cine sapă groapa altuia cade singur în ea.” $nominativ$$, „Hai să mergem fiecare pe la casa cui ne are.” (I. Creangă, p. 38) șgenitivț, „Carte frumoasă, cinste cui te-a scris.” (T. Arghezi, I, p. 35) șdativțș, „Să binecuvânteze pe cel ce mă
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
prezintă aspect negativ: „Icoana stelei ce-a murit / Încet pe cer se suie; Era pe când nu s-a zărit, / Azi o vedem și nu e.” (M. Eminescu) „I-am spus că vreau să caut un mormânt, Pe care l-am săpat, de mult, cântând, Și mi-a răspuns că nu e în grădina lui.” (T. Arghezi) sau dacă, în propoziții sau în fraze simple, un termen al relației de coordonare este afirmativ iar altul este negativ: „Tribunalul nu trebuia să stabilească
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
reprezentând conținutul său funcțional): • a obiectului pasiv, cu existență anterioară desfășurării acțiunii verbului: „Mi-am împlântat lopata, tăioasă în odaie. Afară bătea vântul. Afară era ploaie.” (T. Arghezi) • a obiectului-rezultat, cu existență posterioară sau simultană acțiunii verbului: „Și mi-am săpat odaia departe subt pământ. Afară bătea ploaie. Afară era vânt.” (T. Arghezi) Observații: Dacă verbul își află limita acțiunii pe care o exprimă în chiar sfera subiectului, așa cum se întâmplă când este la diateza reflexivă, funcția de complement direct se
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
de marea masă a rudelor sale.” (V. Pârvan, 156) Tipuri semanticetc "Tipuri semantice" Sub aspect semantic, complementul de opoziție descrie: • „obiectul” care se opune: - subiectului: „În loc de grămătic, iese în cerdac boierul.” (M. Sadoveanu, H.A., 86) - complementului (direct, indirect, de agent): „Săpam la rădăcina chiparosului și de fiecare dată când dădeam pământul la o parte, în loc de rădăcini aflam un morman de șerpi.” (O. Paler, Galilei, 113), „În fond, în loc de frică ar trebui să vorbesc despre iubire.” (O. Paler, Galilei, 21), „S-a
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
timpul ca pomii-n floare să ne ningă! Atunci, în zorii verii Călătorii au dispărut în clopot să-nceapă a clădi un Templu, să sădească în mijlocul grădinii lor eternul, nevăzutul Copac Plutitor, iar lângă roata căruței lor mnemonice să-și sape porul fântânii spre infinit. Atunci când clopotiră heruvimii un imn de slavă visului de-a fi al omenirii, ei au pășit sub Norul Romboid. Era acolo mulțimea ce merita să fie pentru că nimeni nu-i invitat să se înfrupte din măreție
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
ca o frontieră între natură și artă: "Eu mă duc în faptul zilei, mă așez pe malu-i verde/ Și privesc cum apa curge la coturi ea se pierde,/ Cum se schimbă-n vălurele pe prundișul lunecos,/ Cum adoarme la bulboace, săpând malul nisipos." Apare atitudinea estetică fericindu-se într-o soluție care nu îndepărtează misterul și permite tranziția prin realul dogmatic al imaginarului și al posibilului imaginar în contextul unui real plauzibil. Creația se bazează pe acest context: Când o salcie
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
ignoră faptul că potențialul său de inteligență ar putea fi folosit în scopuri mult mai utile pentru el și pentru umanitate. De la originile civilizației, constatăm că omul a încercat mereu să înțeleagă ce este timpul. Thomas Mann spunea că timpul sapă o prăpastie de netrecut între adevăr și forță, între adevăr și viață, între adevăr și oameni. După antropologi, primul reper pe care l-a folosit omul pentru acest scop a fost alternanța zilei cu noaptea. Altfel spus, el a început
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
mediumul ce ne conduce la Dumnezeu maestru, preot, guru. Cel nevăzut dintre noi/ știe rostul nălucirilor/ de ce se curbează primejdios/ cuvintele-n oglindă/ până încep să semene/ din ce în ce mai mult/ cu călăuzele spre ținuturi oculte,/ știe dezlega viitorul,/ confuzia de adevărul/ săpat din toate părțile deodată,/ știe să vadă eroziunea aerului/ și cum se risipește ca pleava/ amintirea ta/ pe bărăganele memoriei...// cel nevăzut, dintre noi,/ sunt chiar eu/ potrivindu-mi ființa/ după mersul astrelor stranii/ pe cerul dezmierdării noastre...// Du-te
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
Regi albi, ghețari cu lăncii trufașe, de-oțel pur; I purpuri, sânge, râsul unei frumoase guri Cuprinsă de mânie, sau de căință beată; U cicluri, frământare a verzilor talazuri, Adâncă pace-a turmei ce paște pe islazuri Ți-a urmelor săpate pe frunți de alchimie; O trâmbiță supremă cu țipătul ciudat, Tăceri pe care Îngeri și Aștri le străbat Omega, rază-n Ochii Săi, pururi viorie!1068. Interpretat în moduri diferite de-a lungul timpului, sonetul autorului relevă simbolismul exprimat programatic
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]