38,095 matches
-
signor Angelo, răspunse cavalerul cu ochi verzi. - Aici ești printre prieteni, principe. Vlad nu răspunse nimic, dar privi miile de cadavre din jur. -Se pare că aici a avut loc o bătălie serioasă. Știi cumva ce s-a Întâmplat cu trupele generalului Mihaloglu? - Aproximativ jumătate din ele se află la dreapta lui Alah. - Și cealaltă jumătate? - Cealaltă jumătate fuge spre sud, sperând să nu fie ajunsă din urmă de coșmarul numit Dracula... - Cine sunt acești oameni? Întrebă Vlad, arătând spre Cuceritori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
acea zi este chiar azi! De pe crestele munților, cavaleria transilvană porni spre Apărători. Vlad tăcea, rumegând cuvintele lui Angelo. Apoi păru a lua o hotărâre, parcă Împotriva voinței lui. Tramise un nou ordin cavalerului din dreapta lui, care porni În Întâmpinarea trupelor. Avansarea oștirii se opri. - Nu sunt aici ca să-l trag În țeapă pe Mihaloglu, spuse fostul domnitor. Misiunea mea a fost să eliberez Belgradul și să consolidez teritoriul prin cucerirea cetății Sabac. Am Îndeplinit-o. - Atunci? Întrebă Angelo, calm. În loc de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
că doară nu ești la spovedanie... murmurase Oană, cu un zâmbet În colțul ochilor. Angelo privise nedumerit spre Pietro, care Îi șoptise: - E arcașul care a văzut totul și care s-a bătut singur pentru viața căpitanului, până când au sosit trupele noastre... - Înțeleg, răspunse Angelo, gânditor. Am impresia uneori că voi, românii, sunteți mai latini decât noi, urmașii Romei. Mai plini de temperament și mult mai emoționali. Ceea ce poate fi și bine și rău În același timp. Vă lipsește... - Spiritul rigoarei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
mai ales fiul beglerbegului Rumeliei, Soliman, pe numele său Isaac. Stăpânul lumii mai poruncește ca toți genovezii scăpați din bătălia de la cetatea Caffa și fugiți cu o corabie pe Marea Neagră și debarcați la cetatea Chilia să fie predați fără zăbavă trupelor noastre, pentru a fi executați. Ca semn al puterii și Înduplecării sale către pace, luminăția sa acceptă ca fiul voievodului Ștefan, pe numele său Alexandru Mușatin, să fie trimis la Istanbul pentru a Învăța cele trebuitoare unui viitor domnitor așezat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
neîncrederii În sine. Dar acum totul redevenea clar, luminos, simplu, matematic. Informațiile se adunau, iar el știa că În mintea voievodului ele se transformau În variante, calcule, decizii, strategii. - Așadar, reveni Ștefan, Istanbulul e pustiu. Sultanul a preluat comanda tuturor trupelor și acum se află la Adrianopol. Asta Înseamnă garnizoanele din capitală plus cele aflate pe traseu și În cetatea Adrianopol, plus trupele trimise ca avangardă spre Dunăre. Există alte concentrări de forțe otomane? - Nu, măria ta! răspunse Cânde. Mahomed nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
se transformau În variante, calcule, decizii, strategii. - Așadar, reveni Ștefan, Istanbulul e pustiu. Sultanul a preluat comanda tuturor trupelor și acum se află la Adrianopol. Asta Înseamnă garnizoanele din capitală plus cele aflate pe traseu și În cetatea Adrianopol, plus trupele trimise ca avangardă spre Dunăre. Există alte concentrări de forțe otomane? - Nu, măria ta! răspunse Cânde. Mahomed nu a deschis nici un alt front În Asia sau Europa. -Deci Întreaga putere a Semilunei se află În mâna lui Mahomed, iar Mahomed
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
beglerbegul Rumeliei, care trebuie să șteargă rușinea Înfrângerii de la Vaslui. A doua forță de atac va fi condusă de Ali Mihaloglu beg, care a fost Învins de Vlad Dracula În Balcani, dar vrea să-și dovedească geniul militar În Moldova. Trupe numeroase de achingii și spahii sunt comandate de faimosul Ahmed bey, cel care a cucerit cetatea Caffa de la genovezi. - Aliați? Întrebă Ștefan. - În primul rând Hanatul Crimeii, spuse postelnicul Mârza, fiul lui Stanciu, atent observator al frontului de Răsărit. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
românilor. - Exact, răspunse Ivașcu. Și mai mult, oamenii lui Laiotă trebuie să ghideze armata turcească spre Suceava, evitând ambuscade sau mlaștini, ca la Vaslui. - Hanatul Crimeii? continuă domnitorul, fără a se opri asupra strategiei oștilor muntene. - La ordinele sultanului, cu trupele În așteptare. Aproape patruzeci de mii de războinici, toți călăreți. Ștefan se ridică și porni Încet prin mijlocul adunării. Boierii se dădură Încet la o parte, așteptând. Adversarii erau mai mulți și mai puternici decât fuseseră vreodată. Imperiul otoman scotea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
