549 matches
-
a făcut lui Sihon și Og împărații Amoriților și țării lor, pe care i-a nimicit. 5. Domnul vi le va da în mînă și le veți face după poruncile pe care vi le-am dat. 6. Întăriți-vă și îmbărbătați-vă; nu vă temeți și nu vă înspăimîntați de ei, căci Domnul, Dumnezeul tău, va merge El însuși cu tine, nu te va părăsi și nu te va lăsa." 7. Moise a chemat pe Iosua, și i-a zis în fața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85078_a_85865]
-
nu vă înspăimîntați de ei, căci Domnul, Dumnezeul tău, va merge El însuși cu tine, nu te va părăsi și nu te va lăsa." 7. Moise a chemat pe Iosua, și i-a zis în fața întregului Israel: "Întărește-te și îmbărbătează-te. Căci tu vei intra cu poporul acesta în țara pe care Domnul a jurat părinților lor că le-o va da, tu îi vei pune în stăpînirea ei. 8. Domnul însuși va merge înaintea ta, El însuși va fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85078_a_85865]
-
jurat că i-o voi da." 22. În ziua aceea, Moise a scris cîntarea aceasta, și a învățat pe copiii lui Israel s-o cînte. 23. Domnul a poruncit lui Iosua, fiul lui Nun, și a zis: "Întărește-te și îmbărbătează-te, căci tu vei duce pe copiii lui Israel în țara pe care am jurat că le-o voi da; și Eu însumi voi fi cu tine." 24. După ce a isprăvit Moise în totul de scris într-o carte cuvintele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85078_a_85865]
-
ți-o repeți când dai de bucluc, ci pe-aia cu oile! Aia cu oile nici măcar nu era în versuri. Ia stai așa... Melcii beau apă caldă? Melcii beau apă? Melcii beau? Melcii?! Probabil că da, încercă el să se îmbărbăteze. E ciudat și de-a dreptul înduioșător cum o simplă poezioară pentru copii poate să aibă atâtea conotații nebănuite și să fie purtătoare modestă a unor asemenea adevăruri uluitoare. Pentru că, în mod cert, poezia nu fusese întoarsă din condei de dragul
Amintiri din casa scării by Laura Aprodu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1354_a_2721]
-
din bloc, se împiedică pe scările rulante de la metrou și își juli cotul încercând să se prindă în cădere de balustradă. Ajunse la birou boțit și posac. Domnișoara Pandele, secretara domnului director, îi lipi un plasure pe cot și-l îmbărbătă cât se pricepu. Era însă prea târziu să-i mai poată intra cineva în voie domnului Avram. Stătu în fața mormanelor de hârtii toată ziua și bătu gânditor cu creionul în lemnul biroului până se făcu ora să se întoarcă acasă
Amintiri din casa scării by Laura Aprodu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1354_a_2721]
-
Ioan Ghișe a anunțat că va veni în fața palatului Cotroceni în fiecare seară de la ora 18:00 pentru a-și arăta dezaprobarea față de revenirea lui Băsescu la Cotroceni. Varujan Vosganian a spus că a mers la Cotroceni pentru "a-l îmbărbăta" pe Ioan Ghișe. "Gestul lui Ioan Ghișe este un gest de conștiință, poate că-i spuneți nesăbuință, eu îi spun un gest de conștiință, dacă acest cuvânt "conștiință" mai înseamnă ceva astăzi. Orice nedreptate împotriva poporului român este imprescriptibilă. Fiecare
Ghişe şi Vosganian, promenadă la uşa lui Băsescu () [Corola-journal/Journalistic/42633_a_43958]
-
intestin din burțile spintecate, lăsând în urmă șiroaie de vomă și sânge, micșorîndu-se tot mai mult și pierind în întunecime. Un nou strigăt de bucurie umplu văzduhul deasupra Badisla-vilor. Ducîndu-și mai departe cântarea, vestitorii se răspândiră printre săteni, îmbrățișînd și îmbărbătînd fiecare pe câte unul, prinzîndu-i chipul în palme și punîndu-i pe frunte pecetea buzelor lor de rodie. Atins de ele, osul frunții devenea sticlos ca gheața pe care se face focul, până când întreaga țeastă ajungea străvezie scânteietoare, și prin ea
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
zona Pașcani, care sau distins în luptele din timpul Războiului de întregire a neamului a fost și preotul Nicolae Oniceanu, din Heci. Preotul a fost confesor militar al regimentului „32 Mircea”. În luptele de la Mărășești, cu crucea în mână, a îmbărbătat cetele răzlețe ale diferitelor unități, împingându-le din nou în focul luptei. Atunci când răpuse ca număr, trupele erau nevoite să cedeze, ultimul, cu curaj, a trecut Siretul înot, spre a nu cădea în mâinile inamicului. Preotul Nicolae Oniceanu a fost
Monografia comunei Lespezi, judeţul Iaşi by Vasile Simina (coord.) Ioan CIUBOTARU Maria ROŞCA Ioan LAZĂR Elena SIMINA Aurel ROŞCA Vasile SPATARU () [Corola-publishinghouse/Administrative/91877_a_93004]
