9,812 matches
-
care e în paralel cu tovarășul Zugun. Mă voi duce și la tov[arășul] Hazgan care a lucrat în metoda Gafițanu, dar [o]știe și pe cea nouă. Rău este că de vreo doi ani stă rău cu sănătatea. îi tremură mîinile așa de tare că nu poate întoarce foaia la cartea pe care o citește. Îl ajută soția. Capul însă „îi merge”, după o expresie curentă... Imediat ce mai știu ceva precis, te voi informa. Cred că îți pun întrebări cititorii
Scrisori către un redactor vol. I by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/859_a_1713]
-
care un om o poate simți, și care - vai! - ne este dată rînd pe rînd tuturor, ca o răscumpărare a suferințelor ce și ei le-au îndurat de pe urma noastră, pînă ne-au născut, ne-au crescut, ne-au văzut mari, tremurînd la fiece necaz al nostru. Cînd îi pierzi, pierzi singurul reazem adevărat în viața aceasta, singura iubire imensă și adîncă și dezinteresată. Se rupe cu ei o legătură cosmică, încît măsura durerii nu poate fi descrisă și te înțeleg în
Scrisori către un redactor vol. I by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/859_a_1713]
-
că ultima extindere spre Est a contribuit masiv la această stare de spirit. A luat naștere așa-numitul euroscepticism, care se reflectă și în problema bănească. Țări ca Germania și Olanda, care contribuie mai mult ca altele la bugetul comunitar, tremură că vor fi nevoite de acum înainte să dea încă și mai mulți bani, iar țări care au fost net beneficiare se tem că milioanele lor vor fi „sifonate” spre Est. O altă îngrijorare mai sensibilă este aceea a migrației
[Corola-publishinghouse/Science/2353_a_3678]
-
vigoarea unui mare talent, s-a ridicat împotriva tendinței oficiale a fost Nicolae Labiș pentru care poezia nu e o rețetă: „Deși-i din rămurișuri și implicații pure / ori din cristale limpezi ce scânteind se rup / Intrând în ea, să tremuri ca-n iarnă-ntr-o pădure, / Căci te țintesc fierbinte, prin ghețuri, ochi de lup” spunea el în „Poezia” pe care, în volumul „Lupta cu inerția”, o dedică nu literaților ci, simplu, cititorului. Întrebându-se „Pentru ce-am plecat, Unde
Muzeul păpuşilor de ceară by Marcel Tanasachi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91828_a_93567]
-
Și atunci, cum??? Dumnezeu își distruge propria creație? Foc am venit să arunc pe pământ și cât aș vrea să fie acum aprins! (Luca 12:49) Zeci de mii, sute de mii de oameni, milioane de ființe umane își puneau, tremurând și dezorientați, aceeași întrebare: De ce, Doamne? De ce? Tu, care ne-ai făcut, Tu, care le cunoști pe toate, inclusiv gândurile noastre, știi prea bine că n-am păcătuit cu nimic față de Tine, că suntem toți nevinovați. Da, vor fi fiind
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
legiunea de draci a reacționat la unison și violent ca o erupție vulcanică: Cum îți permiți, măi handicapatule, atrofîatule și slăbănogule, să-mi deranjezi bunătate de oră?!? Hai? Răspunde, dobitocule!? Zi!?! Marș afară, imbecilule și cretinule! Marș!!!! M-am retras tremurând, cu spatele spre ușă. Am pipăit clanța, m-am răsucit și am ieșit. În această clasă nu mișca nimeni, nu clipea nimeni, nu respira nimeni. Cu mâinile la spate, capul sus și privirea ațintită înainte, noi, copiii de șapte ani
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