pentru vremurile În care trăim. O forță căreia nu numai Moldova, dar nici una din țările europene nu cred că i-ar putea face față. Dinspre Apus, trecătorile sunt deja blocate de armata Țării Românești, comandată de Laiotă Basarab. La sud, trupele turcești trec Dunărea peste cinci poduri de vase instalate În vadul Oblucița. Cetățile de la est se află În așteptarea unei posibile invazii a tătarilor din Crimeea. Mă aflu, alături de voievodul Ștefan, În ținutul Vrancei. Suntem Însoțiți de cinci mii de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
pe dreapta. Încă de la Începutul debarcării, voievodul poruncise ca cetatea Chilia să fie părăsită și dărâmată. Era limpede că zidurile ei nu vor putea rezista artileriei care tocmai era trecută pe malul celălalt al fluviului și nici numărului copleșitor de trupe. Garnizoana fusese trimisă la Cetatea Albă, care fusese Întărită și pregătită pentru o lungă perioadă de asediu. - Nu putem da bătălia aici, măria ta... spuse Oană. Căpitanul se antrenase zi după zi ca să poată rezista În șa mai multe ceasuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
apropie de cel al Bârladului. Și că din față Înaintează un corp imens de cavalerie urmat de pedestrimea ienicerilor. - Așa e, căpitane, confirmă Ștefan. Și acum s-au aprins focurile vestind atac tătar la vadul Nistrului. Peste pasul Oituzului Înaintează trupele lui Laiotă. Moldova e prinsă În clește. Avem treizeci de mii de oameni Înconjurați de două sute douăzeci de mii de dușmani. - Să ne retragem, măria ta... spuse, alb la față, comisul Ilea Huru. - Spătare Mihail? Întrebă voievodul. - Retragerea, măria ta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
urmă, năzuind să ajungă la Suceava. Dacă soția voievodului cade În mâinile hanului Mengli Ghirai, războiul s-a sfârșit Înainte de a Începe. Dacă Suceava e prea bine apărată, hanul va lăsa acolo o armată de asediu, care va aștepta sosirea trupelor turcești. Iar rezultatul va fi același. - Ce propui, căpitane? - Avem o singură soluție, care nu ne aduce victoria, dar amână Înfrângerea. Un atac-fulger asupra tătarilor, pe care nu-i putem Învinge, căci sunt peste cincizeci de mii, dar Îi putem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
și nu e front. Spătarul Îl privi ușor uimit. - Au lăsat În urmă cetatea Soroca, nu se Îndreaptă mai spre nord, ca să cucerească cetatea Hotinului, nu riscă o desfășurare până la cetatea Orhei. - Adică? - Nu au intenția să facă joncțiunea cu trupele lui Mahomed. Mai mult, Își lasă spatele descoperit. - Spatele? Garnizoanele din cetățile noastre nu au puterea de a Înfrunta această forță uriașă! - Ei nu știu ce putere au sau n-au garnizoanele noastre. Și nu știu nici ce se poate Întâmpla mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
după căderea spătarului Mihail, sesiză momentul de ezitare al dușmanilor și ridică sabia, strigând: - După căpitanul Oană, Înainte! Zdrobiți-i! - Moldovaaa! se ridică strigătul de luptă al călăreților lui Ștefan. - Ce se Întâmplă? Întrebă Oană, care nu deslușea mișcările de trupe. - Călărimile atacă În forță pe direcția deschisă de Apărători! spuse Erina. Organizarea tătarilor slăbea. Grupuri răzlețe de războinici se desprindeau din tumen-uri, Încercând să creeze o breșă În atacul moldovenilor, dar deveneau ținte pentru arcași. - Nu În spate! spuse căpitanul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
e prea puțin. Nici tu și nici noi nu vom putea rezista prea mult. Continuăm să ne retragem spre nord. Pietro 10 iulie 1476, lunca Răutului Măria ta, Am trecut Prutul de două zile și continuăm luptele de hărțuială cu trupele lui Eminek. Tătarii gonesc din răsputeri spre Nistru. Am reușit să doborâm cel puțin trei mii dintre ei, prin atacuri combinate ale arcașilor și Apărătorilor. Drumul lor spre casă e presărat de morți. Sunt epuizați de această goană nebună. Noi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
bătrâni, toți slujitori sau prieteni ai marelui logofăt. Aveau chipuri Împietrite, fără lacrimi. Nu spuneau nimic. Nu vorbeau Între ei. Știau că sunt priviți și că orice gest al lor era o posibilă trădare. Ceremonia Înmormântării era Înconjurată de ieniceri. Trupele sultanului acoperiseră ținuturile Murgenilor și tălăzuiseră mai departe, spre nord, spre inima țării, Suceava. Pe măsură ce Înaintau, musulmanii lăsau garnizoane care aveau misiunea de a asigura liniștea În spatele frontului. Murgenii erau destul de aproape de Vaslui, iar Vasluiul era locul celei mai mari
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Încet, lumea se risipi. Nimeni nu privise insistent spre cei doi țărani prăfuiți și obosiți abia sosiți de la câmp, care se Întoarseră, cu pași clătinați, privind În pământ. Întunericul se lăsase deja. Drumul spre Vaslui era luminat de făclii, iar trupele de infanterie continuau să se scurgă spre nord. Cei doi reușiră să traverseze drumul Înapoi, spre pădure, și să se piardă În frunzișul Întunecat. Nici unul dintre ei nu rostise vreun cuvânt. Caii Îi așteptau la mai puțin de o sută
