36,856 matches
-
formațiune politică îi atrage prin faptul că se bazează "pe tot ce este bun și trainic în trecutul nostru, înlătură tot ce este putred în organismul de astăzi, pentru a îndruma viitorul neamului către o nouă consolidare și strălucire"223. Regăsim, în aceste declarații, idealurile cele mai înalte ale partidului, care își dovedesc, astfel, forța de atracție asupra unei părți a populației, neînregimentate politic, până în acel moment. La 5 octombrie 1933, cu ocazia ședinței Comitetului central al PNL, președintele partidului a
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
de ordin cultural și religios 276. Analiza diferitelor variante de program prezentate de georgiști în perioada septembrie 1930-noiembrie 1931, demonstrază că programul adoptat la primul Congers general are, cu adevărat, forma cea mai cuprinzătoare. Multe dintre măsurile propuse anterior se regăsesc în această formulare, care aduce însă și soluții noi. Unele capitole din program sunt tratate însă superficial, fie prin faptul că formulează numai obiective, fără a specifica soluțíi concrete (capitolul referitor la politica internă), fie prin lipsa de originalitate a
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
discontinuitate și continuitate în istorie. Așa cum arată Mihai Popa în lucrarea Filosofia istoriei la Gheorghe I. Brătianu, "când temeliile unei lumi se prăbușeau, trecutul, istoria îl condamnau pe om la o mai statornică luciditate. Brătianu găsea că societatea își poate regăsi drumul, fără a uita drama prin care a trecut [...] Discontinuitatea era determinată de noile condiții ale prezentului (schimbări politice și economice fundamentale) [...] Tot ca o discontinuitate trebuie să considerăm schimbarea dramatică produsă de război [Primul Război Mondial n.n.] în conștiința
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
și credința, în domeniul vieții economice, amestecul excesiv al statului era contraindicat 310. Diminuarea rolului statului în economie, stabilitatea legislativă și respectarea contractelor privind exploatarea avuției naționale erau modalități prin care capitalul străin putea să fie atras în economia românească. Regăsim aceste valori la F. Hayek sau K.R. Popper, fondatori ai liberalismului evoluționist 311. Alte elemente specifice ideologiei liberale sunt aduse în discuție de fruntașul georgist Henri George Meitani, în februarie 1931, în articolul intitulat Geniul rasei noastre. Autorul analiza raportul
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
georgist considera că esența doctrinei PNL-Gheorghe Brătianu era cuprinsă în convingerea că perfecționarea organismului economic și social era posibilă într-o atmosferă de libertate care stimula energiile individuale, în scopul de a procura maximum de bunăstare materială și morală 331. Regăsim astfel, la liberalii conduși de Gheorghe Brătianu, manifestarea tendinței, sesizate de istoriografia actuală, de "resuscitare a genului proxim, primordial" al liberalismului. Din acest punct de vedere, constatăm asemănarea între concepția georgiștilor și cea a neoliberalilor occidentali, care considerau că ieșirea
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
la unele din tezele orginare ale liberalismului clasic, (între care și intervenția moderată a statului în economie), a fost sesizată de cercetătorii procesului devenirii liberalismului de-a lungul timpului 437. Poziția partidului față de problemele cu caracter economic și social se regăsește într-o formă sistematizată în programul adoptat la primul Congres general, desfășurat în zilele de 7-8 noiembrie 1931. Capitolele din program care vizează poziția față de problemele economice se referă la finanțele publice și private, problema reglementării datoriilor agricole, politica agrară
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
partidul condus de istoricul român, optând pentru integrarea în mișcarea comunistă 752. Gheorghe Brătianu și-a nuanțat poziția față de comunism, operând distincția între muncitorii români și mișcarea comunistă. El afirma astfel că, în România, unde revendicările legitime ale muncitorimii se regăseau în programul oricărui partid politic, această grupare socială nu era atrasă exclusiv de ideologia comunistă 753. Pentru șeful georgiștilor, primejdia extinderii comunismului era accentuată de măsurile represive ale guvernanților, care împiedicau exprimarea nemulțumirilor. De aceea, aprecia Gheorghe Brătianu, lupta împotriva
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
anterioară de Ion I. C. Brătianu și de Take Ionescu. În schimb, susținea Gheorghe Brătianu "ne-am aruncat în brațele amiciției moscovite și a Sovietelor, care nici măcar nu au recunoscut frontierele noastre"812. O parte din obiecțiile lui Gheorghe Brătianu se regăsesc și în raportul asupra demiterii lui Nicolae Titulescu, întocmit de Președinția Consiliului de Miniștri, în iulie 1936813 și transpus în realitate la 29 august 1936. Plecând de la fondul de date cuprinse în informarea prezentată de Gheorghe Cantacuzino, președintele partidului, Gheorghe
