1,062 matches
-
să ne întoarcem la momentul când eram doar un puști înotând în bazinul municipal. Cu o mie de alți ticăloși mici care orăcăiau, se pocneau, se împingeau, dădeau șuturi. Salvamarii fluieră și zbiară și te pedepsesc, polițiștii de serviciu te împung cu degetul în coaste și nu te scot din „mucos“. O fiară mică și tremurătoare. Cu buze vinete, sânge subțiat, speriat, coițele stârcite de frig, și cocoșelul chircit. Slăbănogul de tine. Mulțimea care te împinge te copleșește și nu reprezinți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
voia să îmi spună în legătură cu tipul ăla cu fabrica de cherestea? Chiar avusese de gând să se facă animatoare? Le tot suceam în cap și ședeam acolo cu un sentiment îngrozitor. Până și brațele scaunului mi se păreau că mă împung în coaste, iar patul jucăuș, cu flori, bavarez, precum și toate bibelourile alea și păsările împăiate, toate mă enervau cumplit. Chiar aveam să o dau din nou în bară? Și îmi venea din nou în minte gândul care mă bătuse când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
de plăcut și de răcoare aici, m-a consolat doamna Silsburn. Îmi dai voie să-ți pun o întrebare? A lăsat din mână revista, s-a ridicat de pe canapea și s-a îndreptat spre birou. A întins mâna și a împuns cu arătătorul una dintre fotografiile de pe perete. — Cine e copilul ăsta încântător? m-a întrebat. Cu aparatul de aer condiționat funcționând acum lin și neîntrerupt, cu fardul împrospătat, nu mai era copilul veștejit, temător, care stătuse în soarele fierbinte, pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
fior, cînd bărbatul e gata de plecare, simte în ea dorința de-a-l ruga să revină: Te rog, dacă poți... "E prea de tot! Nevastă-sa vine din spital, și eu..." ...treci pe la spital și mai uită-te la femeia împunsă de vacă... o întoarce. În mintea lui Radu se repede cu violență amintirea găleții răsturnate, asociată cu fiorul de gheață al gestului de respingere scăpat de sub controlul Paulei azi, pe la amiază. Mîna ei, care mototolește acum nervoasă capătul cordonului de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
fac greșeli de rutină, din grabă..." E-o tîmpenie să ții asemenea animale pe lîngă casă! exclamă Runca, să împrăștie tăcerea. În locul ei, cînd m-aș duce acasă, i-aș da cu toporul în cap, să se sature să mai împungă. În ochii lui Radu, ca și cum s-ar petrece aievea afară, în viscol, dincolo de tufele ce mărginesc aleea din fața ferestrei, mama lui trece grăbită, să potolească vaca ce-și scutură furioasă coarnele legate cu lanțul de un țăruș bătut lîngă iesle
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
să bea două pastile. E șase, arată Radu spre ceas la miezul nopții trebuie să-i fac din nou injecție. Pastile îi mai dăm la zece, la două noaptea, la șase... Ce-i cu maică-sa? întreabă Lazăr. A fost împunsă în burtă de vacă. Am operat-o de două ori. L-ai mințit cînd...? face Lazăr un gest cu capul, pornind alături de Radu spre locul lor. Nu. Va trăi, dar nu datorită mie. Înfiorat de tonul medicului, surprins de o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
Dar fața ei trăda tristețe. Am apropiat-o mai mult de mine și am început să valsăm pe gheața nesfârșită. În timp ce dansam am încercat să o îmbrățișez; mă împiedica sabia rigidă care stătea între noi și al cărei mâner îmi împungea mâna și-mi provoca durere. Am lăsat mâna în jos și am pus-o pe mâner, dar imediat am simțit mâna ei încercând să mă împiedice. Ne mișcam acum mai încet, descriind un cerc. Apăsând mai tare i-am înfrânt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
evreilor iar ofițerii cu revolverele Întinse. La un moment dat am văzut că această coloană intră chiar În curtea Legiunii. Am alergat imediat să văd de ce Îi duce acolo. Notez că de câte ori vreun evreu Încerca să lase mâna jos, era Împuns imediat sau lovit cu patul armei. Am Întrebat pe un locotenent român, că de ce Îi aduce la Legiune iar el mi-a răspuns că așa este ordinul de la Comandament, făcându-mi un semn ascuns cu mâna, din care am Înțeles
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