pentru a ne conserva energia de luptători kamikaze, el, pentru a nu fi pus în postura ridicolă de învățător dat afară de proprii săi elevi. Din rândul nostru se auzeau tot mai des icnete și respirații gâfâite. Genunchii începeau să ne tremure, picioarele dădeau vădite semne de capitulare. Dați drumul la ușă că vă strâng de gât, nenorociților, vă jupoi de vii, lighioane spurcate, vă ucid cu mâna mea, mizerabililor! Pe fondul debitării acestui text "drăgălaș" și "pacifist", opoziția noastră s-a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
picior până la sânge. Dar îmi sugeam, gata să plâng, buza de jos. Capul îmi atârna într-o parte și mă durea de furia ce mă cuprinsese. Am vrut să mă așez pe marginea șanțului să mă liniștesc, dar picioarele îmi tremurau ca apucate de friguri. Mi se împăienjeniseră ochii de lacrimi, printre ele vedeam deformată gloata de copii îndepărtându-se. Mă simțeam umilit, ultragiat... Eu am vrut să merg la deal, să-l văd pe tata, știam că muncește din greu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
s-a întors ținea în mână un pui de iepure. Ți-am adus "jucăria" asta, mi-a spus. Inima mi-a zvâcnit cu putere. Am întins mâinile spre iepurașul speriat, l-am mângâiat, avea botul umed. Sub blană, pielea îi tremura nestăpânit, inima îi zvâcnea în ritm sacadat. Să-l crești, tu, mare a adăugat tata. Să-i dai de mâncare morcovi și să te joci frumos cu el. Am uitat de picior, de bubă. Nu mai simțeam nimic rău în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
văzut pe tata supărat. Era foarte agitat și pe mine parcă nici nu mă vedea. Atunci a apărut bunicul cu fiu-său. Și ei l-au amenințat. Dacă nu-ți vine mintea la cap, o pățești, spuse bunicul. Tata, furios, tremura tot și fornăia pe nas ca un mistreț. S-a repezit asupra celor doi să-i dea afară din curtea noastră. Dar unchiul meu dinspre mamă, tânăr și vânjos, l-a izbit la pământ. El se zvârcolea acolo năuc și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
Frumos... spuse mătușa retrăgându-se înspăimântată câțiva pași. Ai înnebunit. Băutura te-a înnebunit... Unchiul lovea cu pumnii mai tare, mai hotărât. Vezi că vin vecinii îndrăzni mătușa ezitând. Apoi privi spre mine îngrijorată și încurcată. Eram speriat, începusem să tremur, nu de teamă, asta parcă dispăruse, ci de furie că trebuia să asist la un asemenea spectacol. Liniștește-te, omului, spuse mătușa cu glas scăzut. Îl sperii și pe copilul ăsta. Ești un ratat, un bețiv, asta ești! Taci din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
Îl știu. S. B.: Alarma l-a prins la camera ofițerului de serviciu, în clădirea Divizionului. De acolo l-a chemat pe camaradul meu, pe Jorj. De serviciu în PC era locotenentul Manole, care se pierduse cu firea începuse să tremure și să se văicărească. Așa l-a găsit camaradul meu. Noi, cei din PC eram mai apropiați de el, fiindcă făcea des de serviciu în PC și ne înțelegeam bine. Mai ales pe turele de noapte, niciunii dintre noi nu
Aşa neam petrecut Revoluţia by Sorin Bocancea, Mircea Mureşan [Corola-publishinghouse/Memoirs/893_a_2401]
-
cu arma!" "Stai, băi, Agalopol, liniștit! Dar cum s-a întâmplat?" "Am uitat, m-am luat cu vorba etc". I-a luat ușor arma, l-a scos afară, l-a spălat cu zăpadă, că acesta era alb la față și tremura tot. M. M.: Ce să-i facă atunci? Ce să-i facă? Mai rău făcea! S. B.: Blănaru, care era și el acolo, intrase deja în fibrilații, că era eveniment. Ardeleanu l-a liniștit pe Gogu și gata, s-a
Aşa neam petrecut Revoluţia by Sorin Bocancea, Mircea Mureşan [Corola-publishinghouse/Memoirs/893_a_2401]
