38,095 matches
-
Înghețase. Seara viscolise, iar oștenii și curtea domnească se adăpostiseră În corturile de campanie. Abia În zori, când vântul se mai potolise, putuseră fi aprinse focuri. În jurul prânzului sosiseră primii curieri de la Dunăre și de la frontiera cu Țara Românească. Joncțiunea trupelor turcești sosite dinspre Albania și dinspre Adrianopol se făcuse cu două zile Înainte. Dar În acea dimineață primele unități ale Semilunei forțau trecerea În Moldova. În cortul lui Ștefan se Întinseseră hărțile. - Achingiii sunt grupați la punctele de sud, În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Basarab au fost trimise În recunoaștere la Oituz, dar s-au retras din fața baricadelor controlate de arcașii noștri, spuse curierul trimis În zori de comisul Toader. Voievodul urmărea pe hartă avansarea avangărzilor imperiale. În față se aflau, ca de obicei, trupele de elită ale achingiilor și beșliilor, călăreți sălbatici, aruncați la atac pentru a jefui teritoriile cu urmeau a fi invadate și, mai ales, pentru a instaura teroarea. Dar atacul lor se desfășura, de astă dată, În gol. Dincolo de graniță nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
În ultimele zile, tot mai grea. Turcii pierduseră peste zece mii de oameni În luptele de hărțuială. Nu găsiseră nimic de jefuit pe drum, iar convoaiele de aprovizionare rămăseră mult În urmă, Înțepenite În zăpezile Țării de Jos. Singura șansă a trupelor beglerbegului Soliman fusese marșul forțat până la ciocnirea decisivă cu oastea Moldovei. Dar marșul forțat istovise pedestrimea. Ienicerii, flămânzi și Însetați, se târau cu greu prin zăpezi și prin noroaiele Înghețate. Caii erau și ei flămânzi, iar unii căzuseră, slăbiți, neputând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Încălzise, iar ghețurile se transformaseră În mocirlă. Înaintarea artileriei era infernal de grea. Câte douăzeci de ieniceri trebuiau să Împingă roțile tunurilor, pas cu pas, fără a ști dacă se Îndreaptă spre dușman sau merg În gol. Până când, În sfârșit, trupele lui Ștefan fuseseră reperate, aproape de ei, chiar În drumul lor, la Vaslui. - Sunteți siguri că le-am dat informațiile care trebuie? Întrebă voievodul, după Întoarcerea În tabără. Boierii și căpeteniile se adunaseră la ultimul sfat domnesc Înaintea marii Încleștări. - Da
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
reluă Ștefan, strategia lui Soliman se va baza, mâine, pe un atac masiv asupra pădurilor din dreapta apei Bârladului. Cu toate astea, are forțe suficiente să execute o Învăluire și pe stânga. Va vrea să cucerească podul, ca să fie sigur că trupele lui ajung În dispozitivul de atac. - A trimis unități de recunoaștere spre Bacău și Neamț, ca să afle starea cetăților, spuse spătarul al doilea, Filip Pop. Le-am spulberat În această după-amiază. Drumurile sunt libere. Dar cetățile sunt păzite de puțini
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Încruntat. - E târziu, căpitane... - S-ar putea să fi omis un detaliu, spuse Oană, Îndreptându-se spre pologul care Închidea intrarea În cortul de campanie. Din câte știu, strategia de mâine este gândită pe un teren ferm, Înghețat, Împădurit, unde trupele noastre pot fi văzute doar În momentul În care trec la atac. - E iarnă, căpitane... spue Ștefan, iritat. Și sunt dealuri. Nu cred că anotimpul sau relieful se vor schimba până dimineață. Câțiva boieri râseră ușor, În bărbi. - Ba da
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
de cavalerie, fie de pedestrime. Numărul și traiectoriile săgeților aprinse ne vor spune tot ce se Întâmplă În valea Vasluiului! - Dar ceața... - Ceața nu se ridică la mai mult de douăzeci de pași, căci plutește, cum vedeți, la suprafața apei! Trupele nu se văd, dar o săgeată aprinsă, care arde roșu sau galben și care urcă până la o mie de pași, asta, Într-adevăr, se vede! Iar noi ne vom afla sus, pe dealuri! Voievodul se ridică din jilț, pășind grăbit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
decât cel mult două sute de Cuceritori. Misiunea lor eșuase. Dar bătălia, În ansamblu, putea fi câștigată de Soliman. Domnitorul fusese scos din luptă vreme de mai bine de un ceas, iar armata otomană era Într-o ofensivă imposibil de oprit. Trupele moldovene erau cuprinse de haos. - Semnal către răzeșime! strigă Oană, parând cu garda spadei lama unui iatagan, răsucind apoi Încheietura și zburând, cu vârful, capul unui Cuceritor. Retragere ordonată, un pas! Stegarul Isailă nu-și crezu ochilor. Și totuși, era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