Frumos" : „Eu am văzut cu ochii mei cum un om Întins pe jos gol goluț era În viață și a fost Înjunghiat cu ascuțișul baionetei În spate și omul s’a Întors pe cealaltă parte și a fost din nou Împuns cu ascuțișul baionetei”40. În prima noapte - doar la câteva ore după ce au fost transferați să doarmă la familii evreiești -, tineri și bărbați evrei localnici și supraviețuitori din „trenul morții” au fost scoși din case de către jandarmi și duși sub
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
bună, am obiectat eu. — Atunci ar fi trebuit să-l aducă Înapoi, la ea. Se epuiza Încercând să le țină pe toate fetițele alea departe de el. Nu merita deranjul și supărarea. Ne mai turnă puțină cafea. — De asta se Împungea mereu cu Jeff. Îi ura pe cei care o provocau. Am Înțeles ideea, voia să fie liniște. Dar Jeff venea mereu cu sugestii de schimbări. Ea credea că era ceva personal. Nu pricepea că Jeff ar fi făcut d-astea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
scuturat din cap. — Nu face nimic. Trebuie să te prezint amicului meu, Duggie Sutton. Ce planuri ai pentru lunea viitoare? Cred că luni e... Stai o clipă, să verific. Scotoci În geanta ei strălucitoare și scoase un mic dispozitiv electronic. Împunse cu vârful unghiei diverse taste, privind apoi triumfătoare spre mine. — Da, e luni! Te rog să vii și tu. Duggie o să dea o petrecere În apartamentul lui. Să-ți scriu adresa... Puse dispozitivul Înapoi În geantă și extrase o agendă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
Îți spui că ești mai bună ca noi toți. — Numai din anumite puncte de vedere. — Numai din anumite puncte de vedere! Oh, Dumnezeule! — Nu fac decât să răspund remarcilor tale idioate. Te rog, calmează-te și condu mai prudent. — Mă împungi tot timpul cu blestemata ta de calmă superioritate, nimic nu te poate atinge pe tine, absolut nimic, tu nu plângi niciodată așa cum plânge oricare femeie normală. — Poate că plâng când nu ești tu de față. — Nu plângi. Nu poți plânge
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
de secundă, Scarlett-Taylor devenise alt om pentru el. Și, în aceeași clipă, în străfundurile minții lui, Tom luă o hotărâre importantă și necesară. Era suficient de meloman încât să recunoască o voce excepțională și să râvnească la ea. Întâi, îl împunse un junghi de invidie pură, un simțământ de pătimașă rivalitate. Dar aproape în aceeași secundă de recunoaștere, sub impulsul afecțiunii reale prin care ne apărăm egoismul, Tom își îmbrățișă moralicește rivalul, absorbindu-l în el, făcând din vocea aceea superbă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
pe Stella? Tot orașul vorbește. Tom rosti aceste cuvinte idioate cu intenția de a face o glumă. Dar văzu fața Dianei crispându-se brusc într-o grimasă animalică și, într-o secundă, se îndepărtă de el, iute ca o vidră, împungându-i piciorul cu călcâiul. Tom nu încercă să o urmărească. Se simțea umilit și ticălos. Își spuse: „Am să mă duc totuși la ea, nu-mi pasă de nimic!“ — Hello, Tom! Era Alex. Dansară unul în jurul celuilalt, în apa caldă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
Subit ostenit, acesta simte cum câmpul vizual i se posomorăște, se tulbură și i se îngustează galopant, până la echinoxul percepției și peste, pierzându-și din ce în ce mai pronunțat vederea periferică. Apoi, iată! Patru motani negri zborșiți, stăteau dinaintea lui. Patru cozi verticale, împungeau aerul! Motanii Domnișoarei. De la stânga, la dreapta: Momocilă, Bobocilă, Peticilă și Zăpăcilă. Dar... Aceștia, parcă, nu fuseseră în cameră. Hotărât, nu! Când intraseră?! Ce e, băi? La ce te chiorăști, mocofane? Ce nu-ți convine? Ești dislexic, ai? Ți-a
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
viitoare, se pronunță și se scrie "Anathema sit!", fără hifen, și se răspunde generic, cu "Fiat, fiat, fiat facă-se!". Tertio, oricât ai fi de furios, nu lăsa furia să te conducă. Nu-i frumos. Nu fii ridicol. N-o-mpunge razna, prin porumb, pentru-o ordinară și-o oafă, cum e Coco. Lasă lumea-n pace. Nu te lua tu, de ea. Nu mânca borș. Nu te-ntinde la cașcaval. Nu blestema. Că e mare păcat. Stăpânește-te! Dumnezeu există
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
oțelite răsună atunci ritmat, prăvălindu-se înspre ei, în trena suflului. "Și am văzut un cal galben-vânăt și numele Celui de pe el era Moartea! Și iadul se ținea după el...!" murmură Fratele. Bogdănelu'Nebunu', rămas de capul lui, o și împunge la fugă, după cel de-al patrulea călăreț nocturn, zbierând: Dă și mie cinci lei...! Cinci lei! Dă, bă și mie... Dă-mi... Fire-ai... Apoi, cade ca străfulgerat, într-un nor de puf de păpădii, pe fundul unui șănțuleț