-
vă iau un interviu, dar mă gândeam la un interviu pentru o revistă în care să povestiți ce-a fost acolo, că eu știu ce-a fost în noaptea aia în care ați plecat în Piață, când huruiau tancurile de tremurau toate ferestrele de la Divizion. S-a produs vizita dumneavoastră la Univeristatea "Petre Andrei" din Iași, la acea conferință, când am început să povestim despre ceea ce am făcut la Revoluție. De atunci, din 2012, am venit cu ideea să facem această
Aşa neam petrecut Revoluţia by Sorin Bocancea, Mircea Mureşan [Corola-publishinghouse/Memoirs/893_a_2401]
-
salutat protocolar și rece sub coroanele arborilor din Copou. Sonetistul Mihai Codreanu, directorul Teatrului Național, măsoară cei 20 de pași regulamentari. Primul trage Prasin. Domn și înțelept, îndreaptă pistolul către tăriile cerului și sloboade focul în nori. Aproape chior și tremurând (prima dată mânuia un pistol), Scântee dă drumul la foc... nimerindu-și adversarul drept în inimă! Procesul s-a desfășurat la Curtea cu Juri, prezidată de magistratul Oswald Teodoreanu. În pofida ciudățeniei acestui duel învecinat mai degrabă cu asasinatul, Scântee-Finkelstein scapă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
tâmpule, am să-ți pun o întrebare de care poate depinde soarta și viitorul tău”. Era atunci obiceiul ca la verificarea cunoștințelor să fie scoși în fața clasei elevii care urmau să fie ascultați, urmând ca să lucreze numai cu ei. Noi tremuram în bancă până termina să scoată elevii pentru verificare, apoi nu ne mai interesa nimic. Profesorul punea întrebările primului elev; numai atunci când acesta nu știa răspunsul sau dădea un răspuns incomplet apela și la ceilalți elevi. Rar se întâmpla ca
75 - V?RSTA M?RTURISIRII by Gheorghe Musta?? () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83092_a_84417]
-
luminos și parfumat”, iar demonul Ahriman este „Întunecat și Împuțit” (foetor Diabolicus) <endnote id="(470, p. 116 ; 348, p. 36)"/>. La fel este, la iranieni, opoziția dintre Iad (unde este „o astfel de duhoare Încât oricine o inspiră se zbate, tremură și cade”) și Rai (unde „sufletul virtuosului are senzația că se află În mijlocul plantelor și că inspiră miresme”) <endnote id=" (61, pp. 129-131)"/>. În Încercarea de a aduce argumente În favoarea teoriei conform căreia „cel diferit miroase diferit”, voi spune doar
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
În centrul și estul Europei completează imaginea evreului fricos : „Evreul poartă cizme cu pinteni ca să nu-l muște iepurele”, „Pe zece evrei cu nasul mare Îi vânezi ca pe iepuri” (proverbe germane) ; „Are evrei” [= Îi e frică] (expresie germană) ; „De ce tremuri, jupâne Iancule ? - Nu eu, pământul tremură”, „Jupân Leiba din fundul căruței”, „Las’ să ziche el, numai eu să nu zic”, „Nu știu, n-am văzut, nici pe-acolo n-am trecut” (zicale românești referitoare la evrei ; pentru toate, <endnote id
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
imaginea evreului fricos : „Evreul poartă cizme cu pinteni ca să nu-l muște iepurele”, „Pe zece evrei cu nasul mare Îi vânezi ca pe iepuri” (proverbe germane) ; „Are evrei” [= Îi e frică] (expresie germană) ; „De ce tremuri, jupâne Iancule ? - Nu eu, pământul tremură”, „Jupân Leiba din fundul căruței”, „Las’ să ziche el, numai eu să nu zic”, „Nu știu, n-am văzut, nici pe-acolo n-am trecut” (zicale românești referitoare la evrei ; pentru toate, <endnote id="vezi 3, pp. 66-67"/>). Nu numai