tot mai aproape, prin mocirle. Cețuri străvezii mai pluteau doar deasupra văilor din stânga Bârladului. - Declanșați atacul fals din stânga! porunci voievodul. Retragere pe dreapta cu călărimile care ne-au rămas! Căpitanii să vină În fața mea! Pârcălabul Vlaicu să scoată din Încleștare trupele de răzeși, printr-o șarjă pe malul apei! Pârcălabul Șendre, din flancul drept, să intre În atac de linie de-a lungul Racovățului! Din pădurile rămase sub cețuri izbucniră trâmbițe vestind atacul. Tobele bătură semnalul de atac. Clinchete de arme
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
pe flancuri. În același timp, cornul transmise semnalul Pedestrimea e chemată În spatele voievodului! O parte din răzeșii care blocau retragerea grosului oștirii din mlaștini se regrupară pe linia deschisă de atacul Apărătorilor. Atunci, Alexandru Înțelese strategia și răsuflă ușurat. Chemarea trupelor pedestre pe urmele șarjei de cavalerie indica recucerirea pozițiilor pierdute și sugera neclintirea de pe câmpul de luptă. Moldovenii nu mai aveau nici cea mai mică intenție de retragere. Același lucru Îl Înțelese și Soliman. Trâmbițele din alaiul urdiei vestiră retragerea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
șarjei de cavalerie indica recucerirea pozițiilor pierdute și sugera neclintirea de pe câmpul de luptă. Moldovenii nu mai aveau nici cea mai mică intenție de retragere. Același lucru Îl Înțelese și Soliman. Trâmbițele din alaiul urdiei vestiră retragerea neîntârziată a tuturor trupelor aflate În luptă și revenirea gărzii din Încleștarea cu Apărătorii. „Deci asta era... Își spuse Alexandru. Victoria psihologică prin atac asupra comandantului dușman. Exact reversul acțiunii Cuceritorilor... extraordinar... ” - He! Alessandro! se auzi vocea lui Gianluca, În apropiere. Italianul se apropia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
oglindă. Coborâseră de pe muntele Iga, travestiți În călugări pelerini. Midori purta o glugă care Îi ascundea părul și trăsăturile. Aveau misiunea de a afla câți samurai se află În castelul unui daimyo care refuzase să recunoască autoritatea shogunului, alăturându-se trupelor rebele. Drumul trecea pe malul unui lac ale cărui ape i se păruseră fetei identice unei oglinzi. Midori continua atunci să-l Învețe ce Înseamnă obiectele cele mai obișnuite În viața secretă a Japoniei. - O kagami, spusese ea, privind apele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
se răspândeau prin mulțime, În vreme ce o parte a călărimilor pornea la galop pe urmele turcilor fugari. Pedestrimea rămâne În tabăra de la Vaslui vreme de trei zile! Călărimile sunt Împărțite În grupuri de atac și intră În luptă de hărțuială cu trupele lui Soliman zi și noapte! După trei ore de urmărire a turcilor, grupurile se schimbă Între ele, astfel Încât caii și luptătorii să fie mai odihniți! Voința domnitorului este ca În trei zile să nu mai fie picior de turc În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
făpturi albe care căutau limita de la care Începea cerul. Era deja seară, iar călugării Își terminaseră programul religios. În ziua aceea se Întorseseră și cei douăzeci de luptători trimiși pentru respingerea piraților wako de la țărmul Mării Chinei de Est. Împreună cu trupele imperiale repurtaseră o victorie pentru care Împăratul Îi mulțumea maestrului Bao și tuturor călugărilor Shaolin. Așa cum bănuiseră, fusese vorba de samurai fără stăpân, ronini, care Încercau să scape din infernului războiului japonez venind În China ca să trăiască din jaf. Trecuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
spătăria mică, unde cei doi Apărători așteptau. - Spuneți! rosti grăbit Ștefan, așezându-se pe scaunul Înalt din capul mesei. Ceilalți se așzară În jurul lui. Oană rămase În picioare și Îi prezentă pe cei doi: - Gavrilă și Neculai, foști copii de trupă În corpul ienicerilor, eliberați cu opt ani În urmă de o acțiune a noastră În sudul Dunării. Membri În rețeaua de informații a Apărătorilor În Imperiul Otoman. Sosiți direct de la Istanbul, fără nici un răvaș, cu știri secrete. - Să trăiești, măria
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
stă asupra voievodului. Cetatea Albă i se părea mult prea aproape de puterea otomană, căci țărmul dobrogean al Dunării se afla sub controlul Istanbulului. Știa, Însă, că nici o armată turcească sau tătară nu se afla pe malul celălalt. Era iarnă, iar trupele sultanului se aflau În garnizoana de la Adrianopole și În cea de la Nicopole, ambele suficient de Îndepărtate de țărmul moldovean. Ștefan socotise că deplasarea tuturor Apărătorilor era o măsură exagerată, odată ce țara nu se află În război și nici o forță dușmană
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