-
de fructe parfumate. Ajunsese să creadă că soarta sa depindea într-un fel mistic și magic totodată de cea a zarzărului și, după ce timp de ani de zile fusese trist din cauza aparentei fragilități a copacului, Abatele începuse să se simtă îmbărbătat de încăpățînarea cu care acesta se agăța de viață. Își îndreptă oasele bătrâne și se rezemă de spătarul băncii de piatră. Nu se grăbea... Răbdarea era și ea o virtute dumnezeiască și trebuia deprinsă înainte ca blazarea care se instalează
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
undeva. ― Noi doi? Împreună? ― Da... Adică nu... Nu știu cine a greșit. Cert este însă că acoperișul Templului stă să cadă. Și asta îl agită foarte tare pe apostol. Aproape că nu mai răspunde la nici o comandă. Am tot încercat să-l îmbărbătez, i-am trimis vise pline de noțiuni obscure de teologie, care să-i țină mintea ocupată. Îți dai seama însă că e greu să meditezi la semnificația cercului în momentul în care îți cade un acoperiș de câteva tone în
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
Eu însămi împărtășesc memoriile colonelului care a fost primul nostru comandant. Dar tocmai de aceea trebuie să vă atrag atenția asupra unor vorbe care se rosteau des în vremea celor O Mie de Voluntari. Istoria se repetă, obișnuiam să ne îmbărbătăm pe când doream să luăm cu asalt locurile sfinte ale celor trei religii. Abia astăzi, după o moarte și aproape două milenii de letargie, îmi dau seama că vorbele astea sunt greșite. Fiindcă natura umană rămâne neschimbată facem mereu aceleași greșeli
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
salut. Porni spre scară, dar Sebastianus îl reținu, prinzându-l de mână. După cum știi, am puțini oameni cu mine; dar, dacă putem să fim de folos... Chilperic încuviință. — Orice ajutor poate fi de folos, firește. Iar oamenii mei vor fi îmbărbătați văzând că soldații romani coboară pe câmpul de luptă alături cu ei. Cred, însă, că lucrul cel mai bun pe care-l poți face în acest moment ar fi să trimiți un alt curier la Etius și să-i spui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
au aliat cu Roma tocmai ca să scape de hunii care încă le oprimă poporul. Greu o să se predea. Oricum ar fi, dacă o să mă conduci la Sangiban, o să vorbesc cu el și o să-l încurajez să reziste și să-și îmbărbăteze soldații. Trebuie să vă țineți tari cu toții și să aveți încredere în Magister; în curând o să fiți salvați. Un zâmbet obosit apăru pe chipul adânc marcat al lui Anianus. — Bineînțeles, e foarte important să ajungi să vorbești cu Sangiban. Rutilius
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
Sebastianus, care, atunci când, la Arelate, primise misiunea să meargă la bagauzi, se temuse că se va găsi mai târziu în situația în care se zbătea acum prietenul său, putea să înțeleagă mai bine decât oricine descurajarea lui. încercă să-l îmbărbăteze: — Ești galo-roman, nu? în fond, ei sunt din poporul tău, iar dacă e cineva care să-i poată înțelege și conduce în luptă, acela ești tu. Sunt convins că mâine va fi de lucru pentru toată lumea. Azi doar am gustat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
eu oare întotdeauna ce era mai bine pentru voi? Spuneți: nu m-am îngrijit eu ca popoarele mele să aibă tot ce e mai bun? Un cor de răspunsuri afirmative și de aprecieri se ridică din mulțime, ce părea acum îmbărbătată de atitudinea fermă a conducătorului său. Atila, care știa să citească bine starea sufletească a mulțimii, profită cât putu de mult de acel moment favorabil. Și atunci, ce mai faceți aici? Nu vă îngrijorați pentru mine. Drept cine mă luați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
doare capul. Să fie din cauza gazului sarin, oricum aveam și înainte dureri de cap. Acum, totuși, parcă mă doare mai des... Apoi, dacă îmi obosesc ochii, mi se face rău. Atunci mă simt vulnerabilă. N-am de ales și mă îmbărbătez: „Nu e nimic grav“. La televizor am auzit un doctor spunând: „Dacă nu ați avut nici un simptom până acum, nu aveți de ce să vă îngrijorați!“, dar lucrul ăsta nu-l știe încă nimeni. Ce bine-ar fi să fie adevărat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