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
o taină și i-ar fi frică să nu i se ghicească - ovreiul cela este un fenomen unic În istoria omenirii. Ars pe rug, căznit cu unelte Înspăimântătoare, jefuit și alungat, prigonit pretutindeni, de râsul oamenilor și de batjocura copiilor, tremurând noaptea de grija zilei de mâine, și ziua de groaza ce-i poate aduce noaptea, el totuși trăia ca mai-nainte, ceva mai smerit, ceva mai sfiicios, dar tot el - ovreiul” <endnote id="(650, p. 71)"/>. Cel care a deplâns
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
numai până la nașterea legendei lui Ahasverus. În 1208, de exemplu, În Bula papei Inocențiu al III- lea era scris : „Dumnezeu l-a făcut pe Cain un rătăcitor și un fugar pe acest pământ, dar l-a Însemnat, făcând să-i tremure capul, pentru a nu fi omorât. Astfel evreii, Împotriva cărora strigă sângele lui Isus Cristos, deși nu trebuie să fie omorâți, pentru ca poporul creștin să nu uite legea divină, trebuie să rămână rătăcitori pe pământ, până ce fața acestora va fi
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
și mă scotea din minți. După vreo jumătate de oră a venit în sfârșit la ușă, dar vorbea cu rudele altor pacienți, ignorându-mă. M-am postat în fața dumneaei. Am auzit clar: MAMA MOARE ÎN TREI SĂPTĂMÂNI. Am început să tremur și să urlu, iar nu mai vedeam. Nu știu cât timp am fost inconștientă. M-am trezit în fața spitalului, trântită pe scări. Vedeam un drum fără stradă și întunecat, și mama mergea pe el. O durere sfâșietoare s-a înfășurat în jurul meu
Iubiţi bolnavii de cancer by Timeea Florina, Timeea Irina Gabriela () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1254_a_2203]
-
mă schimba, vomitase pe mine. Iar m-a alungat: „ Hai, du-te în camera ta, sunt foarte obosită, am atâtea luni de când nu dorm și vreau să mă odihnesc, că de mâncat vezi că nu pot. De câteva săptămâni îi tremurau mâinile, tot ce dădea să ducă la gură, scăpa. Îi era rușine iar mie îmi era milă și nu știam cum să o fac să înțeleagă că e în regulă, să nu se simtă prost. Devenea de nerecunoscut. O admiram
Iubiţi bolnavii de cancer by Timeea Florina, Timeea Irina Gabriela () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1254_a_2203]
-
se termine vizita și apoi plec la spital. Vorbeam la telefon, dădeam mesaje la toți și îi rugam să se roage pentru ea să-și revină măcar un pic să mi-o aduc acasă. Eram într-un fel bucuroasă, dar tremuram din cap până-n picioare. Îmi tot apărea în ochi doamna de pe salvare, care cu o săptămână în urmă îmi explica că tensiunea urcă brusc și coboară brusc și mă ruga să înțeleg, să o las să plece, să nu o
Iubiţi bolnavii de cancer by Timeea Florina, Timeea Irina Gabriela () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1254_a_2203]
-
a devenit una secundară. Disputa noastră internă privind retragerea din Irak este mai mult de ordin politic și mai puțin de interes național. Oricum ar fi, nu putem ocoli consultarea aliaților noștri (SUA, Anglia etc.), așa cum își închipuie unii care tremură la gândul alegerilor viitoare. Argumentul că ne mor tinerii pe meleaguri străine n-are nicio valoare. Mai întâi, că trupele noastre nu se află în zonele periculoase, și de aceea au avut loc doar vreo două-trei accidente; al doilea, să
Curierul diplomatic by Mihai Baciu [Corola-publishinghouse/Administrative/939_a_2447]