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
de identitate, aproape o jumătate din viața sa, avea un adevărat cult. Nu mai e bere! Nexam! face Poetul. Nici miculeți nu mai sunt...? Păi, pe Tano nimic nu-l mai satură, de nehalit și de sugaci ce e! îl împunge gingaș Crocodilul. Ar fi-n stare să și trișeze, ca să ia caimacul, să se-nghiftuie și să bea el, Mațo-Groso, pe de-a moaca, mai mult decât noi, ăștilalți, la un loc! Nehalit ești tu, cu toată familia ta de arborigeni
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
de glorie siliconată. — Asta, zice ea, asta e Brandy Alexander. Capitolul 21 Sari la o dată, nicăieri în mod special, eu și Brandy în biroul logopedei, unde Brandy mă prinde cu mâinile pe sub văl, atingând cochiliile și fildeșul molarilor mei expuși, împungând pielea gofrată a țesutului meu cicatrizat, uscat și lustruit de respirația mea care trece încolo și-ncoace peste el. Ating saliva acolo unde mi se usucă lipicios și crud pe laturile gâtului, și Brandy zice să nu mă privesc prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
și și-a vîrÎt chipul hidos, ca să Întrebe iar dacă mortul nu s-a Întors totuși la birou, coana Lizica era acolo, cu un scaun de lemn ridicat În dreptul pieptului, privind peste ochelarii căzuți pe vîrful nasului, gata să-l Împungă. Fugi dom’ne de-aci, mare figură ești! Era s-o omori pe biata femeie, a zis Bamba, În timp ce el, rîzÎnd, Își pregătea o pînză, o dădea cu chestia aia care puțea Înfiorător, după ce-o Întinsese bine. Bamba, scund
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
cu pistolul-mitralieră, luăm poziții de tragere spre o țintă imaginară, instrucție pentru trageri. Ne sapă gîndurile, trîntiți pe iarbă, crăcănați, căznindu-ne să nu se vadă cum ne tremură ca la șoareci. Dar caporalul nu ne lasă În pace, ne Împunge cu o vergea de curățat arma cînd ne vede prea prăbușiți, prea melodramatici. Telefonul din punctul de observare sună de cîteva ori și el se duce să răspundă, nu vorbește, ascultă ce i se spune cu o figură flegmatică, superioară
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
să aflăm ce se Întîmplă. — Ori e război civil, ori ne batem cu ungurii? Ce dracu’, ție nu ți se pare ciudat? Bă, dar treaba e serioasă totuși... Se pare că vorbesc singur, Moise e deja În căruță și-l Împunge cu degetul În spinare pe Barbu, să mîne calul. Sar În vehiculul rustic din mers și rămîn așezat pe muchia din spate, cu ranița plină cu pîini În spinare. SÎnt mut și teama Începe să mă ajungă și pe mine
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
scaunul merge regulat la Grinstead“. Dar se răzgândi, pentru că Butoiaș nu părea să fie prea Înzestrat la capitolul umor. În loc de răspunsul năstrușnic dădu din cap afirmativ. —Vreun BTS pe parcursul ultimului an? —Ce? Nu. În nici un caz! În timp ce Butoiaș continua să Împungă și să Împingă, Ruby lăsă deoparte jocul ei cu speculumul pentru o clipă ca să-și mute gândul la cât de ciudat era că, În ciuda reputației Spitalului St Luke ca fiind ultimul răcnet În materie de maternități private și Încă unul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
a trebuit să... —Excelent, dragă, excelent. Ia zi, ce părere ai de felul În care am curățat bucătăria asta? Ia uite, poți să te vezi În robinetele astea. Erau pline de piatră. Am avut ce freca la ele, continuă ea Împungând-o pe Fi cu privirea. În următoarele cinci minute le-a ținut o prelegere despre cum le dezavantajează sistemul educațional pe tinerele fete pentru că nu le Învață deloc gospodărie. La care Fi mai dădu pe gât un pahar de vin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
ședea la o masă Încărcată din belșug și Înălța bucuros către nu se știe cine o damigeană Îmbrăcată În răchită Împletită. În jurul lui ploua cu bani. De-a stânga și de-a dreapta omului stăteau doi jandarmi: unul dădea să-l Împungă cu baioneta de la armă, iar celălalt Îl pocnea În cap pe petrecăreț cu o bâtă scurtă și groasă. Povestea acelui om darnic și bun la suflet era, și ea, neobișnuită. Se apucase Într-o zi să-și sape o groapă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]