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
convingerea că interesele politicii italiene în estul și în centrul Europei o vor apropia de România, cu condiția, ca ultima, să promoveze o politică națională, care să se ghideze după interesele proprii și nu după ideologii și sugestii străine 839. Regăsim, în aceste aserțiuni, susținerea unei politici externe de neutralitate, care să apere interesele naționale, fără a se lăsa influențată de ideologii și sisteme extremiste străine, fie ele de dreapta sau de stânga. În ianuarie 1936, însoțit de Atta Constantinescu, Gheorghe
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
66, 13 februarie 1931, p. 1. 375 Idem, nr. 118, 17 aprilie 1931, p. 1. 376 Constantin Argetoianu, Memorii Pentru cei de mâine. Amintiri din vremea celor de ieri, vol. IX, București, Editura Machiavelli, 1997, pp. 199, 200; Ideea se regăsește și într-un buletin informativ al poliției, în care se apreciază că "dacă George Brătianu ar căpăta o situațiune în viitorul guvern, o mare parte dintre actualii liberali ar căpăta refugiu în partidul domniei sale". Arhivele Naționale Istorice Centrale, fond Direcția
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
și Thierry de Montalembert Pentru Jean-Christophe „(...) cu o plăcere copilărească și cu o profundă emoție, neputându-i pomeni pe atâția alții care au însemnat la fel de mult și prin care a dăinuit Franța, transcriu aici numele lor adevărat (...)” Marcel Proust Timpul regăsit „Oare siberianul o să-i pretindă cerului măslini sau provensalul răchițele?” Joseph de Maistre Serile din Sankt-Petersburg „L-am întrebat pe scriitorul rus care e metoda lui de lucru și m-am mirat că nu-și făcea el singur traducerile, căci
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
Dacă aș fi știut să o spun pe vremea aceea, aș fi numit „feminitate” felul acela de a zâmbi. Dar limbajul meu era pe atunci prea concret. Mă mulțumeam să cercetez, în albumele noastre cu fotografii, chipurile femeilor și să regăsesc licărirea aceea de frumusețe pe unele dintre ele. Căci femeile acelea știau că, pentru a fi frumoase, trebuia, cu câteva clipe înainte ca blițul să le orbească, să pronunțe tainicele silabe franțuzești cărora puține dintre ele le cunoșteau înțelesul: „pe-tite
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
confuză, sclipirea aceea avea să-mi devină totuși dragă, căci reușisem să mă conving că era vorba de o reminiscență prenatală. Da, de un ecou pe care mi-l trimitea ascendența mea franțuzească. Asta pentru că într-o istorisire a bunicii regăseam toate elementele acelei amintiri: soarele de toamnă din călătoria ei în Provența, parfumul lanurilor de lavandă și chiar funigeii aceia unduind în văzduhul înmiresmat. N-aveam să îndrăznesc niciodată să-i vorbesc despre preștiința mea de copil. În cursul verii
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
Ba mai mult, ținuse minte, nu se mai știa nici de când, nici cum, prenumele tatălui Charlottei și alcătuia numele acela exotic - „Norbertovna” -, culmea politeței și a curtoaziei în gura lui. Ochii lui tulburi se luminau, trupul lui de uriaș își regăsea un oarecare echilibru, capul i se clătina de câteva ori și puțin dezordonat, iar el își silea limba macerată în spirt să execute numărul acela de acrobație sonoră: - Ce mai faceți, Charlota Norbertovna? Bunica îi răspundea la salut, ba mai
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
a tutuit pe Țar și, cu iscusință foarte mondenă, i-a sărutat mâna țarinei! Înmărmuriți de atâta dezinvoltură, ne-am ținut respirația... Puțin câte puțin scena s-a precizat. Cuvintele intrusului, învingând depărtarea trecutului și lacunele francezei noastre, și-au regăsit claritatea. Febril, le captam ecoul: Très illustre Empereur, fils d’Alexandre Trois! La France, pour fêter ta grande bienvenue, Dans la langue des Dieux par ma voix te salue, Car le poète seul peut tutoyer les rois. Am scos un
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
strat. Nicolae și Alexandra au apărut în locuri care mi-erau necunoscute. Un nou strat și i-am pierdut din vedere. Am zărit atunci lungi cuirasate pe o mare liniștită, aeroplane cu aripi scurte, ridicole, soldați în tranșee. Încercând să regăsesc urmele perechii imperiale, scotoceam acum în dezordine, amestecând paginile decupate. Țarul a reapărut pntru o clipă, călare, cu o icoană în mâini, în fața unui rând de infanteriști îngenuncheați... Chipul lui mi-a părut îmbătrânit, întunecat. Eu îl voiam iarăși tânăr
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