să construiască pentru auditoriul său lumea despre care vorbea. Învăț eu vorbele, îmi fac mișcarea și vine seara. Toți se poartă cu mine prietenește, mă mângâie - o, Doamne, uite că-mi amintesc -, Chiril Economu și Petruț, parcă îi văd, mă îmbărbătează, au încredere, îmi spun tot felul de vorbe. Intrăm în scenă, ne ocupăm locurile pe paturile suprapuse, liniște, se ridică încet cortina, se aprind lămpile, hăul imens devine și mai mare, dar nu am timp de teamă, am treabă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
Ion în locul lui Bibanu, care nu știu ce treabă avea. Salutare și-un praz verde, fără repetiții, de azi pe mâine. Învăț eu textul, stau în mașină cu Ileana Stana cu care aveam scenă directă, îmi explică ea ce și cum, mă îmbărbătează cât poate și gata, intru în scenă, cad, sar, iau aplauze, nu aveam nici un fel de complexe. La arlechin Horea se uită și exclamă: ― Apă’ ni mă, aista-i actor de gumă. Nu-i rău! Am jucat mult în Chirița
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
în direcții greșite. — Aluatul e dospit, urmează ca noi să-l băgăm la cuptor, se hotărăște domnul Președinte să pună punctul pe i, n-a vrut și pace, a venit timpul să suporte consecințele. Sper că n-aveți remușcări, îl îmbărbătează Monte Cristo, ce am stabilit rămîne stabilit, vrea să fie sigur. Voi sînteți grupul cel mai important, oamenii din stradă, contactul cu exteriorul, recunoaște domnul Președinte. Va fi foarte riscant, dar o să încerc să vă țin pe cît posibil în afara
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
se apropie, mai întîi cu teamă ca niște căprioare pe care încerci să le hrănești din palmă, apoi prinzînd încredere, cu tot mai mult curaj, aici se petrece ceva fantastic, îi mai auzeam spunînd pe unii dintre ei, iar eu îmbărbătat de atitudinea lor, haideți, ciuguliți, lingeți, bucurați-vă sufletele, veneau cîrduri, stoluri, turme. Pînă cînd ai apărut tu și totul s-a dus de rîpă, ușurel Părințele, despre ce vorbești? Cine scăpase frîiele din mînă? Posibil să mă fi luat
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
să ne facă el una ca asta, s-o fi aliat cu alții, ne-o fi lăsat baltă, o fi pățit ceva neprevăzut? Mai ales că totul se precipitase, era de așteptat. Dacă ai fi văzut o cum mă mai îmbărbăta, că trebuia să apari împreună cu grupulețul tău ca să facem joncțiunea, aici e drama, eu aflasem de toată manipularea abia cu două ore înainte, și asta m-a dat gata, le-am spus ducă-se dracu’ de revoluție și l-am
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
oi fi căutând eu aici, la urma urmei? Ea menținu constantă presiunea asupra degetelor lui și nu spuse nimic. Coloana i se arcuia, aplecându-se. Ceva din ea îi împărtășea dezamăgirea, absorbind-o în propriul ei trup. Doar ochii îl îmbărbătau - empatia însemna vertij. Îi scutură încheietura în aer. Aproape că încetase să mai tremure. —Basta. Gata cu flagelarea. Hai să dansăm. El se făcu mic, lipindu-se de peretele separeului, uluit. Eu nu dansez. Ce tot spui acolo? Orice om
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
au uitat la mine cu o ură profundă înainte de a tropăi în sus pe scări până la baie. M-am întrebat dacă ar fi potrivit să merg cu ei și să le cânt un cântecel despre spălatul pe dinți ca să-i îmbărbătez. Dar Tally se descurca și singură răcnind la ei. Câteva minute mai târziu, au coborât cu toții. Copiii arătau aproape prezentabil, dar Tally se transformase în, ei bine, în ea însăși. M-am uitat la ceas. În mai puțin de cinci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
Cine? țipă isteric femeia. — Mai încet, că zidurile au urechi. Cine i-a furat lui vodă scrisorile venite acu’ o lună de la Viena, acela l-a ucis. Acum mergeți să-l privegheați. O luă pe Casandra pe după umeri și o îmbărbătă: Ține te tare, Casandro. Eu mă duc acasă, să-i spun mamei să vină și ea, că au fost frați. Un gând îl străfulgeră. Oare de ce doamna Maria n-a întrebat ce scrisori erau acelea? Pe loc își schimbă hotărârea
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
în pripă, la doar cincisprezece ani, care o lăsase cu pereții goi și inima goală, tot nu-i era de-ajuns. Tânjea și se perpelea în viscerele ei obiceiul ăla, dând să se întrupeze într-un bărbat care s-o îmbărbăteze, să-i dea curajul vieții, pe care, oricât s-ar fi străduit, nu l-ar fi putut dobândi de una singură și nici alături de prietene, păi, ce să ne facem, Mirelo și Vasilico, și Luminițo, și Viorico, Getuțo și Roșioaro
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]