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
ei sosiseră, Însă, sultanul nu se mai afla În tabără. Din câte Înțelegea Oană, plecase spre nord-vest, mai sus de ținutul Romanului. Lăsase, totuși, ordine limpezi. Din acele ordine, strigate de comandanții de detașamente, căpitanul Înțelese frânturi din realitatea războiului. Trupe suplimentare erau trimise spre Orhei și Cetatea Albă. Două regimente de ieniceri porneau spre Cetatea Neamțului. Grosul armatei era convocat peste două zile pe malul pârâului numit Valea Albă. Acolo, se pare, voievodul blocase trecerea cu trunchiuri de brazi și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
posibilă nici Încercuirea, căci de o parte și de alta a luminișului valea era abruptă și plină de brazi. Era singura alegere cu putință pentru o bătălie În care zece mii de oameni luptau Împotriva unei armate care, deși lăsase destule trupe pe traseu și trimisese destule contingente să asedieze cetățile, tot număra o sută douăzeci de mii de oameni. Deci clipa Înfruntării finale sosise. Oană privi neputincios, zecile de mii de oșteni ai Semilunii care se puneau În marș, spre a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Înaintare generală a urdiei, cu pierderi enorme. Dar o Înaintare implacabilă. Indiferent câți războinici cădeau sub săgețile, sub săbiile sau securile moldovenilor, sultanul arunca În luptă alte detașamente, apoi altele, Într-un ritm năucitor, până când valea fusese literalmente acoperită de trupele turcești, iar moldovenii fuseseră Împinși Înapoi, spre nord, În adâncurile codrilor. Puținii moldoveni care mai rămăseseră, căci oastea lui Ștefan căzuse aproape În Întregime. Nimeni nu se retrăsese, nimeni nu fugise din calea valurilor de ieniceri și spahii. Oștenii lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Alexandru lăsă caii În marginea poienii, la păscut. Ajunseseră târziu, mergând pe sub poalele muntelui Rarău, și ferindu-se de drumurile umblate. Văzuseră, din Înălțimile munților, patrule de spahii gonind prin sate și, unele, urcând pe cărări de munte. Văzuseră și trupe de ieniceri adunând copii pe care Îi urcau În căruțe și Îi duceau spre tabere, de unde aveau să ia drumul Istanbulului, ca viitori războinici ai Semilunei. Văzuseră unele sate arzând și știuseră că, acolo, oamenii nu voiseră să-și lase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Tighina? - Rezistă! - Hotinul? - Rezistă! - Cetatea Orhei? - Pârcălabul Vlaicu și fiul său, Duma, se bat la creneluri ca niște apucați! Nimeni n-a putut trece de metereze! - Cetatea Albă? - Rezistă, doamne! Pârcălabul Gherman a aruncat ulei fierbinte și smoală topită peste trupele de ieniceri! Arcașii lui au reușit să oprească toate asalturile! - Dumnezeule... murmură Ștefan, privindu-l pe Alexandru. Daniel Sihastrul avea dreptate! Poporul țării ăsteia n-a fost Învins! Acesta e adevăratul miracol! Simioane! Uită-te În ochii mei și spune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Humorului. Și lansează un atac fals la Ilișești. Dar, În același timp, sultanul a Înțeles strategia voievodului și Îl Încercuiește fără zgomot. Cum putem ajunge la domnitor? - În nici un fel. Ne putem apropia, prin păduri, dar nu putem trece de trupele care au ocupat toată valea. Ne-ar lua o zi Întreagă să ocolim locurile astea. Căpitanul Își dădu seama că Erina avea dreptate. Erau niște rătăciți. Tot ce se Întâmpla, se Întâmpla fără participarea lor. Nimeni nu știa că ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Și eu, spuse Erina. E primul atac al Moldovei după Înfrângerea de la Valea Albă. - Spune-mi... - Călărimile coboară la galop... săbiile scoase... trec printre spahii ca și cum n-ar fi decât niște surcele... Ucid tot... taie tot... e o luptă sălbatică! - Trupele lui Mahomed? - Se strecoară prin văi, spre voievod. E un semicerc. Mulți ieniceri. - Firește. Spahii se mișcă mai greu În păduri. Cât de mulți? - Greu de numărat. Mulți. Sunt peste tot. - O mie? Cinci mii? - Nu... Regimente Întregi... Pe toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
lui Mahomed. Cu toate astea, mi s-a părut că aud zgomotele unei lupte la sabie. Nu le puteam auzi, firește... Câmpia e prea departe... Dacă am visat, atunci am visat că o unitate de elită a atacat din spate trupele turcești și le-a masacrat fără nici o altă armă decât sabia. Dar o asemenea unitate nu există. Am Înnebunit cu ceața asta... Și cu focurile de adineaori... - Nu e un vis, Cosmin. Ai spus că acum eu sunt privirea ta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]