strivit de sutele de ieniceri care Îi Încercuiseră. Vornicul Isaia se retrase În pridvorul casei. Deasupra lui, pe scări, apărură doi oameni necunoscuți. Unul din ei avea trăsături turcești, era Îmbrăcat În uniformă de spahiu și părea a fi comandantul trupelor. Celălalt era tătar și purta o mantie roșie. Lui Oană i se păru că Îl văzuse cândva, dar nu-și putea aminti unde și când. - Căpitane Oană! spuse comandantul turc cu un glas puternic, dar calm. Nu avem nimic cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
avea să fie acordată evacuării domnitorului și a suitei lui, dar iată că Ștefan gândise altfel. Rămăsese pe loc, aproape fără protecție, trimițând toate forțele disponibile spre Dunăre. În acest caz, gândi Ali, era posibil ca voievodul să fi alertat trupele aflate la nord și cele de la hotare. Încă din acea noapte, sudul Moldovei avea să fie un loc din care putea fi lansat un atac devastator asupra malului dobrogean și chiar asupra cetăților turcești Nicopole și Vidin. Așa făcuse, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
se afla deja la mijlocul fluviului, iar gheața părea a rezista. Rezistase la trecerea primului rând de spahii. Grupul care Îl transporta pe Oană ajunsese pe malul celălalt. Se lăsa o ceață ușoară, obișnuită În zona Dunării, dar care făcea ca trupele de ieniceri să nu mai poată fi văzute, de pe fluviu, decât fragmentar. Ali porunci retragerea generală, indiferent de luptele care se prelungeau pe malul moldovean. Din depărtări se auzi, foarte Încet, un sunet de corn. Spahiul Își dădu seama că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
intră În casă, dar se Întoarse din pragul ușii. I se păruse, o clipă, că o pasăre mare și neagră fâlfâise Încet pe deasupra casei. 28 decembrie 1475, ora 5.00 Cetatea Albă Spătarul Mihail ieși din cetate și preluă comanda trupelor sosite peste noapte. Voievodul poruncise intrarea În dispozitiv de luptă pentru apărarea liniei Dunării și organizarea unor echipe de sprijin pentru misiunile care aveau să pornească În aceeași dimineață dincolo de fluviu. Apele acestuia Înghețaseră din nou peste noapte, iar plecarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
ancora vase de război ale Imperiului Otoman cu misiunea de a-l prelua pe căpitanul Oană, viu sau mort, pentru a-l duce la Istanbul. A doua era spre sud-vest, spre cetățile Vidin și Nicopole, care ar fi putut adăposti trupele de spahii revenite de la Brănești. A treia era spre est, În teritoriile locuite de tătarii Hanatului de Crimeea. Echipele primiseră deja poruncile de a semnaliza găsirea căpitanului și numărul dușmanilor care-l dețineau, dacă acesta era mai mare de o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
semnaliza găsirea căpitanului și numărul dușmanilor care-l dețineau, dacă acesta era mai mare de o mie de luptători. Dacă era mai mic, voievodul autorizase angajarea luptei pentru recuperarea lui Oană. În cazul În care semnalele indicau o forță superioară, trupele de cavalerie care sosiseră În marș forțat În sudul Moldovei aveau să se pună În mișcare, declanșând un atac fulger asupra zonei În care fugarii ar fi fost reperați, indiferent dacă aceasta se afla sub stăpânirea otomanilor sau a tătarilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
pe Isaia? - Nu știm Încă. Cercetăm. Deocamdată, cele trei grupuri de șoc au pornit În direcțiile pe care bănuim că s-ar fi putut retrage agresorii. Să dea Dumnezeu să le găsească urmele, căci apoi știm ce avem de făcut. - Trupele sosite azi În cursul nopții? - Gata de luptă la primul semn. - Cred, măria ta, interveni logofătul Cânde, care se ocupa de afacerile externe ale Moldovei, că dispariția lui Oană ne pune câteva probleme mari. Voievodul aprecie Întrebuințarea diplomatică a termenului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
putem intra În Moldova. - Vă spun atât cât știu și eu, spuse Gabriel. Urmăm procedurile. Semnalul primit astăzi a fost anularea din motive de catastrofă În țară. În cală se lăsă liniștea. Nu putea fi vorba de o invazie a trupelor otomane, căci informațiile adunate chiar de ei spuneau că un război de mare amploare se pregătea pentru primăvara lui 1476. Un război În care Moldova nu avea nici o șansă dacă nu ajungea cât mai repede la tratate de alianță cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Ordinului. - O clipă, spuse Ștefănel, ascultând atent. Afară se aude zgomot de arme. Vreau să aflu ce se Întâmplă. Trei Cuceritori ieșiră imediat pe poartă și alergară spre locul din care se auzea zăngănitul de săbii. Reveniră repede, spunînd că trupele poliției vamale au intrat În conflict cu echipajul unei corăbii ancorate la chei, prea aproape de palat. - O corabie ancorată aproape de palat? se miră Marele Maestru. E o zonă interzisă oricărei nave! Echipajul ori nu știe, ori e gata să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]