obiect, fiecărei ființe urma să i se pună o altă etichetă. „Dar zăpada asta domoală, s-a întrebat ea, fulgii aceștia somnoroși de moină, în cerul vioriu de seară”? Și-a amintit că în copilărie era atât de fericită să regăsească ninsoarea aceea când ieșea pe stradă, după lecția ei cu fata guvernatorului. „Ca și astăzi...”, și-a spus ea respirând adânc. După câteva zile, viața a încremenit. Într-o noapte limpede, frigul polar a coborât din cer. Lumea s-a
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
frunte, va exclama: „Ce prost sunt! L-am căutat peste tot...”), da, dimineața aceea de iunie va fi prima dintr-o lungă perindare de zile fericite... Aveau să se revadă peste patru ani. Iar Fiodor nu avea să-și mai regăsească niciodată portțigaretul, schimbat de Charlotte, în plin război, pe o pâine neagră. Cei mari vorbeau. Televizorul, cu actualitățile lui radioase, cu ecourile ultimelor performanțe ale industriei naționale, cu concertele de la Bolșoi, oferea un fundal sonor liniștit. Votca atenua amărăciunea trecutului
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
uitarea deplină, moartea...) nu mai însemnau nimic. Totul era prea luminos, fără cuvinte. Nici măcar nu mai aveam nevoie să mă uit la fotografie. Închideam ochii, clipa aceea era în mine. Și ghiceam până și bucuria încercată de cele trei femei, regăsind, după căldura leneșă a verii, răcoarea de toamnă, veșmintele de sezon, plăcerile vieții citadine și, în curând, chiar ploaia și frigul ce aveau să-i sporească farmecul. Trupurile lor, inaccesibile cu o clipă în urmă, trăiau în mine, scăldându-se
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
micile jocuri afective care se țeseau pe platou. Rivalități, sfidări, trădări, îndrăgostiri la prima vedere, rupturi, explicații, încăierări incipiente, strunite repede de un serviciu de ordine vigilent. Dar, mai ales, dorința, care străbătea prin vălul muzicii și ritualul dansului. Am regăsit în talazul acela omenesc fata căreia tocmai îi atinsesem în treacăt sânii. I-am urmărit un moment traiectoria de la un partener la altul... Simțeam că, în rezumat, iureșul acela îmi amintea insidios de ceva. „Viața!”, mi-a sugerat brusc o
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
autorii de romane), ne-am întâlnit din nou, a doua zi. Cu stânjeneala resimțită de doi camarazi, care, seara, și-au făcut confidențe grave, exaltate și sentimentale, s-au destăinuit până în străfundul foarte intim al sufletului lor și, dimineața, se regăsesc la lumina cotidiană și sceptică. Rătăceam în jurul pistei de dans, încă închisă, era abia ora șase seara. Voiam cu orice preț să fiu primul partener al dansatoarei din ajun. Superstițios, speram că timpul va fi dat înapoi și voi putea
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
căruia rușii îi păstrează o ranchiună nevindecabilă. Europa care, din fortăreața civilizației sale, privește cu condescendență mizeriile noastre de barbari - războaiele, în care muream cu milioanele, revoluțiile, cărora ea le-a scris scenariile pentru noi... În revolta mea juvenilă se regăsea o mare parte din neîncrederea aceea înnăscută. Grefa franceză, pe care o credeam atrofiată, era tot în mine și mă împiedica să văd. Scinda în două realitatea. Cum făcuse cu trupul femeii pe care o spionam prin două hublouri diferite
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
mele dădea spre o clădire în demolare. Un zid acoperit cu tapet se înălța în mijlocul molozului. Atârnată pe bucata de zid colorată, o oglindă neînrămată reflecta profunzimea ușoară și insesizabilă a cerului. În fiecare dimineață, mă întrebam dacă aveam să regăsesc reflexul acela dând la o parte perdelele. Suspansul matinal ritma și el timpul imobil cu care mă obișnuisem din ce în ce mai mult. Și chiar ideea că într-o zi va trebui să termin cu viața aceea, să sfarm puținul care mă lega
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
copilăriei mele. Acum ar avea mai mult de optzeci de ani, dar, în aminirile mele, vârsta aceasta nu o atingea. Pentru mine, ea rămânea mereu aceeași. Atunci s-a înfiripat un vis. Probabil că aureola lui mă trezise... Să o regăsesc pe Charlotte, s-o fac să vină în Franța... Irealitatea planului făcut de un vagabond întins pe dalele unei cripte era suficient de evidentă ca să nu mai încerc să mi-o demonstrez. Am hotărât, pe moment, să nu mă gândesc
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
Fécamp”, un „Verdun”, dar și un „Biarritz”, al cărui nume ne făcea să ne gândim la cuarț și nu la orașul care ne era necunoscut... Aveam să merg de-a lungul oceanului timp de zece sau douăsprezece zile și să regăsesc orașul acela, din care o fărâmă infimă era rătăcită undeva în străfundul stepei rusești. 3 În septembrie, prin intermediul unui oarecare Alex Bond, aveau să-mi parvină primele vești din Saranza... Acest Mr. Bond era de fapt un om de afaceri
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]